Παρασκευή

Ο Μακρόν χρησιμοποίησε την ίδια προπαγάνδα του φόβου με το νεοφιλελεύθερο κατεστημένο στην Ελλάδα


05 May, 2017 Κατά τη διάρκεια του τελευταίου ντιμπέιτ απέναντι στην αντίπαλό του Μαρίν Λεπέν, για τον τελικό γύρο των Γαλλικών προεδρικών εκλογών, ο Εμμανουέλ Μακρόν χρησιμοποίησε ίδιου τύπου τρομοκρατική προπαγάνδα με αυτή που χρησιμοποιεί το νεοφιλελεύθερο κατεστημένο στην Ελλάδα τα τελευταία επτά χρόνια της συστηματικής καταστροφής της από τα μνημόνια. Και η προπαγάνδα αυτή αφορά, φυσικά, το νόμισμα. Όπως ισχυρίστηκε ο Μακρόν: Ο αγρότης που καλλιεργεί μήλα και τα πουλάει σε ευρώ, χρειάζεται το ευρώ ως κοινό νόμισμα. Την ημέρα που θα φύγουμε από το ευρώ το νέο Φράγκο θα υποτιμηθεί κατά 20% με 30%. Οι αποταμιευτές θα χάσουν σε μια νύχτα 20% με 30% των οικονομιών τους, θα χάσουν αξία. Είμαστε μέλος της ευρωζώνης, είτε το θέλουμε είτε όχι. Είναι εκπληκτικό το πως το νεοφιλελεύθερο κατεστημένο χρησιμοποιεί παρόμοια αφηγήματα, σχεδόν σε κάθε κράτος της Δύσης, προκειμένου να κρατήσει το ποίμνιο τρομοκρατημένο και κλεισμένο μέσα στο μαντρί, ώστε να αποδεχθεί τελικά τους σχεδιασμούς των ελίτ. Είναι επίσης εκπληκτικό, ότι στην Ελλάδα των μνημονίων, η επιχείρηση πλύσης εγκεφάλου μετά από επτά χρόνια αδιάκοπης καταστροφολογίας σε περίπτωση επιστροφής σε εθνικό νόμισμα - από τα Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης και από το πολιτικό κατεστημένο (στο οποίο ενσωματώθηκε και ο σημερινός ΣΥΡΙΖΑ) - αποδείχθηκε εξαιρετικά αποτελεσματική. Οι Έλληνες δεν φοβήθηκαν τις κλειστές τράπεζες στο δημοψήφισμα, φοβήθηκαν όμως και ακόμα φοβούνται, το Grexit. Και είναι εξίσου εκπληκτικό, ότι στην παρούσα βουλή δεν υπάρχει ούτε μία πολιτική δύναμη που να είναι ξεκάθαρα υπέρ του εθνικού νομίσματος. Είναι χαρακτηριστικό ότι ακόμα και τα δήθεν αντι-συστημικά άκρα ΚΚΕ και Χρυσή Αυγή, σφυρίζουν αδιάφορα γύρω από αυτό το κορυφαίο ζήτημα, αποφεύγοντας να πάρουν ξεκάθαρα θέση. Η περίπτωση του ΚΚΕ βέβαια είναι ακόμη πιο κραυγαλέα, διότι μάλλον θεωρεί ότι είναι πιο εύκολο να επικρατήσει η λαϊκή εξουσία, παρά να υιοθετήσει η χώρα δικό της νόμισμα! Τώρα, πως είναι δυνατόν να κάνεις πραγματικότητα το όραμα της λαϊκής εξουσίας περιμένοντας τον Ντράγκι να σου στείλει ευρώ, μόνο το ΚΚΕ μπορεί να το καταλάβει. Όμως, ο τραπεζίτης των Ρόθτσαϊλντ, Μακρόν, έχει ένα προβληματάκι. Δεν θα ήταν δυνατόν να τραβήξει την τρομοκράτηση του κοινού στα άκρα με χοντράδες του τύπου 'η Γαλλία θα ξεμείνει από τρόφιμα, φάρμακα και καύσιμα αν φύγει από το ευρώ', όπως κάνουν συστηματικά τα εγχώρια νεοφιλελέ παπαγαλάκια όταν αναφέρονται στην Ελλάδα. Λέγοντας τέτοια πράγματα για τη δεύτερη ισχυρότερη οικονομία της ευρωζώνης και μια από τις ισχυρότερες παγκοσμίως, θα κινδύνευε να καταντήσει γραφικός. Και αυτό, φυσικά, δεν θα ήταν καθόλου καλή εικόνα για τη νεοφιλελεύθερη ιδεολογία που εκπροσωπεί και που προωθείται κατά κόρον ως η πλέον ορθολογική, παρά τον όλεθρο που σπέρνει στο διάβα της. Αλλά έστω και έτσι, δεν κατάφερε να αποφύγει τις 'κακοτοπιές'. Ο αεριτζής τραπεζίτης της νεοφιλελεύθερης σχολής της φούσκας, είτε δεν έχει ιδέα από πραγματική οικονομία, είτε, στην αγωνία του να πείσει ότι το ευρώ είναι μονόδρομος, κατέφυγε σε ένα υπεραπλουστευμένο παράδειγμα στο οποίο εύκολα μπορεί κανείς να διακρίνει ηχηρές αδυναμίες. Κατά πρώτον, η υποτίμηση στην οποία αναφέρεται θα ήταν υπέρ του Γάλλου αγρότη, αφού θα γινόταν πολύ πιο ανταγωνιστικός με ένα υποτιμημένο Φράγκο. Εκτός και αν ο Μακρόν πιστεύει ότι ο Γάλλος αγρότης μπορεί να πουλήσει τα προϊόντα του μόνο εντός ευρωζώνης, κάτι που θα έμοιαζε παράλογο, αφού η σημαία της ιδεολογίας του είναι η πάταξη του προστατευτισμού προς όφελος της παγκοσμιοποιημένης αγοράς η οποία αυτορρυθμίζεται αποκλειστικά μέσω του ανταγωνισμού. Κατά δεύτερον, ο Μακρόν δεν θα σας πει ποτέ ποιοι πραγματικά θα πάθουν τη μεγάλη ζημιά σε περίπτωση επιστροφής της Γαλλίας σε εθνικό νόμισμα, σε αντίθεση με τους μικροκαταθέτες που είναι (ειδικά σήμερα) η συντριπτική πλειοψηφία παντού και οι οποίοι μακροπρόθεσμα θα βγουν κερδισμένοι από την επανεκκίνηση της οικονομίας. Το αναφέρει στο βιβλίο του Globalization and Its Discontents, ο Γιόζεφ Στίγκλιτς: Το ΔΝΤ φοβόταν ότι μια υποτίμηση του ρουβλίου θα εκκινούσε έναν νέο γύρο πληθωρισμού. Η επιμονή του να διατηρήσει η Ρωσία ένα υπερτιμημένο νόμισμα και η υποστήριξή του με δισεκατομμύρια δολάρια σε δάνεια τελικά συνέθλιψε την οικονομία. (Όταν το ρούβλι τελικά υποτιμήθηκε το 1998, ο πληθωρισμός δεν εκτινάχθηκε όπως φοβόταν το ΔΝΤ και η οικονομία βίωσε την πρώτη σημαντική της ανάπτυξη.) [...] Για τους ολιγάρχες που προσπαθούσαν να βγάλουν τα λεφτά τους από τη χώρα, η υπερτιμημένη συναλλαγματική ισοτιμία ήταν πλεονέκτημα καθώς σήμαινε ότι μπορούσαν να πάρουν περισσότερα δολάρια με τα ρούβλια τους, καθώς έκρυβαν τα κέρδη τους σε ξένους τραπεζικούς λογαριασμούς. Δηλαδή, αυτό που κάνει και ο Μακρόν αλλά και οι τραπεζίτες και ολιγάρχες που ο ίδιος υπηρετεί. Αυτό εξηγεί και την ακατάσχετη καταστροφολογία που εξαπολύει η εγχώρια τραπεζομιντιακή δικτατορία στην Ελλάδα, κάθε φορά που η υπόθεση Grexit επανέρχεται 'επικίνδυνα' στο προσκήνιο. Πέρα απ'όλα αυτά, αυτό που επίσης δεν θα σας πει ποτέ ο Μακρόν, είναι ότι πολλές χώρες της Κεντρικής και Δυτικής Αφρικής χρησιμοποιούν το CFA Φράγκο, με εγγύηση του Γαλλικού Υπουργείου Οικονομικών, παρόλο που η Γαλλία υιοθέτησε το ευρώ ως νόμισμα ήδη από το 1999. Και όχι μόνο αυτό. Όπως αποκαλύφθηκε από αποχαρακτηρισμένα έγγραφα, ένας από τους βασικούς λόγους του πολέμου που διέλυσε τη Λιβύη, είναι και το γεγονός ότι η κυβέρνηση Καντάφι είχε σκοπό να ιδρύσει ένα παν-Αφρικανικό νόμισμα με βάση το Λιβυκό, χρυσό δηνάριο. Το σχέδιο είχε σαν στόχο να προμηθεύσει τις Γαλλόφωνες Αφρικανικές χώρες με ένα εναλλακτικό νόμισμα έναντι του Γαλλικού Φράγκου. Άρα, η ίδια ελίτ που αποκηρύσσει μετά βδελυγμίας την περίπτωση επιστροφής της Γαλλίας στο Φράγκο, δεν δίστασε να καταστρέψει τη Λιβύη, όταν είδε ότι ο Καντάφι επιχείρησε να απελευθερώσει τις αποικίες της από τα δεσμά του ίδιου αυτού νομίσματος. Τι δείχνει αυτό; Ακριβώς ότι ενεργεί αποκλειστικά με βάση τα συμφέροντά της και όχι επειδή δήθεν κόπτεται για την οικονομία και τις καταθέσεις των Γάλλων πολιτών, όπως θέλει να μας κάνει να πιστέψουμε η νέα μαριονέτα της, Εμμανουέλ Μακρόν. Και τελικά, ο νέος σταρ του νεοφιλελεύθερου ιερατείου, είπε, ίσως άθελά του, την αλήθεια: 'Είμαστε μέλος της ευρωζώνης, είτε το θέλουμε είτε όχι.' Δηλαδή, επιβεβαίωσε ουσιαστικά αυτό που ήδη ξέρουμε: ότι βρισκόμαστε υπό τον ζυγό μιας ιδιότυπης χρηματοπιστωτικής δικτατορίας. globinfo freexchange/ system failure due to insufficient evolution?