Ανασχηματισμός με “παλινόρθωση” της κοροϊδίας…
Added by Freepen on 23/06/2013.
Οι κυβερνητικοί ανασχηματισμοί θα έπρεπε να ενδιαφέρουν το κόμμα, και εν προκειμένω, τη δικομματική κυβέρνηση και κανέναν άλλο. Επειδή όμως οι προσδοκίες των πολιτών “πολιορκούνται” μονίμως από τους “επιδρομείς” της παραπληροφόρησης, έτσι ώστε να αποπροσανατολίζεται η κοινή γνώμη από την ουσία των πολιτικών δρώμενων, το ενδιαφέρον του λαού οξύνεται εξ’ εθισμού με την κάθε κυβερνητική αλλαγή.
του Στέλιου Συρμόγλου
Από το συγκεκριμένο κυβερνητικό “δίδυμο της συμφοράς”, ωστόσο, όσο κι αν ανασχηματιστεί σε πρόσωπα, το μόνο που μπορεί να περιμένει ασφαλώς ο λαός είναι ο ανασχηματισμός της ανικανότητας με την “παλινόρθωση” της πολιτικής κοροιδίας. Τίποτα ουσιαστικά δεν μπορεί να περιμένει κανείς διαφορετικό από μία κυβέρνηση “αναπαλαιωμένη”, που έδειξε όλες τις μεταμορφώσεις της σ’ ένα χρόνο. Το παιχνίδι του ανασχηματισμών, εξάλλου, είναι παιχνίδι εξουσίας κι όχι ουσίας. Γι’ αυτό και δεν συνηθίζεται σε χώρες με προηγμένο πολιτικό πολιτισμό και με κόμματα που σέβονται τους πολίτες…
Η Ελλάδα δυστυχώς θα είναι πάντα, εκτός κάποιου θαύματος που πάντα εκδηλώνεται την έσχατη ώρα, ο Οιδίποδας του Τειρεσία: “Τυφλή στα μάτια και στο νου”. Οπότε η ανυπαρξία ιδεών και συγκεκριμένης πορείας, καθιέρωσε για δεκαετίες ως μόνο πρόγραμμα το “άρπαξε να φας και κλέψε νάχεις”. Κάποιοι, βέβαια, παραμέθυσαν φανερά και καταγγέλθηκαν ως άσωτοι. Οσοι όμως μακράν των θνητών σοσιαλιστών (χωρίς σοσιαλισμό…) και των φιλελευθέρων (χωρίς φιλελευθερισμό…), κατανάλωναν νέκταρ και αμβροσία στα δώματα του Ολύμπου, κρατούν το προνόμιο του “πόθεν έσχες” ως να μην “έσχον”. Οι δε σημερινοί “μετασχηματισμένοι” σε “σωτήρες” μας, οι οποίοι μάλιστα με το “ανασχηματισμένο” κυβερνητικό προσωπείο, διεκδικούν την προοπτική της τετραετίας στην εξουσία, για να ολοκληρώσουν το πρόγραμμα της “σωτηρίας” της δεινοπαθούσης ελληνικής κοινωνίας, μας επιφυλάσσουν πολλές οδυνηρές εκπλήξεις…
Εν αναμονή των κομματικών ζυμώσεων για τον ανασχηματισμό της δικομματικής πλέον κυβέρνησης, η Ελλάδα είναι νικημένη χώρα. Νικημένη από τους Ελληνες. Οι ξένοι μας βρίσκουν νικημένους. Δεν χρειάζεται να μας νικήσουν.Η Ελλάδα “ποτέ δεν πεθαίνει”. Πεθαίνουν όμως οι Ελληνες. Και φυσικά δεν πεθαίνει η Ελλάδα από τα όποια πολιτικά τερτίπια. Απομειώνεται όμως από ορισμένες πολιτικές και στο μέλλον δεν αποκλείεται να ξοφλήσει. Στην Ελλάδα νίκησαν αλληλοδιαδόχως ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, δεν λέω ο σοσιαλισμός και ο φιλελευθερισμός, γιατί ουδεμία σχέση έχουν τα δύο αυτά κόμματα με αυτές τις προαναφερόμενες ιδεολογίες και το σύστημα αξιών τους. Η “νίκη” τους δεν έφερε τίποτα ή σχεδόν τίποτα από τις προσδοκίες των πολιτών. Αφαίρεσε μάλιστα πολλά απ’ όσα είχε φτιάξει το “αστικό” μας πολίτευμα.
Τώρα έθεσαν στόχο από κοινού, αφού μας ρήμαξαν τα τελευταία χρόνια ως κοινωνία, αφού μας καθυπόταξαν στις συνέπειες της ανικανότητάς τους με πληθωρική κοροιδία και γελοιότητα, να μας βάλουν σε πορεία πρός το τέρμα…Αυτή θα είναι η μεγάλη ήττα της Ελλάδας και φυσικά όλων των Ελλήνων. Τίμιο εκ μέρους τους πάντως!..Δεν φείδονται μηχανορραφιών και κοροιδίας προκειμένου να πετύχουν το στόχο τους. Το “κρσυγάζουν” με τις ενέργειές τους… Τι φταίνε αυτοί αν ένα ικανοποιητικό μέρος των Ελλήνων εθελοτυφλεί. Τύφλα ζητάνε οι Ελληνες, τύφλα τους προσφέρουν. Και κάνουν ό,τι είναι δυνατόν, μέχρι και δημοσκοπήσεις “μαγειρεύουν”, για να μην αλλαξοπιστήσουν οι τυφλοί πιστοί.
Αυτό όμως σημαίνει ότι η Ελλάδα κυβερνιέται, αν βέβαια κυβερνιέται, με σκισμένα φλάμπουρα, ανιδεολόγητα, άσκοπα και τυχάρπαστα. Αυτή είναι η προκάτ, μεγάλη ήττα. Δηλαδή είπαν και είπαμε: Θα κυβερνηθούμε από ηττημένες ιδέες, με κατεβασμένες σημαίες, με άδειες καρδιές, με υποταγή στο πεπρωμένο μας, με την υποτέλεια που αρμόζει στον ραγιά και που επιζητεί το ελάχιστο πλέον, για να έχει κάποιες ισχνές προσδοκίες…
Με τη “στάση” μας νικήσαμε τον εαυτό μας και υποταχθήκαμε στο μαζικό γιουρούσι των κομμάτων της ξευτίλας. Ας θρηνούν, εκ των υστέρων, κάποιες Μαγδαληνές. Νικήσαμε τη συνείδηση του Ελληνα, ώστε να μην αντιδρά. Χειμερία νάρκη. Νικήσαμε βασικά τη λογική, γι’ αυτό και δεν μπορούμε να συνεννοηθούμε μεταξύ μας. Νικήσαμε ο ένας τον άλλον. Είμαστε ώριμα φρούτα για κάθε εκμετάλλευση και για κάθε χρήση. Αναπτύξαμε και εξαιρετικά προσόντα με τόσες ήττες: Αδίστακτοι, εξαγοραζόμενοι, ευρεσιτέχνες της κομπίνας, διαστροφείς συστηματικοί. Και κάτι χειρότερο: Εκμηδενίσαμε τις προσωπικές και εθνικές τύψεις. Υπέροχοι, τελικά εξαθλιωμένοι, “απελευθερωμένοι” από κάθε προοπτική κοινωνικής προόδου και αναμφίβολα μοιραίοι.
Η κοπριά του Αυγεία έχει καταπνίξει τη χώρα. Και ως πολίτες μας ελκύει ο θόρυβος, το πυροτέχνημα. Κοιτάμε κατά που γίνεται θόρυβος, για να ληστεύεται από την άλλη μεριά η Ελλάδα έμμεσα, άμεσα, νόμιμα και παράνομα. Τώρα έχουμε το θόρυβο από το πυροτέχνημα του “ανασχηματισμού”. Ετσι δε που ξεσαρκώσαμε και την ιδεολογία και τις αξίες φτάνοντας στο κόκκαλο, πρέπει να βρεθούνε καινούργια ερεθίσματα. Αυτά δεν πρόκειται να τα προσφέρει η “παλινόρθωση” της πολιτικής κοροιδίας με τον επικείμενο κυβερνητικό ανασχηματισμό. Γιατί πλεονάζει το “κατά” και μηδενίζεται για άλλη ια φορά το “υπέρ”. Το παιχνίδι της κομματικής επιβίωσης και της επικάλυψης όλης της δυσοσμίας παίζεται ερήμην ημών, σαν να είμαστε περιθωριακά όντα στην πατρίδα μας.
Η βουρβονική νοοτροπία βρήκε το μεγαλείο της στους συγκυβερνώντες. Φαίνεται πως και το όνομα “σοσιαλισμός” και “φιλελευθερισμός”, σ’ αυτούς που το οικειοποιούνται, λειτουργεί πλέον ως αυτοκρατορική εκδίκηση για …κομματικούς θρόνους χαμένους στο απώτατο παρελθόν. Πως αλλιώς να ερμηνευτεί ένας τέτοιος προκλητικός αφεντισμός σε μια υποτίθεται δημοκρατική χώρα. Και τι θα γίνει; Απλώς θα παραχθούν όσα ξυλοκέρατα χρειάζονται στην οδοιπορία πρός τις εκλογές…
Οσο για το λαό ή αντιλαμβάνεται τη σκευωρία της βουρβονικής μας δημοκρατίας ή δεν γλυτώνει και παίρνει την πορεία πρός τον Γολγοθά, όπως απεφάσισαν Πραίτορες και Αρχιερείς.
Αυτή είναι η πραγματικότητα. Ας τη δούμε κατάματα, όσοι δεν έχουμε “τυφλωθεί” από τα κομματικά πυροτεχνήματα κι όσοι δεν ανήκουμε στους προνομιούχους που κάνουν τη συνείδησή τους ό,τι θέλουν, κι ας σταθούμε με περίσκεψη σ’ αυτή την αλγεινή πραγματικότητα. Τότε οι ακραίες αντιφάσεις της πολιτικής, οι “στημένοι” ανασχηματισμοί και η επιχειρούμενη εξαπάτησή μας από το πολιτικό κατεστημένο, θα αποκτήσουν στα μάτια μας άλλη σημασία. Πολλά που έμοιαζαν τυχαία, αναπόφευκτα και αδύνατα, θα βρεθούν να έχουν στην άκρη τους ερωτηματικά και μια ανεπαίσθητη μαρμαρυγή συμβόλων.
Και θα διαπιστώσουμε πως μας προδίδουν. Αν και υπάρχει ένα φαινόμενο ακόμη πιο αποκαρδιωτικό και από την προδοσία: Η φτήνεια. Μας μετέτρεψαν σε σκλάβους της ευτέλειας, παγιδευμένους σε γελοία πάθη, ιδιοτέλειες, εξευτελιστικές κομματικές αναπηρίες, στο φόβο και στην ασυμμετρία με την εσωτερική μας αξίωση για αξιοπρέπεια και ελευθερία!…
Στηρίξτε την προσπάθειά μας με ένα like!
