«
Όποιο ΜΜΕ και αν ακούσετε, όποιον πολιτικό ή εκπρόσωπο της πνευματικής ελίτ και αν ακούσετε, όλοι, μηδενός εξαιρουμένου (όλων των αποχρώσεων) μιλάνε για το μεγάλο στόχο της χώρας, που είναι η έξοδος στις αγορές. Από τη στιγμή που αυτό έγινε αποδεκτός στόχος από όλες τις πτέρυγες του καθεστώτος και επιβάλλεται προπαγανδιστικά στην εμβρόντητη κοινωνία, αυτόματα κατέστη Κυρίαρχη Ιδεολογία του Έθνους.
Σε περίπτωση δηλαδή που υπάρχει έστω και ένας πολιτικά αφελής που
δεν το έχει ακόμα αντιληφθεί, το κρατικοδίαιτο παρασιτικό καθεστώς μας εξαθλιώνει, με ένα και μοναδικό στρατηγικό στόχο. Να μπορέσει να βγει πάλι στις αγορές (διεθνείς τράπεζες και Funds), προκειμένου να βρίσκει δανεικά χρήματα για να ταϊζει το πελατειακό του σύστημα που το στηρίζει στην κοινωνική ηγεσία.
Το πώς θα εξοφληθούν αυτά τα νέα δάνεια δεν νοιάζει καθόλου το χρεοκοπημένο καθεστώς. Το να σκεφτεί δηλαδή ότι απαιτείται ανασύνθεση του παραγωγικού μοντέλου για να παράξει η κοινωνία πλούτο, ώστε να είναι σε θέσει το κράτος να εξοφλεί αυτοδύναμα τα δάνειά του, ούτε που το διανοείται.
Και δεν το διανοείται, όχι γιατί δεν γνωρίζει τι πρέπει να γίνει, αλλά απλά γιατί αυτό θα ανακατέψει την κοινωνική τράπουλα, θα αναδείξει νέες εθνικές παραγωγικές δυνάμεις και θα σπάσει το κλειστό εθνομηδενιστικό σύστημα.
Προτιμά να έρθουν επενδυτές από το εξωτερικό, αλλά κι αυτοί μόνο αν καταβάλουν το σχετικό "νταβατζιλίκι" στην άρχουσα παρασιτική ολιγαρχία. Κάτι που προς το παρόν δεν φαίνεται να ευδοκιμεί, καθόσον οι ξένοι "γύπες" δεν θέλουν εξαρτήσεις από εγχώριους"προστάτες".
Με λίγα λόγια, την μόνη επιλογή που νομοτελειακά επιβάλει το μέλλον αυτού του έθνους είναι η ανατροπή αυτού του μοντέλου.
από Σύνταγμα
