Κυριακή

ΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΑΚΗ


Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΔΕΛΑΣΤΙΚ* Στις 18 Μαρτίου του 2010, μιλώντας στο υπουργικό συμβούλιο, ο τότε πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου τόνιζε ρητά και κατηγορηματικά: «Η χώρα μας δεν ζητά και δεν θα ζητήσει οικονομική βοήθεια από κανέναν – ούτε απ’ τους Ευρωπαίους εταίρους μας ούτε από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο». Έναν μήνα μόνο όμως αργότερα, στις 23 Απριλίου 2010, ο πρωθυπουργός είχε αλλάξει γνώμη, όπως μπορεί να συμπεράνει κανείς από τα όσα σαφέστατα είπε εκείνη την ημέρα από το ακριτικό Καστελόριζο, όπου είχε μεταβεί για να παίξει τη θεατρική παράσταση που είχε προσχεδιάσει. «Είναι ανάγκη, ανάγκη εθνική και επιτακτική, να ζητήσουμε επισήμως από τους εταίρους μας την ενεργοποίηση του μηχανισμού στήριξης που από κοινού δημιουργήσαμε στην ΕΕ. Έχω ήδη δώσει εντολή στον υπουργό Οικονομικών να κάνει τις απαραίτητες ενέργειες», λέει με τον πιο επίσημο τρόπο, αφήνοντας άναυδους τους πάντες. Μόνο αυτός γίνεται να αντιλαμβάνεται πώς μπορεί να συνδυαστούν οι δηλώσεις του το Μάρτιο, πως δεν θα πάρει λεφτά ούτε από την ΕΕ ούτε από το ΔΝΤ, με την προσφυγή στο μηχανισμό στήριξης της ΕΕ τον Απρίλιο, που σημαίνει ότι θα πάρει λεφτά και από την ΕΕ και από το ΔΝΤ! Μέσα σε ένα μήνα έχει κάνει στροφή 180 μοιρών, αλλά ούτε που προσπαθεί να τη δικαιολογήσει! Προφανώς θεωρεί τους Έλληνες ηλίθιους. Δείχνει μάλιστα και ενθουσιασμένος με το μηχανισμό στήριξης της ΕΕ. «Διεκδικήσαμε και καταφέραμε να οδηγηθούμε σε μια ισχυρή απόφαση της ΕΕ για τη στήριξη της χώρας μας, με έναν πρωτόγνωρο μηχανισμό για την ιστορία και τα δεδομένα της ΕΕ», κομπάζει και συνεχίζει ακάθεκτος: «Οι εταίροι μας θα συνδράμουν άμεσα και αποφασιστικά ώστε να παράσχουν στην Ελλάδα το απάνεμο λιμάνι που θα μας επιτρέψει να ξαναχτίσουμε το σκάφος μας με γερά και αξιόπιστα υλικά». Στο υπουργικό συμβούλιο που συγκαλεί ο Γ. Παπανδρέου την Κυριακή, 2 Μαΐου 2010, προκειμένου να καταστήσει τους υπουργούς του συνενόχους του αθλιότατου Μνημονίου που υπογράφει την άλλη μέρα, ο πρωθυπουργός είναι ακόμη πιο ενθουσιασμένος με τον μηχανισμό στήριξης. «Στήσαμε αυτό το μηχανισμό από το μηδέν», λέει και επιτείνει: «Σκεφτείτε σήμερα πού θα ήμασταν χωρίς αυτόν το μηχανισμό στήριξης, τα προβλήματά μας θα ήταν ανυπέρβλητα». Ο Γιώργος Παπανδρέου, ο οποίος ουδέποτε τόλμησε να επικρίνει το Γερμανό υπουργό Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε για την εξτρεμιστική ανθελληνική πολιτική του, ουσιαστικά συμφωνεί με αυτόν, όπως συνάγεται από όσα λέει: «Κάποιοι έβαλαν στο στόχαστρο την Ελλάδα, που βεβαίως με τη δική της ευθύνη βρέθηκε στη θέση του αδύναμου κρίκου, αλλά και του πειραματόζωου», ισχυρίζεται ο Γιώργος Παπανδρέου. Αυτό το «βεβαίως με τη δική της ευθύνη» είναι όλα τα λεφτά! Ο πρωθυπουργός του ολέθριου πρώτου Μνημονίου προσπαθεί να δικαιολογήσει τη στάση του, αλλά αυτό που του βγαίνει είναι το μίσος εναντίον των Ελλήνων. «Γνωρίζω ότι με τις σημερινές μας αποφάσεις οι συμπολίτες μας θα πρέπει να υποστούν μεγάλες θυσίες. Όμως η εναλλακτική πορεία θα ήταν η καταστροφή και μεγαλύτερος πόνος για όλους. Γι’ αυτό και είμαστε αποφασισμένοι να μην κάνουμε πίσω ούτε βήμα!» διαλαλεί ο Γ. Παπανδρέου. Ούτε βήμα πίσω δηλαδή στη μνημονιακή πολιτική! Ο πρωθυπουργός είχε πάρει πολύ ψηλά τον αμανέ: «Στο τέλος της θητείας μου, η Ελλάδα δεν θα είναι χρεοκοπημένη. Θα είναι αναγεννημένη!» δήλωνε αποφασιστικά. Λέει μπούρδες, φυσικά! Η πολιτική καριέρα του Γιώργου Παπανδρέου τελείωσε οριστικά και αμετάκλητα στις αρχές Νοεμβρίου του 2011, όταν τον καρατόμησε ο Βαγγέλης Βενιζέλος, με την ενθάρρυνση του Γιουνκέρ, του προέδρου της Κομισιόν σήμερα και φυσικά των Γερμανών. Πάνω από πέντε χρόνια έχουν περάσει από τότε, αλλά η Ελλάδα μόνο …«αναγεννημένη» δεν μπορεί να χαρακτηριστεί. Βυθίζεται όλο και πιο βαθιά στο μνημονιακό πηγάδι που την πέταξε πρώτος ο πολιτικός απατεώνας ο Γιωργάκης και συνέχισαν ευσεβάστως το έργο του ο Αντώνης Σαμαράς με τον Βαγγέλη Βενιζέλο και προσφάτως και ο νυν πρωθυπουργός, αφού προσχώρησε στο γερμανικό στρατόπεδο και υπέγραψε πέρσι στις 13 Ιουλίου το «Μνημόνιο Τσίπρα». Διαρκώς στο όριο της χρεοκοπίας βρίσκεται η Ελλάδα, όσο και αν οι κατά καιρούς κυβερνήσεις της υποκρίνονται ότι δήθεν πανηγυρίζουν για υποτιθέμενες οικονομικές επιτυχίες. Του κλότσου και του μπάτσου έχει γίνει πλέον η Ελλάδα σε όλο τον κόσμο. Ξεφτιλισμένη εντελώς. Οι πολιτικοί ηγέτες της χώρας μας λένε ακατάσχετες ανοησίες. Ο Γιωργάκης ήθελε «ακριβώς να δείξουμε την Ελλάδα που αλλάζει, που αναγεννιέται» και όλα αυτά κάτω από τα φώτα του στυγνού μνημονικού καθεστώτος! Ο ίδιος άνθρωπος έκανε μάλιστα λόγο ακόμη και για …«νέο πατριωτισμό» που δημιουργεί η υποδούλωση της Ελλάδας στα γερμανικά Μνημόνια! Ό,τι και αν πει κανείς γι’ αυτόν, δίκιο θα έχει…