Δευτέρα

Στα Σκοταδια ...


ΣΤΑ ΣΚΟΤΑΔΙΑ ... Τέλος του 2011 ο Άρειος Πάγος έβαλε στο αρχείο την υπόθεση των πιέσεων Πεπόνη Μουζακίτη, οι οποίοι «εξέλαβαν την αντικατάστασή τους με τη νομοθετική ρύθμιση (Βενιζέλου) που είχε προωθηθεί ως πράξη η οποία ενδεχομένως να υπαγορεύτηκε από εκείνους που ενοχλήθηκαν από τοις έρευνές τους». Είχαν καταγγείλει ότι δέχτηκαν πιέσεις σχετικά με την έρευνα τους γύρω από 3 υποθέσεις. Αφορούσαν την έρευνα για τα CDS που αποδίδονται σε υπεράκτια εταιρεία που σύμφωνα με δημοσιεύματα συνδέθηκε με την οικογένεια Παπανδρέου, αλλά και για τις καταγγελίες Κουσελά, του πρώην υφυπουργού οικονομικών για τη λίστα των φοροφυγάδων. Η τρίτη υπόθεση αφορούσε απειλές ενός τραπεζίτη κατά δημοσιογράφου. Οι καταγγελίες Κουσελά αφορούσαν την Λίστα Λαγκάρντ; Τα ονόματα των εμπλεκομένων στην υπόθεση των απειλών είναι του Τέλογλου και του Σάλλα; Η Offshore με τα CDS συμπεριλαμβάνεται στα ονόματα της λίστας; πηγη.Λομπιστας

Μου άρεσε πολύ !


>Να μην περιοριστεί στον Γ.Παπακωνσταντίνου η έρευνα για τη λίστα... Σχόλιο attikanea: Αλέκα, μεγάλη μπουκιά φάε, μεγάλη κουβέντα μη λες, γιατί η έρευνα, μπορεί να φτάσει στον ΓΑΠ, για τον οποίο ζήτησες να μην γίνει Εξεταστική Επιτροπή πως φτάσαμε στο Μνημόνιο.. Ξέρεις.. δεν τρώνε όλοι οι Έλληνες το κουτόχορτο που δίνεις στους ψηφόρους σου...

Ειδικό Δικαστήριο ?


Προαναγγέλλουν παραπομπή Παπακωνσταντίνου στο Ειδικό Δικαστήριο Πριν τελειώσει η χρονιά, η κυβέρνηση σπεύδει να κλείσει την εκκρεμότητα με τη Λίστα Λαγκάρντ, καταθέτοντας στη Βουλή – η οποία είναι κλειστή και ανοίγει μετά τις 8 Ιανουαρίου- πρόταση για προανακριτική επιτροπή, η οποία θα ελέγξει τον πρώην υπουργό, Γιώργο Παπακωνσταντίνου, καθώς είχε αλλοιωθεί η λίστα και, μάλιστα, είχαν αφαιρεθεί πρόσωπα του συγγενικού του περιβάλλοντος... Ουσιαστικά, πρόκειται για προαναγγελία παραπομπής του κ. Παπακωνσταντίνου στο Ειδικό Δικαστήριο, αφού η κυβερνητική πλειοψηφία έχει τη δυνατότητα, όταν τελειώσει η επιτροπή το έργο της, να αποφασίσει στη Βουλή την παραπομπή του πρώην υπουργού, ανάλογα και με τα στοιχεία, που θα προκύψουν. Από την άλλη πλευρά, είναι προφανές ότι ο κ. Σαμαράς θέλει να δείξει πως δεν αφήνει να αιωρούνται σκιές για συγκάλυψη για ένα θέμα, στο οποίο δεν έχει καμία εμπλοκή, ενώ ταυτόχρονα είναι τόσο κραυγαλέο, που δεν χωρούν περιθώρια για καθυστερήσεις. Προφανώς, η σπουδή της κυβερνητικής πλειοψηφίας - μετά όμως από πρόταση του κ. Κουβέλη - δείχνει ότι δεν επιθυμεί να ανοίξει και συζήτηση για διεύρυνση των υπό αξιολόγηση και κρίση προσώπων, καθώς στο κυβερνητικό στρατόπεδο θεωρούν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα επιδιώξει να εντάξει και τον κ. Βενιζέλο στην έρευνα και στην κρίση της προανακριτικής. Η ΔΗΜΑΡ, παραδοσιακά ως η αριστερή συνετή φωνή, έχει στόχο να δείξει ότι σε θέματα διαφάνειας και διαφθοράς δεν υποχωρεί, ενώ και για τον κ. Βενιζέλο αποτελεί πρώτης τάξεως ευκαιρία να προχωρήσει σε εκκαθάριση των λογαριασμών με το παρελθόν και στην αναβάπτιση του κόμματός του. Σε κάθε περίπτωση, όμως, όπως επισημαίνουν κυβερνητικά στελέχη, η κυβέρνηση έχει σοβαρά θέματα να ασχοληθεί και δεν μπορεί να αφήνει περιθώριο για αμφιβολίες στους πολίτες, ούτε και στα κόμματα της αντιπολίτευσης, να την περισπούν από τη μείζονα προτεραιότητα της οικονομίας. Εξάλλου, σημειώνουν πως μια τέτοια πρακτική και αντιμετώπιση στέλνει και σαφές μήνυμα στο εξωτερικό ότι το ελληνικό πολιτικό σύστημα αλλάζει και δεν συνεχίζει να αγκαλιάζει τη διαφθορά ή την ανομία. Μπορεί ο κ. Παπακωνσταντίνου να "φωνάζει ότι μόνον ένας ηλίθιος θα αλλοίωνε τη λίστα και πως είναι θύμα σκευωρίας", αλλά αυτή τη στιγμή δεν τον ακούει κανείς, ούτε θα βρει υποστηρικτές. Προφανώς, υπάρχουν μεγάλες τεχνολογικές δυνατότητες, που μπορούν να δώσουν απαντήσεις για το πότε υπήρξε επεξεργασία της λίστας, πού και πότε σβήστηκαν αρχεία, και αν όλα αυτά έγιναν επί υπουργίας του ή αργότερα. Οι υπολογιστές μπορεί να αποδειχθούν "ορός της αλήθειας" και πολλοί ειδικοί διερωτώνται γιατί ο πρώην υπουργός, που έχει γνώσεις, δεν έχει ζητήσει άμεση πραγματογνωμονική εξέταση της πρώτης περιβόητης λίστας, η οποία τον εκθέτει. Εξάλλου, έτσι θα φανεί πραγματικά ποιοι και πότε παρενέβησαν στη λίστα. Ο ΣΥΡΙΖΑ ήδη προετοιμάζεται να θέσει και τέτοια ζητήματα, εκτός από τα πολιτικά θέματα, και τότε κάθε κατεργάρης θα καθίσει στον πάγκο του.πηγη.ελληνικο καφενειο

Κυριακή

... και για το μνημόνιο ?


Ανεξάρτητοι Έλληνες: Σύσταση προανακριτικής επιτροπής και για το Μνημόνιο! ΔΗΛΩΣΗ ΤΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟΥ ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΥ ΤΩΝ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΑΙ ΥΠΕΥΘΥΝΟΥ ΤΟΥ ΤΟΜΕΑ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΕΥΘΥΝΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ, ΒΟΥΛΕΥΤΗ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ ΝΟΤΗ ΜΑΡΙΑ ΠΡΟΑΝΑΚΡΙΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΓΙΑ ΤΗ ΛΙΣΤΑ ΛΑΓΚΑΡΝΤ ΚΑΙ ΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ «Η Βουλή δια των αρμοδίων οργάνων της αρνήθηκε σήμερα να χορηγήσει στα κόμματα αντίγραφο της νέας λίστας Λαγκάρντ και της κίνησης των σχετικών λογαριασμών. Απαιτούμε να μας δοθεί το σύνολο των στοιχείων της νέας λίστας Λαγκάρντ διότι υπάρχουν σοβαρές ενδείξεις ότι... οι προσπάθειες απόκρυψης από τον ελληνικό λαό οδηγούν σε συγκάλυψη προσώπων που έχουν διαπράξει παράνομες ενέργειες που σχετίζονται και με το πολιτικό χρήμα. Το ίδιο δηλαδή που διέπραξε η κυβέρνηση Σαμαρά με την υπόθεση Παπακωνσταντίνου τον οποίο υπενθυμίζουμε ότι στήριξαν η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ για υπουργό της κυβέρνησης Παπαδήμου. Εμμένουμε στην πρότασή μας για σύσταση προανακριτικής επιτροπής για τη λίστα Λαγκάρντ που διατυπώσαμε σήμερα το πρωί προκειμένου να τιμωρηθούν παραδειγματικά όσοι παρανόμησαν με τις πράξεις ή τις παραλείψεις τους στην υπόθεση αυτή. Επιμένουμε επίσης στην πρότασή μας για σύσταση προανακριτικής επιτροπής και για το Μνημόνιο.source:sibilla

Διαστάσεις και μάλιστα κατασκοπευτικού θρίλερ παίρνει η υπόθεση εντοπισμνού του πρώην υπουργού Οικονομικών Γιώργου Παπακωνσταντίνου με εμπλοκή και της ΕΥΠ! Πιο συγκεκριμένα και όπως έγινε γνωστό εδώ και λίγες ημέρες, κλιμάκιο της ΕΥΠ βρίσκεται στην Ολλανδία με αυστηρές εντολές για παρακολούθηση φυσική αλλά και σε επίπεδο τηλεπικοινωνιών του πρώην υπουργού Γ. Παπακωνσταντίνου αλλά και στενών συνεργατών του. Η ΕΥΠ αποδίδει μεγάλη σημασία στην αποστολή του κλιμακίου, το οποίο στελεχώνεται από επίλεκτους πράκτορες του 3ου Τμήματος Αντικατασκοπείας. Εντύπωση πάντως προκαλεί το γεγονός ότι ενώ ο Γ. Παπακωνσταντίνου βρισκόταν στην Ολλανδία, το κινητό που χρησιμοποιούσε ελάμβανε σήμα από τις ελληνικές εταιρείες τηλεφωνίας, κάτι που σημαίνει ότι το είχε αφήσει σκόπιμα στην Αθήνα προκειμένου να παραπλανήσει τις υπηρεσίες. Η εκτίμηση που κυριαρχεί στα κορυφαία κλιμάκια της ΕΥΠ και της Κρατικής Ασφάλειας είναι ότι ο πρώην υπουργός είναι ύποπτος φυγής και δεν είναι διατεθειμένος να επιστρέψει στην Ελλάδα. Για αυτό ακριβώς έχουν δώσει αυστηρές εντολές παρακολούθησης του πρώην υπουργού στο κλιμάκιο που βρίσκεται ήδη στην Ολλανδία και το οποίο πρόκειται να ενισχυθεί. Τμήμα ειδήσεων defencenet.g


.

Σάββατο

ποιος κυριος των ...


Ποιος άνθρωπος των εξοπλισμών “σβήστηκε” από τη λίστα Λαγκάρντ Αναρτήθηκε από τον/την economikos στο Δεκεμβρίου 29, 2012 20121229-020640.jpgΈνα πρόσωπο συνδέει τη λίστα Λαγκάρντ και τους εξοπλισμούς. Και είναι ένα από τα ονόματα τα οποία “σβήστηκαν” απ΄ αυτή τη λίστα. Πρόκειται για το όνομα του .. Ανδρέα Ροσσόνη ο οποίος είναι σύζυγος της ξαδέλφης Παπακωνσταντίνου! Ο Α.Ροσσόνης είχε πολύ μεγάλη σχέση με προμήθειες του Πολεμικού Ναυτικού. Υπήρξε αντιπρόσωπος της εταιρείας που προμήθευε τα πλοία του Στόλου μας με τα πυροβόλα Oto Melara. 20121229-020605.jpg Είχε εμπλοκή και σε αρκετά άλλα προγράμματα του Πολεμικού Ναυτικού. Το όνομά του ήταν γνωστό στο χώρο και τώρα βέβαια γίνεται ακόμη πιο γνωστό μέσω της λίστας Λαγκάρντ. Πηγή:onalert.gr

papakonstantinou ...


Παρασκευή

συγκοινωνούντα δοχεία ...


“Συγκοινωνούντα δοχεία στην λίστα Λαγκάρντ από μίζες της Siemens, δείχνουν οι λογαριασμοί συγγενών τ. κορυφαίων υπουργών του ΠΑΣΟΚ”. Από την πρώτη στιγμή φωνάζαμε όταν όλοι σιωπούσαν. Όταν η δικτατορία των διεφθαρμένων, των επίορκων, των καθαρμάτων της Siemens με τις παχυλές καταθέσεις στο εξωτερικό. Έκρυβαν π.χ. τις αποκαλύψεις μας για τα ραντεβού Παπακωνσταντίνου – Χριστοφοράκου. Πήγαιναν τα κτήνη να “διαπραγματευθούν” και οι Μέρκελ της Ευρώπης τους κράδαιναν λίστες Χριστοφοράκων και καταθέσεων. Ουρλιάζαμε για τη Siemens, που όλοι προσπαθούσαν να θάψουν με Βατοπαίδια, “κουρασμένους” και άλλες αθλιότητες. Πήγαιναν οι μίζες σύννεφο στους λογαριασμούς των επίορκων και τα μεγάλα αφεντικά γνώριζαν εως και την τελευταία κίνηση. Με αποτέλεσμα, να ξεπουληθεί η πατρίδα, να ξεφορτώσουν τα Ελληνικά ομόλογα οι ξένοι, να προσημειώσουν την Εθνική περιουσία με το Βρετανικό δίκαιο. Για τα αργύρια ξεπουλήθηκε η πατρίδα. Για τα αργύρια ξεπούλησαν τα Ίμια οι Μαντέληδες όπως έχουμε αποδείξει. Ο κύριος Παπακωνσταντίνου λοιπόν που σήμερα έχει την τιμητική του, είχε κατονομαστεί και προταθεί από τον Πάνο Καμμένο για περαιτέρω διερεύνηση στην εμπλοκή του στο σκάνδαλο Siemens: “Δεν μπορεί ο Χριστοφοράκος, ο «αρχιμιζαδόρος» της “SIEMENS”, να συναντιέται στο Μαξίμου με εν ενεργεία Υπουργό, σύμβουλο του Πρωθυπουργού και εμείς να τον εξετάζουμε για άλλα αντ’ άλλων. Καταθέτω, λοιπόν, στα Πρακτικά και στους συναδέλφους το αντίγραφο του ημερολογίου Χριστοφοράκου για τη συνάντηση του κ. Χριστοφοράκου στις 15.00΄ στις 9 Δεκεμβρίου 1999 στο Μέγαρο Μαξίμου με τον κ. Παπακωνσταντίνου.” (9/3/2010, από τα πρακτικά που μεταδίδοντο μόνο από το Ολυμπία). Ο κύριος Παπακωνσταντίνου στην συνέχεια διορίστηκε στο ΔΣ του ΟΤΕ και όπως αποκάλυψε η μεγάλη Κυρία της ηρωϊκής δημοσιογραφίας, Αριστέα Μπουγάτσου στην Ελευθεροτυπία, “ο Γ. Παπακωνσταντίνου προσεφέρετο για σπέκουλα στην υπόθεση της Siemens, καθώς, όταν η εισαγγελική έρευνα κορυφωνόταν, ήταν το πιο ισχυρό όνομα στο Δ.Σ. του ΟΤΕ μετά τα αποκαλυπτήρια για τα εμβάσματα στον Franz, δηλαδή στον Γ. Σκαρπέλη, τότε εντεταλμένο αντιπρόεδρο του ΟΤΕ!” Το πρακτικό της συνεδρίασης του Δ.Σ. του ΟΤΕ, στις 18 Ιουνίου 2002. Αν ελεγχθεί η συγκεκριμένη ανάθεση σε Intracom, Siemens και ΑΝΚΟ, τότε θα κληθούν να λογοδοτήσουν και τα άλλα μέλη τής τότε διοίκησης (Το πρακτικό της συνεδρίασης του Δ.Σ. του ΟΤΕ, στις 18 Ιουνίου 2002. Αν ελεγχθεί η συγκεκριμένη ανάθεση σε Intracom, Siemens και ΑΝΚΟ, τότε θα κληθούν να λογοδοτήσουν και τα άλλα μέλη τής τότε διοίκησης Ο Γ. Παπακωνσταντίνου ήταν μέλος του Δ.Σ. του ΟΤΕ από το 2002 επί διοίκησης Λ. Αντωνακόπουλου, τοποθετήθηκε εκεί ως το μάτι του Κ. Σημίτη, κέρδισε την εμπιστοσύνη του Γ. Παπανδρέου και ανελίχθη πολύ γρήγορα στην πολιτική και κομματική επετηρίδα.) Αυτή η σύμβαση απέφερε “φωτογραφικά” στη Siemens δεκάδες εκατομμύρια Ευρώ, ενώ η λίστα Λαγκάρντ όπως γνωρίζουμε, αναφέρεται σε καταθέσεις πριν από το 2004. Θα πρέπει λοιπόν ο κύριος Παπακωνσταντίνου όχι μόνο να απολογηθεί για την διαχείριση της λίστας, αλλά και το πως βρέθηκαν σε συγγενικό του πρόσωπο πακτωλοί χρημάτων πριν το 2004. Για τον κύριο Παπαντωνίου, που επίσης ήταν “προτεινόμενος” στην εξεταστική για την Siemens, εκτός από τον εντοπισμό λογαριασμού συγγενικού του προσώπου επίσης με ιλιγγιώδες ποσό πριν το 2004, υπάρχουν πληροφορίες για διασύνδεση των λογαριασμών αυτών. Βεβαίως ο κύριος Παπαντωνίου συμμετείχε μόνον στην “ισχυρή Ελλάδα”. Όχι στις “διαπραγματεύσεις” για το μνημόνιο. Οι καταγγελίες ξένων ΜΜ”Ε” για μίζες στο πρόσωπο του, διαψεύστηκαν μετά βδελυγμίας. Τα εξοπλιστικά προγράμματα που διαχειρίστηκε βγήκαν “πεντακάθαρα” παρότι θεωρούνται ποιό επιβλαβή και από αυτά του κυρίου Τσοχατζόπουλου. Το απεχθέστερο όλων όμως είναι ότι η παρέα του κυρίου Σημίτη βρίσκεται ακόμα και σήμερα σε θέσεις κλειδιά. Τα αποτελέσματα δεν χρειάζεται να τα δούμε στους δείκτες. Τα βλέπουμε καθημερινά στα πρόσωπα των συνανθρώπων μας και στον καθρέφτη. Σήμερα λοιπόν που όλοι ανακαλύπτουν αυτά που κραυγάζουμε εδώ και χρόνια, οφείλουμε να εντείνουμε τις προσπάθειες μας για να ξεριζώσουμε την δικτατορία των διεφθαρμένων.πηγη"olympia.gr

Lista Lagarde ... τιποτα ?


Παρασκευή, 28 Δεκεμβρίου 2012 Αλλοιωμένη η λίστα Λαγκάρντ, ο ρόλος του Παπακωνστίνου και ΦΗΜΕΣ πως θα πέσει η κυβέρνηση ... Οργιάζουν οι πληροφορίες της τελευταίας στιγμής που θέλουν αλλοιωμένη την λίστα Λαγκάρντ και την κυβέρνηση να προσπαθεί να κερδίσει χρόνο. Ο Βενιζέλος ενημερώθηκε σχετικά και διαχωρίζει με ανακοίνωση την θέση του. Στο μεταξύ στο επιτελείο της ΔΗΜΑΡ φλερτάρουν-τα πουλάκια μας- με τον ΣΥΡΙΖΑ για να ρίξουν την κυβέρνηση! Όσοι γνωρίζουν τον οικονομικό Εισαγγελέα Πεπόνη υποστηρίζουν ότι όλους αυτούς τους μήνες είναι ιδιαίτερα ανήσυχος και προσεχτικός. Γνωρίζει ότι και οι κρίνοντες κρίνονται κι ειδικά όταν έχει μπροστά του την νεοφερμένη λίστα Λαγκάρντ και την Ελλάδα ολόκληρη να κρέμεται από την "γνωμάτευσή" του. Θα τολμήσει ο Πεπόνης να δώσει στην δημοσιότητα ένα πόρισμα που θα ρίξει φως στην λίστα Λαγκάρντ η θα προκληθεί ακόμη περισσότερη συσκότιση; Ο Πάγκαλος σε συνέντευξή του στην Πόπη Τσαπανίδου είχε προβλέψει ότι η παρούσα κυβέρνηση θα πέσει εξαιτίας της λίστας Λαγκάρντ. Κάποιοι, πιο υποψιασμένοι, κλείνοντας το μάτι υποστηρίζουν ότι έχει δρομολογηθεί ήδη η ανοιξιάτικη πτώση της κυβέρνησης Σαμαρά η οποία θα προέλθει από σύμπλευση της ΔΗΜΑΡ με τον ΣΥΡΙΖΑ στο συγκεκριμένο θέμα για το στήσιμο Προανακριτικής Επιτροπής. Ένας από τους ανθρώπους κλειδιά της συγκεκριμένης υπόθεσης είναι ο Παπακωνσταντίνου ο οποίος είδε από τους πρώτους την αρχική λίστα την οποία του απέστειλε η Λαγκάρντ, ως υπ. Οικονομικών της Γαλλίας. Άνθρωπος κλειδί αλλά και μοιραίος όχι μόνο για την λίστα Λαγκάρντ αλλά και για την τραγωδία της χώρας μια και η υπογραφή του φιγουράρει στο πρώτο μνημόνιο. Η ΛΑΓΚΑΡΝΤ ΚΑΙ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΥΠΟΥΡΓΟΙ Η σχέση της καλοντυμένης- γοητευτική για πολλούς και σίγουρα μυστηριώδης- Γαλλίδας επικεφαλής του ΔΝΤ Κριστίν Λαγκάρντ με την Ελλάδα της κρίσης είναι σχεδόν μεταφυσική. Δύο λίστες που πέρασαν από τα χέρια της θα μπορούσαν να αποτελούν σημεία αναφοράς σε όλα τα ντοκυμαντέρ αλλά και τις ταινίες που θα γυρισθούν στο μέλλον για την κρίση που βιώνει η Ευρώπη και την πολύ πιθανή διάλυση της ευρωζώνης. Δεν θα κάνουμε λόγο για το ξέσπασμα ενός Τρίτου Παγκοσμίου Πολέμου που αχνοφαίνεται στο βάθος, για να μην χαλάσουμε την σκηνή που ακολουθεί. Mάιος 2009. Στον “Αστέρα Βουλιαγμένης” διεξάγεται η ετήσια σύνοδος της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ. Ο τότε τσάρος της Οικονομίας Γιάννης Παπαθανασίου πλησιάζει την υπουργό Οικονομικών της Γαλλίας και της δίνει μια κόλλα χαρτί που είχε δανεισθεί από την ρεσεψιόν και πάνω στην οποία είχε γράψει μια λίστα με τα μέτρα που επρόκειτο να πάρει η κυβέρνηση του Καραμανλή για την οικονομία και το ελληνικό χρέος. Σε αντίθεση με την προχειρότητα και την τσαπατσουλιά του Έλληνα υπουργού η λίστα της Λαγκάρντ ήταν σε ηλεκτρονική μορφή και περιείχε κοντά στα 2.000 ονόματα Ελλήνων φοροφυγάδων. Την παρέλαβε ο διάδοχος του Παπαθανασίου Γιώργος Παπακωνσταντίνου και έκτοτε η τύχη της αγνοείται. Ένα βράδι εκείνου του Μαίου του ’09 μια παρέα Ελλήνων που παίρνουν μέρος στις εργασίες της Συνόδου της Λέσχης αποτελούμενη από τους Γιάννη Παπαθανασίου, Αννα Διαμαντοπούλου, Γιάννη Στουρνάρα, Γιώργο Αλογοσκούφη και ο Οδυσσέα Κυριακόπουλο αποφάσισαν να καλέσουν και ορισμένους από τους διακεκριμένους ξένους προσκεκλημένους της λέσχης και, όλοι μαζί, να πάνε για φαγητό. Επέλεξαν το «Nobu», το θεωρούμενο ως το καλύτερο γιαπωνέζικο εστιατόριο του κόσμου (και κατά πάσα πιθανότητα το ακριβότερο στην Ελλάδα), το οποίο στεγάζεται στις εγκαταστάσεις του «Αστέρα»-όπως μας πληροφορεί ο Στέφανος Κασιμάτης-που τότε εργάζονταν ακόμη στο “ΒΗΜΑ”. Στο βάθος του εστιατορίου είδαν τον μετέπειτα πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου να δειπνεί με την σύζυγό του Άντα. Η έκπληξή τους τεράστια όχι γιατί δεν περίμεναν από έναν λάτρη της σωστής διατροφής να βρίσκεται ανάμεσά τους αλλά γιατί ο τότε αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης είχε ενημερώσει τους ιθύνοντες της Λέσχης οι οποίοι τον είχαν καλέσει να παρευρίσκεται και να μιλήσει ότι θα βρίσκεται στη Κίνα όπου θα πραγματοποιούσε επίσκεψη με την ιδιότητα του προέδρου της Σοσιαλιστικής Διεθνούς! Σε αντίθεση με τον χαμένο στον κόσμο του πρώην πρωθυπουργό, ο εκ Κοζάνης τσάρος της Οικονομίας Γιώργος Παπακωνσταντίνου τα 3 χρόνια που ακολούθησαν θα έδινε το παρόν με απόλυτη συνέπεια στις Συνόδους της Λέσχης Μπίλντερμπεργκ. Το 2010 στο Sitges νότια της Βαρκελώνης, το 2011στην Ελβετία και το 2012 στην Βιρτζίνια των ΗΠΑ. Δεν ήταν λίγοι εκείνοι που εκτιμούσαν πως ο ΓΑΠ θα επιλέξει έναν πιο έμπειρο πολιτικό να του αναθέσει την οικονομία μιας χώρας που λίγους μήνες αργότερα θα έβαζε φωτιά στην Ευρώπη. Διαψεύσθηκαν. Ο Παπανδρέου εθισμένος στον χαοτικό τρόπο σκέψης ανέθεσε σε έναν άπειρο γόνο γνωστής πολιτικής οικογένειας της Κοζάνης την ελληνική οικονομία λίγο πριν εκείνη πέσει στο παγόβουνο. Βέβαια είχε προηγηθεί η αμέριστη βοήθεια του γερμανοτραφή Κώστα Σημίτη στο πρόσωπο του Παπακωνσταντίνου, τον οποίο είχε αναγάγει σε σύμβουλο-μαζί με τον Πανταγιά, τον Νεονάκη και άλλους φωστήρες. Ο Παπακωνσταντίνου έκανε ότι περνούσε από το χέρι του να σιγουρέψει αυτή τη σύγκρουση. Κι αφού τα κατάφερε συνέχισε στους ίδιους ρυθμούς εγωπάθειας και ωχαδελφισμού έως πρόσφατα που έγραψε κανονικά την Επιτροπή της Βουλής που τον είχε καλέσει να καταθέσει για την Λίστα Λαγκάρντ και άρχισε ένα αδιόρατο ταξίδι κάπου ανάμεσα στις ΗΠΑ και την Βρετανία. Φυσικά κανείς δεν τον ενόχλησε. Ούτε καν η κυβέρνηση Σαμαρά τόλμησε να αναφέρει το όνομά του. Μόνο ο Βενιζέλος καταθέτοντας στην επιτροπή της Βουλής, είπε ότι η λίστα που του έδωσε ο Παπακωνσταντίνου περιείχε πάνω πάνω εβραικά ονόματα με αποτέλεσμα να γίνει μύλος με τους Έλληνες Εβραίους οι οποίοι νόμιμα διατηρούν καταθέσεις στο εξωτερικό. Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ, Ο ΤΣΟΛΑΚΟΓΛΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΟ ΤΗΣ ΔΕΗ. Η σχέση της οικογένειας Παπακωνσταντίνου με το εργοστάσιο της ΔΕΗ στην Πτολεμαΐδα περιγράφεται στο νέο βιβλίο του Δημοσθένη Κούκουνα «Μια οικογένεια για όλες τις εποχές», που διατρέχει τη σύγχρονη ελληνική ιστορία από το 1941 μέχρι σήμερα. Μέσω σπάνιων φωτογραφιών – ντοκουμέντων, ο ιστορικός και δημοσιογράφος Δημοσθένης Κούκουνας παραθέτει στοιχεία για το εργοστάσιο ηλεκτρικής ενέργειας που η οικογένεια Παπακωνσταντίνου και συγκεκριμένα ο Γεώργιος Μ. Παπακωνσταντίνου, είχε αποκτήσει το 1941 σύμφωνα με το προνόμιο παραγωγής και διανομής ηλεκτρικής ενέργειας στην Πτολεμαΐδα που του είχε παραχωρήσει ο κατοχικός πρωθυπουργός Γεώργιος Τσολάκογλου. Ο Μακεδόνας πολιτικός Σωτήριος Γκοτζαμάνης, ως υπουργός Οικονομικών της κατοχικής κυβέρνησης Τσολόκογλου, υπέγραψε τα κατοχικά δάνεια, που θα όφειλε η μεταπολεμική Γερμανία να επιστρέψει στην Ελλάδα. Ο Μιχάλης Παπακωνσταντίνου (1919-2000), υιός του Γεώργιου Παπακωνσταντίνου, υπηρέτησε ως διερμηνέας των Γερμανών στην Κοζάνη. Ως υπουργός Εξωτερικών της κυβέρνησης Μητσοτάκη όμως, αδιαφόρησε για την είσπραξη των κατοχικών δανείων. Το ίδιο έκανε και ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου, εγγονός του επιχειρηματία που ευνοήθηκε από τον Τσολάκογλου, όταν ως υπουργός Οικονομικών της κυβέρνησης Γ. Παπανδρέου το 2009-11 αντί να ζητήσει την εξόφληση των κατοχικών δανείων προτίμησε να υπογράψει το μνημόνιο και την απώλεια της εθνικής κυριαρχίας. Το 1958 ο τότε πρωθυπουργός Κων. Καραμανλής θα επισκεπτόταν την Πτολεμαίδα για να επιθεωρήσει από κοντά το εκεί εργοστάσιο ηλεκτρικής ενέργειας που η ΔΕΗ είχε αποκτήσει από την οικογένεια Παπακωνσταντίνου. Ο Μακεδόνας πολιτικός Σωτήριος Γκοτζαμάνης, ο οποίος ως υπουργός Οικονομικών της κατοχικής κυβέρνησης Τσολόκογλου υπέγραψε τα κατοχικά δάνεια, που θα όφειλε η μεταπολεμική Γερμανία να επιστρέψει στην Ελλάδα. Το 1954 ο Μιχ. Παπακωνσταντίνου τον είχε χαρακτηρίσει ως τη “μεγαλυτέρα ζώσα πολιτική φυσιογνωμία της Ελλάδος” και υπήρξε θερμός οπαδός και συνεργάτης του. Ως υπουργός Εξωτερικών της κυβέρνησης Μητσοτάκη όμως αδιαφόρησε για την είσπραξη των κατοχικών δανείων. Το ίδιο έκανε και ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου, εγγονός του επιχειρηματία που ευνοήθηκε από τον Τσολάκογλου, όταν ως υπουργός Οικονομικών της κυβέρνησης Γ. Παπανδρέου το 2009-11 αντί να ζητήσει την εξόφληση των κατοχικών δανείων προτίμησε να υπογράψει το μνημόνιο και την απώλεια της εθνικής κυριαρχίας. Τρεις γενιές – τρία σκάνδαλα…θα σημειώσει ο Δημοσθένης Κούκουνας στο βιβλίο του. ΔΙΕΘΝΕΣ ΚΡΑΞΙΜΟ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΧΕΙΡΙΣΜΟΥΣ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ Σχετικά πρόσφατα το γερμανικό περιοδικό «Der Spiegel» σε ρεπορτάζ αναφέρει μεταξύ άλλων για την περίφημη Λίστα Λαγκάρντ> Χαρακτηριστική της χαλαρότητας στην αντιμετώπιση των φοροφυγάδων είναι η επονομαζόμενη λίστα Λαγκάρντ. Για μήνες λογιζόταν εξαφανισμένη, ενώ στις αρχές Οκτωβρίου επανεμφανίστηκε. Στο μεταξύ βρίσκεται στον οικονομικό εισαγγελέα. Η λίστα περιλαμβάνει 1991 έλληνες ιδιοκτήτες ελβετικών τραπεζικών λογαριασμών. Πολλά γνωστά ονόματα της πολιτικής, της οικονομίας και του πολιτισμού λέγεται ότι είναι ανάμεσά τους. Η ιστορία αυτής της λίστας δείχνει κυρίως την έλλειψη βούλησης των πολιτικών να αλλάξουν κάτι. Το φθινόπωρο του 2010 η Κριστίν Λαγκάρντ, τότε ακόμη υπουργός οικονομικών της Γαλλίας, έδωσε στον έλληνα ομόλογό της Γιώργο Παπακωνσταντίνου μία ψηφιοποιημένη λίστα τραπεζικών λογαριασμών με στοιχεία ελλήνων πελατών της τράπεζας HSBC στην Ελβετία, όπου είχε κατατεθεί συνολικά 1,5 δισεκατομμύρια ευρώ. Ενώ το γαλλικό κράτος με τη βοήθεια της λίστας εισέπραξε από τους φοροφυγάδες του μισό δισ. ευρώ και πλέον, το ενδιαφέρον των Ελλήνων να επιχειρήσουν το ίδιο παρέμεινε περιορισμένο. Μόνο πολλούς μήνες αργότερα, τον Ιούνιο του 2011, ο Παπακωνσταντίνου έδωσε τελικά -μόνο- δέκα ονόματα από τη λίστα στον επικεφαλής του ΣΔΟΕ. Τότε δεν διαβίβασε όλα τα στοιχεία, επειδή δεν «εμπιστευόταν την Αρχή», δήλωσε ο πρώην υπουργός πριν από λίγες μέρες. Ο διάδοχός του ήταν ο Ευάγγελος Βενιζέλος, ο σημερινός πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ και εκτός αυτού μέλος του κυβερνητικού συνασπισμού. Επί εννέα μήνες ο Βενιζέλος ήταν υπουργός οικονομικών, διαπραγματεύτηκε την απομείωση του χρέους και το δεύτερο πακέτο διάσωσης -και επανειλημμένα διαμαρτυρόταν για το μεγάλο πρόβλημα της φοροδιαφυγής. Στο συρτάρι της γραμματέως του υπήρχε όλο αυτό τον καιρό ένα στικ USB με τα ήδη συγκεντρωθέντα στοιχεία ελλήνων φοροφυγάδων: η λίστα Λαγκάρντ. Απλώς έπρεπε να ξεκινήσει κάποιος τις έρευνες. Αλλά ο Βενιζέλος δεν ανέθεσε στο ΣΔΟΕ έρευνες -ούτε ενημέρωσε κανέναν για τα διαθέσιμα στοιχεία. Η κυβέρνηση νόμιζε ότι η λίστα είχε χαθεί. Μόλις ο νυν υπουργός οικονομικών Γιάννης Στουρνάρας έμαθε για τα χαμένα στοιχεία και θέλησε να ζητήσει ένα αντίγραφο από το Παρίσι, ο Βενιζέλος θυμήθηκε το στικ στο συρτάρι και το έστειλε στον πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά με ταχυμεταφορά. Όπως είπε, δεν γνώριζε «ότι κανείς εκτός από μένα δεν έχει αντίγραφο». Εν τω μεταξύ, τόσο ο Βενιζέλος όσο και ο Παπακωνσταντίνου αναγκάστηκαν να δικαιολογηθούν ενώπιον Εξεταστικής Επιτροπής της Βουλής. Και οι δύο προσπάθησαν να μεταθέσουν την ευθύνη ο ένας στον άλλο. Και καλά ο Βενιζέλος φιλοτιμήθηκε και προσήλθε στην Εξεταστική. Ο Παπακωνσταντίνου επέλεξε να περιπλανηθεί ανα τον πλανήτη όταν η Βουλή τον κάλεσε να καταθέσει. Το πιο προκλητικό στην περίπτωσή του δεν είναι ο ίδιος αλλά η αφασία του ελληνικού κράτους. Θα τολμούσε Γερμανός πρώην υπουργός Οικονομικών να εγκαταλείψει την Γερμανία αγνοώντας πρόσκληση της γερμανικής Βουλής; Ούτε με σφαίρες-στην κυριολεξία. Αντίθετα ο άνθρωπος που υπέγραψε το πρώτο Μνημόνιο το οποίο είναι πιθανό να οδηγήσει στην διάλυση της Ευρωζώνης μπήκε σε μια κάψουλα σαν τον Αυστριακό Felix Baumgartner και επιχειρεί να σπάσει κάθε ρεκόρ αφασίας. ΜΙΑ ΣΧΕΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ Σε μία από τις εξομολογήσεις του, ο Μπομπ Τρά, μόνιμος αντιπρόσωπος του ΔΝΤ στην Αθήνα, έδωσε την δική του ανατριχιαστική μαρτυρία για το πως επιλέχθηκε το πετσόκομα μιθών και συντάξεων, μαζί με τα χυδαία χαράτσια που ακολούθησαν. -Δώσαμε (η Τρόικα) 3 εναλλακτικές στον κ. Παπακωνσταντίνου-άρχισε να διηγείται οΜπομπ Τρα. H πρώτη ήταν να απολυθούν άμεσα 150.000 δημόσιοι υπάλληλοι. Ο Παπακωνσταντίνου που τον είχαμε στην άλλη άκρη του ακουστικού μας είπε «περιμένετε να ενημερώσω τον κ. Παπανδρέου». Ήμασταν στη γραμμή όταν μας μετέφερε την κάθετη άρνηση του τότε πρωθυπουργού, «με τίποτε, είναι ψηφοφόροι μας, αυτοί μας στηρίζουν». Η δεύτερη εναλλακτική ήταν να γίνει άμεσα και χωρίς καθυστέρηση μια καταιγίδα αποκρατικοποιήσεων. Κι αυτό το αρνήθηκε με το ίδιο επιχείρημα «αυτοί μας στηρίζουν». Η τρίτη και τελευταία εναλλακτική ήταν το κόψιμο μισθών και συντάξεων.«Ναι αυτή είναι η καλύτερη λύση...Αυτό να κάνουμε...» μας απάντησαν ομόφωνα οι κ.κ Παπανδρέου και Παπακωνσταντίνου. Οι συνομιλητές του πάγωσαν. Τον άκουγαν άφωνοι να διηγείται μέσα σε λίγα λεπτά την επιλογή του ολέθρου για έναν ολόκληρο λαό. Δύο γόνοι πολιτικών οικογενειών, άψητοι και ανερμάτιστοι στην εξουσία, επέλεξαν με κριτήριο την διατήρηση του κρατικοδίαιτου κομματικού κράτους των συμμοριών του δημοσίου την πιο καταστροφική λύση για την χώρα. Μας οδήγησαν αλυσοδεμένους στο Μνημόνιο για να μην διαταραχθεί το σαθρό πολιτικό οικοδόμημα της μεταπολίτευσης που βασίζεται στο κομματικό κράτος. kourdistoportocali Αναρτήθηκε από tipota

Πέμπτη

Η Ελλάδα ... μονοπώλιο δισεκατομμυριούχων


>>27.12.2012 10:58 Σχόλια -A +A Εκτενές άρθρο για τα «πανίσχυρα οικονομικά τζάκια» περιλαμβάνει το γερμανικό περιοδικό Stern στο τεύχος που κυκλοφορεί με τίτλο «Μονοπώλιο των εκατομμυριούχων» και ισχυρίζεται ότι εδώ και πολλές γενιές 2.000 οικογένειες διαμόρφωσαν το υπάρχον σύστημα και αποκόμισαν τεράστια κέρδη. Η επίθεση αυτή στο ελληνικό επιχειρηματικό κατεστημένο ενισχύει τα σενάρια που φέρουν τους δανειστές και την Τρόικα να βρίσκονται σε μετωπική σύγκρουση με τα ελληνικά οικονομικά συμφέροντα που οικοδομήθηκαν στη Μεταπολίτευση. Το δημοσίευμα ξεκινάει από τον Φώτη Μπόμπολα, τον οποίο οι συντάκτες του άρθρου επισκέπτονται στο γραφείο του: «Ο Φώτης Μπόμπολας έχει μπροστά από το γραφείο του τέσσερεις οθόνες υπολογιστών εγκατεστημένες στον απέναντι τοίχο, ο οποίος φέρει μια ξύλινη επένδυση. Έχεις την εντύπωση ότι βρίσκεται στα κεντρικά ενός αρχηγείου. Η γραμματέας του Λυδία του φέρνει φραπέ. Ο Μπόμπολας, ετών 52, με κοντοξυρισμένα μαλλιά, στρίβει ένα τσιγάρο. Καπνίζει Ολντ Χόλμπορν. Το πουκάμισό του είναι ανοιχτό στο στήθος, στο καρπό του χεριού του δεν φέρει κανένα ρολόι. «Προτιμώ να κρατώ χαμηλό προφίλ», διατείνεται ο ίδιος. Ο Μπόμπολας είναι ένας από τους πιο πλούσιους άνδρες στην Ελλάδα. Στην οικογενειακή αυτοκρατορία ανήκουν ο εκδοτικός κολοσσός Πήγασος, η μεγαλύτερη κατασκευαστική εταιρία της χώρας, εταιρίες ανακύκλωσης, ορυχεία χρυσού, ακίνητα. Συνολική αξία: μερικά εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ. Ο Μπόμπολας δεν δίνει ποτέ συνεντεύξεις. Ακόμη και τώρα αισθάνεται άβολα: «Δεν βλέπετε; Η χώρα εκρήγνυται». Η οικογένεια του αισθάνεται έντονα τη λαϊκή οργή. Και αυτό γιατί η πολυεθνική εταιρία Ελλάκτωρ απαιτεί για τη διέλευση των αυτοκινητοδρόμων της υψηλά διόδια, παρότι το ελληνικό κράτος έχει επιχορηγήσει το έργο ως επί το πλείστον με χρήματα των φορολογημένων. Η Αττική Οδός κοστίζει 2.80 ευρώ, ενώ γύρω στα 250.000 αυτοκίνητα τη διασχίζουν καθημερινά. Όποιος θέλει να ταξιδέψει με αυτοκίνητο για Θεσσαλονίκη χρειάζεται ολόκληρα 25 ευρώ. Μια πρωτοβουλία πολιτών με το όνομα «Δεν πληρώνω διόδια» πριονίζει κάθε τόσο τις μπάρες των διοδίων. «Είναι αναρχικοί», βρίζει ο Μπόμπολας». Πανίσχυρα τζάκια «Η οικογένειά του ανήκει σε μια χούφτα από σχεδόν πανίσχυρα ελληνικά τζάκια, τα οποία εδώ και πολλές γενιές διαμόρφωσαν το υπάρχον σύστημα, αποκομίζοντας τεράστια κέρδη. Τώρα όμως που η χώρα βρίσκεται στο χείλος του γκρεμού, αρνούνται να αναλάβουν τις ευθύνες τους. Αντ' αυτού, επιχειρηματίες όπως ο Μπόμπολας, σπεκουλάρουν με νέες κρατικές αναθέσεις έργων, ενώ άλλοι παραμονεύουν για ευκαιρίες που θα προκύψουν από τις ιδιωτικοποιήσεις της κρατικής περιουσίας. Ήδη ο μεγαλοεπιχειρηματίας Σπύρος Λάτσης νοίκιασε για το ευτελές ποσό των 50 σεντ ανά τ.μ. και για 90 χρόνια το πιο πολυτελές Shopping-Mall στην Αθήνα». Τι λέει για την Γιάννα Αγγελοπούλου Άλλοι πάλι επιχειρηματίες εξαφανίζονται στο εξωτερικό, όπως, λόγου χάριν, η διαβόητη Άννα Αγγελοπούλου, η πρώην πρόεδρος της οργανωτικής επιτροπής των Ολυμπιακών αγώνων, η οποία ακούει στο όνομα Lady G, όνoμα που της έδωσε ο ελληνικός κίτρινος τύπος» γράφει το περιοδικό για την πρώην ισχυρή κυρία των Ολυμπιακών Αγώνων. Αναφέρει μάλιστα ότι η Γιάννα Αγγελοπούλου «ίδρυσε το Ίδρυμα Αγγελόπουλος, με τη βοήθεια του οποίου θα μπορεί ανά πάσα στιγμή να διασφαλίσει τη περιουσία της. Έτσι, εξ αποστάσεως μπορούσε πλέον να παρακολουθεί γαλήνια, πως η ελληνική Βουλή ψήφισε ένα από τα σκληρότερα πακέτα λιτότητας ύψους 13,5 δισεκατομμυρίων ευρώ. Μετά από την επιβολή των νέων μέτρων ο μέσος μισθός στην Ελλάδα ανέρχεται σε λιγότερο από 1000 ευρώ το μήνα, ενώ σε οικογένειες με εισόδημα άνω των 18.000 ευρώ ετησίως κόπηκαν τα επιδόματα παιδιών. Τι λέει για τον Μπόμπολα Και το άρθρο συνεχίζει για τον Φώτη Μπόμπολα: «Στο ερώτημα αν έχει έλθει η ώρα για τους ζάμπλουτους Έλληνες να δείξουν αλληλεγγύη, ο Μπόμπολας αντιδρά εκνευρισμένος: «Μα τι θέλετε; Οι μετοχές μας είναι στο πάτο. Οι επιχειρήσεις μας πάσχουν ακριβώς το ίδιο όπως και η υπόλοιπη χώρα». Τι θα λέγατε με την φορολόγηση των πλουσίων; «Τι αφελής σκέψη. Το μεγάλο κεφάλαιο βρίσκει πάντα τρόπους να αποφύγει τους φόρους. Αυτό είναι το τίμημα της παγκοσμιοποίησης». Ο Μπόμπολας διευθύνει επισήμως την οικογενειακή του πολυεθνική εταιρεία μαζί με τον αδελφό του. Όμως ο πραγματικός πατριάρχης είναι ο πατέρας Γεώργιος, η φωτογραφία του οποίου φιγουράρει σε ασημένιο πλαίσιο πάνω στο κομοδίνο. Λέγεται ότι ο Γεώργιος Μπόμπολας κατάφερε να πάρει τη πρώτη κρατική ανάθεση έργου όταν η κατασκευαστική του εταιρεία δεν κατείχε ακόμη ούτε καν μπουλντόζα. Η μεγάλη επιχειρηματική ευκαιρία γι' αυτόν ήταν η Ολυμπιάδα του 2004. Τότε η Ελλάκτωρ κατασκεύασε το μεγαλύτερο μέρος του αθηναϊκού μετρό, χωρίς να υπάρξει καμία δημόσια προκήρυξη επί του έργου. Όταν η κυβέρνηση αποφάσισε την κατασκευή τεσσάρων αυτοκινητοδρόμων, ο Μπόμπολας ήταν και πάλι μέσα στο παιχνίδι. Ένα από τα μεγαλύτερα «χτυπήματα» της οικογένειας είναι η αγορά των κρατικών ορυχείων χρυσού στη Χαλκιδική για 11 εκατομμύρια ευρώ. Η αξία των κοιτασμάτων χρυσού ανέρχεται στα 12 δισεκατομμύρια ευρώ». Τι λέει για τη λίστα Λαγκάρντ και τον Αντώνη Σαμαρά «Η Ελλάδα δεν είναι μια φτωχή χώρα, απλώς η κατανομή του πλούτου είναι άνιση. Τα 80 τις εκατό του ιδιωτικού κεφαλαίου βρίσκεται στα χέρια μόνον 2.000 οικογενειών. Γύρω στα 200 δισεκατομμύρια ευρώ αυτού του κεφαλαίου βρίσκεται σε ξένες τράπεζες. Επισήμως μόνον εννέα πρόσωπα δηλώνουν στην Ελλάδα εισόδημα άνω των 700.000 ευρώ το έτος. Η επονομαζόμενη Λίστα-Λαγκάρντ, με τα ονόματα 2059 Ελλήνων που κατέχουν λογαριασμούς στην Ελβετία, κρατήθηκε για πάνω από δύο χρόνια μυστική. Στη λίστα αυτή υπάρχουν ονόματα που θεωρούνται έμπιστα πρόσωπα του πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά. Μεταξύ αυτών βρίσκεται ο δικηγόρος Σταύρος Παπασταύρου, ένα από τα δέκα κορυφαία στελέχη της Νέας Δημοκρατίας. Η εν λόγω λίστα δεν είχε καμία συνέπεια για τους πλουσίους, εκτός ενός δημοσιογράφου που αντιμετώπισε δυσκολίες. Επειδή δημοσίευσε όλα τα ονόματα της λίστας στο περιοδικό Hot Doc, συνελήφθη από μια ομάδα άμεσης δράσης 50 αστυνομικών και απειλείται με διετή φυλάκιση λόγω παραβίασης δικαιωμάτων της ιδιωτικής σφαίρας». Τι λέει για τον Λαυρεντιάδη «Είναι αναμενόμενο ότι με τη πίεση που ασκείται από τη πλευρά της Ευρώπης βαθμιαία κάτι αρχίζει να αλλάζει: τη τελευταία βδομάδα ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου έδωσε εντολή για τη σύλληψη του επιχειρηματία Λαυρέντη Λαυρεντιάδη, ο οποίος διατηρούσε 31 τις εκατό της Pronton-Bank και η οποία διασώθηκε από το ελληνικό κράτος με τη βοήθεια 900 εκατομμυρίων ευρώ. Λέγεται ότι ο ίδιος μεταβίβασε εν τω μεταξύ στο εξωτερικό 700 εκατομμύρια ευρώ. Ο καθηγητής των πολιτικών επιστημών Σεραφείμ Σεφεριάδης στο Πάντειο Πανεπιστήμιο συγκρίνει την αθηναϊκή ολιγαρχία με την ιταλική μαφία: «έχει παντού τους ανθρώπους της: έναν αδελφό στην Αριστερά, έναν στη Δεξιά, έναν στο δημαρχείο και έναν εντός της εκκλησίας. Οι ζάμπλουτοι Έλληνες εξαγοράζουν τους πολιτικούς μέσω της χρηματοδότησης των εκλογικών τους αγώνων. Η εξουσία που ασκούν μέσω των μίντια τούς καθιστά απρόσβλητους». Στο τηλεοπτικό κανάλι Mega, που έχει τεράστια επιρροή, συμμετέχουν δύο τζάκια: Ο Μπόμπολας και η εκδοτική δυναστεία του Λαμπράκη. Ο γιος του μεγαλύτερου μετόχου της τελευταίας έγινε ο προσωπικός σύμβουλος του Σαμαρά. Αποκαλύψεις μέσω του Wikileaks Tο άρθρο κάνει αναφορά και στις αποκαλύψεις μέσω του Wikileaks που έκανε επίσης αναφορά σε ομάδα Ελλήνων μεγιστάνων: «Μια τηλεγραφική είδηση που έφτασε σε μας από την Αμερική μέσω του Wikileaks, αναφέρει ότι «μια μικρή ομάδα επιχειρηματικών μεγιστάνων έχει συνδεθεί με την πολιτική μέσω βαθμών συγγενείας, γάμων ή και διαζυγίων. Οι σχέσεις αυτές είναι πολυπλοκότερες από τις αντίστοιχες σχέσεις μεταξύ των θεών στην ελληνική μυθολογία». Ακόμη πιο δραστικά το εξέφρασε ο Κώστας Καραμανλής, ο πρώην πρωθυπουργός της χώρας, όταν εξαπέλυσε ύβρεις κατά της διαφθοράς ενώπιον φίλων του κόμματος του: «Το πρόβλημα αυτής της χώρας είναι αυτοί οι νταβατζήδες και οι πολυεθνικές τους που ελέγχουν το σύνολο του πολιτικού βίου». Τι λέει για τον Σπύρο Λάτση «Ο Σπύρος Λάτσης είναι ο αυτός που κατέχει αδιαφιλονίκητα τη πρώτη θέση μεταξύ των εν λόγω μεγιστάνων. Ο ελληνικός τύπος τον αποκαλεί «σιωπηλό Κροίσο». Στην αυτοκρατορία του Λάτση ανήκουν τράπεζες, συμπλοιοκτησίες και διυλιστήρια. Ιδρύθηκε από τον πατέρα του Γιάννη, έναν σύντροφο του περιώνυμου Αριστοτέλη Ωνάση. Ο Γιάννης Λάτσης, γνωστός με το παρατσούκλι «Καπετάν Γιάννης», εμφανίστηκε κατά την υποδοχή της Βασίλισσας της Αγγλίας με λευκό ναυτικό καπέλο. Όταν ο γιος του Σπύρος μετέβη στο Λονδίνο για να σπουδάσει φιλοσοφία, ο Καπετάνιος τον περιγελούσε. Όμως το βλαστάρι του πολλαπλασίασε πριν από τη οικονομική κρίση την αξία της οικογενειακής επιχείρησης κατά 8 δισεκατομμύρια ευρώ. Ζει ως επί το πλείστον στην Ελβετία. Η θαλαμηγός του «Αλέξανδρος» είναι μια από τις μεγαλύτερες στον κόσμο. Πάνω σε αυτή χαλάρωσαν ήδη ο Τζωρτζ Μπους, ο πρίγκιπας Κάρολος και ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής επιτροπής Μπαρόζο. Επειδή ο τελευταίος έκανε διακοπές με την οικογένεια του στην εν λόγω θαλαμηγό, η Ευρωβουλή τον τιμώρησε τότε με ψήφο δυσπιστίας. Η τράπεζα Eurobank του Λάτση κατείχε μέχρι πρότινος τα μεγαλύτερα μερίδια των ελληνικών κρατικών ομολόγων: δώδεκα δισεκατομμύρια ευρώ. Ταυτόχρονα ο Λάτσης προσπάθησε να κομίσει κέρδη από την ήδη λεηλατημένη χώρα του με το να τοποθετήσει τους ανθρώπους του στις σωστές θέσεις. Η εταιρία καταπιστεύσεων, η οποία αποφασίζει για τις ιδιωτικοποιήσεις της ελληνικής κρατικής περιουσίας, επανδρώθηκε με πρώην μάνατζερ της αυτοκρατορίας του. Εκτός από το «χτύπημα» που αφορά το πολυτελές ακίνητο Shopping-Mall στο Μαρούσι, είναι πολύ πιθανό ότι ο Λάτσης να αγοράσει και την κρατική επιχείρηση Hellenic Petrolium σε ποσοστό εκατό τις εκατό. Για το «Helliniko Project», μια περιοχή περίπου 600 στρεμμάτων στο παλαιό αεροδρόμιο της Αθήνας, ο Λάτσης είναι επίσης φαβορί. Το ακίνητο, το οποίο βρίσκεται κοντά στη παραλία του Αγίου Κοσμά, θεωρείται ένα από τα πολυτιμότερα της Ευρώπης. Εκεί μέλλεται να κτιστούν κυρίως γραφεία, κατοικίες και να διαμορφωθεί ένα γιγάντιο πάρκο αναψυχής. Μια «Ντίσνευλαντ της Μεσογείου», υπόσχεται το διαφημιστικό». Τι λέει για τον Σωκράτη Κόκκαλη «Η ιδιωτικοποίηση της κρατικής περιουσίας είναι μια από τις βασικές αξιώσεις των χρηματοδοτών της Ελλάδας. «Έτσι όμως όπως αυτή λαμβάνει χώρα, είναι παράλογη», διατείνεται ο Αλέξανδρος Μωραιτάκης, πρόεδρος Συνδέσμου Μελών Χρηματιστηρίου Αθηνών (ΣΜΕΧΑ). «Μερικοί επιλεγμένοι επενδυτές αγοράζουν κρατική περιουσία και εμφανίζονται ως εθνοσωτήρες». Για την πλέον επικερδή κρατική επιχείρηση του ΟΠΑΠ, μια από τις μεγαλύτερες πολυεθνικές εταιρίες τυχερών παιχνιδιών στην Ευρώπη, ενδιαφέρεται ο Σωκράτης Κόκκαλης. Η Intralot είναι μια από τις ηγετικές εταιρίες στην ανάπτυξη των συστημάτων λόττο. Ο Κόκκαλης, μια από τις πλέον αμφισβητούμενες ολιγαρχικές προσωπικότητες στην Ελλάδα, υπήρξε συνεργάτης της ανατολικογερμανικής Στάζι με τα ψευδώνυμα κρόκους και κασκάντε. Μεγάλωσε στην Ανατολική Γερμανία όπου η οικογένειά του προσέφυγε το 1949 μετά το τέλος του εμφυλίου πολέμου στη Ελλάδα. Η περιουσία του έχει υπολογιστεί στα 2 δισεκατομμύρια δολάρια. Οι φήμες γύρω από το πρόσωπό του θα μπορούσαν να προέρχονται από κάποιο μυθιστόρημα με σπιούνους. Όταν έγινε δημοσίως γνωστό ότι η Siemens λάδωσε, σύμφωνα με κάποιους υπολογισμούς, με 100 εκατομμύρια ευρώ Έλληνες πολιτικούς και αξιωματούχους, η γερμανική εισαγγελική αρχή, ερευνώντας τα αρχεία της εταιρίας, προσέκρουσε σε ένα αμφίβολο όνομα με το κωδικό «Κύριο Κ.». Υποθέτει ότι πρόκειται για τον Σωκράτη Κόκκαλη». Τι λέει για τους εφοπλιστές «Όπως όμως ισχυρίζεται ο Σάββας Ρομπόλης, καθηγητής οικονομικών κοινωνικής πολιτικής του Τμήματος Κοινωνικής Πολιτικής στο Πάντειο Πανεπιστήμιο «είναι σχεδόν αδύνατον να αποδειχτούν οι παράνομες ραδιουργίες των ολιγαρχικών δυνάμεων [...] Δεν είναι μόνον που έχουν παντού τους ανθρώπους τους. Οι νόμοι έχουν γραφτεί εδώ και πολλές γενιές γι' αυτούς. Δεν χρειάζεται καν να εξαπατήσουν την εφορία αφού απαλλάσσονται ούτως ή άλλως από τους φόρους». Κάθε χρόνο η Βουλή ανακοινώνει -όπως άλλωστε και το 2012- φοροαπαλλαγές για τους μεγαλοεφοπλιστές. Διότι αυτοί απειλούν με απόσυρση του στόλου τους και τη διακίνησή του κάτω από άλλη σημαία. Βέβαια, επισήμως δεν υπάρχουν κανενός είδους συνδέσεις μεταξύ των ολιγαρχικών και των πολιτικών δυνάμεων της χώρας, ούτε συναντήσεις και αποδεικτικές φωτογραφίες. Στη μαρίνα του Φλοίσβου όμως, τη μεγαλύτερη της Αθήνας, όπου αγκυροβολούν ακόμη και θαλαμηγοί 100 μέτρων «μπορεί κανείς να δει όλους τους πολιτικού μας», όπως αφηγείται ο πρώην φύλακας του λιμανιού Μάκης Νάστατος, ιδίως «όταν κατά τα Σαββατοκύριακα τα μεγάλα πάρτυ ανάβουν για τα καλά». Για το πόσο μακριά φτάνει εν τέλει η επιρροή αυτής της ελληνικής ολιγαρχίας, γνωρίζει καλά ο Γιάννης Δερμιτζάκης ο οποίος κατέχει Διυλιστηρίο ανακύκλωσης παλαιού ορυκτελαίου στη Θεσσαλονίκη. Ο Δερμιτζάκης είναι ένας ηλικιωμένος κύριος χαμηλών τόνων που φέρει το κινητό σε μια δερμάτινη θήκη πάνω στη ζώνη του παντελονιού του. Έως το 2004 οι δουλειές του πήγαιναν καλά. Μετά ψηφίστηκε ένας νέος νόμος που απαιτούσε άδεια για τη συλλογή χρησιμοποιημένων ορυκτέλαιων. Ο Δερμιτζάκης έκανε αμέσως αίτηση, όμως ματαίως περίμενε: «Πρώτα μου είπαν ότι τα χαρτιά μου ξεχάστηκαν στη γραμματεία του υπουργού προστασίας του περιβάλλοντος. Μετά μου είπαν ότι το διυλιστήριο θα έπρεπε να επανεξεταστεί. Βέβαια αυτό ήταν τελείως καινούργιο. Τελικά απευθύνθηκα σε έναν φίλο του υπουργού, ο οποίος μου διαμήνυσε: πρόκειται για σκοτεινή υπόθεση και θα κάνω καλά να την ξεχάσω». Εν τω μεταξύ η αγορά απόβλητων ορυκτέλαιων –μιλάμε για 35.000 τόνους ετησίως- καλύπτεται σχεδόν αποκλειστικά από το ολιγαρχικό τζάκι του Βαρδινογιάννη. Ο Δερμιτζάκης στέκεται στο κατώφλι της πτώχευσης. Ακόμη και η παγκόσμια πολυεθνική εταιρία Shell γονάτισε μπροστά στον Βαρδινογιάννη. Από το 2015, στην Ελλάδα δεν θα υπάρχουν πρατήρια βενζίνης της Shell. Η οικογενειακή πολυεθνική την αγόρασε για 219 εκατομμύρια ευρώ. Συνεχώς νέοι, εν μέρει συζητήσιμοι νόμοι, κατέστησαν τη δουλειά μη αποδοτική για τη Shell. Στην αρχή απαγόρευσαν στην Shell να εισάγει δική της βενζίνη. Όταν αυτή η ρύθμιση άλλαξε κατόπιν πίεσης από την πλευρά της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ήλθε ένας νέος νόμος που εξανάγκαζε την Shell να διατηρεί σε ντεπό μεγάλες ποσότητες βενζίνης ως «εθνικό απόθεμα ασφαλείας». Η Shell παραιτήθηκε. Τι λέει για την οικογένεια Βαρδινογιάννη «Ο αρχηγός της οικογένειας Βαρδινογιάννη, Βαρδής, κατοικεί σε μια μεσογειακή βίλα στο αθηναϊκό αριστοκρατικό προάστιο Εκάλη. Μπροστά στη πύλη στέκεται ένας φύλακας. Στην ερώτηση αν ο Κύριος είναι διαθέσιμος για μια συνέντευξη, τραβάει το πιστόλι του και το απασφαλίζει. Ο Βαρδινογιάννης διατηρούσε στενές σχέσεις με τον Αιγύπτιο πρώην δικτάτορα Μουμπάρακ. Η οικογενειακή επιχείρηση «Avin Oil» πλήρωσε στον δικτάτορα Σαντάμ Χουσείν υψηλά ποσά για να έχει πρόσβαση σε καλές τιμές ακατέργαστου πετρελαίου που το Ιράκ μπορούσε να πουλήσει κατά τη διάρκεια του εμπάργκο μόνον στα πλαίσια του προγράμματος «Oil for food». Το θέμα αποκαλύφτηκε όταν ελεγκτές των Ηνωμένων Εθνών βρήκαν να μεταφέρονται δέσμες δολαρίων με τις ταξιδιωτικές βαλίτσες διπλωματών. Το γεγονός δεν είχε καμία επίπτωση στον Βαρδινογιάννη, ούτε στις δουλειές του ούτε στη φήμη του. Τον Ιανουάριο επαινέθηκε δημόσια για τη χρηματική του δωρεά στην αστυνομία. Τι λέει για την ελληνική «ολιγαρχία» «Όλες οι προσπάθειες που έγιναν για να φέρουν την ελληνική ολιγαρχία στο τραπέζι της συζήτησης για τη σωτηρία της χώρας, απέτυχαν. «Αυτοί οι άνθρωποι που έχουν χρήμα, εξουσία ή τα μίντια με το μέρος τους, αμύνονται κατά των μεταρρυθμίσεων», παραπονιόταν ο πρώην πρωθυπουργός Γεώργιος Παπανδρέου. Κάποτε επισκέφθηκε μια αποστολή μεγάλων εφοπλιστών το γραφείο της Επιτροπής της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Αθήνα. «Σκεφτήκαμε ότι θέλουν να βοηθήσουν», αφηγούνταν ένας δημόσιος υπάλληλος. Όμως αυτοί έκαναν μόνον παράπονα για την υψηλή φορολόγηση και την υπερβολική νομική ρύθμιση. Αισθάνονταν ότι καταδιώκονται από το κράτος. Συμπεριφερόντουσαν σαν δωρητές που ζητούσαν πίσω ότι είχαν χαρίσει λόγω πτωχισμού». Πηγή: Stern: Την Ελλάδα τη διοικεί ένα μονοπώλιο εκατομμυριούχων | iefimerida.

Τρίτη

Lista Lagarde ... 600 ?


ΣΥΡΙΖΑ: Εξακόσια ονόματα παραπάνω στη «νέα» λίστα Λαγκάρντ! Στην καταγγελία ότι η αρχική λίστα Λαγκάρντ αλλοιώθηκε, και ότι η καινούρια λίστα που παρελήφθη από τις γαλλικές αρχές την περασμένη Παρασκευή έχει 600(!) παραπάνω ονόματα συγκριτικά με την παλιά προέβη η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Νάντια Βαλαβάνη μέσω του ΣΚΑΪ. «Στην καινούρια λίστα Λαγκάρντ, υπάρχουν 600 ονόματα παραπάνω σε σχέση με την παλιά. Ευσταθούσαν αυτά που λέγονται ότι έγινε αντικείμενο επεξεργασίας» δήλωσε χαρακτηριστικά η κ. Βαλαβάνη. «Πιθανόν να βγουν κάποια πράγματα, αλλά το μεγάλο πρόβλημα του μαύρου χρήματος στην Ελβετία δεν ξέρω αν θα αντιμετωπιστεί» πρόσθεσε η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ.source :skai.gr

Δευτέρα

Ο τζόγος των δημοσκοπήσεων: Η μεγάλη ΑΠΑΤΗ


Ζούμε μια δικτατορία που πρωτίστως δολοφονεί τη σκέψη και την Πολιτική. Μια δικτατορία που κατασκευάζει και προβάλλει τις «πολιτικές» των οικονομικών και πολιτικών μας δυναστών… Το στρατηγικό «όπλο» αυτής της δικτατορίας είναι τα ΜΜΕ, ιδιαίτερα το τηλεθέαμα και οι κατασκευαστές της «κοινής γνώμης»: οι εταιρείες των δημοσκοπήσεων. Το κοινοβούλιο, τα κόμματα, ολόκληρο το θεσμικό καθεστώς, με δύο λόγια όλο το πολιτικό σύμπαν, έχουν υποκατασταθεί από τη «δημοκρατία» της βολιδοσκόπησης και το τελετουργικό, τηλεοπτικό θέαμα. Εξ ορισμού, συνεπώς, η «γλώσσα» των γκάλοπ αποτελεί το πλέον δόλιο, ασύδοτο και αποκρουστικό τέχνασμα των ισχυρών του χρήματος και των προπαγανδιστών τους. Η «γλώσσα δεν είναι ποτέ αθώα», έλεγε ο Ρολάν Μπαρτ. Αντιλαμβάνεται κανείς πόσο «αθώα» είναι η «γλώσσα» των δημοσκοπήσεων. Είναι τόσο «αθώα», όσο αθώοι είναι οι «νταβατζήδες», οι οποίοι έχουν υποκαταστήσει την Πολιτική με την «πολιτική» των δημοσκοπήσεων. Οι δημοκρατικές ελευθερίες, ακόμα και αυτά τα υπολείμματα της αστικής κοινοβουλευτικής δημοκρατίας, δολοφονούνται ανελέητα και καθημερινά από το τηλεθέαμα της «δημοκρατίας» της βολιδοσκόπησης, δηλαδή από τα ΜΜΕ και τους ισχυρούς οικονομικούς σπόνσορες: Από την άμεση και αγοραία «πολιτική» των «νταβάδων» και των «νονών» της κοινωνίας. Οι δημοσκοπήσεις είναι η «γλώσσα» του τηλεοπτικού μας βιασμού η οποία αποτελεί τη συνισταμένη της βλακώδους διαφημιστικής προπαγάνδας προς το μέσο εκλογέα… Είναι η «γλώσσα» που έχει δολοφονήσει τη ΓΛΩΣΣΑ, δηλαδή τη γλώσσα της κοινωνικής και πολιτικής επικοινωνίας. Η δημοσκοπική «γλώσσα» εξατμίζει και νεκρώνει τους χυμούς του κοινωνικού γίγνεσθαι, ισοπεδώνει κάθε κοινωνικό και ιστορικό περιεχόμενο ΚΑΙ «ταξινομεί» τα ΠΑΝΤΑ σύμφωνα με το αγελαίο εκλογικό σώμα: Είναι, δηλαδή, η «γλώσσα» του εκλογικού φετιχισμού και της εκλογικής χειραγώγησης, η «γλώσσα» του καθεστωτικού εκλογικού κρετινισμού. Όπως κάθε γλώσσα, έτσι και η «γλώσσα» των δημοσκοπήσεων, έχει το «κοινό» της, τη «μάζα» της, την «κινούμενη άμμο» τού μέσου εκλογέα: Δηλαδή μια αγελαία ανθρώπινη μάζα που την έχουν πλήρως ισοπεδώσει και στραγγίξει από κάθε πολιτική σκέψη και κριτικό πνεύμα και άγεται και φέρεται από τα «εντυπωσιακά» συμβάντα της συγκυρίας… Ο άγριος, συστηματικός και καθημερινός δημοσκοπικός βιασμός της «κοινής γνώμης» δεν στοχεύει μόνο σ’ αυτή τη «μικροαστική μάζα» της κινούμενης άμμου, αλλά και στην κατασκευή μιας νέας τέτοιας «μάζας», με εργαλείο τη «γλώσσα» της βολιδοσκόπησης... Η «γλώσσα» των γκάλοπ στηρίζεται στη «φυλή» της εκλογικής αλλοτρίωσης, αλλά και κατασκευάζει και διευρύνει αυτή τη «φυλή», ιδιαίτερα σε εποχές σήψης και αποσύνθεσης, σε εποχές κοινωνικής και πολιτικής αφασίας, σε εποχές όπου η ΠΟΛΙΤΙΚΗ έχει υποκατασταθεί πλήρως από την «πολιτική» των βολιδοσκοπήσεων και του τηλεοπτικού θεάματος: Σε εποχές σαν τη σημερινή… Βεβαίως, η σημερινή κατακλυσμιαία και καθημερινή νεροποντή των δημοσκοπήσεων αποδεικνύει περίτρανα και κάτι άλλο: Ότι η ελληνική κοινωνία δεν έχει ακόμα υποταχθεί στις «ορέξεις» των «καρχαριών» και ΑΝΤΙΣΤΕΚΕΤΑΙ… Δεν θα υπήρχε λόγος να υπάρχει αυτός ο βάναυσος και καθημερινός δημοσκοπικός βιασμός αν είχαν χειραγωγηθεί οι Έλληνες πολίτες στους σχεδιασμούς της ευρωχούντας και των εγχώριων «νταβάδων» της. Αυτή η δημοσκοπική αγριότητα και αυθάδεια αναδίδει την αγωνία και τον τρόμο των καθεστωτικών δυνάμεων, αγωνία και τρόμο που έχουν προκληθεί από την παλλαϊκή οργή και απελπισία του ελληνικού λαού… Αυτήν την εκρηκτική, τυφλή ΟΡΓΗ και ΑΠΕΛΠΙΣΙΑ θέλουν οι μηχανισμοί της ευρω-χουντικής κακουργίας και τα δωσίλογα ανδρείκελά τους να κατευθύνουν στους μηχανισμούς της εκλογικής χειραγώγησης και στους δικούς τους σκοπούς: Στην αναδιάταξη, ανασύσταση και αναπαλαίωση του καθεστώτος… ΟΛΗ αυτή η άγρια δημοσκοπική πλύση εγκεφάλου που μας γίνεται σε καθημερινή βάση έναν και μόνο στόχο έχει: Να μας εθίσει στον εκλογικό φετιχισμό και έτσι να εγκλωβίσει και άλλη «μάζα» εκλογικών κορόιδων στα ψεύτικα διλήμματα των κομμάτων, στη «μονομαχία» ανάμεσα στην «κεντροαριστερά» και την «κεντροδεξιά», σε ένα νέο εκλογικό διπολισμό, τεχνητών και κάλπικων διχασμών… Οι διχασμοί είναι τεχνητοί και κάλπικοι διότι όλοι οι μονομάχοι του καθεστώτος, ιδιαίτερα οι ΕΚΛΟΓΙΚΟΙ μονομάχοι της «κεντροαριστεράς» και της «κεντροδεξιάς» ΠΙΣΤΕΥΟΥΝ στον ίδιο θεό: Το θεό των αγορών και του χρήματος, το θεό της ΕΕ και του ευρώ, στο θεό της λεηλασίας του ελληνικού λαού και της καταστροφής του… Ας μην πέφτουμε, λοιπόν, θύματα αυτής της ΑΠΑΤΗΣ, ας μην τσιμπάμε τα δολώματα της εικονικής και δόλιας εκλογικής σύγκρουσης και γινόμαστε «οπαδοί» των κομματικών, ποδοσφαιρικών εταιρειών… Ο τζόγος των δημοσκοπήσεων είναι ένα από τα πιο ύπουλα και δολοφονικά μέσα εναντίον της σκέψης, της γνώσης και του κριτικού πνεύματος… source:resalto

Lagarde lista 24/12/12

Η πραγματική λίστα Λαγκάρντ, τελικά φαίνεται ότι είναι πιο... ενδιαφέρουσα από την λίστα Λαγκάρντ που έχει δημοσιοποιηθεί: Σύμφωνα με την ιδιαίτερα έντονη και από αξιοπιστη πηγή φημολογία η λίστα που ... περιφερόνταν εδώ και δυο χρόνια από γραφείο σε γραφείο είχε στο μεσοδιάστημα "κουρευτεί" και η νέα πραγματική λίστα περιλαμβάνει αριθμό ονομάτων που δεν υπήρχαν στην παλιά! Πληροφορίες κάνουν λόγο για "άνω των 10 καυτών ονομάτων" τα οποία είχαν σβηστεί από την προηγούμενη λίστα στη διαδρομή τους από τον πρώτο παραλήπτη ΥΠΟΙΚ Γιώργο Παπακωνσταντίνου, μέχρι τη στιγμή που ήρθε το θέμα στην επιφάνεια. Να θυμίσουμε ότι η διαδρομή της λίστας ήταν Παπακωνσταντίνου, Καπελέρης, Διώτης,Βενιζέλος στο γραφείο του οποίου είχε "ξεχαστεί" επι 1,5 χρόνο. Στα χέρια της αρμόδιας Διεύθυνσης Διεθνών Οικονομικών σχέσεων του Υπουργείου Οικονομικών βρίσκεται η «λίστα Λαγκάρντ», την οποία και παρέδωσε το Γαλλικό Υπουργείο Οικονομικών και διαβιβάστηκε άμεσα στο Γραφείο του Οικονομικού Εισαγγελέα. Η λίστα παρελήφθη από τριμελή ομάδα, η οποία μετέβη στο Παρίσι για το σκοπό αυτό και παραδόθηκε άμεσα στο γραφείο του αρμόδιου Οικονομικού Εισαγγελέα ώστε να υπάρξει αντιπαραβολή της με αυτήν που ήδη κατέχει και περαιτέρω διερεύνησή της όλης υπόθεσης. Από τη στιγμή που επιβεβαιωθεί η φημολογία, τότε αυτό συνιστά βαριές ποινικές ευθύνες, και βέβαια το θέμα θα φτάσει μέχρι την εξεταστική στη βουλή..source: tolimeri

lamogia ...


Το μεγαλύτερο δάγκωμα όλων των εποχών. Ξέσκισαν τους λαούς που πληρώνουν τρις για να σωθούν τα λαμόγια και τα «ιδρύματα» τους. Τα προγράμματα στήριξης των ευρωπαϊκών κρατών που έγιναν από το 2008 έως και το τέλος του 2011 έφτασαν στο ποσό του 1,6 τρισ. ευρώ, ή 13% του ΑΕΠ της Ευρώπης, διαπιστώνει η Κομισιόν. Το μεγαλύτερο κομμάτι, ή ποσοστό 67% του ποσού, είχε τη μορφή εγγυήσεων από τα κράτη για τη χρηματοδότηση των χρηματοπιστωτικών ομίλων. Όπως αναφέρεται σε σχετική ανακοίνωση, το παραπάνω διάστημα τα κεφάλαια διατέθηκαν ως εξής: Το 1,174 τρισ. αφορούσε εγγυήσεις προς τις τράπεζες για χρηματοδότηση και άλλα μέτρα παροχής βραχυπρόθεσμης ρευστότητας. Για τη διάσωση τραπεζών από την πτώχευση διατέθηκαν 442 δισ. ευρώ (ανακεφαλαιοποίηση και διαχείριση προβληματικού ενεργητικού). Σε τρία κράτη αναλογεί το 60% του 1,6 τρισ. ευρώ. Είναι η Βρετανία (19%), η Ιρλανδία (16%) και η Γερμανία (16%). Η Ιρλανδία ήταν οι χαβούζα όλων των λεγόμενων «θεσμικών» που είχαν «αδειάσει» ότι σαβούρα υπήρχε (τιτλοδοτημένα, τοξικά κ.τ.λ), η Βρετανία ως «χρηματοοικονομικό κέντρο» η μεγαλύτερη φούσκα όλων των εποχών (και εκτος ευρώ !) και η Γερμανία, που τελικά κρύβει τέτοιους σκελετούς που αν τους εμφανίσει, θα προκαλέσει τον Γ΄ Παγκόσμιο πόλεμο!source:lobbystas

Κυριακή

Alavanos ...


Σκληρή κριτική σε όλους όσοι βρέθηκαν σε κυβερνητικά αξιώματα από τότε που η κρίση ήρθε στο κατώφλι της χώρας, ασκεί ο Αλέκος Αλαβάνος μιλώντας στο newpost.gr. «Ενώ φαίνεται γελοίο το γεγονός ότι δεν καταλαβαίνουν, στην Ελλάδα πρέπει να μην καταλαβαίνουν γιατί είναι ένα ελαφρυντικό για τους ίδιους. Αλλιώς θα έπρεπε να ήταν φυλακή όσοι έχουν ηγηθεί, όσοι έχουν βρεθεί σε κυβερνητικές θέσεις αυτή την περίοδο». Παράλληλα χαρακτηρίζει για άλλη μια φορά, μονόδρομο την έξοδο της χώρας από το ευρώ. «Η άποψη αυτή βγαίνει από μια παγκόσμια πείρα. Δεν υπάρχει άλλος δρόμος. Η δημοσιονομική λιτότητα, η κατάργηση του κράτους πρόνοιας και η ασύληπτη μείωση της αγοραστικής δύναμης των εργαζομένων οδηγεί μια χώρα σ' ένα σπηράλ ύφεσης το οποίο τελικά θα οδηγεί σε μια κοινωνική έκρηξη». Ο κ.Αλαβάνος εντοπίζει υπόγειο αναβρασμό στην κοινωνία που αργά ή γρήγορα εκτιμά ότι θα οδηγήσει σε υφαιστιακή έκρηξη. «Υπάρχει από κάτω και είναι όπως τα υφαίστια που οπτικά τουλάχιστον, δεν σε προειδοποιούν. Ωστόσο, οι επιστήμονες μπορούν να σου πουν ότι σε ένα χρόνο θα έχει σεισμό ή θα γίνει υφαιστιακή έκρηξη. Με τον ίδιο τρόπο όλοι οι σοβαροί οικονομικοί αναλυτές μιλάνε ακόμη και για εμφύλιο πόλεμο στην Ελλάδα. Δεν είναι αστεία. Όταν λέμε εμφύλιο πόλεμο εννοούμε ότι ο ένας θα βγάζει το μάτι του άλλου». Ο άνθρωπος που επι σειρά ετών ηγήθηκε της Ριζοσπαστικής Αριστεράς στην Ελλάδα χαρακτηρίζει απελπιστική την κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η χώρα που κατά τη γνώμη του δυσκολεύεται να επιβιώσει. «Έχουμε φτάσει σε απελπισία πολύ εκτεταμένων κοινωνικών στρωμάτων». Ο κ. Αλαβάνος κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για τις απανωτές αυτοκτονίεςστην Ελλάδα και ζητά να μη συμβιβαστούν οι έλληνες πολίτες με το δραματικό φαινόμενο. «Αρχίζουμε και τις συνηθίζουμε. Είναι μια ειδησούλα κι αυτή. Δεν πρέπει να είναι έτσι γιατί δείχνει μια κοινωνία η οποία από κάτω βράζει και είναι σε απόγνωση. Και δεν πρέπει να συμφιλιωθούμε με αυτή την κατάσταση». Επικαλούμενος την έκθεση του ΔΝΤ για την κατάσταση της παγκόσμιας οικονομίας του 2012 που δόθηκε στη δημοσιότητα τέλη Οκτώβρη, ο κ. Αλαβάνος εξαπολύει σφοδρή επίθεση προς τους κυβερνητικούς εταίρους αναφέροντας χαρακτηριστικά ότι στην Ελλάδα δεν διαβάζουν, την ώρα που οι επιστήμονες του ΔΝΤ της κλείνουν το μάτι και της λένε: είναι ώρα να φύγεις από το ευρώ. «Έγινε μια μελέτη σε περιπτώσεις τέτοιων κρίσεων τον τελευταίο αιώνα στις Ηνωμένες Πολιτείες, στη Μεγάλη Βρετανία, το Βέλγιο, την Ιταλία, τον Καναδά και την Ιαπωνία. Δύο είναι τα συμπεράσματά τους. Πρώτον, αν θες να φύγεις από την ύφεση που σε ρίχνει η ανάγκη να πληρώσεις το χρέος πρέπει να έχεις ανάπτυξη. Δεύετερον, αν θες να έχεις ανάπτυξη δεν μπορεί να έχεις πολιτικές δημοσιονομικής λιτότητας και πρέπει να έχεις ένα νόμισμα το οποίο είναι ανταγωνιστικό, είναι υποτιμημένο σε σχέση με αυτό που είχες, προκειμένου να μπορέσεις να κινητοποιήσεις την παραγωγή, να αυξήσεις τις εξαγωγές σου, να μειώσεις τις εισαγωγές σου κ.λ.π. Στην πραγματικότητα είναι περίεργο αυτό αλλά οι επιστήμονες του ΔΝΤ κλείνουν το μάτι στην Ελλάδα και της λένε είναι ώρα να φύγεις από το ευρώ. Δεν το πιστεύω μόνο εγώ που εντυπωσιάστηκα όταν διάβασα αυτή την έκθεση. Στην Ελλάδα δεν διαβάζουν. Και η ίδια η λογική των επιστημόνων έρχεται σε σύγκρουση με την επίσημη πολιτική του ΔΝΤ και στηρίζει αν θέλετε προσανατολισμούς σαν κι αυτούς που εμείς στο σχέδιο Β υποστηρίζουμε». «Το μέτωπο αλληλεγγύης και ανατροπής (Μ.Α.Α.) και όσοι υποστηρίζουν το σχέδιο Β, μαζί με άλλες δυνάμεις μέσα και έξω από τον χώρο της Αριστεράς, συζητούν και προετοιμάζονται ώστε να εκφραστούν από κοινού με την άφιξη του νέου έτους», σημειώνει στο newpost.gr, ο κ. Αλαβάνος. «Ήδη συναντιόμαστε μέσα στο χώρο της Αριστεράς, όπου παρουσιάζεται μια μεγάλη συσπείρωση. Δεν περιοριζόμαστε όμως στο χώρο της ατριστεράς. Θέλουμε κυρίως να συναντήσουμε δυνάμεις μέσα από την ίδια την κοινωνία, από τον επιστημονικό, τον παραγωγικό χώρο και τις συναντάμε αυτές. Και θέλω να πιστέυω ότι σε όχι μεγάλο διάστημα, στις αρχές του νέου χρόνου, αυτό το ρεύμα θα μπορέσει να εκφραστεί πάνω σε συγκεκριμένες ενέργειες και αιτήματα». Άλλωστε όπως εξηγεί, είναι εποχή που γίνονται συζητήσεις και διαβουλεύσεις. Αν και δεν επιθυμεί να μπει στη διδικασία συζήτησης για τον ΣΥΡΙΖΑ, ο Αλέκος Αλαβάνος αφήνει σαφείς αιχμές, αναφέροντας ότι «η πολιτική αυτή που λέει όχι στο μνημόνιο και ναι στην ευρωζώνη, είναι πολιτική η οποία δεν έχει καμία βάση. Αλλά νομίζω ότι είναι σαφές πως είμαστε σε μια διαδικασία συνεχών εξελίξεων. Το βιώνουμε τους τελευταίους μήνες και θα συνεχιστεί και σε κοινωνικό και σε πολιτικό επίπεδο. Να ξέρετε, ως μετεωρίτες εμφανίζονται κι εξαφανίζονται πρόσωπα, δυνάμεις κ.λ.π. Που είναι το ΠΑΣΟΚ, που είναι ο Παπανδρέου, που είναι ο Παπακωνσταντίνου που έβγαινε κάθε λίγο στο CNN; Αλλάζουν πάρα πολύ τα πράγματα, υπάρχει μια μεγάλη ρευστότητα και μια μεγάλη κινητικότητα μέσα στο λαό και γνωρίζεις ότι θα υπάρχει μια επιδείνωση το 2013. Θα είναι ακόμα χειρότερα από αυτή την άθλια κατάσταση που ζούμε. Εξάλλου το προβλέπει και η ίδια η κυβέρνηση με το 4-4,5% ύφεση για το 2013. Επομένως θα έχουμε εξελίξεις και μην τις βλέπετε μόνο στο αν θα γίνουν εκλογές. Θα ρθουν πάρα πολλά καινούρια στοιχεία και πιστέυω ένα ελπιδοφόρο από αυτά θα είναι αυτό το ρεύμα, ας το πούμε, διακριτής αποχώρησης από την ευρωζώni source:eleftheri skepsi

Antonis Samaras ...


Αντώνης Σαμαράς: Εφιάλτης εντός των τειχών, "πολιτικός της χρονιάς" εκτός Φοβού τους Γερμανούς διακρίσεις προσφέροντας! Οι Γερμανοί επιβραβεύουν, κοινώς γλείφουν, τον άνθρωπό τους! Η Γερμανική εφημερίδα Handelsblatt επέλεξε, λέει, τον Έλληνα Πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά ως Ευρωπαίο πολιτικό της χρονιάς! Τον τιμούν επειδή έριξε 11,9 δις στο πορτοφόλι των αεριτζήδων. Τον κολακεύουν προφανώς, επειδή βγήκαν κερδισμένοι από την επαναγορά ελληνικού χρέους. Οι άνθρωποι δεν κρατάνε ούτε τα προσχήματα, θυμίζοντας την παροιμία που λέει "θέλει η π@@@@να να κρυφτεί αλλά η χαρά δεν την αφήνει". Πρόκειται για ένα σπουδαιογελοίο χριστουγεννιάτικο ανέκδοτο! Αξιόπιστος έξω, αναξιόπιστος εις τη νιοστή μέσα… Συνεπής έξω, προδότης του εαυτού του και του λαού του μέσα… Άγιος Βασίλης με τα δώρα έξω, Ηρώδης μέσα… Προσκυνημένος έξω, αδίστακτος μέσα… Εν τω μεταξύ, οι "σωτήρες" μας οι Γερμανοί, που κέρδισαν 80 δις από την Ελλάδα μέσα στην κρίση, φαίνεται να μην διδάσκονται τίποτα από τις γκάφες του παρελθόντος. Θυμάστε τον Οκτώβριο του 2010 που είχαν βιαστεί να βραβεύσουν τον άλλο μεγάλο προδότη, το Γιώργο Παπανδρέου, με το Γερμανικό βραβείο «Κβαντρίγκα» (Quadriga), για τη "δύναμη" και "ειλικρίνεια" να αναδιαρθρώσει τάχα την ελληνική δημοσιονομική πολιτική και ν’ αποτρέψει την πτώχευση του ελληνικού κράτους; Και θυμάστε πώς οι ίδιοι τον άδειασαν εν μια νυκτί, ένα χρόνο αργότερα, επειδή στραβοπάτησε κατά λάθος-εξεπίτηδες εξαγγέλλοντας δημοψήφισμα, για να την κάνει με ελαφρά πηδηματάκια ως ήρωας αντί να φυγαδευτεί με ελικόπτερο από την ταράτσα της Βουλής, πράγμα που φοβόταν; Τώρα οι Γερμανοί δεν έχουν μάτια να τον δουν τον πρώην βραβευμένο τους! Ωστόσο βρήκαν στήριγμα και παρηγοριά στον Αντώνη Σαμαρά, και γι’ αυτό τον κολακεύουν με διακρίσεις που δεν τις αξίζει. Κι εκείνος, φυσικά, μη έχοντας επίγνωση της συμφοράς που έχει επιφέρει στον ελληνικό λαό, καμαρώνει σα γύφτικο σκεπάρνι, που λένε στο χωριό μου. Βρε τον Αντώνη, βρε τον Αντώνη! Το περίμενες εσύ ότι θα έφτανε τόσο "ψηλά", μετά από έντεκα χρόνια μοναχισμού, και μετά από αθέτηση όλων των θέσεων που υποστήριζε σθεναρά ως αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης; Σύμφωνα με σχόλιο που γράφτηκε από τον πρώην Υπουργό Εξωτερικών Χανς-Ντίτριχ Γκένσερ, ο έπαινος πηγαίνει, λέει, στο θάρρος και την συνέπεια του Έλληνα πρωθυπουργού! Εδώ πρόκειται για το θάρρος-θράσος ν' αρπάξει το χασαπομάχαιρο και πού πονεί και πού σε σφάζει, με προτίμηση στις οικογένειες με παιδιά. Αμ τι "Ηρώδης" θα ήταν αν δεν το έκανε; «Η πρόκληση», έγραψε ο Genscher, «για τον Αντώνη Σαμαρά ήταν να μιλήσει για τα δικά του, καθώς και για τα ελληνικά λάθη του παρελθόντος και να αποδεχθεί τις αναγκαίες συνέπειες.» Ποια λάθη παραδέχτηκε ο Αντώνης και δεν το πήρα χαμπάρι; Μήπως εννοούσε το λάθος να διατυμπανίζει ότι η συνταγή ήταν λάθος; Μήπως το λάθος να επιμένει ότι χρειαζόταν άλλο μείγμα πολιτικής, ενώ τώρα χρησιμοποιεί το ίδιο μείγμα υπερενισχυμένο; Όσο για τα ελληνικά λάθη του παρελθόντος που τάχα αναγνώρισε, αποδεχόμενος τις συνέπειες, προφανώς τον επιβραβεύουν που αποδέχτηκε να φορτώσει τις συνέπειες σ’ εκείνους που δεν έφταιγαν και ν’ απαλλάξει εκείνους που ευθύνονται για τη χρεοκοπία της χώρας, με πρώτη και χειρότερη την αχαΐρευτη και διεφθαρμένη πολιτική συμμορία των τελευταίων 30 ετών. «Η σαφήνεια των θέσεών του και η ικανότητά του να τις επιβάλει, έθεσαν τις βάσεις εμπιστοσύνης που απαιτούσε η απόφαση των ευρωπαίων εταίρων για το πακέτο διάσωσης, το μέγεθος του οποίου κανείς δεν θα μπορούσε να σκεφτεί πριν από μερικά χρόνια», έγραψε ο Genscher. Ακόμη δεν τον είδαμε, Γιάννη τον εβάλαμε! Ο Genscher φαίνεται δεν γνωρίζει ότι όλοι Έλληνες βρίσκονται στα χαρακώματα και ότι το ελληνικό καζάνι βράζει. Πιστεύει ότι η κοινωνική ειρήνη μπορεί να εδραιωθεί πάνω στις κατάφωρες αδικίες της εξοντωτικής πολιτικής του Σαμαρά. Νομίζει ότι ο ελληνικός λαός έχει πέσει σε διαρκή χειμερία νάρκη κι ότι δεν υπάρχει προοπτική να ξεσηκωθεί και να τα κάνει όλα γης μαδιάμ. Πόσο βαθιά είναι κι αυτός νυχτωμένος! Και σα να μην έφταναν αυτά, ο Hans-Dietrich Genscher πρόσθεσε ότι η σφαγιαστική, ου μην αλλά άκρως υφεσιακή και αδιέξοδη, πολιτική του Αντώνη Σαμαρά, «του έδωσε το σεβασμό του λαού του, ο οποίος βρίσκεται τώρα στο πετρώδες μονοπάτι για μια νέα αρχή.» (Bloomberg) Τι λέει ο άνθρωπος; Ότι ο Σαμαράς κέρδισε το σεβασμό του πεινασμένου, του άνεργου, του άστεγου, του πολύτεκνου που του αύξησε τη φορολογία κι έκοψε τα επιδόματα, του συνταξιούχου που του πετσόκοψε την σύνταξη στο ήμισυ, της πρώην μεσαίας τάξης την οποία φτωχοποίησε; Έχω αρχίσει να ψάχνομαι, παίδες. Άγιες μέρες που είναι, δεν θέλω να είμαι η μόνη ασεβής προς τον Αντώνη Σαμαρά και αχάριστη. Πώς θα κάνω Χριστούγεννα, πώς θα γιορτάσω την ημέρα της Αγάπης και της Ελπίδας με τέτοια οργή και θυμό μέσα μου; Το σεβασμό των τραπεζιτών, ναι, τον κέρδισε, ο Αντώνης, όπως κέρδισε και το σεβασμό όλων των μεγαλοκαταθετών που φυγάδευσαν τ’ αφορολόγητα και υπόπτως αποκτηθέντα δισεκατομμύρια στο εξωτερικό και τάχα ψάχνει να τους βρει. Το σεβασμό της πλουτοκρατίας επίσης τον κέρδισε με τη μείωση του ανώτατου συντελεστή φορολόγησης, αντί για αύξηση που όφειλε να κάνει. Όμως, το σεβασμό του άνεργου, του αδικημένου και του κατακρεουργημένου μισθωτού και συνταξιούχου είναι αδύνατο να τον κερδίσει! Όπως είναι αδύνατο να κερδίσει το σεβασμό της ίδιας της συνείδησής του. Στα ενδόμυχά του γνωρίζει ότι έχει προδώσει το λαό για χάρη των πρόσκαιρων συμφερόντων μιας αδίστακτης ξένης και ντόπιας πλουτοκρατίας. Η ιστορία θα κατατάξει τον Αντώνη Σαμαρά στους προδότες του λαού, όπως και τον προκάτοχό του… source: H Alithia na legetai

Σάββατο

Yannos Papantoniou / Follow up...


«Δεν γνώριζα για το λογαριασμό της συζύγου μου στην HSBC» ΠΟΙΟΣ ΤΟΝ ΠΙΣΤΕΥΕΙ;; Επιβεβαιώνει ο Γιάννος Παπαντωνίου την ύπαρξη του λογαριασμού της συζύγου του στην τράπεζα HSBC ο οποίος περιλαμβάνεται στη λίστα Λαγκάρντ... , ωστόσο εξηγεί ότι πρόκειται για λογαριασμό που άνοιξε η κυρία Σταυρούλα Κουράκου με τον πρώτο της σύζυγο για την αποκατάσταση των δύο γιων τους. Σύμφωνα με τα όσα κατέθεσε γραπτώς ο πρώην υπουργός στον πρόεδρο της Επιτροπής Ελέγχου της Βουλής, Αθανάσιο Νάκο, τα οποία αποκαλύπτει το «Βήμα της Κυριακής»,ο ίδιος δεν γώριζε την ύπαρξη του λογαριασμού εφόσον δεν περιείχε δικά του περιουσιακά στοιχεία και γι' αυτό δεν τον συμπεριέλαβε στις δηλώσεις τού "πόθεν έσχες". Διευκρινίζει επίσης, σύμφωνα πάντα με το ίδιο δημοσίευμα, ότι όλα τα χρήματα τοποθετήθηκαν το 2000, 1,5 χρόνο προτού αναλάβει υπουργός Εθνικής Αμυνας. Το συνολικό ποσό που εμβάστηκε στον αρχικό λογαριασμό είναι 1.311.000 ευρώ. source: Kafeneio Όμως παρά τα όσα λέει ο κλεφταράς, το ιλιγγιώδες ποσό των 40 εκατ. δολαρίων έχει διαπιστωθεί από τις ελεγκτικές αρχές ότι διακινήθηκε μέσω των λογαριασμών της συζύγου του Γιάννου Παπαντωνίου, Σταυρούλας Κουράκου αλλά και του επιχειρηματία και κουμπάρου του Γιώργου Κανδαλέπα. Πρόκειται, όπως αναφέρει το Πρώτο Θέμα, για λογαριασμούς που βρίσκονται στην τράπεζα HSBC στο κατάστημα της Γενεύης και αποκαλύφθηκαν από την περίφημη λίστα Λαγκάρντ. Σύμφωνα μάλιστα με πηγές από το ΣΔΟΕ, τη στιγμή που ο Ερβέ Φαλτσιάνι υπέκλεπε τη λίστα, στον λογαριασμό της κυρίας Σταυρούλας Κουράκου αποτυπώθηκε η ύπαρξη κατάθεσης 1,5 εκατ. δολαρίων.source:ixnos Χρονικά ήταν η ίδια περίοδος που ο κ. Παπαντωνίου ήταν υπουργός Άμυνας. Σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες, οι λογαριασμοί, τα ποσά καθώς και η ταυτότητα αυτών των δύο ονομάτων έχουν επιβεβαιωθεί πλήρως από το ΣΔΟΕ και σύντομα θα κληθούν προκειμένου να αιτιολογήσουν την κίνηση αυτών των ποσών.

Panos Kammenos to Andricos Papandreou ...


Πάνος Καμμένος Andricos, εξήγησε οτι κατέθεσες πάλι αγωγή ενατίον μου ζητώντας ΛΕΦΤΑ... για να αποφύγεις όπως σου είπε ο Παμπούκης το δικαστήριο της 24 Ιανουαρίου που έχεις αναβάλει 4 φορές..... ΔΕΝ ΘΑ ΤΟ ΑΠΟΦΥΓΕΙΣ ΟΥΤΕ ΕΣΥ ΟΥΤΕ Ο... ΑΔΕΛΦΟΣ ΣΟΥ ΟΤΙ ΚΑΙ ΑΝ ΣΑΣ ΥΠΟΣΧΕΤΑΙ Ο ΣΑΜΑΡΑΣ ΘΑ ΔΙΚΑΣΤΕΙΤΕ ΚΑΙ ΘΑ ΠΛΗΡΩΣΕΤΕ ΟΙ ΕΛΒΕΤΙΚΕΣ ΣΑΣ ΕΤΑΙΡΕΙΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΙ ΔΕΝ ΘΑ ΣΑΣ ΣΩΣΟΥΝ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΘΑ ΣΑΣ ΒΡΟΥΜΕ ΟΠΟΥ ΚΑΙ ΑΝ ΕΙΣΤΕ ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΟΛΛΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΛΛΗΝΕΣ /Source:sibilla

Τρίτη

κοινοβουλευτικη δικτ...


«Κοινοβουλευτική δικτατορία» H αγνόηση και η παραβίαση διατάξεων του Συντάγματος, ο ευτελισμός της Νομοθετικής Εξουσίας, η περιφρόνηση της λαϊκής βούλησης, η προκλητική αγνόηση δικαστικών αποφάσεων εξελίσσονται τα τελευταία χρόνια σε μια διαδικασία «πολιτικού μιθριδατισμού», σε ένα πείραμα –αντίστοιχο και παράλληλα προς εκείνο στο οποίο υποβάλλεται συνολικά η χώρα και ο λαός από το 4ο Ράιχ και το ΔΝΤ– το οποίο «δηλητηριάζει» συστηματικά και μεθοδευμένα τους δημοκρατικούς θεσμούς και τις συνειδήσεις των πολιτών. Σύμφωνα με τις αντιλήψεις των εξουσιαστών μας, το πείραμα της «λιτότητας» των μνημονιακών προγραμμάτων δεν αφορά μόνο την καταστροφή του παραγωγικού δυναμικού και την εξαθλίωση του λαού. Για να πετύχει το «πείραμα» αυτό, απαιτείται ταυτόχρονα η άμβλυνση των συνειδήσεων και των δημοκρατικών ευαισθησιών, τόσο των πολιτών όσο, κυρίως, των βουλευτών και των στελεχών των κομμάτων που «νομιμοποιούν» τις επιταγές των Μνημονίων… Αυτήν τη διαδικασία παρακολουθούμε εδώ και τρία χρόνια. Κατά την πρώτη περίοδο, η τότε κυβέρνηση επιχείρησε –ανεπιτυχώς βέβαια– να περάσει «εν κρυπτώ» την εκχώρηση της εθνικής κυριαρχίας εγκρίνοντας την άρση της ασυλίας, δηλαδή του δικαιώματος του εθνικού κράτους πάνω στην εθνική περιουσία. Τώρα η εξαχρείωση και ο πολιτικός κυνισμός των κυβερνώντων έχει παραμερίσει ακόμα και τα προσχήματα. Εκτός από το γεγονός ότι οι βουλευτές των κομμάτων της συγκυβέρνησης οδηγούνται «αγεληδόν» στο Κοινοβούλιο και υποχρεώνονται –ακόμα και μέσω απειλών και εκβιασμών– να ψηφίσουν απαράδεκτες και καταστροφικές διατάξεις, χρησιμοποιήθηκαν πρόσφατα ακόμα και τα Σαββατοκύριακα για να περάσουν Νομοθετικές Πράξεις εκτός Κοινοβουλίου, για να «νομιμοποιήσουν» τη δομή της Επιτροπείας του 4ου Ράιχ σε κάθε πτυχή, σε κάθε επίπεδο, της εθνικής-κρατικής δομής… Ακόμα και αυτό το άθλιο κατασκεύασμα, που το ονόμασαν φορολογικό νομοσχέδιο, το έστειλαν «προς έγκρισιν» στην «τρόικα» και στον Σόιμπλε, προκειμένου να οριστικοποιήσουν τα αφεντικά μας τους συντελεστές φορολόγησης… Κι όταν αυτοί αποφασίσουν, θα το φέρουν οι κυβερνήτες στο εθνικό Κοινοβούλιο, για να το «νομιμοποιήσουν» οι έχοντες παραδώσει την ατομική και κομματική τους αξιοπρέπεια, κυβερνητικοί βουλευτές. Πρόκειται για ένα ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑΣ, το οποίο υποστήριξε κατά την περίοδο του Μεσοπολέμου ο θεωρητικός της αυταρχικής κοινοβουλευτικής δημοκρατίας, ο Καρλ Σμιτ, και το «εξειδίκευσε» περαιτέρω ο Τζιοβάνι Τζεντίλε, θεωρητικός και πιστός οπαδός του φασιστικού καθεστώτος της Ιταλίας του Μουσολίνι… Όσο αυστηρές κι αν μοιάζουν αυτές οι συγκρίσεις, εντούτοις ο λογικός τους πυρήνας αναπαράγεται από το σημερινό μνημονιακό-κοινοβουλευτικό καθεστώς. Το Κοινοβούλιο δεν αποτελεί σήμερα «Ναό της Δημοκρατίας», όπως επιτάσσει το Σύνταγμα και οι δημοκρατικές μας παραδόσεις, ενώ η Εκτελεστική Εξουσία δεν υπηρετεί ένα δημοκρατικό κράτος, αλλά έχει επιβάλει στην κοινωνία μορφές του κράτους-ανάγκης, συνθήκες «έκτακτης ανάγκης» όπου μέσω εκβιασμών, απειλών και τρομοκράτησης των πολιτών ψηφίζονται «ξένοι νόμοι» και καταστρατηγούνται θεμελιώδεις συνταγματικές-δικαιϊκές διατάξεις… Οι δημοκρατικοί θεσμοί, το Κοινοβούλιο μετατράπηκαν σε «εργαλεία» για την εξυπηρέτηση των συμφερόντων του 4ου Ράιχ, της τραπεζικής δικτατορίας, της εγχώριας διαπλοκής. Γιατί μόνο μέσα από την ισοπέδωση των δημοκρατικών θεσμών ανοίγει διάπλατος ο δρόμος για το ξεπούλημα της εθνικής και δημόσιας περιουσίας, για την υποθήκευση και παράδοση του υπόγειου πλούτου της χώρας, που ανέρχεται σε εκατοντάδες δισεκατομμύρια δολάρια, και ο οποίος «μόλις πρόσφατα» ανακαλύφθηκε… Όμως η «τριμερής» του Μνημονίου, μήνα με τον μήνα, αποδιαρθρώνεται και καταρρέει… Πώς θα αναπαραχθεί, άραγε, σε κομματικό-κυβερνητικό επίπεδο η συστημική δομή των μνημονιακών συμφερόντων; Ο φόβος και ο πανικός στο στρατόπεδο των κομμάτων του Μνημονίου είναι φανερός και εκδηλώνεται με κινήσεις απελπισίας. Η ΝΔ αναζητεί πελατειακό-εκλογικό ακροατήριο στην ακροδεξιά της φασίζουσας Χρυσής Αυγής και προσδοκά μερίδιο από τα «περιτρίμματα» του κόμματος των Ανεξάρτητων Ελλήνων, που βρίσκεται σε διαδικασία διάσπασης… Γι’ αυτό και το επιτελείο της ΝΔ υιοθέτησε τη φρασεολογία και τις ιδεολογικές ακρότητες της πρώτης μετεμφυλιακής περιόδου, προκειμένου να εκφοβίσει τα μεσοστρώματα –που σήμερα διαλύονται– από μια μαζική μετατόπιση προς τον ΣΥΡΙΖΑ. Ενώ ταυτόχρονα «κλείνει το μάτι» προς τους οπαδούς της Χρυσής Αυγής, με συνθήματα που δηλώνουν ότι «είμαστε μια οικογένεια»… Άδικος κόπος: Η Χρυσή Αυγή τροφοδοτείται από τρία «ρεύματα» (μεταναστευτικό, αντιμνημονιακό, αντικομματικό) που αντιτίθενται ευθέως προς τη ΝΔ, η οποία, συν τοις άλλοις, έχει απολέσει οριστικά την παραδοσιακή «εθνική-πατριωτική» της ταυτότητα. Όσο για τους άλλους δύο «εταίρους-αρχιτρίκλινους» της μνημονιακής κυβέρνησης, ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ, αυτοί διεξάγουν τον δικό τους αγώνα επιβίωσης… Τώρα «επεξεργάζονται» δύο «διεξόδους»: Η μια περιλαμβάνει τη «συγχώνευσή» τους στον χώρο του Κέντρου και της Κεντροαριστεράς… Ξεχνούν ότι ΔΥΟ ΑΡΝΗΣΕΙΣ ΔΕΝ ΠΑΡΑΓΟΥΝ ΜΙΑ ΘΕΣΗ, ΑΛΛΑ ΜΙΑ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΑΡΝΗΣΗ… Η άλλη λύση είναι η «ενδεχόμενη» συμμετοχή τους σε μια κυβέρνηση με επικεφαλής τον ΣΥΡΙΖΑ. Γι’ αυτό θυμήθηκαν τώρα την απλή αναλογική… Ο μόνος όρος επιβίωσης γι’ αυτούς είναι ο κυβερνητισμός, η μόνη προσδοκία που μπορούν να καλλιεργήσουν στους ψηφοφόρους τους είναι η πελατειακή σχέση μέσω της κυβερνητικής εξουσίας… Πηγή: «Κοινοβουλευτική δικτατορία» - RAMNOUSIA

δύσκολοι καιροί για πρίγκιπες ...


Η επιχείρηση διάσωσης της Ν.Δ. και του Σαμαρά αρχίζει Merkel-Samaras-123 του Σταύρου Χριστακόπουλου : “Από τον Παπάγο στη Μέρκελ μέσω… Σαμαρά!” Η επιχείρηση διάσωσης της Ν.Δ. και του Σαμαρά αρχίζει. Η έγκριση της δόσης των 34,4 δισ. ύστερα από τρίμηνη καθυστέρηση και εξάμηνο εκβιασμό και ο επιπλέον δανεισμός έως τα 52 δισ. αποτελούν την εκκίνηση. Τίποτε όμως δεν είναι εύκολο. Ήδη διατυμπανίστηκε ότι η «δόση» (δηλαδή τα 52 δισ. και όχι τα 34,4) ξεκλειδώνει τις πολιτικές εξελίξεις και οδηγεί σε νέα κόμματα και μετατροπές των παλαιών. Πόσο νέα όμως... μπορούν να είναι κόμματα τα οποία γεννιούνται από τις ίδιες ηγεσίες, το ίδιο στελεχικό δυναμικό, την ίδια προσήλωση στα μνημόνια, τα οποία εν τω μεταξύ κατέστρεψαν τα πάλαι ποτέ κόμματα εξουσίας; Ο Βενιζέλος ονειρεύεται μια «Ελιά», δηλαδή έναν χαλαρό συνασπισμό κεντροαριστερών και κεντροδεξιών πολιτικών και πολιτευτών, του οποίου θα ηγείται ο ίδιος και θα του δίνει το δικαίωμα να παραμείνει ενεργό συμπλήρωμα διαφόρων κυβερνητικών σχημάτων. Λογική επιδίωξη εν όψει ενός εκλογικού αφανισμού, ο οποίος, ύστερα από το ΠΑΣΟΚ, θα εξαφανίσει και τον ίδιο. Η «κυβερνώσα Αριστερά» της ΔΗΜΑΡ βρίσκεται σε εξαιρετικά δύσκολη θέση. Παγιδευμένη στη διακυβέρνηση εξ αιτίας της αδυναμίας Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ να εξασφαλίσουν κοινοβουλευτική πλειοψηφία, βλέπει ήδη σημαντική απώλεια εκλογικής επιρροής και ισχυρές τάσεις διαφοροποίησης στο εσωτερικό της. Αν απειληθεί η εκλογική της επιβίωση, κάθε στέλεχος ή ομάδα στελεχών θα πρέπει να διαλέξει με ποιους θα πάει και ποιους θα αφήσει. Καθόλου εύκολη επιλογή. «Ευρωπαϊκός Συναγερμός» Η Ν.Δ., διαπιστώνοντας ότι το ΠΑΣΟΚ και η ΔΗΜΑΡ αδυνατούν να διατηρήσουν έστω τις δυνάμεις του περασμένου Ιουνίου, βιάζεται να αποτελέσει τον μοχλό ανασύστασης του «αστικού» («μνημονιακού» σε αυτή τη φάση) πολιτικού μπλοκ και πρωτίστως να αλλάξει τη μαρκίζα στο δικό της αποδυναμωμένο «μαγαζί». Όμως τα προβλήματα της πολυδιάσπασης και της διαμόρφωσης πολλαπλών ταυτοτήτων στην ελληνική Δεξιά δεν της επιτρέπουν την ομαλή μετάβαση σε ένα νέο σχήμα. Έτσι αυτό το «Ευρωπαϊκός Συναγερμός», το οποίο ήδη έπεσε στην πολιτική πιάτσα, απλώς μαρτυρεί το αλαλούμ: ● Ο «Συναγερμός» παραπέμπει στον… Παπάγο, δηλαδή στη μετεμφυλιακή και προ-καραμανλική Δεξιά. Όνομα φορτισμένο με όλες τις ασυγχώρητες πολιτικές αμαρτίες της Δεξιάς μετά την Κατοχή και τον Εμφύλιο. ● Το επίθετο «Ευρωπαϊκός» έρχεται να συμβολίσει την προσήλωση της Ν.Δ. και του προέδρου της στη χειρότερη μορφή Ευρώπης: αυτήν που χαρακτηρίζεται από την πλήρη γερμανική κυριαρχία, την έλλειψη αλληλεγγύης, την απόλυτη εξουσία των μεγάλων τραπεζών, την εξαθλίωση των ευρωπαϊκών λαών και τη βίαιη συρρίκνωση της πολιτικής και της δημοκρατίας προς χάριν της απρόσκοπτης εφαρμογής των καταστρεπτικών μνημονίων. Η Ν.Δ. φιλοδοξεί επιπλέον να αποτελέσει την ομπρέλα των μνημονιακών δυνάμεων, ώστε να επενδύσει την παλαιοδεξιά στροφή της μετακινούμενη συμβολικά προς ένα πολιτικά ανύπαρκτο και πολυδιασπασμένο «Κέντρο». Όπως είπαμε, όμως, τίποτε δεν είναι πολύ απλό. Η χώρα συνεχίζει να καταρρέει και ο καθένας μπορεί να καταλάβει ότι, χωρίς ανάσχεση της κατάρρευσης, καμιά απόπειρα συντήρησης των διαχειριστών της δεν μπορεί να σταθεί αξιοπρεπώς. Όπως άλλωστε μας δείχνει η προσφάτως υιοθετηθείσα φρασεολογία της, η Ν.Δ. περισσότερο προς τον Παπάγο κινείται αυτή την εποχή παρά, έστω, προς τη Μέρκελ… πηγη ioablognews

Δευτέρα

The Triangle of Power ...


A nexus of media, business and politics lies behind the country's crisis, say critics. By Stephen Grey and Dina Kyriakidou (Reuters) - In late 2011 the Greek finance minister made an impassioned plea for help to rescue his country from financial ruin. "We need a national collective effort: all of us have to carry the burden together," announced Evangelos Venizelos, who has since become leader of the socialist party PASOK. "We need something that will be fair and socially acceptable." It was meant to be a call to arms; it ended up highlighting a key weakness in Greece's attempts to reform. Venizelos' idea was a new tax on property, levied via electricity bills to make it hard to dodge. The public were furious and the press echoed the outrage, labeling the tax ‘haratsi' after a hated levy the Ottomans once imposed on Greeks. The name stuck and George Papandreou, then prime minister, felt compelled to plead with voters: "Let's all lose something so that we don't lose everything." But not everyone would lose under the tax. Two months ago an electricity industry insider revealed that some of the biggest businesses in the land, including media groups, were paying less than half the full rate, or not paying the tax at all. Nikos Fotopoulos, a union leader at power company PPC, claimed they had been given exemptions. "It was a gift to the real bosses, the real owners of the country," he said. "The rich don't pay, even at this time." This time the media made little fuss. "The news was not covered by the media ... because media owners were among those favored," Fotopoulos said later. Leading daily newspapers in Athens either did not mention or downplayed his claims, a review by Reuters found. To many observers the episode illustrates the interplay between politics, big business and powerful media owners. The interwoven interests of these sectors, though not necessarily illegal or improper, are seen as an obstacle to Greece's attempts to rescue its economy. They are, say critics, partly to blame for the current crisis and for hindering reform. Leading media owners contacted by Reuters denied exerting any improper influence or seeking favors, or did not respond to questions. But given the international impact of Greece's crisis, concerns now extend beyond the country. A source in the troika of lenders keeping Greece afloat - the European Union, International Money Fund and European Central Bank - said: "The system is extremely incestuous. The vested interests are resisting reforms needed to make the economy competitive." Opposite sides of the Greek political spectrum speak about the subject in colorful terms. "In Greece the real power is with the owners of banks, the members of the corrupt political system and the corrupt mass media. This is the triangle of sin," said Alexis Tsipras, leader of Syriza, the main opposition. Panos Kamenos, leader of the right-wing Independent Greeks party, said: "The Greek media is under the control of people who depend on the state. The media control the state and the state controls the media. It's a picture of mutual blackmail." Others are more measured. Asked about the haratsi tax, Venizelos acknowledged there were some "blatant cases of paying less tax or none at all", but blamed this on poor records held by the state-run electricity company. "In no way was there any discrimination in favor of specific property owners," he said. Simos Kedikoglou, a government spokesman, said officials were monitoring the property tax and any errors would be rectified. Previous efforts to curb potential conflicts of interest - in particular relating to the media - have had little effect, according to a European Commission report on media freedom and independence, published in December 2011. It said Greek media policy "has remained highly centralized in the hands of the government of the day," and that it "has been thoroughly influenced, albeit in opaque and informal ways, by powerful economic and business interests who have sought to gain power, profit, or both." RISE OF PRIVATE MEDIA Interplay between politicians and the media is common in many European countries, notably in Italy where Silvio Berlusconi was both prime minister and head of a media group, and in the UK, where media owners such as Rupert Murdoch, chairman of News Corp, have had contacts with successive prime ministers. But critics say such connections are particularly significant in Greece because the state plays a large role in the economy, and because of the way media has developed there. Private radio stations and TV channels emerged only in the 1980s, after decades of state media control. As businessmen hurried into the fray, regulation was haphazard. Successive governments let broadcasters operate without proper licenses, according to the 2011 EU report on Greek media. This semi-regulated approach led to Greece having a large number of media outlets for its population of 11 million. In 2009 the country had 39 national daily newspapers, 23 national Sunday papers and 14 national weekly papers, according to an earlier EU study of media. Per capita, Greece has far more national newspaper titles than, say, Germany or the UK. The country also has nine national TV stations, six of them privately owned, and numerous private radio stations. A 2006 cable from the U.S. Embassy in Athens, obtained by Wikileaks, noted: "How can all these media outlets operate profitably? They don't. They are subsidized by their owners who, while they would welcome any income from media sales, use the media primarily to exercise political and economic influence." At the same time, much of the economy outside the shipping industry depends on state contracts or licenses. "Most companies in Greece are essentially waiting to get money from the state," said Theodoros Roussopoulos, a former government press minister. "Greece is officially capitalist, but in effect socialist." Media owner Ioannis Alafouzos told Reuters that some of the media "are in effect press offices for business groups." Alafouzos, whose family owns SKAI TV, Greece's fifth largest station, and Kathimerini, a leading newspaper, added: "It's developed into a completely unhealthy situation. The purpose of media has been largely to execute specific tasks for their owners." Alafouzos, whose wealth comes from shipping, said his family had been careful not to depend on government dealings. His critics say that SKAI was among the companies found to be paying no haratsi tax - an omission SKAI says was caused by local bureaucracy - and that his media interests benefit from state advertising. Alafouzos described the latter as a minimal proportion of his media interests' revenue. FAMILY CONNECTIONS One nexus of interwoven interests is MEGA Channel, Greece's biggest TV station, which is co-owned by businessmen who are leaders in, or have strong connections to, other sectors of the economy. The biggest collective stake in the TV station is owned by members of the family of George Bobolas. One of his sons, Fotios, is a director of Teletypos, the channel's holding company. Another son, Leonidas, is chief executive and a major shareholder of Ellaktor, a construction giant founded by his father that has participated in multi-billion euro contracts with the state. Leonidas has no stake in Teletypos. The Bobolas family also controls Ethnos, a popular daily and Sunday newspaper, other print media and websites. From the large, grey headquarters of their publishing company in Halandri, a northern suburb of Athens, the extent of the family interests is evident. Nearby is the Athens ring-road, built by an international consortium that included Ellaktor. Alongside the road is a new railway line to the airport, also built with Bobolas involvement. George Bobolas did not initially respond to questions about his family's various interests. Instead, his newspaper Ethnos published several articles in the days after Reuters submitted questions to him. One alleged that Reuters "continues, it seems, to target our country, the Greek economy and entrepreneurship." Another described Reuters as a "fifth column" for the troika and alleged that Athens was being flooded by foreigners out to "undertake the demolition of public figures according to Anglo-Saxon practices." After a further request from Reuters, Bobolas said in a letter: "I have never used the media owned by companies in which I participate, for the promotion of interests of the holding company Ellaktor S.A. ... Newspaper Ethnos has never used influence or asked any favors from rulers, for the benefit of Ellaktor." Bobolas said former prime ministers could verify he had never asked for any favors and added: "One could say that Ethnos' severe judgment on governmental actions and politicians in general, could be considered as obstacle and not help to Ellaktor's corporate interests". In a written statement, construction firm Ellaktor said its subsidiaries engage in both private and public contracts, and that it pursues public contracts "by participating exclusively in open international tenders, in accordance with Greek and European legislation." Other figures involved in MEGA Channel include the family of Vardis Vardinoyannis, who is prominent in oil and shipping, and Stavros Psycharis, who controls the DOL media company. George Vardinoyannis, son of Vardis, serves on MEGA Channel's board, and the family also owns a smaller station called Star Channel. The family is also the major shareholder in Motor Oil Hellas, one of two Greek refinery operators. In an email, a spokeswoman for the family said: "Most of our companies are based abroad or have an international exposure. The production and sales of Motor Oil Hellas refinery, our biggest investment in Greece, are consistently 70 percent export oriented ... None of our companies rely in any way on government contracts or business." Psycharis, whose company DOL publishes leading newspapers and has won state contracts in education, culture, travel, and printing, is MEGA Channel's chairman. In 2006, he sued two investigative journalists who alleged on a radio program that he lobbied for the sale of Eurofighters to Greece and had used his newspapers to promote the merits of a deal. Psycharis denied the allegations. Three years later, after a court hearing, his case was dismissed. The court rejected one claim by the journalists, but accepted that Psycharis' newspaper had campaigned for the Eurofighter deal. An appeal is pending. Psycharis did not respond to questions about the case. In late November one of his newspapers chastised Apostolos Kaklamanis, a former speaker of the Greek parliament, who had told PASOK lawmakers that the era when oligarchs "appointed the party leader" had passed. Days after Kaklamanis spoke out, To Vima, a leading newspaper controlled by Psycharis, ran an article referring to his comments and promising to make allegedly embarrassing revelations about Kaklamanis. Psycharis did not respond to questions about his media holdings or his wider interests. Critics of links between media and business also cite the case of a gold mine project in Halkidiki, northern Greece. The mines were sold by the Greek government in 2003 to a newly-formed Greek mining company. Soon afterwards the construction firm in which the Bobolas family has an interest acquired a stake in it. Local opponents campaigned vigorously against a license for the mining project being granted, claiming it would harm the environment. Tolis Papageorgiou, a leading figure in the protest group Hellenic Mining Watch, alleged that newspapers controlled by the Bobolas family failed to report large demonstrations opposing the mine and vilified an environment minister, Tina Birbili, who blocked a license for it. "Just days into her new job in 2009 she became the target of media controlled by Bobolas because she refused to issue a license to the mining company," Papageorgiou alleged. Soon after Birbili's appointment in 2009, newspapers owned by the Bobolas family christened her "Green Tina" and criticized her performance. Reports said she was blocking many kinds of development. The articles did not mention that the newspapers' owners had a family interest in the mine or the construction trade. In his letter to Reuters, Bobolas said that Ethnos strongly supports large-scale projects that create employment and help the country recover from its economic crisis. Birbili, who declined to comment for this article, was sacked in June 2011; a license to operate the mine was subsequently granted. After it was issued, construction firm Ellaktor, according to its annual accounts, booked a profit of 261 million euros from partly selling off and partly revaluing its stake in a Canadian company that had by that time bought 95 percent of the mine. A former aide to the Greek prime minister of the time said Birbili's sacking was not related to the mine. The former environment minister who authorized the license, George Papaconstantinou, said "the decision was made solely on the basis the environmental impact study", which had been positive about the mine. In his letter to Reuters, Bobolas said the only remaining connection his family has with the mine is his son's indirect stake of less than one percent. TWO HATS In the media, potential conflicts of interest can arise even at low levels. Tucked away inside the headquarters of the Athens union of journalists, ESHEA, is a list of its members who work for the government, for example in press offices; dozens wear a second hat as newspaper journalists at the same time. The union's rules ban its members from working for bodies they cover as journalists. In an effort to unmask those breaching that rule, the union obtained a list of government-employed journalists in 2005. But it was never published. Some of those named on the list complained; Greek officials judged that publishing the list would violate personal privacy. It was a decision that Dimitris Trimis, the union president, calls a serious defeat. "There is a triangle of political powers, economic powers and media owners, and nobody can tell who has the upper hand," he told Reuters, sitting under the dusty portraits of his predecessors. "It starts from the top, between the minister and the publisher, and it trickles down to the press office and the journalist. It's a pyramid." One example, he said, was a TV studio set up in 2007 by the Agriculture Ministry to promote its activities. Although about 50 people, including political journalists, were hired, only a few had anything much to do, he said. "Many more than would be needed were hired and it was clear it was a perk," Trimis said. A spokesman for the ministry said the studio never employed full-time staff and that it closed in 2009. Reuters has identified at least nine press officers for financial institutions who also write in the media, which has largely failed to report the need for the nation's financial system to be reformed. The "double hatters" include Alexandros Kasimatis, a financial journalist at a Sunday newspaper, who also works as head of public relations for the Capital Markets Commission (CMC), a key financial regulator of listed companies. Reuters could find no articles by Kasimatis, who writes about companies but not the CMC, in which he declared his CMC role. Kasimatis said: "It is not a conflict of interest. The Athens Journalists' Union allows members to work at press offices provided they don't cover who they work for. And I never write about the CMC." In an email to Reuters, Costas Botopoulos, chairman of the CMC, said Kasimatis' two jobs were compatible. Another journalist, who did not face direct conflicts of interest, was still nicknamed Ms Light-Water-Telephone by fellow journalists because she was said to work both for To Vima newspaper and three public utility companies. Ioanna Mandrou, who now works for Kathimerini and SKAI TV, confirmed she had worked in the press office of OTE, a state telecoms company, and briefly as a consultant to a state water company. She said she had not worked for an electricity company. "In To Vima I was a reporter covering judicial affairs and that had nothing to do with my work in OTE. And when I say I 'worked' for OTE, I literally mean I worked," she said. "I can tell you that around 95 percent of the people employed in similar jobs do nothing." She said it was common for politicians to arrange such jobs as favors. Kedikoglou, the government spokesman, said members of the journalists' union "have the right to work in state companies and as press officers under certain conditions and providing that they do not have conflicting interests." PROSPECTS FOR CHANGE Over wine and kebabs on a cool October evening in 2004, then prime minister Costas Karamanlis declared war on powerful forces in Greek society. "We will not let five pimps and five vested interests manipulate our political life," he told conservative lawmakers invited for dinner at Bairaktaris taverna in Athens, according to people present at the meeting. He did not specify who he was referring to. Karamanlis' subsequent efforts to restrict access to state contracts by media owners were met with full-frontal attacks from the press. But in the end, defeat came from the European Commission: in 2005, it said Karamanlis' plans violated EU competition rules, forcing him to scrap them. Since then, no significant attempt has been made to tackle the interweaving of interests. Politicians who clash with media owners risk a bad press, according to one senior Greek politician who spoke to Reuters about his experiences when he was a minister in a former government. In one instance, he said, a media owner asked him to help stop a judicial investigation into the media owner's affairs. And, in another, a newspaper publisher who owed a million euros to a state-owned company contacted him seeking a deal to escape the debt. "He said ‘I will put an advert for the state-owned company every day in the paper to settle it.' He expected me to call the company and make a deal. I refused to intervene," said the ex-minister, who spoke on condition of anonymity. He said he was subsequently the subject of negative reports in the publisher's paper. The persistence of potential conflicts of interest is reflected in the latest Corruption Perceptions Index compiled by the campaign group Transparency International (TI). It ranked Greece 94th - 14 places lower than in 2011 and the lowest ranking of any euro zone country - and the group's Greek branch concluded "there are significant structural issues with the executive, the media and the business sector." Kedikoglou, the government spokesman, said ministers now want to "normalize" broadcasting. The government intends to reform the regime of "provisional licenses" and bring in "legislation that will permanently set the rules applying to the television market," he said. Even without legislation, the landscape is changing. By 2013 Greece's economy will have dwindled by a quarter in five years. Financial pressures have intensified. Advertising has shrunk and a Reuters study of recently-published accounts shows the top 18 Athens-based media companies have declared debts totaling more than 2 billion euros. At the same time the international lenders keeping Greece afloat want real reform in exchange for their billions. They are, for example, demanding that trustees appointed by the troika sit on bank boards and have the final say in approving major loans, including those to media organizations. The newspapers Ethnos and To Vima reacted to that proposal with scathing editorials. "Greece is not a colony," wrote Psycharis in a front page article in To Vima. "I address those who think that what the Third Reich failed to do will now be achieved by Europe's money peddlers."source: Reuters

Το σκοτεινό Παρελθόν ...


to-skoteino-parelthon-kai-to-avevaio-mellon-ton-mme-stin-ellada «Αν και ένα ψυχρό βράδυ του Οκτωβρίου του 2004, ο τότε πρωθυπουργός, Κώστας Καραμανλής, κήρυξε τον πόλεμο προς τους ''νταβατζήδες'' της ελληνικής κοινωνίας, έκτοτε, καμία σημαντική απόπειρα δεν έχει καταγραφεί σχετικά με την αντιμετώπιση των διαπλεκόμενων συμφερόντων στην Ελλάδα», τονίζει το πρακτορείο Reuters, σε σημερινό, ιδιαίτερα εκτενές, ειδικό θεματικό, δημοσίευμά του ως προς το «ελληνικό τρίγωνο εξουσίας». Ο... πόλεμος των ΜΜΕ Ένα πλέγμα πολιτικής, ιδιωτικών συμφερόντων και ΜΜΕ βρίσκεται «πίσω» από την ελληνική κρίση, σημειώνει το πρακτορείο, επικαλούμενο κριτικές αναγνώσεις του ελληνικού φαινομένου (ΕΔΩ). Κάνοντας αναφορά στον «Μπαϊρακτάρη» και την πρωτοβουλία του Κώστα Καραμανλή για την καταπολέμηση της διαπλοκής, το Reuters «θυμάται» τις κατά μέτωπο επιθέσεις των ελληνικών ΜΜΕ στη νομοθετική ρύθμιση για την ιδιοκτησία στα Μέσα Ενημέρωσης (βλ. «βασικό μέτοχο»), αλλά και την ανατροπή των σχετικών κυβερνητικών προθέσεων το 2005 από τη στάση που διατήρησε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Το Reuters, επικαλούμενο πρώην υπουργό, του οποίου όμως η ανωνυμία διατηρείται, αναφέρεται στον... πόλεμο που δέχεται ένα πολιτικό πρόσωπο όταν αρνείται να διαμεσολαβήσει σε «εκκρεμότητες» ιδιωτικών συμφερόντων με το Δημόσιο. Μάλιστα, γίνεται συγκεκριμένη αναφορά σε ιδιοκτήτη ΜΜΕ με... ανοιχτά ζητήματα με τη Δικαιοσύνη, αλλά και σε εκδότη εφημερίδας που χρωστούσε περισσότερα από 1 εκατ. ευρώ σε κρατική εταιρεία. Αμφότεροι επεδίωξαν την πολιτική διαμεσολάβηση. Όταν αυτή δεν ήρθε, αμέσως ξεκίνησαν τα αρνητικά δημοσιεύματα για τον εν λόγο πολιτικό «πρώτης γραμμής». Ο... θεσμισμένος εξαιρετισμός των ισχυρών Υπογραμμίζοντας το πρόβλημα της φοροδιαφυγής, το πρακτορείο αναφέρεται στις καταγγελίες του επικεφαλής της ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ, Νίκου Φωτόπουλου, σύμφωνα με τον οποίο, μεγάλες επιχειρήσεις στη χώρα δεν αποπληρώνουν το «χαράτσι» της ΔΕΗ. «Ήταν ένα δώρο στα πραγματικά αφεντικά, στους πραγματικούς ιδιοκτήτες της χώρας... Οι πλούσιοι δεν πληρώνουν, ακόμη και σε αυτές τις συνθήκες», τονίζει ο κ. Φωτόπουλος, για να επισημάνει το Reuters πως ο ελληνικός Τύπος ελάχιστα ανέδειξε το θέμα αυτό, εξηγώντας αυτό ως απόρροια της «τριγωνικής διαπλοκής» στην Ελλάδα, η οποία αποτρέπει, από κοινού με άλλους παράγοντες, την ανάκαμψη της χώρας, αφού τα εμφωλευμένα συμφέροντα δεν επιτρέπουν το... άνοιγμα του ανταγωνισμού. Σύμφωνα με το Reuters, πολλοί ιδιοκτήτες ΜΜΕ αρνήθηκαν να επιβεβαιώσουν τις κατηγορίες ή δεν απάντησαν καν σε σχετικό ερωτηματολόγιο που τους απεστάλη από το πρακτορείο, με θέμα το ρόλο των media στην Ελλάδα. ΜΜΕ ως πολιτικοί πολιορκητικοί κριοί Εν τω μεταξύ, όπως σημειώνεται, το 2009, στην Ελλάδα δραστηριοποιούνταν δυσανάλογα πολλά ΜΜΕ (με βάση υπολογισμού τον πληθυσμό) σε σύγκριση με κάθε άλλο Κράτος-Μέλος της ΕΕ. Χαρακτηριστικά, οι εφημερίδες που κυκλοφορούσαν στη χώρα, ήταν περισσότερες από τις αντίστοιχες στη Γερμανία ή και το Ηνωμένο Βασίλειο. Επικαλούμενο τις -μέσω Wikileaks- δημοσιευμένες εκθέσεις της αμερικανικής πρεσβείας στην Αθήνα το 2006, το Reuters σημειώνει ότι «είναι αδύνατο να συντηρηθούν οικονομικά τόσα ΜΜΕ στην Ελλάδα... Οπότε χρηματοδοτούνται από τους ιδιοκτήτες τους ώστε αυτοί να τα χρησιμοποιούν για ενισχύουν την πολιτική και οικονομική εξουσία τους». «Οι περισσότερες εταιρείες στην Ελλάδα ουσιαστικά περιμένουν χρήματα από το κράτος... Η Ελλάδα τυπικά είναι καπιταλιστική, πρακτικά όμως, σοσιαλιστική», επισημαίνει ο πρώην υπουργός Θεόδωρος Ρουσόπουλος. Από την πλευρά του, ο Γιάννης Αλαφούζος, δηλώνει στο Reuters πως κάποια ΜΜΕ στη χώρα είναι «γραφεία Τύπου επιχειρηματικών ομίλων». «Είναι οικοδομημένα σ' ένα εντελώς μη υγιές περιβάλλον. Τα ΜΜΕ σε μεγάλο βαθμό έχουν εξυπηρετήσει τους ιδιοτελείς σκοπούς των ιδιοκτητών τους». Για τρίγωνο πολιτικής, οικονομικής και μιντιακής διαπλοκής κάνει λόγο και ο πρόεδρος της ΕΣΗΕΑ, Δημήτρης Τρίμης, ενώ ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξης Τσίπρας, σημειώνει ότι η αληθινή εξουσία στην Ελλάδα εκπηγάζει από την ισχύ των τραπεζιτών, τα μέλη του διεφθαρμένου πολιτικού κατεστημένου και των εξίσου διεφθαρμένων ΜΜΕ, δηλαδή από το «αληθινό τρίγωνο της αμαρτίας», καταγράφει το Reuters, το οποίο αναφέρεται σε σχετικές απόψεις που διατηρεί και ο πρόεδρος των Ανεξάρτητων Ελλήνων, Πάνος Καμμένος. Κανάλια, εφημερίδες και κρατικά συμβόλαια Το δημοσίευμα του πρακτορείου κάνει εκτενή αναφορά και στους ιδιοκτήτες του τηλεοπτικού σταθμού MEGA, τον οποίο κατέχουν «επιχειρηματίες που διακρίνονται ή έχουν ισχυρούς δεσμούς με άλλους τομείς της ελληνικής οικονομίας». Το Reuters αναφέρεται στις δραστηριότητες της οικογένειας Μπόμπολα και συγκεκριμένα στην εφημερίδα «Έθνος», στην εταιρεία «Τηλέτυπος» του Φώτη Μπόμπολα και στην κατασκευαστική «Ελλάκτωρ» του Λεωνίδα Μπόμπολα «που έχει συνάψει συμφωνίες πολλών δισ. με το ελληνικό Δημόσιο». Το δημοσίευμα εξιστορεί την «κόντρα» με την οικογένεια Μπόμπολα, με αφορμή την αποστολή ερωτηματολογίου του πρακτορείου στην εφημερίδα σχετικά με τη σχέση ελληνικών ΜΜΕ-διαπλοκής (βλ. πιο πάνω) και τη σκληρή απάντηση του Γιώργου Μπόμπολα κατά του Reuters «περί στόχευσης της ελληνικής οικονομίας και επιχειρηματικότητας». Ο Φώτης Μπόμπολας, μάλιστα, δηλώνει προς το πρακτορείο ότι ουδέποτε έχει χρησιμοποιήσει «τα ΜΜΕ για την προώθηση συμφερόντων της κατασκευαστικής εταιρείας της οικογένειας». Παράλληλα, επισημαίνεται και η παρουσία της οικογένειας του Βαρδή Βαρδινογιάννη και του Σταύρου Ψυχάρη στην ηγεσία του τηλεοπτικού σταθμού. Ως προς τον ιδιοκτήτη της Μotor Oil καταγράφεται και η ιδιοκτησία του Star Channel, ενώ για την πετρελαϊκή εταιρεία επισυνάπτονται οι δηλώσεις εκπροσώπου της οικογένειας, η οποία τόνισε ότι «οι δραστηριότητες της εταιρείας βρίσκονται κυρίως στο εξωτερικό και δεν σχετίζονται με κυβερνητικά συμβόλαια ή συμφωνίες». Για τον Σταύρο Ψυχάρη το πρακτορείο υπογραμμίζει ότι εκδίδει κορυφαίες εφημερίδες και «έκανε συμβόλαια με το κράτος στους τομείς της εκπαίδευσης, του πολιτισμού κα ιτου ταξιδιού», ενώ κάνει λόγο και για την εμπλοκή του στην για τη συμφωνία των Eurofighters. Στο δημοσίευμα γίνεται μνεία και στην κόντρα του με τον βουλευτή του ΠΑΣΟΚ, Απόστολο Κακλαμάνη, έπειτα από τη ρήση του τελευταίου περί... παρέλευσης της εποχής που το «Συγκρότημα» εξέλεγε πρόεδρο του Κινήματος, αλλά και τις διαδοχικές έντυπες «ριπές» που ακολούθησαν από τον ισχυρό άνδρα της ενημέρωσης. Το αβέβαιο μέλλον Με τα ισχυρά και διαπλεκόμενα, συχνά, ιδιωτικά συμφέροντα να... φυγοπονούν από την εθνική προσπάθεια ανάκαμψης, όπως σημείωνει το Reuters, το μέλλον των ΜΜΕ είναι εξαιρετικά αβέβαιο, αφού η κατάρρευση της διαφήμισης και τα μεγάλα χρέη προς τα πιστωτικά ιδρύματα καθιστούν αμφίβολη τη βιωσιμότητα σε μία περίοδο εξαιρετικής ύφεσης και δρακόντειων ελέγων και περιορισμών της τρόικας σε σχέση με όλες τις δραστηριότητες του Δημοσίου και των τραπεζών.πηγη New Post

Τελικα Τι & Ποιοι "νομιζουν" οτι ειναι αυτοι οι βουλευτες ?


"Ασυλία" και στους φόρους για τους βουλευτές 8:30 π.μ. Σχόλια Η απόλυτη εφαρμογή του ρητού "δύο μέτρα και δύο σταθμά", το οποίο όμως προσλαμβάνει τεράστια ηθική διάσταση για το πολιτικό σύστημα, προκύπτει από τη σχεδόν μηδαμινή φορολόγηση των "300" της Βουλής, την ίδια ώρα που το μόλις προχθές κατατεθειμένο φορολογικό νομοσχέδιο φορολογεί από το πρώτο ευρώ το σύνολο των πολιτών. Οι βουλευτές μπορεί να ψηφίζουν τα όποια μέτρα για να μπορέσει, όπως υποστηρίζουν, η χώρα να βγει από το αδιέξοδο, αλλά, όπως φαίνεται, σε ό,τι αφορά τους ίδιους φροντίζουν να καταστρατηγούν τους νόμους που οι ίδιοι έχουν ψηφίσει, λαμβάνοντας το μεγαλύτερο μέρος των αμοιβών τους αφορολόγητο σε αναλογία 70%, έναντι 30% που φορολογείται κανονικά. Και αυτό, παρά το γεγονός ότι με το νόμο που ψηφίστηκε τον Απρίλιο του 2010, και μάλιστα έφερε τον τίτλο "Αποκατάσταση φορολογικής δικαιοσύνης", κατήργησαν τη συγκεκριμένη αναλογία. Ωστόσο, αυτή η κατάργηση δεν εφαρμόστηκε ποτέ στην πράξη, όπως προκύπτει από τις δηλώσεις "πόθεν έσχες". Όπως γράφει το "Έθνος της Κυριακής", με διευκρινιστική εγκύκλιο που εκδόθηκε στη συνέχεια προβλέπεται ότι οι βουλευτές δεν θα φορολογούνται όπως οι υπόλοιποι πολίτες, αλλά θα έχουν αφορολόγητο το 25% της βουλευτικής αποζημίωσης και φορολογητέο το 755 των απολαβών τους, ωστόσο, ούτε αυτό τηρήθηκε στην πράξη. Προφανώς, οι βουλευτές εκμεταλλεύθηκαν το "παράθυρο" που οι ίδιοι δημιούργησαν – κινούμενοι στα όρια της νομιμότητας - "ξεχειλώνοντας" τις λειτουργικές τους δαπάνες, που σίγουρα δεν αντιστοιχούν μόνο στο 25% των εσόδων τους και έτσι διευρύνουν κατά πολύ το αφορολόγητό τους. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι δεν φορολογούνταν για τις αμοιβές τους, για παράδειγμα, από την παρουσία τους στις κοινοβουλευτικές επιτροπές, για τα έξοδα κίνησης, για τα ταχυδρομικά και τηλεφωνικά τους τέλη, για τα έξοδα οργάνωσης του γραφείου τους κ.ο.κ., ενώ και από τη βασική τους βουλευτική αποζημίωση φορολογούνταν κανονικά μόνο για το 50% αυτής, ενώ το υπόλοιπο 50% ήταν επίσης αφορολόγητο. Από τη συγκεκριμένη πρακτική προέκυπτε η αναλογία φορολογητέου-αφορολόγητου περίπου στο 30% έναντι 70%, η οποία στην πραγματικότητα, στην... τσέπη τους δηλαδή, περιοριζόταν στο 40%-60%, διότι ένα ποσοστό περίπου 10% αυτών πήγαινε ως ενίσχυση για το κόμμα του κάθε βουλευτή. Με την εγκύκλιο ωστόσο του 2010, που εκδόθηκε λίγο μετά τον σχετικό νόμο, επιχειρήθηκε - τουλάχιστον στα... χαρτιά - να "τουμπάρει" η εν λόγω αναλογία και να είναι αφορολόγητο μόνο το 25%, κάτι που ωστόσο φαίνεται πως δεν εφαρμόστηκε ποτέ στην πράξη. Ενδεικτικά και ιδιαίτερα διαφωτιστικά είναι τα παραδείγματα από τις δηλώσεις "πόθεν έσχες" του 2010, που δημοσιοποιήθηκαν την περασμένη Τρίτη. Βουλευτής δηλώνει συνολικά ως βουλευτική αποζημίωση 112.537,87 ευρώ, από τα οποία μόνο τα 28.157,62 φορολογούνται, ενώ τα 84.380,25 είναι αφορολόγητα, δηλαδή ποσοστό που φτάνει το 75%. Άλλος βουλευτής δηλώνει συνολικά ως βουλευτική αποζημίωση 109.884,32 ευρώ. Από αυτά μόνο τα 27.725,62 φορολογούνται κανονικά, ενώ τα υπόλοιπα 82.158,70 ευρώ είναι αφορολόγητα, ένα ποσοστό που φτάνει το 74%. Ακόμη ένας βουλευτής με εισόδημα 110.153 ευρώ φορολογήθηκε μόνο για τα 27.941 ευρώ, με το ποσοστό του αφορολόγητου ποσού να φτάνει επίσης το 75%. Και, φυσικά, στο νέο φορολογικό δεν γίνεται κανένας λόγος για αναπροσαρμογή της φορολογίας των βουλευτών και έτσι συνεχίζει να μένει αφορολόγητο το μεγαλύτερο μέρος των βουλευτικών εσόδων, κάτι εκ διαμέτρου αντίθετο με αυτό που συμβαίνει για όλους τους άλλους πολίτες. Με βασιλικό διάταγμα του 1952 οι απαλλαγές Πίσω από ομιχλώδεις και πολλαπλών ερμηνειών νομοθετικές διατάξεις "κρύφτηκαν" οι βουλευτές για να διατηρήσουν τα προκλητικά φορολογικά τους προνόμια, των οποίων απολαύουν εδώ και 37 χρόνια, από το 1975. Οι φοροαπαλλαγές των βουλευτών καθιερώθηκαν με το άρθρο 5 του Ζ' ψηφίσματος του έτους 1975 της Ε' Αναθεωρητικής Βουλής που προέβλεπε ότι το ήμισυ της αποζημίωσής τους απαλλάσσεται από τη φορολογία και το άλλο ήμισυ φορολογείται αυτοτελώς με βάση την κλίμακα που προέβλεπε το βασιλικό νομοθετικό διάταγμα του 1955. Σύμφωνα με αυτό, το 50% της βουλευτικής αποζημίωσης φορολογούνταν με 26 κλιμάκια και ανάλογους συντελεστές που ξεκινούσαν από 5% και για τα πολύ υψηλά για την εποχή εισοδήματα έφθαναν και το 60%. Στις 23 Μαρτίου του 2010 δημοσιεύεται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως ο νόμος 3842/2010 που με το άρθρο 5 καταργούσε εν μέρει τη φορολογική ασυλία των βουλευτών, προβλέποντας ότι από την αποζημίωση αφαιρείται το 25% για πάσης φύσεως έξοδα και το υπόλοιπο 75% φορολογείται με βάση την κλίμακα των μισθωτών και των συνταξιούχων. Μάλιστα, οριζόταν ότι το νέο καθεστώς φορολογίας θα ίσχυε για τα εισοδήματα από την 1-1-2010 και μετά. Ωστόσο, η σχετική διατύπωση στην ερμηνευτική του νόμου εγκύκλιο που απεστάλη στις εφορίες με καθυστέρηση στις 4 Οκτωβρίου του 2010 ήταν ασαφής και επιδεχόταν ερμηνείες όσον αφορά τον ακριβή προσδιορισμό της "βουλευτικής αποζημίωσης" που κατά 75% θα φορολογείται με την κλίμακα των φυσικών προσώπων και κατά 25% θα απαλλασσόταν από τον φόρο. Και εκεί ανέλαβε δράση το δαιμόνιο των βουλευτών. Πηγή: "Έθνος της Κυριακής"