Τρίτη

Και πριν προλάβει να χαρεί ο Τραμπ για τις απειλές του που "έπιασαν τόπο"...


Τρίτη, 29 Αυγούστου 2017 Η Βόρεια Κορέα τις πρώτες πρωινές ώρες της Τρίτης, προχώρησε σε νέα εκτόξευση πυραύλου. Σύμφωνα με τον εθνικό φορέα ραδιοφωνίας και τηλεόρασης της Ιαπωνίας NHK και το πρακτορείο Reuters, ο πύραυλος πέρασε πάνω από τη νήσο Χοκάιντο της Ιαπωνίας και έσπειρε τον πανικό... Ο πύραυλος πέρασε πάνω από το ιαπωνικό έδαφος στις 6:06 π.μ. τοπική ώρα πριν χωρίσει σε τρία κομμάτια, δήλωσαν αξιωματούχοι στο Τόκιο. Σύμφωνα με τον εθνκό φορέα ραδιοφωνίας και τηλεόρασης της Ιαπωνίας έπεσε στα... 1.180 χιλιόμετρα ανατολικά του ακρωτηρίου Erimo στο νησί Hokkaido. Η δημόσια ραδιοτηλεόραση της Ιαπωνίας NHK μετέδωσε ότι ο πύραυλος έσπασε σε τρία κομμάτια που έπεσαν στη θάλασσα κοντά στη νήσο Χοκαΐντο. Ο Πρωθυπουργός της Ιαπωνίας Shinzo Abe δήλωσε την Τρίτη ότι θα κάνει ό, τι είναι δυνατόν για να προστατεύσει το ιαπωνικό κοινό μετά τη δοκιμή πυραύλων της Βόρειας Κορέας. Καθώς εισήλθε στο γραφείο του για έκτακτη συνάντηση, ο κ. Abe είπε στους δημοσιογράφους: "Θα καταβάλουμε κάθε δυνατή προσπάθεια για να προστατέψουμε τις ζωές των ανθρώπων". Απο την πλευρά του ο επικεφαλής του υπουργικού συμβουλίου Yoshihide Suga περιέγραψε την τελευταία δοκιμασία ως "μια άνευ προηγουμένου, σοβαρή απειλή". Δήλωσε ότι η Ιαπωνία θα λάβει "τα κατάλληλα μέτρα".Υπό την κλιμάκωση της πυραυλικής απειλής από την Βόρεια Κορέα, ο Ιάπωνας πρωθυπουργός Σίνζο Άμπε δέχεται πολιτικές πιέσεις προκειμένου να εξετάσει την εξασφάλιση πλήγματος κατά εχθρικών βάσεων. Το ενδεχόμενο αυτό υπαγορεύει την δραστική αλλαγή του αμυντικού δόγματος που εφαρμόζει η Ιαπωνία. Πανικός και σειρήνες στην Ιαπωνία Η εκτόξευση του πυραύλου προκάλεσε πανικό στην Ιαπωνία. Το κρατικό πρόγραμμα προειδοποίησης της Ιαπωνίας, J-Alert, συνέστησε στους κατοίκους στην περιοχή να λάβουν προφυλάξεις ή να βρουν καταφύγιο σε κάποιο ανθεκτικό κτίριο ή υπόγειο. Αξίζει να σημειώσουμε οτι το ιαπωνικό υπουργείο Άμυνας ολοκλήρωσε την ανάπτυξη στη νότια Ιαπωνία αμυντικών πυραυλικών συστημάτων Patriot εν αναμονή ενδεχόμενου πλήγματος της Βόρειας Κορέας κοντά στο Γκουάμ που αποτελεί αμερικανικό έδαφος στον Ειρηνικό. Ένα αντιτορπιλλικό εξοπλισμένο με ραντάρ και με το αμυντικό πυραυλικό σύστημα Aegis, το οποίο μπορεί να καταστρέφει μεσαίου βεληνεκούς βαλλιστικούς πυραύλους, έχει σταλεί στην Ιαπωνική Θάλασσα για να παρακολουθεί τη στρατιωτική δραστηριότητα της Βόρειας Κορέας. Η Λευκή Βίβλος για την Αμυνα που εκδίδεται κάθε χρόνο στην Ιαπωνία, προειδοποιεί φέτος για την αυξανόμενη απειλή κατά της ιαπωνικής εθνικής ασφάλειας από το πυρηνικό αλλά και το πυραυλικό πρόγραμμα της Βόρειας Κορέας, μετά τις δοκιμαστικές εκτοξεύσεις διηπειρωτικών βαλλιστικών πυραύλων (ICBM).“Είναι πιθανόν στο πυρηνικό πρόγραμμα της Βόρειας Κορέας να έχουν επιτευχθεί σοβαρά βήματα εξέλιξης και είναι επίσης πιθανό, η Πιονγιάνγκ να έχει επιτύχει την παραγωγή πυρηνικού όπλου μικρής κλίμακας, αλλά και την απόκτηση πυρηνικών κεφαλών,” σημειώνει το υπουργείο Άμυνας της Ιαπωνίας στην αναφορά των 563 σελίδων. Εξάλλου η Βόρεια Κορέα προχώρησε τα ξημερώματα του Σαββάτου (26.08.2017) στην εκτόξευση τριών βαλλιστικών πυραύλων μικρού βεληνεκούς. Όμως και οι τρεις έπεσαν στη θάλασσα, στα ανοικτά των ανατολικών της ακτών. Αυτό τουλάχιστον ανακοίνωσαν οι ένοπλες δυνάμεις της Νότιας Κορέας και των ΗΠΑ, οι οποίες διεξάγουν αυτή την περίοδο κοινά γυμνάσια. Η ένταση φαινόταν τις τελευταίες ημέρες να αποκλιμακώνεται, μετά το πινγκ πονγκ απειλών της Πιονγκγιάνγκ και της Ουάσινγκτον και την προειδοποίηση του Ντόναλντ Τραμπ στον Κιμ Γιονγκ Ουν πως θα βρεθεί αντιμέτωπος με «φωτιά και οργή» αν απειλήσει τις ΗΠΑ. Η προηγούμενη δοκιμή που έκανε η Βόρεια Κορέα, στις 28 Ιουλίου, ήταν αυτή ενός διηπειρωτικού βαλλιστικού πυραύλου (ICBM) που έχει σχεδιαστεί για να διανύει απόσταση 10.000 χλμ. και θεωρητικά θα μπορούσε να πλήξει το έδαφος των ΗΠΑ. Για πρώτη φορά, αμερικανικές και νοτιοκορεατικές ασκούμενες δυνάμεις θα προετοιμασθούν για την πιθανότητα ενός πυρηνικού πολέμου στην Κορεατική Χερσόνησο, σύμφωνα με αξιωματούχο του υπουργείου Άμυνας της Νοτίου Κορέας. Οι ισχυρισμοί της Πιόνγκγιάνγκ ότι μπορεί να οπλίσει διηπειρωτικό βαλλιστικό πύραυλο με πυρηνική κεφαλή καθιστά τα φετινά κοινά στρατιωτικά γυμνάσια στον Νότο διαφορετικά. Στην φετινή Ulchi Freedom Guardian λαμβάνουν μέρος 17.500 Αμερικανοί και 50.000 Νοτιοκορεάτες στρατιώτες καθώς και τμήματα από επτά συμμαχικές χώρες των ΗΠΑ στην ευρύτερη περιοχή, με τις ασκούμενες δυνάμεις να αντιμετωπίζουν μια “εισβολή από τον Βορρά”. on alert από ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΦΟΡΟΥΜ ΝΕΟ

Συναγερμός: Η Βόρεια Κορέα εκτόξευσε πύραυλο που πέρασε πάνω από την Ιαπωνία


ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΑΝΗΣΥΧΙΑ 29|08|2017 Η Βόρεια Κορέα εκτόξευσε έναν πύραυλο από χώρο κοντά στην πρωτεύουσά της Πιονγκγιάνγκ ο οποίος πέρασε πάνω από τη βόρεια Ιαπωνία, δήλωσαν οι κυβερνήσεις της Νότιας Κορέας και της Ιαπωνίας. Η δημόσια ραδιοτηλεόραση της Ιαπωνίας NHK μετέδωσε ότι ο πύραυλος έσπασε σε τρία κομμάτια που έπεσαν στη θάλασσα κοντά στη νήσο Χοκαΐντο.Το κρατικό πρόγραμμα προειδοποίησης της Ιαπωνίας, J-Alert, συνέστησε στους κατοίκους στην περιοχή να λάβουν προφυλάξεις. Οι ιαπωνικές ένοπλες δυνάμεις δεν προσπάθησαν να καταρρίψουν τον πύραυλο, ο οποίος πέρασε πάνω από το ιαπωνικό έδαφος κατά τις 06.06 τοπική ώρα (00.06 ώρα Ελλάδας).Οι ένοπλες δυνάμεις της Νότιας Κορέας είπαν ότι ο πύραυλος εκτοξεύθηκε από την περιοχή Σουνάν κοντά στην Πιονγκγιάνγκ λίγο πριν τις 06.00 σήμερα. Σύμφωνα με τον υπουργό Άμυνας της Ιαπωνίας, ο βαλιστικός πύραυλος ήταν κατά πάσα πιθανότητα μεσαίου βεληνεκούς, ίδιου τύπου με αυτόν που εκτοξεύτηκε τον Μάιο και τον οποίο η Βόρεια Κορέα είχε απειλήσει ότι θα εκτοξεύσει εναντίον της νήσου Γκουάμ, αμερικανικής επικράτειας στον Ειρηνικό Ωκεανό. «Ο πύραυλος έφτασε το ύψος των 550 χλμ», είπε ο υπουργός Ιτσουνόρι Ονοντέρα σε δημοσιογράφους. Διασπάσθηκε σε τρία κομμάτια προτού πέσει στον Ειρηνικό, πρόσθεσε. Ζητούν σύγκληση Συμβουλίου Ασφαλείας Οι ΗΠΑ, Ιαπωνία και Νότια Κορέα έχουν ζητήσει τη σύγκλιση του Συμβουλίου Ασφαλείας από τον ΟΗΕ ώστε να συζητηθεί η εκτόξευση του πυραύλου, σύμφωνα με διπλωματικές πηγές. Το πότε θα γίνει η συνάντηση του 15μελούς Συμβουλίου παραμένει άγνωστο. Στο μεταξύ, ο πρωθυπουργός της Ιαπωνίας Σίνζο Άμπε είπε χθες ότι σε τηλεφωνικές συνομιλίες του με τον αμερικανό πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ συμφώνησε να ασκήσουν πίεση στη Βόρεια Κορέα μετά από την εκτόξευση. Σε τηλεγράφημά του, το πρακτορείο ειδήσεων της Νότιας Κορέας Yonhap είπε ότι οι ανώτατοι αξιωματικοί των αμερικανικών και των νοτιοκορεατικών ενόπλων δυνάμεων αποφάσισαν ότι θα απαντήσουν δυναμικά στην πρόκληση, περιλαμβάνοντας στην αντίδρασή τους και την πιθανότητα στρατιωτικών μέτρων, τα οποία όμως δεν διευκρίνισαν. iefimerida

Κυριακή

Κρίση στις σχέσεις Γερμανίας και Πολωνίας για αποζημιώσεις 6 τρισ. δολ. του Β'ΠΠ - Βερολίνο: «Δεν χρωστάμε τίποτα»!


Κυριακή, 27 Αυγούστου 2017 Η γερμανική κυβέρνηση απέρριψε το αίτημα της Πολωνίας για καταβολή πολεμικών αποζημιώσεων από την καταστροφή που προκάλεσε στην χώρα η γερμανική εισβολή και η 5,5 ετών κατοχή της χώρας, προκαλώντας πολιτική κρίση στις σχέσεις των δύο χωρών Η πρωθυπουργός της Πολωνίας, Μπεάτα Σίλντο (φωτό δεξιά), είχε ζητήσει επίσημα να αποζημιωθεί η Πολωνία από την Γερμανία για τις καταστροφές που είχε υποστεί (έχουν καταβληθεί ελάχιστες αποζημιώσεις, καθώς η Πολωνία ήταν μέλος του γκρουπ των κομμουνιστικών χωρών που σχηματίστηκε στην ανατολική Ευρώπη κατά την διάρκεια του «ψυχρού πολέμου» και με την στήριξη των δυτικών συμμάχων της η τότε Δυτική Γερμανία δεν έδωσε ούτε κλάσμα από αυτά που όφειλε). Οι συνολικές ζημιές σε σημερινές τιμές που υπέστη η χώρα από την γερμανική κατοχή υπερβαίνουν τα 6 τρισεκατομμύρια δολάρια! Σύμφωνα με το υπουργικό συμβούλιο της Γερμανίας, το θέμα έχει κλείσει, και η κυβέρνηση δεν προτίθεται να αλλάξει θέση. Η αναπληρώτρια κυβερνητικός εκπρόσωπος, Ούλρικε Ντέμμερ, επιβεβαίωσε ότι η Γερμανία ήταν υπεύθυνη για το ξέσπασμα του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου, αλλά «το θέμα των γερμανικών αποζημιώσεων προς τη Βαρσοβία έχει αποκατασταθεί πριν από δεκαετίες τόσο σε πολιτικό όσο και σε νομικό επίπεδο». Η ίδια διευκρίνισε ότι με τις δηλώσεις και τα αιτήματα για τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, η Πολωνία ξεκινά έναν επικίνδυνο δρόμο ιστορικής αναθεώρησης. Ο υπουργός Εξωτερικών της Πολωνίας, Βίτολντ Βασικόφσκι κατηγόρησε τη Γερμανία ως υπεύθυνη και για την μεταπολεμική κατάσταση της χώρας του που περιήλθε υπό σοβιετικό έλεγχο, ενώ ο Πολωνός υπουργός Άμυνας Άντονι Ματσερέβιτσα δήλωσε ότι θα επιμείνει στο δικαίωμα της χώρας του για αποζημιώσεις από τη Γερμανία. Το θέμα της Πολωνίας ήταν υψηλού ενδιαφέροντος και για την Ελλάδα για ευνόητους λόγους.... Πάντως η Πολωνία εξακολουθεί και είναι μια ισχυρή νησίδα αντίστασης στην γερμανική παντοκρατορία εντός της ΕΕ, Διατηρώντας στενές σχέσεις με ΗΠΑ και Βρετανία, σίγουρα δεν είναι ο «εύκολος παίκτης» για την γερμανική διοίκηση και αυτό φάνηκε σε πολλά, αλλά κυρίως στο μεταναστευτικό, όπου κυριολεκτικά «έκλεισε την πόρτα στα μούτρα« του Βερολίνου. pronews.gr

ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΙΚΟ ΣΥΝΔΙΚΑΤΟ ΤΟΥ ΕΓΚΛΗΜΑΤΟΣ


ΜΑΡΙΑ ΝΕΓΡΕΠΟΝΤΗ - ΔΕΛΙΒΑΝΗ Κυριακή, 27 Αυγούστου 2017 ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΙΚΟ ΣΥΝΔΙΚΑΤΟ ΤΟΥ ΕΓΚΛΗΜΑΤΟΣ Της Μαρίας Νεγρεπόντη-Δελιβάνη (δημοσιεύθηκε στα Επίκαιρα στις 25.08.2017) =========================================== Το νέο βιβλίο του Γιάνη Βαρουφάκη, των 540 σελίδων και προς το παρόν μόνο στα αγγλικά, αποτελεί συγκλονιστική ανάλυση των λεπτομερειών της εν ψυχρώ δολοφονίας της Ελλάδας από τους Ευρωπαίους εταίρους της. Αναμφισβήτητα, πολλά από τα αδιανόητα μαρτύρια, που επιβλήθηκαν στη μικρή ευρωπαϊκή χώρα των 10 εκατομμυρίων κατοίκων, καθώς και η κεντρική ερμηνεία της επιλογής της, ως Ιφιγένειας, ήταν αρκούντως γνωστά, και μάλιστα από την αρχή του ελληνικού δράματος, σε όσους φυσικά ήθελαν να τα γνωρίζουν[1]. Ωστόσο, η πολύτιμη συμβολή του ανά χείρας δοκιμίου εδράζεται στα αδιάσειστα αποδεικτικά στοιχεία, που συνοδεύουν το σύνολο των εφιαλτικών αποκαλύψεων, και που αυτόματα διακωμωδούν τις συνήθεις κατηγορίες των συνοδοιπόρων της τρόικας, περί δήθεν αφελών και αστήρικτων απόψεων. Με την υψηλών προδιαγραφών γραφή του Γιάνη Βαρουφάκη, που συνδυάζει στέρεες γνώσεις οικονομίας, βαθιά καλλιέργεια και πολύπλευρη μόρφωση, έχω την πεποίθηση ότι χάρη στο βιβλίο αυτό, που διαβάζεται εύκολα και ευχάριστα, θα γίνει επιτέλους γνωστή, στην Ευρώπη και στην υφήλιο, η φρικτή αλήθεια, γύρω από την καθολική καταστροφή της Ελλάδας[2]. Παράλογο, αλλά ίσως όχι και ανεξήγητο, το είδος του σάλου που προκλήθηκε από το περιεχόμενο του βιβλίου, όπως αυτό απεικονίζεται στα ΜΜΕ. Αντί, δηλαδή, να υπάρξει οργή, που θα ήταν απολύτως δικαιολογημένη, από το πλήθος των πολύπλευρων αποδείξεων, που εμπεριέχονται στο βιβλίο Βαρουφάκη: *για την ενσυνείδητη απόφαση της ΕΕ να εξοντώσει μια μικρή ευρωπαϊκή χώρα 10 εκατομμυρίων κατοίκων, προκειμένου να σωθούν οι τράπεζες, *για την ασύλληπτης έκτασης προδοσία των εταίρων μας εναντίον της Ελλάδας, *για την κυνική άρνηση των εταίρων μας να "διορθώσουν" έστω και εκ των υστέρων, και αφού σώθηκαν οι τράπεζές τους, τα κατά συρροή εγκλήματα που διέπραξαν, προβάλλοντας από επίσημα χείλη τη δικαιολογία, ότι "πήγαμε πολύ μακριά και δεν υπάρχει επιστροφή"! *για τον ανήθικο συνδυασμό εγκλημάτων με καλά προετοιμασμένη εκστρατεία αποδόμησης ενός ολόκληρου λαού, που εμφανίστηκε ως τεμπέλης, μέθυσος, φοροφυγάς, ανεπίδεκτος κ.ά. *για τις συνεχείς διαπλοκές, συνωμοσίες, και υπόγειες συμφωνίες, μεταξύ τραπεζιτών, διεθνών οργανισμών και πολιτικών, που καταλήγουν στην απρόσκοπτη εφαρμογή αδιέξοδων και δογματικών προγραμμάτων, περί δήθεν ανόρθωσης της ελληνικής οικονομίας *για την κατ' εξακολούθηση, όσο και προκλητική αθέτηση όλων των υποσχέσεων των θεσμών, προς την Ελλάδα, αφού εκάστοτε πείθουν τους αρμόδιους, να τους προσφέρουν "Γη και Ύδωρ" *για τα παιδαριώδη επιχειρήματα, περί της δήθεν έλευσης ανάπτυξης, και δήθεν success stories, της ελληνικής οικονομίας *για τη συμπόρευση, με την τρόικα, πολυάριθμων Ελλήνων, που αναφέρονται ονομαστικά από τον Βαρουφάκη, που κατέχουν θέσεις-κλειδιά, στην οικονομία και στην πολιτική ελληνική σκηνή, και από τις ενέργειες των οποίων εξαρτάται η επιβίωση της χώρας (κλπ., κλπ., επιβάλλεται να διαβαστεί κάθε σειρά του βιβλίου) Για όλα αυτά, που αναγκαστικά αναφέρω πολύ συνοπτικά, αμέσως παραπάνω, και τα οποία εξευτελίζουν και εξαφανίζουν την Ελλάδα, ως κυρίαρχο κράτος, δεν είδα και δεν άκουσα καμιάς μορφής οργισμένη αντίδραση. Να εκλάβω αυτή τη σιωπή ως συναίνεση για το "καλά μας κάνουν"; για το "αυτά αξίζουμε"; Και, αντιθέτως, έχει ξεσπάσει όργιο ιλαροτραγωδικών αντιδράσεων, γύρω από κάποιες ασκήσεις επί χάρτου, που φέρουν τα αναγνωριστικά Plan B, X ή Ζ τα οποία, κατά τους ξεσηκωμένους, δεν έπρεπε να χαραχθούν επί χάρτου, γιατί "εξέθεσαν την Ελλάδα", "παραβίασαν το Σύνταγμα", "έθεσαν σε κίνδυνο την οικονομία της χώρας", και πλήθος παρομοίων ανοησιών. Παράλληλα, ζητείται συγκρότηση "εξεταστικής επιτροπής" (άκουσον-άκουσον), για τη "διερεύνηση αυτών των εγκλημάτων". Και με το λεπτό humour που διακρίνει το Βαρουφάκη, ο ίδιος ζητεί...... να τον περάσουν από στρατοδικείο! Μα, είναι δυνατόν, να είμαστε σε τέτοιο βαθμό αυτοκαταστροφικοί και αυτοκτονικοί; Να μην έχουμε απαιτήσει τιμωρία για τα εγκλήματα των υπογραψάντων τα μνημόνια, των εκτελεστών της καταστρεπτικής αναδιάρθρωσης χρέους, να έχουμε καταπιεί τη μετάλλαξη του ΟΧΙ σε ΝΑΙ του δημοψηφίσματος, και να συζητούμε σοβαρά για το γιατί υπήρξαν τα σχέδια B, X ή Ζ; Ενώ, αν κάποιος θα έπρεπε να τιμωρηθεί, εν προκειμένω, θα ήταν ο Πρωθυπουργός, επειδή φοβήθηκε την τελευταία στιγμή, επειδή προφανώς υπέκυψε στις σειρήνες των πέριξ αυτού, και δεν προχώρησε σε ότι, πιθανότατα, θα ήταν σωτήριο για την Ελλάδα: στη ΡΗΞΗ! Να υπογραμμίσω, ακόμη, την υψηλών προδιαγραφών ανάλυση Βαρουφάκη, σχετικά με τη διάκριση μεταξύ αυτών, που βρίσκονται εντός του χώρου, όπου χαλκεύονται οι μυστικές συμφωνίες, και αποφασίζονται οι καταδικαστικές αποφάσεις ατόμων, ομάδων και χωρών, και τους εκτός, που δίνουν μάχες, για την επικράτηση του δίκαιου, της ισότητας και της ηθικής. Ο Βαρουφάκης με έπεισε, ειδικά και μετά το είδος της πολεμικής που προκάλεσε το βιβλίο του, ότι κινείται στους εκτός. Ομολογώ, ότι είχα αμφιβολίες για την τοποθέτηση του Πρωθυπουργού μας. Αμφιβολίες για την αρχή, τη διαδρομή και το τέλος. Η γνώμη μου είναι ότι, σε πείσμα των αλληλοκατηγοριών, ανάμεσα σε Αλέξη και Γιάνη, το ανά χείρας βιβλίο απαλλάσσει τον Πρωθυπουργό από τη χειρότερη δυνατή, για αυτόν, κατηγορία, που ωστόσο πλανιέται ευρέως στην Ελλάδα: του να ανήκε, δηλαδή, από την αρχή στους "εσωτερικούς", και να είχε προδώσει, έτσι, την Ελλάδα. Οι όποιες, εν προκειμένω, κατηγορίες εναντίον του Πρωθυπουργού παραμένουν, ωστόσο, όπως η έλλειψη θάρρους, η αναποφασιστικότητα, η ευκολία επηρεασμού του από το επιτελείο του, μεταξύ των οποίων υπάρχουν και "εσωτερικοί", η αναβλητικότητά του. Κατηγορίες, ασφαλώς, σοβαρές, αλλά σε κάποιο βαθμό δικαιολογημένες, από το ανθυγιεινό περιβάλλον μέσα στο οποίο επιβιώνουμε. Συνοψίζοντας τη διάκριση ανάμεσα σε "εσωτερικούς" και "εξωτερικούς", για την Ελλάδα, αλλά χωρίς ονόματα: *Εσωτερικοί είναι όσοι πιστεύουν ότι τα μνημόνια μπορούν να βγάλουν την Ελλάδα από την κρίση. Όσοι υποστηρίζουν ότι η παραμονή μας στην ευρωζώνη είναι αδιαπραγμάτευτη και αξίζει τόσο όσο ολόκληρη η Ελλάδα, που αλύπητα ξεπουλιέται. Όσοι, ακόμη, δικαιολογούν την εγκληματική συμπεριφορά της τρόικας και επιδιώκουν αγαθή συνεργασία μαζί της, που μοιραία καταλήγει στην, χωρίς ουσιαστική αντίδραση (εκτός από τις αέναες όσο και αναποτελεσματικές διαπραγματεύσεις) υπογραφή του ενός μετά το άλλο, των καταδικαστικών χαρτιών, για την Ελλάδα. "Εσωτερικοί" είναι, γενικώς, οι δογματικοί, που υπηρετούν τον υπερφιλελευθερισμό, αλλά και την ανεξέλεγκτη παγκοσμιοποίηση, με όλες τις οικτρές επιπτώσεις τους, εναντίον των πολλών και των λιγότερο ισχυρών. *Εξωτερικοί είναι όσοι αναγνωρίζουν τα αδιαμφισβήτητα γεγονότα. Ότι, δηλαδή, η ΕΕ μας κατέστρεψε εν ψυχρώ, εξακολουθεί να μας εξοντώνει με εξευτελιστικούς εκβιασμούς, με την υποχρέωση εφαρμογής αναποτελεσματικών μεταρρυθμίσεων, με το παραμύθιασμα περί success stories, με την υφαρπαγή του δημόσιου πλούτου μας. Και μάχονται, αν και γνωρίζουν, ότι οι αγώνες τους δεν οδηγούν πουθενά. Είναι ακόμη αυτοί, που μεταξύ των δύο διαθέσιμων κοσμοθεωριών προτιμούν την παρεμβατική του Keynes, ή ορθότερα το συνδυασμό των δύο. Το βιβλίο του Γιάνη Βαρουφάκη, εκτός από τα πολλά του προτερήματα, που ανάμεσα σε άλλα είναι η καθαρή και συγκροτημένη έκφραση, η ακρίβεια των γεγονότων και η επάρκεια των αποδείξεων, η ευπρέπεια των εκφράσεων, αλλά και η ευαισθησία, αλλά και ο εμπλουτισμός του κειμένου με ιστορικές αναφορές, με λογοτεχνικά αποσπάσματα, με ευρηματικά αποφθέγματα και ανέκδοτα έχει, ωστόσο, κατά τη γνώμη μου πάντοτε, και σοβαρά μειονεκτήματα. Θα αναφέρω ως πρώτο, την μη επιτυχή επιλογή του τίτλου, που ναι μεν μεταφέρει εκλεπτυσμένη ειρωνεία, αλλά πιστεύω ότι πιο συμβατός με το περιεχόμενο, θα ήταν: "Το ευρωπαϊκό συνδικάτο εγκλήματος". Πιο ουσιαστική αδυναμία θεωρώ τη διάχυτη, σε ολόκληρο το κείμενο, ανεπίτρεπτη ουτοπία: δηλαδή, την πεποίθηση, ότι με τις διαπραγματεύσεις, όσο εμπεριστατωμένες και να ήταν, θα μπορούσε να μεταβληθεί το πράγματι αδιάβροχο πρόγραμμα της ΕΕ, στο τμήμα που αφορούσε την Ελλάδα. Η αφέλεια αυτή, που φαίνεται ότι διατηρήθηκε μέχρι το τέλος της θητείας Βαρουφάκη είχε δύο εξαιρετικά αρνητικές συνέπειες: α)Η πρώτη ήταν, η μη αξιοποίηση, όσο ακόμη ήταν καιρός και όσο οι αρχικά ορθές απόψεις του Πρωθυπουργού δεν είχαν υποστεί τη φθορά, από τις ειδικές περιποιήσεις της κυρίας Μέρκελ και από το θλιβερό επηρεασμό τμήματος του περιβάλλοντός του, δηλαδή της ΡΗΞΗΣ. Που θα έπρεπε να απορροφήσει το σύνολο του διαθέσιμου χρόνου, χωρίς σπατάλη του σε παλινωδίες ή φρούδες ελπίδες, για δήθεν βελτιώσεις, μέσω ατελεύτητων διαπραγματεύσεων. Ιδίως, που το σάπιο περιβάλλον των θεσμών ήταν αρκούντως γνωστό, όπως αυτό αναδύεται με επιτυχία μέσα από τις αναλύσεις του συγγραφέα. β)Η δεύτερη, άμεσα σχετιζόμενη με την πρώτη αντίρρησή μου, αναφέρεται στη μη κατάρτιση σοβαρής μελέτης για την αντιμετώπιση των πολλών και δυσχερών προβλημάτων της ελληνικής οικονομίας, μετά τη ΡΗΞΗ. Ρίχνοντας, φυσικά, το βάρος αυτής της μελέτης στους τρόπους απάλειψης των αρνητικών επιπτώσεων από το πέρασμα στη νέα δραχμή, καθώς και στις προϋποθέσεις ταχύρρυθμης ανάπτυξης, σε συνδυασμό με αναδιανομή εισοδήματος. Την οικοδόμηση, δηλαδή, μιας νέας Ελλάδας, αντί των σπαραξικάρδιων συζητήσεων με τους δολιοφθορείς της. Σε συνέχεια των παρατηρήσεων/αντιρρήσεών μου, είναι απαραίτητο να προσθέσω και την έκπληξή μου, για την ταύτιση (αν, βέβαια, την εξέλαβα ορθά), του συγγραφέα, της ιδιότητας του ευρωπαϊστή με το ευρώ. Κατά την κρίση μου, δεν παύει να ανήκει στην Ευρώπη οικονομία που είναι έξω ή έχει εγκαταλείψει το ευρώ για να επανέλθει στο εθνικό της νόμισμα. Αντιθέτως, θα έλεγα, και ειδικότερα για την Ελλάδα, ότι θα είχαμε απαλλαγεί από ένα ασήκωτο βαρίδιο, που κατέστρεψε την έστω χαμηλή ανταγωνιστικότητά μας και που δημιούργησε τα ανεξέλεγκτα εξωτερικά μας ελλείμματα, με αντικάτοπτρο τα επίσης ανεξέλεγκτα πλεονάσματα της Γερμανίας. Και για να προχωρήσω βαθύτερα: πως δικαιολογείται η πίστη του Γιάνη Βαρουφάκη ότι θα ήταν ποτέ δυνατόν να πειστεί η Γερμανία να άρει τη λιτότητα από την Ελλάδα, εφόσον μια τέτοια ενέργεια, εκτός του ότι θα αποτελούσε κακό παράδειγμα για το σύνολο της Ευρώπης του Νότου, θα έθετε σε θανάσιμο κίνδυνο και την επιβίωση του ευρώ; Και, τέλος, πως φαντάστηκε ο ευρωπαϊστής Βαρουφάκης τη ΡΗΞΗ, με παραμονή όμως της Ελλάδας στην Ευρωζώνη; Εκτός του ότι θα επρόκειτο για αδύνατο σχήμα, εκ των πραγμάτων, η σπουδαιότερη αντίρρησή μου αναφέρεται στην αδυναμία επίτευξης ταχύρρυθμης ανάπτυξης, έχοντας ως νόμισμα το σταγονομετρικό και δανειζόμενο ευρώ, όταν η ανάπτυξη της καταποντισμένης ελληνικής οικονομίας απαιτεί, για αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα, την εφαρμογή ελεγχόμενου πληθωρισμού. Με μια συνοπτική ερώτηση: πώς ο τόσο καλά καταρτισμένος οικονομικά Βαρουφάκης δεν συνειδητοποίησε το αυταπόδεικτο: τον μονόδρομο σωτηρίας της Ελλάδας. Η επιλογή του Γιάνη Βαρουφάκη ήταν, τελικά, άριστη για την Ελλάδα, χάρη στις πολύτιμες και ουσιαστικές επαφές του ανά την υφήλιο, στη διεθνή αναγνώρισή του ως οικονομολόγου, στις γνώσεις και την πρωτοτυπία σκέψης του. Και ήταν, βέβαια, κάκιστη επιλογή για τους δανειστές. Δυστυχώς, για τους λόγους που ανέφερα, και που συμπληρώνονται από το κείμενο του βιβλίου, η ευκαιρία αυτή χάθηκε ανεπιστρεπτί. [1] Βλ. Μ. Νεγρεπόντη-Δελιβάνη, Όλη η αλήθεια για χρέη και ελλείμματα και πως θα σωθούμε, Η εν ψυχρώ δολοφονία της Ελλάδας κλπ. [2] Έχω προσπαθήσει και εγώ προς αυτή την κατεύθυνση με άρθρα στην Le Monde, και βιβλία στη γαλλική γλώσσα, όπως L’assassinat économique de la Grèce et le dernier recours la drachme, L’Harmattan-CEDIMES, 2014 και Grèce et euro : quel avenir ? Συλλογικό έργο με βάση τις εισηγήσεις στην ημερίδα που διοργανώθηκε τον Νοέμβριο του 2014, από το Ίδρυμα Δημητρίου και Μαρίας Δελιβάνη. Διευθυντής/Εκδότης του συγγράμματος, που εμφανίζεται στη σειρά CEDIMES από τις εκδόσεις L’Harmattan, είναι ο καθηγητής Gérard Lafay. από Μαρία Νεγρεπόντη - Δελιβάνη ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΙΚΟ ΣΥΝΔΙΚΑΤΟ ΤΟΥ ΕΓΚΛΗΜΑΤΟΣ Της Μαρίας Νεγρεπόντη-Δελιβάνη (δημοσιεύθηκε στα Επίκαιρα στις 25.08.2017)

Μαζικό «κούρεμα» σε κόκκινα δάνεια και κάρτες από τις τράπεζες


ΠΡΟΧΩΡΟΥΝ ΣΕ ΕΥΝΟΙΚΕΣ ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ Μαζικό «κούρεμα» σε κόκκινα δάνεια και κάρτες από τις τράπεζες Σάββατο 26 Αυγούστου 2017, Σε μαζικές ρυθμίσεις δανείων χωρίς εξασφαλίσεις -καταναλωτικά και κάρτες-, τα οποία έχουν ή μένει να υπαχθούν στον νόμο Κατσέλη, προχωρούν το τελευταίο διάστημα οι τράπεζες, σε μια προσπάθεια να… αυγατίσουν τις εισπράξεις από το «κόκκινο» χαρτοφυλάκιο πριν καταλήξουν να πουλήσουν έναντι πινακίου φακής στα funds. Σύμφωνα με παράγοντες που γνωρίζουν εκ των έσω τις διαδικασίες «τακτοποίησης» των μη εξυπηρετούμενων δανείων, τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα έχουν στήσει ακόμη και ειδικά τμήματα, μοναδικός σκοπός των οποίων είναι το μαζικό «κούρεμα» των επίμαχων δανείων. «Ακόμη και εν μέσω θέρους στελέχη των τραπεζών προσέγγιζαν δανειολήπτες, προτείνοντάς τους γενναίο “κούρεμα” των οφειλών τους, με ταυτόχρονη ρύθμιση του υπολοίπου. Κάποιος, δηλαδή, που όφειλε, για παράδειγμα, 30.000 ευρώ καλείτο σήμερα να πληρώσει μόλις 5.000 ευρώ και δη σε 80 δόσεις, με το υπόλοιπο της οφειλής να διαγράφεται», διατείνονται χαρακτηριστικά και συνεχίζουν: «Εάν το ίδιο δάνειο κατέληγε σε fund, τότε η τράπεζα θα έπαιρνε σαφώς λιγότερα χρήματα». «Δυστυχώς, δεν υπάρχει ένας νόμος που να ορίζει τον τρόπο με τον οποίο τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα θα μπορούν να ρυθμίζουν εξωδικαστικά τέτοιες υποθέσεις. Ετσι, το καθένα εφαρμόζει τη δική του πολιτική», σημειώνει στον Ελεύθερο Τύπο ο δικηγόρος κ. Δημήτρης Αναστασόπουλος, για να προσθέσει πως αντίστοιχες ρυθμίσεις προτείνονται κατόπιν πρωτοβουλίας της τράπεζας, ξεκαθαρίζοντας έτσι πως ο δανειολήπτης δεν θα έχει την ίδια… τύχη εάν ενεργήσει αυτοβούλως. Σύμφωνα με τον ίδιο, οι ενδιαφερόμενοι, που αναμένουν την απόφαση αναφορικά με την υπαγωγή τους ή μη στον νόμο Κατσέλη, δεν πρέπει να απορρίπτουν με κλειστά μάτια τις προτάσεις των τραπεζών. «Κι αυτό γιατί η όλη διαδικασία ενέχει ρίσκο. Καλό θα ήταν, λοιπόν, να διατηρούν ανοιχτούς διαύλους επικοινωνίας με τις τράπεζες και να αναζητούν νομικές συμβουλές», τονίζει χαρακτηριστικά ο κ. Αναστασόπουλος. Τα στεγαστικά Οσον αφορά στα στεγαστικά, οι τράπεζες προτείνουν σήμερα το «σπάσιμο» του δανείου. Πιο αναλυτικά, έχοντας προηγηθεί εκτίμηση της τρέχουσας εμπορικής αξίας του ακινήτου, τα τραπεζικά στελέχη προτείνουν στον δανειολήπτη την εξόφληση του αντίστοιχου ποσού, «παγώνοντας» το υπόλοιπο. Εστω, δηλαδή, ότι το δάνειο είναι 250.000 ευρώ και η αξία του ακινήτου 150.000 ευρώ. Τότε, ο οφειλέτης καλείται να πληρώσει τις 150.000 ευρώ, θεωρώντας… σβησμένα τα 100.000 ευρώ. Στο μεταξύ, στην πράξη αναμένεται να δοκιμαστεί τους προσεχείς μήνες και η λύση της εθελοντικής παράδοσης του ακινήτου. Πρόκειται για μια ρύθμιση που, όπως είχε γράψει και ο Ελεύθερος Τύπος της Κυριακής σε πρόσφατο δημοσίευμά του, δεν δύναται να εφαρμοστεί μαζικά, μιας και θα προκαλούσε κατάρρευση της ήδη ταλαιπωρημένης κτηματαγοράς. Εν ολίγοις, οι δανειολήπτες θα μπορούν να παραδώσουν εθελοντικά στις τράπεζες τα… κλειδιά των ακινήτων, τα οποία αποκτήθηκαν ή είναι συνδεδεμένα με ενυπόθηκα «κόκκινα» δάνεια και βρίσκονται ένα βήμα πριν από τον πλειστηριασμό, πετυχαίνοντας, ωστόσο, συγκριτικά καλύτερη διευθέτηση του υπολοίπου της οφειλής ή και διαγραφή της. Παρά το γεγονός ότι η επίμαχη λύση προκάλεσε την αντίδραση μέρους της νομικής κοινότητας, πολλοί δανειολήπτες εμφανίζονται πρόθυμοι να συζητήσουν με τις τράπεζες ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Κάποιος, για παράδειγμα, που κληρονόμησε ένα σπίτι και, άρα, τα χρέη του, γιατί είτε δεν ήθελε τη δεδομένη χρονική στιγμή είτε δεν γνώριζε ότι έπρεπε να κάνει αποποίηση. Λαμβάνοντας υπόψη ότι ήδη βαρύνεται με ένα δικό του στεγαστικό δάνειο, πιθανότατα να έβλεπε θετικά μια λύση του τύπου της εθελοντικής παράδοσης, έστω κι αν αυτό θα σήμαινε ότι θα έχανε το σπίτι. Η «βεντάλια» των ρυθμίσεων Σειρά ρυθμίσεων, προκειμένου να περάσει στην… πράσινη περιοχή σημαντικό ποσοστό των μη εξυπηρετούμενων δανείων, προτείνουν οι τράπεζες. Σύμφωνα με τους στόχους, άλλωστε, τα «κόκκινα» δάνεια πρέπει να μειωθούν κατά 38% την περίοδο Ιουνίου 2016 – Δεκεμβρίου 2019, «αγγίζοντας» τα 66,7 δισ. ευρώ στο τέλος του 2019 από 106,9 δισ. ευρώ τον Ιούνιο του 2016. Με βάση τον αναθεωρημένο ήδη από το 2016 Κώδικα Δεοντολογίας και έχοντας ελέγξει την πραγματική οικονομική δυνατότητα του δανειολήπτη, τα εισοδηματικά του κριτήρια, αλλά και τις δαπάνες διαβίωσής του, δύνανται να του προτείνουν βραχυπρόθεσμες (για παράδειγμα, η μη πληρωμή τόκων), μακροπρόθεσμες (παράταση διάρκειας αποπληρωμής) ή οριστικές λύσεις διευθέτησης του δανείου του. Οριστική λύση, κατά τον Κώδικα, πέρα από την ολική διαγραφή ή το «κούρεμα», προτείνεται και η εκ μέρους της τράπεζας απόκτηση της κυριότητας ή νομής του ακινήτου που αφορά στο δάνειο, είτε με εθελοντική παράδοση εκ μέρους του δανειολήπτη είτε με παράδοση της κυριότητας του ακινήτου αλλά μίσθωσή του από τον ιδιοκτήτη – δανειολήπτη (με leasing ή απλή) και αφορά σε οικιστικό ακίνητο και σε επαγγελματική στέγη. Προϋπόθεση είναι ο δανειολήπτης να είναι «συνεργάσιμος», να παρέχει, δηλαδή, στην τράπεζα όλες τις πληροφορίες σχετικά με τα εισοδήματα και τα περιουσιακά του στοιχεία και όχι «στρατηγικά κακοπληρωτής», ήτοι να μην εξυπηρετεί το δάνειό του εφόσον δεν βρίσκεται σε οικονομική αδυναμία. Σύμφωνα με στοιχεία από την πρόσφατη επισκόπηση του εγχώριου χρηματοπιστωτικού συστήματος που διενήργησε η Τράπεζα της Ελλάδος (ΤτΕ), οι τράπεζες συνεχίζουν να προσανατολίζονται στην υλοποίηση μακροπρόθεσμων ρυθμίσεων, δεδομένου ότι οι εν λόγω ρυθμίσεις έχουν αυξηθεί κατά 61% από τις αρχές του 2016, με το μεγαλύτερο μέρος να αφορά στα στεγαστικά δάνεια, καθώς το αντίστοιχο ποσοστό αύξησης ανέρχεται σε περίπου 300%. ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΒΕΛΕΣΙΩΤΗ avelesioti@e-typos.com Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου

Καταρρέει η δημοτικότητα του Μακρόν


-Πτώση 22 μονάδων μέσα σε μόλις 2 μήνες ΠΤΩΣΗ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΝΤΟΥΑΡ ΦΙΛΙΠ Με μόλις το 40% να δηλώνει ικανοποιημένο για τα πεπραγμένα του πολλά υποσχόμενου νέου Γάλλου Προέδρου, η δημοτικότητα του Εμανουέλ Μακρόν υπέστη νέα μεγάλη πτώση τον Αύγουστο. Σύμφωνα με νέα δημοσκόπηση του IFOP που δημοσιεύεται στο σημερινό φύλλο της εφημερίδας le Journal du Dimanche (JDD), η δημοτικότητα του Μακρόν έχασε επιπλέον 14 μονάδες, έναν μήνα μετά την πτώση 10 μονάδων που καταγράφηκε τον Ιούλιο. Αντίστοιχη πτώση υπέστη και η δημοτικότητα του πρωθυπουργού του, του Εντουάρ Φιλίπ, με εννέα μονάδες πτώση την ίδια περίοδο, από το 56% στο 47%. Η δημοτικότητα του αρχηγού του γαλλικού Κράτους έχει μειωθεί κατά 22 εκατοστιαίες μονάδες μετά το πρώτο βαρόμετρο των IFOP-JDD που είχε δημοσιευθεί πριν από τρεις μήνες, αμέσως μετά την εκλογή του. Οι αντεγκλήσεις για τις εργασιακές σχέσεις φαίνεται ότι του κόστισαν. Την αντίστοιχη περίοδο του 2012, ο προκάτοχός του Φρανσουά Ολάντ απόλαυε ακόμα υψηλή δημοτικότητα (54%), ενώ εκείνη του Νικολά Σαρκοζί ήταν ακόμα εξαιρετικά υψηλή το 2007 (67%). Τον Αύγουστο το 26% των ερωτηθέντων δήλωσε «μάλλον ικανοποιημένο» (-11) και το 4% «πολύ ικανοποιημένο» (-3) από τον Μακρόν. Το ποσοστό αυτών που εκδηλώνουν δυσαρέσκεια αυξήθηκε από το 43% στο 57%, με το 37% (+9) «μάλλον δυσαρεστημένο» και το 20% (+5) «πολύ δυσαρεστημένο». Ένα 3% (αμετάβλητο) δεν εξέφρασε άποψη. Όσον αφορά τον πρωθυπουργό Φιλίπ, το 45% των ερωτηθέντων δήλωσε «μάλλον ικανοποιημένο» (-7) και το 2% «πολύ ικανοποιημένο» (-2). Αντίθετα, το 32% δήλωσε «μάλλον δυσαρεστημένο» (+5) και το 13% «πολύ δυσαρεστημένο» (+3). Το ποσοστό των ερωτηθέντων οι οποίοι δεν εξέφρασαν άποψη αυξήθηκε από το 7% στο 8%. Σύμφωνα με την ίδια έρευνα, ο ηγέτης της Ανυπότακτης Γαλλίας Ζαν-Λικ Μελανσόν (59%) θεωρείται ο πολιτικός που θα ασκήσει την αντιπολίτευση στον Μακρόν τα επόμενα χρόνια και βρίσκεται αρκετά μπροστά από την πρόεδρο του Εθνικού Μετώπου Μαρίν Λεπέν (51%) , τους Μπενουά Αμόν (πρώην Σοσιαλιστικό Κόμμα) και Λοράν Βοκιέ (Ρεπουμπλικάνοι) που συγκεντρώνουν ένα 27% ο καθένας, τη δήμαρχο του Παρισιού Αν Ινταλγκό (19%) και τον πρώην πρόεδρο Φρανσουά Ολάντ (14%). Η έρευνα διενεργήθηκε μέσω Διαδικτύου και με τηλεφωνικές συνεντεύξεις από το IFOP την 25η και 26η Αυγούστου σε δείγμα 1.023 προσώπων, αντιπροσωπευτικό του γαλλικού πληθυσμού, ηλικίας 18 ετών και άνω, με τη μέθοδο των ποσοστώσεων. Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

Σάββατο

Νέα «θα» Τσίπρα στους παραγωγικούς φορείς..


" Ο Πρωθυπουργός, όπως αναφέρει το ΑΠΕ-ΜΠΕ, αναφέρθηκε στη θετική πορεία της οικονομίας....« Θα έρθει η ανάπτυξη στο τέλος του 2018» ... όπως τα περσινά...

The Merkelling of Europe: Chinese Gone Wild

Η Ευρώπη επιστρέφει λαθρομετανάστες στην Ελλάδα


Κράξιμο στην ΠΑΕ ΠΑΟΚ από οργισμένους οπαδούς της ομάδας στο facebookΚράξιμο στην ΠΑΕ ΠΑΟΚ από οργισμένους οπαδούς της ομάδας στο facebook 25 Aug Las Ramblas: Μουσουλμάνος αγκαλιάζει περαστικούς μετά το τρομοκρατικό χτύπημα (video)Las Ramblas: Μουσουλμάνος αγκαλιάζει περαστικούς μετά το τρομοκρατικό χτύπημα (video) 25 Aug 2017 Υπέβαλε την παραίτησή του o Μίχελ – Το σκέφτεται ο ΣαββίδηςΥπέβαλε την παραίτησή του o Μίχελ – Το σκέφτεται ο Σαββίδης 26 Aug 2017 Η Ευρώπη επιστρέφει λαθρομετανάστες στην Ελλάδα - Μουζάλας : «Δεν έχω ιδέα που θα τους πάμε»Η Ευρώπη επιστρέφει λαθρομετανάστες στην Ελλάδα - Μουζάλας : «Δεν έχω ιδέα που θα τους πάμε» 26 Aug 2017 Επιδότηση για Ίντερνετ σε πρωτοετείς φοιτητές: Πώς θα δοθεί, πόση είναιΕπιδότηση για Ίντερνετ σε πρωτοετείς φοιτητές: Πώς θα δοθεί, πόση είναι 26 Aug 2017 Σάββατο, 26 Αυγούστου 2017 - Μουζάλας : «Δεν έχω ιδέα που θα τους πάμε» Τη διαδικασία επιστροφής στην Ελλάδα προσφύγων-λαθρομεταναστών που ζητούν την επανένωση με τις οικογένειές τους αναμένεται να ξεκινήσουν το επόμενο διάστημα τα ευρωπαϊκά κράτη. Σύμφωνα με δημοσίευμα της βρετανικής εφημερίδας Guardian... . το οποίο επικαλείται πηγές αξιωματούχων από το Βερολίνο και την Αθήνα, ήδη η Γερμανία έχει υποβάλλει περίπου 400 σχετικές τέτοιες αιτήσεις ενώ άγνωστο αριθμό αντίστοιχων αιτημάτων έχουν υποβάλλει και Βρετανία, Γαλλία, Ολλανδία αλλά και Νορβηγία. Όπως δήλωσε ο υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής, Γιάννης Μουζάλας, στον Guardian οι πρώτες επιστροφές αναμένονται άμεσα. «Η γραφειοκρατία έχει ήδη ξεκινήσει και αναμένουμε τις πρώτες επιστροφές να πραγματοποιηθούν τον επόμενο μήνα. Θα ξεκινήσει με ένα συμβολικό αριθμό ως μια ένδειξη φιλίας (προς τα κράτη της ΕΕ). Η Ελλάδα έχει ήδη δεχθεί πολλούς πρόσφυγες κι έχει υποστεί τέτοια πίεση που το να δεχθεί περισσότερους θα ήταν παράλογο. Θα ήταν αστείο αν δεν επρόκειτο για τέτοια τραγωδία». Παράλληλα, ο κ. Μουζάλας ανέφερε πως δεν έχει ιδέα που θα μπορούσαν να πάνε όλοι αυτοί οι μετανάστες ή αν θα έφευγαν ποτέ από την Ελλάδα. "Δεν ξέρω που θα πάνε. Θα μπορούσαν να πάνε στην Αθήνα, ή στην Θήβα… Φιλοξενούνται σε διαμερίσματα» είπε και συμπλήρωσε: «Ο,τι και να συμβεί, οι συνθήκες είναι καλές, έχουν βελτιωθεί σημαντικά και πληρούν τα κριτήρια της ΕΕ». από Kafeneio™

3 βαλλιστικούς πυραύλους εκτόξευσε η Βόρεια Κορέα


ΚΛΙΜΑΚΩΝΕΤΑΙ Η ΕΝΤΑΣΗ Προκαλεί ο Κιμ Γιονγκ Ουν 26 Αυγούστου 2017

Σε Μακρόν και ΔΕΘ «ποντάρει» ο Αλέξης Τσίπρας


ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ ΜΕ ΤΟΥΣ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΟΥΣ ΦΟΡΕΙΣ ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ - ΥΨΗΛΟΥ ΣΥΜΒΟΛΙΣΜΟΥ Η ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΤΟΥ ΓΑΛΛΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ, ΛΕΕΙ ΤΟ ΜΑΞΙΜΟΥ Καλά «διαβασμένος» θέλει να εμφανιστεί ο πρωθυπουργός, Αλέξης Τσίπρας, στην 82η Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης, καθώς περιθώριο για εξαγγελίες δεν υπάρχει, ενώ μια απλή επανάληψη στα μέτρα –ασπιρίνες για την ακραία φτώχεια που έχει λάβει η κυβέρνηση, όλοι στο Μέγαρο Μαξίμου γνωρίζουν ότι όποια δυναμική είχε, πλέον έχει ξοδευτεί. Ο πρωθυπουργός τις προηγούμενες ημέρες είχε συνεχείς συσκέψεις με υπουργούς, με πιο πρόσφατη αυτήν της Παρασκευής (25/08/2017) με το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης. Στο επίκεντρο της σύσκεψης βρέθηκε η προετοιμασία της ομιλίας του πρωθυπουργού στα εγκαίνια της 82ης ΔΕΘ στις 9 Σεπτεμβρίου και η επίσκεψη του προέδρου της Γαλλίας, Εμανουέλ Μακρόν στην Ελλάδα, στις 7 και 8 Σεπτεμβρίου. Ο Αλέξης Τσίπρας επισκέπτεται σήμερα, Σάββατο (25/08/2017) τη Θεσσαλονίκη, για να συναντηθεί με τους εκπροσώπους των παραγωγικών φορέων της πόλης, σε μια προπαρασκευαστική συζήτηση εν όψει της ομιλίας του. Οι εκπρόσωποι των επιμελητηρίων αναμένεται να θέσουν στον πρωθυπουργό τα ζητήματα της υψηλής φορολογίας, των υποδομών της πόλης, αλλά και των επιχειρήσεων που κλείνουν. «Εκείνο που μας προβληματίζει είναι το γεγονός ότι οι διαγραφές των μελών μας αυξάνονται, ενώ οι εγγραφές μειώνονται και αυτό δείχνει ότι κλείνουν πολλές επιχειρήσεις» δήλωσε στο «Πρακτορείο 104,9 FM» ο πρόεδρος του Επαγγελματικού Επιμελητηρίου Θεσσαλονίκη (ΕΕΘ) Μιχάλης Ζορπίδης. Επιπλέον, σημείωσε ότι οι φόροι που επιβάλλονται είναι πολύ υψηλοί και δυσβάσταχτοι για τους επαγγελματίες ενώ επεσήμανε ότι η κυβέρνηση θα έπρεπε, εκτός από τους δημοσίους υπαλλήλους, να δείχνει περισσότερο ενδιαφέρον τόσο για τους ιδιωτικούς υπαλλήλους όσο και για τους συνταξιούχους. Φλέγοντα ζητήματα για την πόλη, σύμφωνα με τον κ. Ζορπίδη, είναι η ολοκλήρωση των έργων στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης, στο μετρό, το αεροδρόμιο αλλά και η αναδιοργάνωση του ΟΑΣΘ. Ζητήματα που, όπως είπε, θα συζητήσουν με τον πρωθυπουργό. Ως προς την επίσκεψη Μακρόν, το Μέγαρο Μαξίμου της αποδίδει υψηλό συμβολισμό, καθώς πρόκειται για την πρώτη επίσημη επίσκεψη του Γάλλου Προέδρου από την εκλογή του, ενώ οι προηγούμενες συναντήσεις του εκτός Γαλλίας, ήταν επισκέψεις εργασίας ή συμμετοχή σε Συνόδους. Στη συζήτηση για την επόμενη ημέρα της Ευρώπης, ο Έλληνας πρωθυπουργός θέλει να βρει ένα «σύμμαχο» στο πρόσωπο του Εμανουέλ Μακρόν, γι’ αυτό από το Μέγαρο Μαξίμου τονίζεται ότι ο Αλέξης Τσίπρας συμμερίζεται σε μεγάλο βαθμό τις θέσεις του Γάλλου προέδρου και κυρίως την ανάγκη ύπαρξης πολιτικού ελέγχου και λογοδοσίας στην άσκηση της ευρωπαϊκής οικονομικής πολιτικής. Μάλιστα, η κυβέρνηση θεωρεί ότι η επίσκεψη Μακρόν στην Αθήνα αναδεικνύει το γεγονός ότι η Ελλάδα έχει κομβικό ρόλο σε αυτό τον εν εξελίξει διάλογο και ότι αναγνωρίζεται ο αναβαθμισμένος γεωπολιτικός ρόλος της χώρας και η αναπτυξιακή δυναμική της οικονομίας. Στην ομιλία του προέδρου της Γαλλίας αναμένεται να διαφανούν και στοιχεία της νέας αρχιτεκτονικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ευρωζώνης που βρίσκεται υπό συζήτηση μεταξύ Βερολίνου και Παρισίων τους τελευταίους μήνες. Παράλληλα, αναμένεται να αναδείξει τη σημασία που έχει η προσπάθεια της Ελλάδας να αντιμετωπίσει πιθανές ευρωπαϊκές κρίσεις, όπως αυτές των τελευταίων χρόνων, προασπίζοντας το διεθνές δίκαιο και το ευρωπαϊκό κεκτημένο. Οι συνομιλίες Τσίπρα-Μακρόν θα επικεντρωθούν σε τρεις τομείς: την προσέλκυση επενδύσεων προς την Ελλάδα, τη σταθερή πρόσβαση της χώρας στις αγορές και στο μέλλον της Ευρωζώνης. Την ατζέντα των συνομιλιών των δυο ανδρών θα απασχολήσουν επίσης ζητήματα ευρωτουρκικών και ευρωρωσικών σχέσεων, Κυπριακό, εξελίξεις σε Δυτικά Βαλκάνια, μεταναστευτικό. Ο Γάλλος Πρόεδρος αναμένεται να συνοδεύεται από τον υπουργό Οικονομικών/Οικονομίας, Μπρούνο Λεμέρ και την αρμόδια υπουργό Ευρωπαϊκών Υποθέσεων, Ναταλί Λουαζό. Στη γαλλική αποστολή συμμετέχουν επίσης επιχειρηματίες που δραστηριοποιούνται σε κρίσιμους τομείς όπως η ενέργεια, οι υποδομές, ο τουρισμός, οι νεοφυείς επιχειρήσεις, ο χρηματοπιστωτικός τομέας και η αμυντική βιομηχανία.Newsbomb/ (Με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ)

Essais: Emmanuel Macron : 3 mois qu'il est élu et déjà condamné à l'échec ?

Essais: Emmanuel Macron : 3 mois qu'il est élu et déjà condamné à l'échec ? 08/08

Παρασκευή

Διαβασε και κλαψε ... Βαρουφακις προς Τσιπρα ...

Η ενίσχυση της εθνικής υπόστασης κρίσιμο εργαλείο οικονομικής και γεωπολιτικής επιβίωσης σε μια Ευρώπη που καταρρέει


ΝΕΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΦΟΡΟΥΜ Παρασκευή, 25 Αυγούστου 2017 Η ενίσχυση της εθνικής υπόστασης κρίσιμο εργαλείο οικονομικής και γεωπολιτικής επιβίωσης σε μια Ευρώπη που καταρρέει Η Ευρωζώνη όπως και το συνολικό Ευρωενωσιακό οικοδόμημα δεν "κατέρρευσε". Και δεν κατέρρευσε, γιατί απλούστατα, το πολυδιαφημισμένο μόρφωμα που παρουσίασαν, επί της ουσίας δεν δημιουργήθηκε ποτέ, με την έννοια ότι ουδέποτε πήρε πραγματική υπόσταση αυτό που επεχείρησαν να εμφανίσουν ως κατάκτηση των λαών και των ενωμένων Ευρωπαϊκών κοινοτήτων... Η απόπειρα να μασκαρέψουν αυτό το κολαστήριο της μεταμοντέρνας καθυπόταξης των κοινωνιών, δεν άντεξε στο χρόνο, και η χρηματοπιστωτική κρίση του 2008 ήταν η κατακλείδα που αποκάλυψε το αποκρουστικό του πρόσωπο. Η επικοινωνιακή εξαπάτηση ωστόσο κλιμακώνεται, αφού το ζητούμενο είναι να παραμείνουν οι λαοί φυλακισμένοι στη λαγνεία της αυταπάτης. Έτσι, οι ερμηνείες που επιχειρείται να δοθούν από τους χορογράφους του εγχειρήματος, αποδίδουν την παταγώδη αποτυχία σε παραμορφωτικά και βεβαίως αποπροσανατολιστικά επικοινωνιακά νεφελώματα όπως: Έλλειψη συνεκτικού οράματος κατά τη δημιουργία του εκτρώματος… Διαφορετικότητα προσεγγίσεων στο μεταναστευτικό… Οικονομική ανομοιογένεια του Ευρωπαϊκού Νότου… Φαινόμενα οικονομικού εθνικισμού… Και λοιπές αηδίες. Και πρόκειται για αηδίες, όχι μονάχα γιατί τα ερωτήματα που ανακύπτουν είναι καταλυτικά, αλλά κυρίως γιατί οι απαντήσεις σ αυτά τα ερωτήματα, δεν... επιδέχονται δεύτερης ερμηνείας. Υπήρχε ποτέ περίπτωση οι ισχυροί της Ευρώπης να προσχωρήσουν σε μια γεωπολιτική ενοποίηση, προκειμένου οι μεν ισχυροί να κάνουν αναδιανομή της ευμάρειας, και οι ασθενέστεροι να ευνοηθούν με αναδιανομή της μιζέριας;;; Υπήρχε ποτέ περίπτωση οι αυτονόητοι κανόνες του εθνικού προστατευτισμού να ανακληθούν προκειμένου να καταστεί ευκολότερη η στήριξη των αδυνάτων;;; Υπήρχε ποτέ περίπτωση να μην βαφτιστεί «οικονομικός εθνικισμός» κάθε εθνική απόπειρα που αποσκοπούσε στην ανάσχεση της τελωνειακής, νομισματικής κλπ ασυδοσίας των ισχυρών και πρωτίστως της ελεύθερης διακίνησης των δικών τους κεφαλαίων, προϊόντων και υπηρεσιών, με αντιστάθμισμα την «ελεύθερη διακίνηση» των δικών μας αναλωσίμων;;; Υπήρχε ποτέ περίπτωση το κοινό νόμισμα να προκύψει ως large ανάγκη αυτών που νοιάζονται για τη διάχυση της ευημερίας και όχι ως εργαλείο χαλιναγώγησης των κοινωνιών και των επιμέρους δυνατοτήτων των εθνικών οικονομιών των ασθενέστερων κομματιών αυτού του μεταμοντέρνου γεωπολιτικού παζλ που κατασκευάστηκε με πολιτικές αποφάσεις;;; Υπήρχε ποτέ περίπτωση… η δική μας λιτότητα να μην αντισταθμίζεται από τη δική τους ευημερία, η δική μας παραγωγική ποσόστωση να μην αντισταθμίζεται από τη δική τους εξαγωγική φιλοδοξία, η δική μας δημοσιονομική ισορροπία να μην αντισταθμίζεται από τη δική τους δημοσιονομική υπερεπάρκεια, η δική μας βιομηχανική συρρίκνωση να μην αντισταθμίζεται από τη δική τους βιομηχανία των ασύδοτων καρτέλ, η δική μας υψηλή ανεργία, από τη δική τους ανάγκη για δευτερογενή φτηνοπληρωμενη σκλαβιά, το δικό μας ελλειμματικό εμπορικό ισοζύγιο, από το δικό τους υπερπλεόνασμα μέσα στην ομορφάδα του νεολογισμού των αρχών «του ελεύθερου εμπορίου», το δικό μας «συστημικό τραπεζικό σύστημα», από το δικό τους δικαίωμα συστημικής ιδιοκτησίας του «κεντρικού τραπεζίτη», η δική μας μειωμένη παραγωγική εξωστρέφεια, από τη δική τους εξαγωγική ασυδοσία, η δική μας ενεργειακή κατάπτωση στο μαγκάλι του μεσοπολέμου, από τη δική τους διασφάλιση των ενεργοβόρων τους τεράτων;;; Οι απαντήσεις σε όλα τα παραπάνω, νομίζω πως είναι προφανείς. Και η κατακλείδα αυτών των απαντήσεων στα παραπάνω ερωτήματα, που είναι τα ελάχιστα αλλά ωστόσο είναι άκρως ενδεικτικά, συγκλίνει σε ένα και μόνο συμπέρασμα: Η αναγκαία μεταστροφή των λαών σε λογικές ενίσχυσης της εθνικής τους υπόστασης ΚΑΙ στην οικονομία ΚΑΙ στη γεωπολιτική, δεν είναι ο «οικονομικός εθνικισμός» που οδήγησε σε αποτυχία αυτό το ναζιστικό μόρφωμα. Είναι η αυτονόητη απάντηση εθνικής επιβίωσης, η μοναδική την οποία μπορούν να αντιπαραθέσουν οι λαοί, απέναντι στον πραγματικό οικονομικό εθνικισμό των ισχυρών που απειλεί να καταπιεί τις πατρίδες τους και την υπόστασή τους. Είναι το ισχυρό εργαλείο οικονομικής και γεωπολιτικής επιβίωσης, που μπορεί να μην είναι η μόνη ικανή, είναι όμως αναγκαία συνθήκη που στην αλληλοσύνδεσή της με άλλες αποφάσεις πολιτικές για την οικονομία, την πολιτική και την κοινωνία, μπορούν να ανοίξουν διάπλατα τις πόρτες για ν ατενίσουν και πάλι οι λαοί με αισιοδοξία το μέλλον τους. του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ/ "ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΦΟΡΟΥΜ" Πολιτική ειδησεογραφία για την Ελλάδα που αγαπήσαμε... για την Αλήθεια που βρώμισαν στο βούρκο της ψευτιάς τους... για τη Δημοκρατία που εκτελούν...

Ευρωπαϊκά κράτη στέλνουν πίσω στην Αθήνα πρόσφυγες – Μουζάλας: Δεν ξέρουμε πού θα πάνε


25 Αυγούστου 2017 Guardian: Ευρωπαϊκά κράτη στέλνουν πίσω στην Αθήνα πρόσφυγες – Μουζάλας: Δεν ξέρουμε πού θα πάνε Ευρωπαϊκά κράτη έχουν ξεκινήσει τις διαδικασίες για την επιστροφή στην Ελλάδα προσφύγων, που ζητούσαν την επανένωση με τις οικογένειές τους, αναφέρει σε δημοσίευμά του ο Guardian. Σύμφωνα με το ρεπορτάζ, που επικαλείται πηγές τόσο από την Αθήνα όσο και από την ελληνική κυβέρνηση, η Γερμανία έχει υποβάλει ήδη 400 σχετικές αιτήσεις, ενώ ανάλογα αιτήματα έχουν καταθέσεις επίσης η Βρετανία, η Γαλλία, η Ολλανδία και η Νορβηγία. Η εφημερίδα φιλοξενεί δηλώσεις του αρμόδιου υπουργού Γιάννη Μουζάλα, ο οποίος επισημαίνει ότι οι πρώτες επιστροφές προσφύγων αναμένεται να ξεκινήσουν τον επόμενο μήνα. «Θα ξεκινήσουν με έναν συμβολικό αριθμό ως ένδειξη φιλίας (προς τα ευρωπαϊκά κράτη). Η Ελλάδα έχει ήδη δεχτεί τόσους πολλούς (πρόσφυγες), έχει υποστεί τόσο μεγάλη πίεση, που το να δεχτεί κι άλλους θα ήταν παράλογο, ένα αστείο, εάν όχι τραγωδία», δηλώνει ο κ. Μουζάλας. Ο αρμόδιος υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής σημειώνει ότι δεν έχει ιδέα για το πού θα πάνε τελικά αυτοί οι άνθρωποι ή εάν θα φύγουν ποτέ από την Ελλάδα. «Δεν ξέρω πού θα πάνε. Μπορεί στην Αθήνα, μπορεί στη Θήβα... Ό,τι κι αν συμβεί, οι συνθήκες θα είναι καλές, έχουν βελτιωθεί αισθητά και ανταποκρίνονται στα ευρωπαϊκά κριτήρια», προσθέτει. Σύμφωνα με το δημοσίευμα, αξιωματούχοι επισημαίνουν σε ιδιωτικές συζητήσεις ότι οι επιστροφές των προσφύγων είναι μία διαδικασία που δεν τέθηκε υπό διαπραγμάτευση, δεδομένου ότι η Ελλάδα είναι μέλος της ΕΕ και ότι δεν θα αφορά τους αιτούντες άσυλο που έφτασαν στην Ευρώπη πριν από τον Μάρτιο του τρέχοντος έτους. Όπως αναφέρει η εφημερίδα, εκτιμάται πως συνολικά 62.000 πρόσφυγες διαβιούν σε διάφορες περιοχές της Ελλάδας.Newsbomb.gr

Guardian: Ερχεται και νέα προσφυγική κρίση στην Ελλάδα


Παρασκευή, 25 Αυγούστου 2017 Ρεπορτάζ της βρετανικής Guardian αναφέρει πως πολλές ευρωπαϊκές χώρες ετοιμάζονται να ξεκινήσουν τη διαδικασία επιστροφής των προσφύγων στην Ελλάδα. Σύμφωνα με την εφημερίδα, τα κράτη της ΕΕ θα στείλουν πίσω τους αιτούντες άσυλο που πρώτη φορά κατεγράφησαν στην Ελλάδα... , σε μία κίνηση που στηλιτεύεται από τις οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Η Γερμανία έχει κάνει περίπου 400 αιτήσεις μετεγκατάστασης, σύμφωνα με αξιωματούχους του Βερολίνου αλλά και πηγές της ελληνικής κυβέρνησης. το Ηνωμένο Βασίλειο, η Γαλλία, οι Κάτω Χώρες και η Νορβηγία ζήτησαν επίσης να επιστραφούν αιτούντες άσυλο στην Ελλάδα. Ο Γιάννης Μουζάλας μιλώντας στον Guardian είπε ότι οι πρώτες επιστροφές θα γίνουν αμέσως. «Η διαδικασία έχει αρχίσει και πιστεύουμε ότι οι πρώτες επιστροφές θα ξεκινήσουν το επόμενο μήνα. Θα αρχίσει με έναν συμβολικό αριθμό, σαν μια πράξη φιλίας (απέναντι στα άλλα ευρωπαϊκά κράτη). Η Ελλάδα έχει ήδη υποδεχθεί τόσους πολλούς πρόσφυγες, έχει υποστεί τέτοια πίεση που η αποδοχή ακόμη περισσότερων θα ήταν παράλογη, ένα αστείο αν όχι μια τραγωδία». Ο υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής ανέφερε ακόμη ότι δεν έχει ιδέα που ακριβώς στην Ελλάδα θα εγκατασταθούν οι πρόσφυγες που θα επιστραφούν από τις άλλες χώρες ή το αν θα μείνουν στη χώρα μας ή θα φύγουν για αλλού. «Δεν ξέρω που θα πάνε. Μπορεί στην Αθήνα, μπορεί στη Θήβα, θα φιλοξενηθούν σε διαμερίσματα», προσέθεσε. «Οτι και να γίνει, οι συνθήκες θα είναι καλές, έχουν βελτιωθεί σημαντικά και θα πληρούν τα κριτήρια της ΕΕ». Αξιωματούχοι, σημειώνει ο Guardian, υποστηρίζουν ότι η αποδοχή των προσφύγων δεν ήταν κάτι που επιδέχεται διαπραγμάτευσης, απορρέει από τις υποχρεώσει στο πλαίσιο της ΕΕ και άλλωστε έχουν εισπραχθεί κεφάλαια από τις Βρυξέλλες για αυτό. Η επανεγκατάσταση δεν θα επηρεάσει τους αιτούντες άσυλο που έφθασαν στην ΕΕ πριν από το Μάρτιο του τρέχοντος έτους. O Guardian αναφέρεται ακόμη στο γεγονός ότι τις τελευταίες ημέρες έχουν αυξηθεί και πάλι οι μεταναστευτικές ροές και ότι συνολικά εκτιμάται ότι μόνο στα νησιά βρίσκονται 14.335 πρόσφυγες και μετανάστες. Μνεία κάνει και στις συνθήκες που επικρατούν στα κέντρα προσφύγων χαρακτηρίζοντάς τες αξιοθρήνητες. Η οργάνωση Human Rights Watch δήλωσε πρόσφατα ότι οι απόπειρες αυτοκτονίας, επιθετικότητα, το άγχος και την κατάθλιψη όλο και αυξάνονται στα κέντρα φιλοξενίας. Οι τοπικές υπηρεσίες, από την πλευρά τους, διαμαρτύρονται για το γεγονός ότι δεν μπορούν να αντεπεξέλθουν. Σε αυτό το πλαίσιο, η επιστροφή προσφύγων στην Ελλάδα που «πνίγεται» λόγω της κρίσης χρέους, αντιμετωπίζεται από απογοήτευση από πολλές οργανώσεις που έχουν καταγγείλει τη συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας ως βαθιά ελλιπής. «Είναι απίστευτο ότι μια χώρα όπως η Γερμανία, η οποία τώρα έχει τόσα κέντρα φιλοξενίας προσφύγων άδεια λόγω της μείωσης του αριθμού των αφίξεων [μετά τη συμφωνία Τουρκίας-ΕΕ], απαιτεί την αποστολή ανθρώπων πίσω στην Ελλάδα», δήλωσε η Salinia Stroux, Επικεφαλής της ΜΚΟ Υποστήριξη των Προσφύγων του Αιγαίου. «Δεν υπάρχει το επιχείρημα ότι έχουν πάρα πολλούς ή ότι δεν είναι έτοιμοι να δεχτούν άλλους πια όταν υπάρχουν χώροι που είναι εκεί, έτοιμοι και περιμένουν, να φιλοξενήσουν ανθρώπους των οποίων το ενοίκιο έχει ήδη καλυφθεί και καταβληθεί από το γερμανικό κράτος». Πηγή: thetoc.gr

Τρίτη

-Εφιάλτης το δημοσιονομικό κενό του 2018.-Ο δύσκολος δρόμος της τρίτης αξιολόγησης


Αρχισαν τα όργανα για την 3η αξιολόγηση, ΣΤΕΛΛΑ Α. ΓΚΑΝΤΩΝΑ Στη διακεκαυμένη ζώνη της τρίτης αξιολόγησης εισέρχεται το αμέσως επόμενο διάστημα η κυβέρνηση. Μέγαρο Μαξίμου και οικονομικό επιτελείο αρχίζουν να προετοιμάζονται τόσο σε πολιτικό όσο και σε τεχνικό επίπεδο, με το βλέμμα στραμμένο στις προπαρασκευαστικές συναντήσεις με τους δανειστές που ενδέχεται να πραγματοποιηθούν εντός Σεπτεμβρίου. Ενώ, το κυρίως πιάτο θα έρθει από Οκτώβρη και μετά. Στο μεταξύ στο σχέδιο της κυβέρνησης για έξοδο από το μνημόνιο, κομβικό ρόλο θα παίξει το αποτέλεσμα των γερμανικών εκλογών. Από το οποίο θα εξαρτηθούν πολλά τόσο ως προς την τρίτη αξιολόγηση όσο και ως προς το χρέος. Στην παρούσα φάση πάντως, το ενδιαφέρον της Αθήνας εστιάζεται κατά κύριο λόγο στη στάση που θα κρατήσει στην τρίτη αξιολόγηση το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Προβληματισμός για το δημοσιονομικό κενό του 2018 Ειδικότερα, το μεγάλο ερωτηματικό που τίθεται για τους κυβερνητικούς είναι κατά πόσο θα είμαστε εντός των στόχων για το 2018 ή αν θα βρεθούμε εκ νέου μπροστά στο ενδεχόμενο να ζητηθούν και νέα μέτρα. Και μάλιστα, την ώρα που η κυβέρνηση δέχεται ήδη πολύ μεγάλη πίεση από το κύμα κοινωνικής δυσαρέσκειας που έχουν προκαλέσει οι φορολογικές επιβαρύνσεις. Υπενθυμίζεται ότι από πλευράς Κομισιόν, δεν υπάρχει δημοσιονομικό ζήτημα για το 2018. Ωστόσο, το ΔΝΤ εκτιμά ότι το πρωτογενές πλεόνασμα για το 2018 θα φτάσει το 2,2% που σημαίνει ότι «παίζεται» αν θα θέσει το ζήτημα στην τρίτη αξιολόγηση ή θα αρκεστεί στην εγγύηση του δημοσιονομικού «κόφτη». Μηχανισμός που έχει νομοθετηθεί από την πρώτη κιόλας αξιολόγηση, τον Μάιο του 2016. Τα τρία «αγκάθια» Κατά τα λοιπά, προκειμένου να λήξει το μνημόνιο θα πρέπει να βρεθεί κοινός τόπος με τους δανειστές και σε μια ακόμα σειρά από πολύ σημαντικά ζητήματα: Κοινωνικά επιδόματα: Eξορθολισμός θα πρέπει να υπάρξει σε μια σειρά από επιδόματα (αναπηρίας και οικογενειακά). Εγχείρημα που ενέχει δυσκολίες, αφού είναι δεδομένο ότι κάποια εξ’ αυτών θα πρέπει να κοπούν, οπότε το πολιτικό κόστος για την κυβέρνηση δεν θα είναι αμελητέο. Κλειστά επαγγέλματα: Mέτριας πολιτικής δυσκολίας είναι η μεταρρύθμιση που αφορά στην περίφημη «απελευθέρωση» των επαγγελμάτων καθώς αρμόδιες πηγές λένε πως πέρα από κάποια θετικά που μπορεί να υπάρχουν, πλήττονται οι ασθενέστερες κοινωνικές ομάδες. Επιπλέον, πρόκειται για ένα ζήτημα για το οποίο ο ΣΥΡΙΖΑ παλαιότερα είχε εναντιωθεί σθεναρά. Ιδιωτικοποιήσεις: Τέλος, θα πρέπει να ολοκληρωθεί ένα ακόμη κύμα ιδιωτικοποιήσεων του ΤΑΙΠΕΔ αλλά και από το νέο ταμείο στο οποίο θα μεταφερθούν κάποιες εταιρείες. Σε κάθε περίπτωση, οι μεγαλύτερες αντιδράσεις αναμένεται να δημιουργηθούν από την ΕΥΔΑΠ, την ΕΥΑΘ και τη ΔΕΗ, καθώς είναι κάτι παραπάνω από σίγουρο ότι οι δανειστές θα αξιώσουν να πουληθούν λιγνιτικές μονάδες.iefimerida

Panoptis . .. προβληματισμοί .... .: Ηχηρό μήνυμα Λαβρόφ προς ΗΠΑ: Μη μας εκβιάζετε...

. Πανοπτης .... απόψεις  .... .: Ηχηρό μήνυμα Λαβρόφ προς ΗΠΑ: Μη μας εκβιάζετε...

apoθεosις: Color Revolutions

apoθεosις: Color Revolutions

Δευτέρα

Πανικός με πρόωρες εκλογές 2017: "Εκλογές σε λίγες μέρες μετά τη ΔΕΘ"


Πανικός με πρόωρες εκλογές 2017: «Εκλογές σε λίγες μέρες μετά τη ΔΕΘ» Θα γίνουν εκλογές το 2017;Εκλογές εντός του 2017, μετά τη ΔΕΘ, δεν απέκλεισε ο πρόεδρος της Ένωσης Κεντρώων, Βασίλης Λεβέντης.Μιλώντας στον Σκάι, ο κ. Λεβέντης είπε ότι ο πρωθυπουργός θα κάνει ψηφοθηρία στη Θεσσαλονίκη υποσχόμενος ενίσχυση των φτωχών και ανεβάζοντας στην ημερήσια ατζέντα θέματα αριστερής πολιτικής, όπως η μη συμμετοχή στην Εσθονία, η κλήρωση για τη σημαία κ.ά.Εξήγησε ότι η εκτίμησή του για πρόωρες εκλογές βασίζεται στο ότι δεν θα έλθουν επενδύσεις και η χώρα δεν θα επανέλθει στην κανονικότητα.Έτσι, η κυβέρνηση θα υποχρεωθεί να κόψει πάλι μισθούς και συντάξεις, υποστήριξε ο κ. Λεβέντης και γι’ αυτό δεν απέκλεισε τις εκλογές εντός του 2017.Είπε ότι πλέον δεν έχει συχνή επαφή με τον πρωθυπουργό, ο οποίος, όπως ανέφερε, έκοψε τις πρωινές επικοινωνίες μαζί του λόγω των πολιτικών τους διαφωνιών.«Εγώ ήθελα να πάει στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και να ζητήσει να κάνει κυβέρνηση μαζί με τη ΝΔ αλλά δεν το έκανε γιατί είναι αρνητικός, όπως μου είπε ο πρωθυπυργός, ο Μητσοτάκης»είπε ο κ. Λεβέντης, εκτιμώντας ότι, εάν ήταν θετικός ο Κυρ. Μητσοτάκης, τότε ο κ. Τσίπρας θα προχωρούσε. Πηγή tromaktiko

Immediate Music - One Destiny To Follow (Epic Bold Choral Orchestral)

~Chill Out Silent Seas~

Bliss ~ End Titles

41 τρις δολάρια το αμερικανικό χρέος! Ερχεται νέα κρίση...


H αμερικανική οικονομία εδράζεται πάνω σε μία φούσκα 21 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2017 Το ότι το αμερικανικό δημόσιο χρέος πλησιάζει τα 20 τρισεκατομμύρια δολλάρια το γνωρίζει κάθε Αμερικανός πολίτης, αρκεί βέβαια να παρακολουθεί την πορεία του από φωτεινές αναρτήσεις στην Νέα Υόρκη και αλλού. Αυτό που είναι λιγότερο γνωστό, όμως, είναι το ύψος του ιδιωτικού χρέους στις ΗΠΑ, το οποίο έχει ξεπεράσει τα 21 τρισεκατομμύρια δολλάρια. Έτσι, συνολικά, κάθε νοικοκυριό έχει χρέος 329.961 δολλάρια –ποσό περίπου 6 φορές υψηλότερο από το μέσο ετήσιο εισόδημα ενός αμερικανικού νοικοκυριού. Για την ιστορία σημειώνουμε ότι το χρέος αυτός είναι 14 φορές υψηλότερο από το αντίστοιχο του 1980, όταν την προεδρία των ΗΠΑ ανελάμβανε ο Ρόναλντ Ρήγκαν. Από τα παραπάνω στοιχεία είναι ξεκάθαρο ότι η αμερικανική οικονομία εδράζεται πάνω σε μία φούσκα. Και το ότι η τελευταία δεν έχει ακόμα σκάσει οφείλεται στην μόνιμη αναπαραγωγή χρέους, η οποία ωστόσο σε καμμία περίπτωση δεν μπορεί να διαιωνίζεται. Αυτό σημαίνει ότι η κρίση του 2007, που είχε ως αφετηρία τις ΗΠΑ και την φούσκα ακινήτων που είχε δημιουργηθεί στην χώρα, σήμερα βρίσκεται σε φάση αναπαραγωγής της. Θα πρόκειται δε για οξύτατη κρίση ιδιωτικού και δημόσιου χρέους. Το ενδεχόμενο αυτό κάνει την προεδρία Ντόναλντ Τραμπ εξαιρετικά επικίνδυνη, για πολλούς λόγους, από τους οποίους ένας είναι και ο πλέον σοβαρός. Είναι γνωστό, ορατό και καθημερινά επαληθευόμενο, ότι ο Αμερικανός πρόεδρος πάσχει από οξύτατο ναρκισσισμό (τού ρίχνει μέτρα του Βαρουφάκη). Παράλληλα, όμως, είναι και μέγας τζογαδόρος. Γνωρίζει έτσι ότι η σημερινή χρηματιστηριακή φούσκα στην χώρα του δεν θα πάει πολύ μακρυά και άρα η ανάπτυξη που σημειώνεται στην αμερικανική οικονομία είναι εικονική. Επίσης, ο Ντόναλντ Τραμπ γνωρίζει ότι το δημόσιο χρέος των 6,5 τρισεκατομμυρίων δολλαρίων που κληρονόμησε από τον προκάτοχό του, δεν πρόκειται να μειωθεί ούτε κατά ένα δολλάριο, γιατί δεν υπάρχει η πολιτική βούληση για κάτι τέτοιο. Κατά συνέπεια, τα φαραωνικά επενδυτικά του σχέδια για δημόσια έργα είναι απλές δημαγωγικές υποσχέσεις οι οποίες δεν μπορούν να υλοποιηθούν. Το ίδιο ισχύει και για τους προστατευτικούς λεονταρισμούς του. Πρόκειται για μπαρούφες χωρίς ουσιαστικό αντίκρυσμα. Υπό παρόμοιες συνθήκες, για να αποφύγει κοινωνική έκρηξη χρέους στην χώρα του, ο Αμερικανός πρόεδρος είναι εκ των πραγμάτων υποχρεωμένος να «τζογάρει» σε μία διεθνή κρίση. Απομένει να δούμε από ποια πηγή θα ξεκινήσει. Θα είναι αφετηρία της η Κορέα, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την Ασία, ή το Ιράν, με δραματικές προεκτάσεις στην Μέση Ανατολή και την ανατολική Μεσόγειο; Για την ώρα, δεν μπορούν να γίνουν ασφαλείς προβλέψεις πάνω στο ζωτικό αυτό θέμα. Πλην όμως, οι συνεχείς αποχωρήσεις και ανακατατάξεις στο επιτελείο συμβούλων του Ντ. Τραμπ υποδηλώνουν ότι ο τζογαδόρος πρόεδρος των ΗΠΑ προσπαθεί να ανακατέψει την τράπουλα όπως αυτός θέλει, για να μπλοφάρει εκ του ασφαλούς. Ποια περιθώρια διαθέτει, όμως, δεδομένου ότι χώρες όπως η Κίνα, η Ρωσία, το Ιράν και η Βόρειος Κορέα γνωρίζουν το αμερικανικό πρόβλημα χρέους και σίγουρα θα «ποντάρουν» και αυτές στο μέγεθός του; Με άλλα λόγια, είναι πολύ πιθανόν και μία από τις χώρες αυτές, για παράδειγμα η Βόρειος Κορέα, να δημιουργήσει ένταση στις σχέσεις της με τις ΗΠΑ για να δει μέχρι πού μπορεί να πάει ο Τραμπ και το επιτελείο του. Σε κάθε περίπτωση, θα πρέπει να θεωρείται βέβαιον ότι το ύψος του συνολικού αμερικανικού χρέους υπαγορεύει αισθητή μείωση των αμυντικών δαπανών της χώρας, οι οποίες θα αρχίσουν από περικοπές στην Ευρώπη. Αυτό σημαίνει ότι και η υπερχρεωμένη Ευρώπη θα πρέπει να βάλει το χέρι στην τσέπη για την άμυνά της και αυτό σε μία εποχή όπου ο περίγυρός της είναι πραγματικό ναρκοπέδιο. Από την άλλη πλευρά, οι διάφοροι ιεροκήρυκες της διάλυσης της ευρωζώνης ας έχουν υπ’ όψιν τους ότι η Κίνα κατακρατεί σήμερα πάνω από 30% του αμερικανικού δημόσιου χρέους και, σε περίπτωση που η εσωτερική της αποταμίευση καταρρεύσει, το δολλάριο θα πάει για βρούβες. Είναι έτσι κατάδηλο ότι, στην παρούσα γεωπολιτική συγκυρία, το τεράστιο αμερικανικό συνολικό χρέος είναι μία πολύ σοβαρή πηγή ασυμμετρίας, από την οποία μύρια όσα μπορούν να προκύψουν. του Αθαν. Χ. Παπανδρόπουλου/ KOURDISTO PORTOKALI

ΧΟΑΝΗ ΤΟ ΣΑΠΙΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΜΑΣ ΣΥΣΤΗΜΑ


AUG 21 Από το 1982 έως το 2013, μπήκαν στη χώρα 82,27 δισεκ. ευρώ συνολικά. ΜΟΠ (Μεσογειακά Ολοκληρωμένα Προγράμματα 1982-1988) 3,44 δισεκ. ευρώ, το πακέτο Ντελόρ (1989 – 1993) 9,63 δισεκ. ευρώ, το πακέτο Σαντέρ (1994 – 1999) 18,72 δισεκ. ευρώ, το Γ’ ΚΠΣ (2000 – 2006) 26,18 δισεκ. Ευρώ και με το ΕΣΠΑ (2007 – 20013) 24,3 δισεκ. ευρώ. Υποτίθεται ότι τα κονδύλια αυτά θα επέφεραν εκσυγχρονισμό της ελληνικής οικονομίας και αύξηση της παραγωγικότητας και της ανταγωνιστικότητας. Αντί γι’ αυτό ανδρώθηκε το κομματικό κράτος και η κομματική πελατεία, καθώς και τα νέα «τζάκια». Στα ποσά αυτά δεν συμπεριλαμβάνονται οι αγροτικές επιδοτήσεις, καθώς και τα 234 δις ευρώ της τρόϊκας, με τα οποία εξοφλήθηκαν παλαιότερα δάνεια. Αναρωτιέμαι ποιο άλλο πολιτικό σύστημα στον κόσμο θα ήταν τόσο μεγάλη χοάνη εξαφάνισης τόσων δυσθεώρητων κονδυλίων, για μια μικρή χώρα, εκτός από την μεταπολιτευτική «καλύτερη δημοκρατία» που γνώρισε η χώρα (σύμφωνα με την προπαγάνδα του συστήματος). Όσα πολιτικά πρόσωπα και αν αλλάξουμε τίποτα δεν γίνεται. Απαιτείται το ταχύτερο αλλαγή του πολιτεύματος, με ένα άλλο πραγματικά δημοκρατικό πολίτευμα, όπου ο λαός θα έχει άμεσο έλεγχο πάνω στις αποφάσεις που λαμβάνονται, όπως συμβαίνει σε πολλά πολιτισμένα και ανεπτυγμένα κράτη. από τον Σύνταγμα

«Η επόμενη οικονομική κρίση είναι αναπόφευκτη»


21 Αυγούστου 2017 newsbomb «Βόμβα» από τους κορυφαίους οικονομολόγους: «Η επόμενη οικονομική κρίση είναι αναπόφευκτη» Την απαισιοδοξία τους για το μέλλον της παγκόσμιας οικονομίας, αλλά και του ευρώ, εκφράζουν οι κορυφαίοι οικονομολόγοι, προειδοποιώντας ότι η επίκειται νέα οικονομική κρίση, η οποία είναι αναπόφευκτη. Η εφημερίδα «Die Welt», ζήτησε από 18 οικονομολόγους να συζητήσουν τα τρέχοντα οικονομικά προβλήματα του κόσμου, με αφορμή την έκτη συνάντηση βραβευμένων με Νόμπελ, που θα ξεκινήσει στο Λίνταου της νότιας Γερμανίας. Μία δεκαετία μετά το ξέσπασμα της προηγούμενης οικονομικής κρίσης, οι βραβευμένοι με Νόμπελ οικονομολόγοι προειδοποιούν για τον κίνδυνο να ξεσπάσει νέα. Ένας κίνδυνος που έχει μάλλον παραβλεφθεί τον τελευταίο καιρό, καθώς στην επικαιρότητα κυριαρχούν θέματα που έχουν να κάνουν με την τρομοκρατία, το ενδεχόμενο μιας πυρηνικής αντιπαράθεσης και τον Αμερικανό πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ. Η προσοχή στα οικονομικά προβλήματα και τις ανεπάρκειες του οικονομικού συστήματος έχει βρεθεί σε δεύτερη μοίρα. Οι οικονομολόγοι αμφιβάλουν αν ο χρηματοπιστωτικός κόσμος θα είναι ποτέ επαρκώς προετοιμασμένος για μελλοντικές κρίσεις. «Οι οικονομικοί κίνδυνοι μοιάζουν με τον ηλεκτρισμό σε ένα τεράστιο δίκτυο», δήλωσε ο Ντάνιελ ΜακΦάντεν που τιμήθηκε με το Νόμπελ Οικονομίας το 2000. Όπως με την ηλεκτρική ενέργεια, έτσι και στην οικονομία υπάρχει ένα κλειστό, οικονομικό κύκλωμα. «Δεν διαθέτουμε τα εργαλεία για να παρακολουθούμε, να ρυθμίζουμε και να διαχειριζόμαστε αυτές τις αστάθειες. Γι’ αυτό η επόμενη οικονομική κρίση είναι αναπόφευκτη», τόνισε. Ανησυχία για το ευρώ Εξάλλου η πλειονότητα των ερωτηθέντων εκτίμησε ότι το ευρώ δεν έχει ξεπεράσει την οικονομική κρίση και την κρίση χρέους. «Το ευρώ θα καταφέρει να ευημερήσει μόνο όταν η οικονομική πολιτική της ΕΕ και της ευρωζώνης τεθεί σε πιο υγιείς βάσεις και αντιμετωπιστεί η οικονομική στασιμότητα κάποιων κρατών μελών», σημείωσε ο ΜακΦάντεν. Ο Έρικ Μάσκιν, που τιμήθηκε με Νόμπελ το 2007, πήγε ένα βήμα πιο πέρα εξηγώντας ότι «αν το ευρώ πρόκειται να επιβιώσει μακροπρόθεσμα, θα πρέπει να υπάρχει όχι μόνο ενιαία νομισματική πολιτική, αλλά και δημοσιονομική». Σύμφωνα με τον Αμερικανό οικονομολόγο Έντουαρτ Πρέσκοτ (2004) πρόκειται για ένα μάταιο έργο: «Είμαι πολύ απαισιόδοξος για το ευρώ. Το μόνο ερώτημα είναι πόση ζημιά θα κάνει στην ευρωζώνη πριν καταρρεύσει». «Οι χώρες της ΕΕ θα πρέπει να διατηρήσουν την κυριαρχία τους σε ό,τι αφορά τα οικονομικά ζητήματα», τόνισε. Εξάλλου, σύμφωνα με τους οικονομολόγους, το πιο επείγον πρόβλημα παγκοσμίως είναι η κλιματική αλλαγή, που αποτελείτον σημαντικότερο κίνδυνο για την ανθρωπότητα. «Η Συμφωνία του Παρισιού για το Κλίμα πρέπει να τηρηθεί, ανεξαρτήτως αν οι ΗΠΑ υποχώρησαν», ο Φινλανδός Μπενγκτ Χόλμστρεμ (2016). Πηγή: ΑΠΕ

Κυριακή

Εδώ ισχύει το «οι αμαρτίες πληρώνονται πολύ ακριβά».


20/08/2017 Οι αμαρτίες πληρώνονται πολύ ακριβά Μια ακόμη δραματική επέτειο έχουμε αυτές τις ημέρες. Δύο χρόνια πριν ο Αλέξης Τσίπρας υπέβαλε την παραίτηση της κυβέρνησης, έκανε διάγγελμα και επέστρεφε την εντολή στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας ο οποίος με τη σειρά του την έδινε στον Μεϊμαράκη. Δύο χρόνια από μια ακόμη μεγάλη εξαπάτηση του ελληνικού λαού και ίσως τη χειρότερη αφού οι εκλογές εκείνου του Σεπτέμβρη λειτούργησαν σαν Κολυμβήθρα του Σιλωάμ. Κάθε φορά που κάποιος θυμίζει στον ΣΥΡΙΖΑ τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα, αμέσως μπαίνει μπροστά η… λαϊκή εντολή που δόθηκε και αμέσως καθαρίζουν όλα τα εγκλήματα του παρελθόντος. «Είχαμε αυταπάτες, αλλά ο λαός ενέκρινε το μετέπειτα πρόγραμμά μας», είναι η μόνιμη επωδός της κυβέρνησης και βεβαίως έχει τα δίκια της. από τη στιγμή που ένα 36% αποφάσισε ότι ο Τσίπρας μπορεί να γίνει καλύτερος διαχειριστής των μνημονίων, ποιος μπορεί να τον κατηγορήσει; Όμως, δύο χρόνια μετά όλοι καταλαβαίνουμε ότι ακόμη και ως απλός διαχειριστής ο Τσίπρας αποδείχθηκε παντελώς ανίκανος. Ωστόσο, δεν έχει σημασία τι έκανε αυτός για τον λαό του αλλά τι έκανε ο λαός για τον ίδιο. Δεν μπορείς να αφήνεις ατιμώρητο έναν πολιτικό που διέλυσε την οικονομία επί έξι μήνες, που έκλεισε τις τράπεζες και που κορόιδεψε όσο κανείς τον ελληνικό λαό. Δεν μπορείς να αποδέχεσαι τα ψέματα που σου λέει και να τον επιβραβεύεις μάλιστα στις κάλπες για δεύτερη φορά. Έχεις κι εσύ ευθύνη για το κατάντημα της χώρας Ελληναρά κορόιδο της αριστεράς. Δεν μπορεί να δικαιολογούμε τα πάντα κατηγορώντας μόνο τους πολιτικούς. Δεν μπορεί να μας φταίνε μόνον οι άλλοι, κάθε ψήφος μετράει αφού δίνει δύναμη στους ψεύτες. Δύο χρόνια πριν τέτοιες ημέρες ο Τσίπρας έκανε… πάρτι. Ήξερε ότι θα νικήσει κατά κράτος αφού γνώριζε αφενός ότι το ψέμα του δεν έχει ακόμη γίνει αντιληπτό αλλά και γιατί δεν είχε αντίπαλο. Με τον Μεϊμαράκη και τους καραμανλικούς στη ΝΔ ήταν σίγουρη η νίκη στις εκλογές. Ούτε ένας δεν πίστευε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα χάσει τις εκλογές. Ο κόσμος ήταν ακόμη στην… κοσμάρα του και περίμενε διαγραφές χρεών και κατάργηση ΕΝΦΙΑ ενώ η ΝΔ κινούταν στον αστερισμό της… συνεννόησης για εθνικούς λόγους. Τους πήρε παραμάζωμα ο Τσίπρας και ησύχασαν ή μάλλον τώρα συνεργάζονται στο παρασκήνιο. Έχουν περάσει δύο χρόνια από τότε που οδηγηθήκαμε σε δεύτερες εκλογές μέσα σε 9 μήνες. Ο Τσίπρας κατάφερε να ξεπεράσει τα αδιέξοδά του και να πάρει νωπή λαϊκή εντολή, ξεφορτώθηκε τους «συντρόφους» που του έλεγαν να βγούμε από το ευρώ (όπως κι εκείνος τους παραμύθιαζε δηλαδή), βούλιαξε τη ΝΔ. Με ένα σπάρο τρία τρυγόνια δηλαδή, όμως το τίμημα ήταν πολύ βαρύ. Ο λαός ψήφισε ΣΥΡΙΖΑ και Καμμένο πιστεύοντας ξανά αυτά που του έλεγαν. Ότι δηλαδή αυτοί θα άρουν τις αρνητικές επιπτώσεις της συμφωνίας που μόλις είχαν υπογράψει. Έκαναν το ακριβώς αντίθετο. Έκτοτε υπέγραψαν κι άλλα μνημόνια, βούλιαξαν το βιοτικό επίπεδο των πολιτών, εξευτέλισαν τη χώρα και την αξιοπιστία της, δεν κέρδισαν τίποτε παίρνοντας όλα τα μέτρα που τους ζητήθηκαν και θα πάρουν κι άλλα σύντομα. Σε επίπεδο καθημερινότητας βλέπουμε τα αποτελέσματα. Οι φωτιές καίνε τη χώρα, ο πρωθυπουργός… τουρίστας, ο Καμμένος… χαμένος, οι υπουργοί ανίκανοι και άβουλοι. Κι εμείς συζητάμε για τα κομμουνιστικά εγκλήματα, τις σημαίες και τη θρησκεία που ο Τσίπρας και η παρέα του θέλουν να επιβάλουν τις δικές τους απόψεις. Εμείς τους δώσαμε το δικαίωμα να μας σκοτώσουν. Αν δύο χρόνια πριν τους λέγαμε ένα ηχηρό «όχι» (όχι σαν κι αυτό στο δημοψήφισμα) τότε ο ΣΥΡΙΖΑ και οι ΑΝΕΛ θα ήταν παρελθόν. Εδώ ισχύει το «οι αμαρτίες πληρώνονται πολύ ακριβά».Antinews

reflets: Comprendre l'Empire : Le Monde ou nous vivons

reflets: Comprendre l'Empire : Le Monde ou nous vivons

slavery by consent....


Δείτε ποιοι τυπώνουν και ποιοι διαχειρίζονται τα χρήματα στον κόσμο...


Κυριακή, 20 Αυγούστου 2017 Δείτε ποιοι τυπώνουν και ποιοι διαχειρίζονται τα χρήματα στον κόσμο... Διαβάστε το παρακάτω κείμενο και να προσέξουμε πως το αμερικανικό μοντέλο έχει εφαρμοστεί και στην Ευρώπη... Δήλωση του Αβραάμ Λίνκολν κατά την διάρκεια του Αμερικανικού Εμφύλιου Πολέμου:»Έχω δυο μεγάλους εχθρούς. Το στρατό των Νοτίων μπροστά μου και το στρατό των τραπεζιτών πίσω μου. Από τους δυο αυτούς εχθρούς ο χειρότερος είναι ο πίσω μου.»Πότε έκανε αυτή τη δήλωση ο Λίνκολν; Όταν κατά τη διάρκεια του Εμφύλιου οι τραπεζίτες που δάνειζαν το κράτος με 24% τόκο προσπάθησαν να τον αναγκάσουν να τους δίνει τόκο 36%. (!!) Τι έκανε ο Λίνκολν; Απλά ενεργοποίησε το δικαίωμα που έχει κάθε κράτος να εκδίδει χρήμα. Έτσι ο Λίνκολν θαρραλέα άρχισε να τυπώνει δολάρια για τη χρηματοδότηση του πολέμου, σώζοντας τη χώρα του από τις μελλοντικές πληρωμές των υπέρογκων τόκων προς τις τράπεζες. Και όλοι γνωρίζουμε τι απέγινε ο Λίνκολν λίγο καιρό μετά. Δολοφονήθηκε. Μετά τη δολοφονία του Προέδρου Λίνκολν το 1865 κανένας άλλος πρόεδρος των ΗΠΑ δεν τόλμησε να αρνηθεί να δανειστεί η χώρα από τους τραπεζίτες και να μη τους πληρώνει τόκο.Ή για να ακριβολογούμε, ένας ακόμα Πρόεδρος των ΗΠΑ τόλμησε 100 χρόνια μετά τον Λίνκολν να το ξανακάνει, δηλαδή να μη δανειστεί η χώρα από τις τράπεζες αλλά να εκδώσει χρήμα χωρίς τόκο, και ο οποίος και αυτός είχε την ίδια κατάληξη με τον Λίνκολν. Δολοφονήθηκε και αυτός λίγο καιρό μετά την απόφασή του. Ήταν ο Τζον Κένεντι. Αλλά για να καταλάβουν οι αναγνώστες μας πώς ακριβώς οι μεγαλοτραπεζίτες καταδυναστεύουν τις χώρες και τις οικονομίες πρέπει να τους εξηγήσουμε τα παρακάτω απίστευτα (ΝΑΙ – ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ) αλλά απόλυτα αληθινά πράγματα.Ενώ το Σύνταγμα των ΗΠΑ δίνει το δικαίωμα στο Κογκρέσο να εκδίδει χρήμα, η Αμερικανική Κυβέρνηση έχει μεταφέρει το δικαίωμα της έκδοσης του χρήματος και μάλιστα με επιτόκιο στο ‘Federal Reserve’ το οποίο δεν είναι κρατικό αλλά ένα όργανο των μεγάλων τραπεζών που είναι και οι μέτοχοί του. Έτσι λοιπόν το Υπουργείο Οικονομικών των ΗΠΑ τυπώνει στα πιεστήριά του το χρήμα που χρειάζεται η χώρα. Αμέσως μετά το δίνει στο ‘Federal Reserve’ δηλαδή στους τραπεζίτες, το οποίο Federal Reserve το δανείζει πίσω στο Αμερικανικό κράτος με τόκο(!!!)Έτσι για να καταλάβετε: Μόνο ο τόκος που πληρώνουν οι ΗΠΑ στις τράπεζες του Federal Reserve για το Αμερικανικό χρέος φθάνει το χρόνο τα 400 δισεκατομμύρια δολάρια !!!Προσέξτε: Πληρώνουν οι Αμερικανοί φορολογούμενοι 400 δισεκατομμύρια δολάρια τόκο στους τραπεζίτες για χρήματα που έχει τυπώσει το Αμερικανικό κράτος και τα έχει δώσει δωρεάν στους τραπεζίτες (και οι οποίοι τους τα δανείζουν πίσω με τόκο) (!!!) Βλέποντας ο Πρόεδρος Κένεντι αυτήν την εξόφθαλμη αδικία για τον Αμερικανικό λαό, αποφασίζει το 1963 με το νόμο Νο:11110 να πάρει πίσω τις εξουσίες του ‘Federal Reserve’ και να τυπώσει και διανείμει χρήμα το ίδιο το κράτος παρακάμπτοντας τους τραπεζίτες. Τύπωσε δισεκατομμύρια δολάρια για τα οποία το Αμερικανικό Δημόσιο δεν πλήρωνε κανένα τόκο στο Federal Reserve. Μάλιστα τα χαρτονομίσματα του Κένεντι έγραφαν επάνω UNITED STATES NOTE αντί του FEDERAL RESERVE NOTE που γράφεται πάντα. Αυτά τα UNITED STATES NOTE χαρτονομίσματα αποτέλεσαν θανάσιμη απειλή για το Federal Reserve System και τους τραπεζίτες αφού τους αφαιρούσαν δισεκατομμύρια δολάρια τόκους. Πέντε (5) μήνες μετά το τύπωμα των άτοκων δολαρίων ο Πρόεδρος Κένεντι δολοφονήθηκε. Μετά την δολοφονία του Κένεντι κανένας άλλος Πρόεδρος των ΗΠΑ δεν τόλμησε να κάνει χρήση του νόμου Κένεντι παρ’ότι ο νόμος αυτός ισχύει μέχρι σήμερα(!!) Δηλαδή με το νόμο του Κένεντι θα μπορούσαν οι ΗΠΑ τα περίπου 3 τρισεκατομμύρια δολάρια που τύπωσαν τα τελευταία 4 χρόνια να τα τύπωναν και να τα χρησιμοποιούσαν χωρίς καθόλου τόκο. Αντίθετα όμως τα τύπωσαν, τα έδωσαν στο Federal Reserve (δηλαδή στους τραπεζίτες), για να τα δανειστούν στη συνέχεια με τόκο (!!!) Και για όσους είναι ακόμα δύσπιστοι ας μάθουν τι έλεγε ένας άλλος μεγάλος Αμερικανός Πρόεδρος, ο Τόμας Τζέφερσον (από τους δημιουργούς του Αμερικανικού θαύματος – του τότε, του αληθινού): «Εάν ποτέ στο μέλλον ο Αμερικανικός λαός επιτρέψει στους τραπεζίτες να ελέγξουν την έκδοση του χρήματος, οι χρηματοδοτικοί οργανισμοί που θα γιγαντωθούν, πρώτα με πληθωρισμό και μετά με ύφεση, θα στερήσουν από τους ανθρώπους την ιδιοκτησία τους έως ότου τα παιδιά τους ξυπνήσουν άστεγα στη γη που οι πατεράδες τους κατέκτησαν». Και για την ιστορία: Οι δολοφόνοι και του Λίνκολν (John Wilkes Booth) και του Κένεντι (Lee Harvey Oswald) δολοφονήθηκαν και οι δυο πριν προλάβουν να δικαστούν. Με αφορμή τα όσα συμβαίνουν και στην Κύπρο να αναλογιστούμε το εξής: το ευρωπαϊκό νόμισμα (euro) τυπώνεται και διαχειρίζεται από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ). Το Διοικητικό Συμβούλιο, τον Πρόεδρο και τα Μέλη της τα διορίζει το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο (οι σύνοδος των ηγετών των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης – ΕΕ). Στην ΕΚΤ συμμετέχουν όλες οι κεντρικές «εθνικές» τράπεζες των κρατών μελών της ΕΕ. Μία από αυτές της Τράπεζες είναι και η Τράπεζα της Ελλάδος, της οποίας τον Διευθυντή ορίζει η εκάστοτε κυβέρνηση, σύμφωνα με τον κανονισμό. ΟΜΩΣ!!! Η Τράπεζα της Ελλάδος είναι μόνο κατ’ όνομα τράπεζα της χώρας μας. Ο Διοικητής και οι δύο Υποδιοικητές διορίζονται με Προεδρικό Διάταγμα με εξαετή θητεία. Φυσικά και δεν ανήκει στο Κράτος και στη Χώρα μας. Αντίθετα τα προνόμια και οι αρμοδιότητες είναι πρόκληση στη λογική μας και επιβεβαίωση όσων αναφέρονται πιο πάνω σχετικά με την Αμερική. Στο Καταστατικό της στο Άρθρο 5Α αναφέρονατι τα εξής: «κατά την άσκηση των αρμοδιοτήτων τους, η Τράπεζα της Ελλάδος και τα μέλη των οργάνων της, δεν ζητούν ούτε δέχονται οδηγίες από την Κυβέρνηση ή οργανισμούς». Γιατί; Γιατί απλούστατα η Τράπεζα της Ελλάδος δεν είναι ελληνική. Εκπροσωπεί τα συμφέροντα των μετόχων της και αναλαμβάνει σύμφωνα με τις οδηγίες της ΕΚΤ την έκδοση του κοινού νομίσματος (ευρώ). Στο άρθρο 72 του ίδιου καταστατικού αναφέρεται πως για την Τράπεζα της Ελλάδος ΔΕΝ εφαρμόζονατι οι διατάξεις περί ανωνύμων εταιριών και οι νόμοι περί Τραπεζών!!! Και επίσης στο άρθρο 73 αναφέρεται πως η Τράπεζα της Ελλάδος απαλλάσεται από παντός φόρου ή τέλους!!! Ό,τι συμβαίνει στην Αμερική κατάφεραν να το εφαρμόσουν και στην Ευρώπη… Δυστυχώς. tromaktiko

Panoptis ..... απόψεις προβληματισμοί .... .: «Η Ευρώπη χάθηκε»!Υπάρχει στ' αλήθεια "τρομοκρατία" ή ένα σχέδιο μυστικών υπηρεσιών του υπέρ-εθνικού κεφαλαίου;

 Πανοπτης .... απόψεις ,  προβληματισμοί .... .: «Η Ευρώπη χάθηκε»!Υπάρχει στ' αλήθεια "τρομοκρατία" ή ένα σχέδιο μυστικών υπηρεσιών του υπέρ-εθνικού κεφαλαίου;

«Αλλά γιατί άραγε ο κ.Τσίπρας δυσκολεύεται να ενημερώσει την κοινή γνώμη για το που έκανε διακοπές;». 


Απαντήσεις για την επιστροφή Τσίπρα με το Χιούι ζητά η ΝΔ ΠΟΛΙΤΙΚΗ, 19.08.2017 Η αξιωματική αντιπολίτευση ζητά να λάβει εξηγήσεις για την «εξαφάνιση» του πρωθυπουργού τις ημέρες που καιγόταν η μισή Αττική και την επιστροφή του με στρατιωτικό ελικόπτερο από τον τόπο διακοπών του, όπως αποκάλυψαν τα ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ - Με non paper απάντησε το Μαξίμου. Απαντήσεις από τον πρωθυπουργό ζητά η Νέα Δημοκρατία μετά το αποκαλυπτικό ρεπορτάζ των ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΩΝ για την επιστροφή του Αλέξη Τσίπρα στην Αθήνα, την ώρα που καιγόταν η μισή Αττική.  Συγκεκριμένα, η αξιωματική αντιπολίτευση ζητά να λάβει απαντήσεις από τον πρωθυπουργό, «για τον τόπο των διακοπών του και το που βρισκόταν τις ημέρες που μαίνονταν οι φωτιές σε διάφορα σημεία της χώρας και γιατί εμφανίστηκε στην περιοχή της Ανατολικής Αττικής μετά την κατάσβεση της καταστροφικής πυρκαγιάς;».  Αναλυτικά η ανακοίνωση του γραφείου Τύπου της Νέας Δημοκρατίας: «Μετά και τα σημερινά ρεπορτάζ για το μυστικό μέρος των διακοπών του κ. Τσίπρα, οι συνήθως λαλίστατοι κύκλοι του Μαξίμου οφείλουν να σπάσουν τη σιωπή τους. Να ενημερώσουν υπεύθυνα τους πολίτες για το που ήταν ο κ. Τσίπρας όταν στη χώρα μαίνονταν οι καταστροφικές πυρκαγιές και κανείς δεν γνώριζε που βρίσκεται ο πρωθυπουργός. Ο κ. Τσίπρας έχει την στοιχειώδη υποχρέωση να απαντήσει συγκεκριμένα: 1. Ποιος είναι ο τόπος των διακοπών του; 2. Που βρίσκονταν τις ημέρες που μαίνονταν οι φωτιές σε διάφορα σημεία της χώρας; 3. Που βρέθηκε στις 15 Αυγούστου και γιατί εμφανίστηκε στην περιοχή της Ανατολικής Αττικής μετά την κατάσβεση της καταστροφικής πυρκαγιάς; 4. Βάση ποιων στοιχείων οι υπουργοί του μιλούσαν για οργανωμένο σχέδιο αποσταθεροποίησης της Κυβέρνησής του, την ίδια στιγμή που εκείνος έκανε διακοπές; 5. Διαψεύδει τα δημοσιεύματα που τον φέρουν να έχει μετακινηθεί με στρατιωτικό ελικόπτερο από τον τόπο διακοπών του, προκειμένου να επισκεφθεί τις πυρόπληκτες περιοχές της Ανατολικής Αττικής μετά την κατάσβεση της πυρκαγιάς; Αναμένουμε τις απαντήσεις». Αποκαλυπτικό ρεπορτάζ των ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΩΝ Σύμφωνα με τις αποκαλύψεις των «Π», που φέρνουν στο φως αθέατες λεπτομέρειες της επιχείρησης που στήθηκε κάτω από άκρα μυστικότητα προκειμένου να πετάξει ο πρωθυπουργός με ελικόπτερο πάνω από εκτάσεις που λίγο νωρίτερα είχαν μετατραπεί σε κρανίου τόπο, έφερε την υπογραφή της ηγεσίας των Ενόπλων Δυνάμεων, οι οποίες επί της ουσίας δημιούργησαν μια νοητή αερογέφυρα, για να μεταβεί ο πρωθυπουργός από τον τόπο των διακοπών του στο Τατόι, όπου επιβιβάστηκε στο ελικόπτερο της Πυροσβεστικής. Ωστόσο, ένα από τα βασικά ζητήματα που πλανώνται πάνω από την καμένη γη, πέραν της ηχηρής απουσίας των -εμπλεκομένων και μη υπουργών, είναι ο χρόνος που επέλεξε ο Αλέξης Τσίπρας να εμφανιστεί στις πληγείσες περιοχές (το πρωί της Τετάρτης, όταν πια η πυρκαγιά είχε ελεγχθεί πλήρως), καθώς και το μυστήριο σχετικά με το πού ακριβώς βρισκόταν στη διάρκεια των κρίσιμων εικοσιτετραώρων, ώστε να κάνει ένα διάλειμμα από τη δύσκολη καθημερινότητα της εξουσίας. Όπως αναφέρει το ρεπορτάζ των ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΩΝ, επικεφαλής της επιχείρησης για την επιστροφή του κ. Τσίπρα στην Αττική τέθηκε ο πολυσυζητημένος προσωπικός πιλότος του υπουργού Άμυνας, Κωνσταντίνος Φιλίππου, ο οποίος επιστρατεύτηκε άρον άρον -διακόπτοντας την άδειά του- για να παραλάβει τον πρωθυπουργό από τις διακοπές του.  Με non paper απαντά το Μαξίμου Μέσω non paper προς τους πολιτικούς συντάκτες επέλεξε να απαντήσει η κυβέρνηση στα ερωτήματα που έθεσε η Νέα Δημοκρατία για την «μυστηριώδη» απουσία του πρωθυπουργού. Στο κείμενο που μοίρασε το Μέγαρο Μαξίμου αναφέρεται πως είναι στη διάθεση του κ. Μητσοτάκη να απαντήσουν για τις ολιγοήμερες διακοπές του Αλέξη Τσίπρα.  Αναλυτικά το non paper:  «Μετά το φιάσκο της ΝΔ και προσωπικά του κ. Μητσοτάκη, που άφησε τις ξαπλώστρες των Χανίων, για λίγες ώρες, προκειμένου να πραγματοποιήσει αιφνιδιαστική επίσκεψη στο Συντονιστικό Κέντρο της Πυροσβεστικής, αλλά ακύρωσε την επίσκεψή του μόλις αντιλήφθηκε ότι εντός βρίσκονταν δυο υπουργοί της κυβέρνησης, φαίνεται ότι το φυσάει και δεν κρυώνει. Σήμερα, λοιπόν, ο Δημοσιογραφικός Οργανισμός Μαρινάκη, προφανώς κατ’ εντολήν του συνεταίρου του, κ. Μητσοτάκη, αποκάλυψε κάτι τρομακτικό: Ότι ο πρωθυπουργός διέπραξε το αδιανόητο ατόπημα να βρίσκεται εκτός Αθηνών το Σαββατοκύριακο πριν το Δεκαπενταύγουστο. Έφτασε, μάλιστα, στο έσχατο σημείο ανηθικότητας. Επέστρεψε εσπευσμένα λόγω των πυρκαγιών! Θα προτείναμε στη ΝΔ να προσπαθήσει τουλάχιστον, να σοβαρευτεί λίγο. Αν πάλι αυτό είναι ανέφικτο, είμαστε στη διάθεση του κ. Μητσοτάκη, να τον ενημερώσουμε επακριβώς για το τι ακριβώς έφαγε και τι ώρα κοιμήθηκε ο πρωθυπουργός στις ολιγοήμερες διακοπές του». «Γιατί ο κ. Τσίπρας δυσκολεύεται να ενημερώσει για το που έκανε διακοπές;» Απαντώντας στο non paper του Μαξίμου, κύκλοι της Νέας Δημοκρατίας ανέφεραν πως «ο κ. Τσίπρας ασφαλώς έχει δικαίωμα να κάνει διακοπές όπως κάθε πολίτης», συμπληρώνοντας: «Αλλά γιατί άραγε ο κ.Τσίπρας δυσκολεύεται να ενημερώσει την κοινή γνώμη για το που έκανε διακοπές;».  Πηγή: http://www.parapolitika.gr/article/apantisis-gia-tin-epistrofi-tsipra-me-to-chioui-zita-nd

Όμηροι των Αγορών οι κοινωνίες


ΚΥΡΙΑΚΉ, 20 ΑΥΓΟΎΣΤΟΥ 2017 Πολλοί θεωρούν πως η λεγόμενη παγκοσμιοποίηση ορίζει ένα άλλο σύστημα. Στην πραγματικότητα, πρόκειται για ιδιοποίηση του συστήματος, που είναι εξ αντικειμένου εγκατεστημένο μέσα στα κράτη. Ιδιοποίηση από τον οικονομικό παράγοντα, ο οποίος με το όνομα «αγορές», αυτονομήθηκε από το κράτος και φιλοδοξεί να παίξει ένα διακρατικό ρόλο. Οι νέοι οικονομικοί ηγεμόνες έχουν θέσει σε ομηρία τις πολιτικές ηγεσίες των κρατών και έχουν εκβάλει από το σκοπό της πολιτικής το συμφέρον των κοινωνιών. Αυτό συμβαίνει όχι γιατί οι «αγορές» είναι πρωτογενώς παντοδύναμες, αλλά επειδή οι κοινωνίες παραμένουν εγκιβωτισμένες σε αξίες, σε θεσμούς και σε πολιτικές συμπεριφορές του 18ου αιώνα. Με άλλα λόγια, η μεν οικονομία έχει ήδη μεταβεί στο μέλλον, ενώ οι κοινωνίες παραμένουν δέσμιες σε ένα παρελθόν που παρήλθε ανεπιστρεπτί. Έτσι ανατράπηκαν οι συσχετισμοί υπέρ των «αγορών». Οι κοινωνίες αργοπορούν να αντλήσουν τα αναγκαία συμπεράσματα για το πώς θα ανακτήσουν μια σχετική πολιτική επιρροή. Όσο συμβαίνει αυτό, η μόνη αντιστασιακή παράμετρος που απομένει για να σφυρηλατήσει μια εναντίωση στην άλωση της πολιτικής τάξης από τις «αγορές» και να αναγκάσει την επαναφορά των πολιτικών του κράτους στο συμφέρον της κοινωνικής συλλογικότητας, είναι η πολιτισμική συνοχή της κοινωνίας των πολιτών που αντλεί δυνάμεις από την εθνική της συλλογικότητα. Χορηγός συλλογικής ελευθερίας Το έθνος, έτσι κι αλλιώς, είναι χορηγός πρωτογενούς συλλογικής ελευθερίας, χωρίς την οποία δεν είναι δυνατόν να οικοδομηθούν οι λοιπές ελευθερίες, όπως η ατομική, η κοινωνική και η πολιτική. Γι’ αυτό οι αρχαίοι έλεγαν ότι χωρίς την πατρίδα ελεύθερη το άτομο ούτε ελεύθερο μπορεί να είναι ούτε να ευημερεί. Αντιλαμβάνονταν, όμως, το άτομο ως συστατικό μέρος της Πολιτείας όχι ως ιδιώτη. Σήμερα, το πολιτικό σύστημα είναι δομημένο ως εκλόγιμη μοναρχία, που κατέχεται εξ ολοκλήρου από την πολιτική τάξη με τις κοινωνίες να διατηρούνται ερμητικά έγκλειστες στο καθεστώς της ιδιωτείας. Η διεθνής και η εγχώρια ελίτ διακρίνει ότι η μοναδική απομένουσα δύναμη αντίστασης είναι η εθνική συλλογικότητα. Γνωρίζει επομένως ότι εάν διαρρήξει την πολιτισμική συνοχή της κοινωνίας θα μείνει χωρίς αντίπαλο. Η εθνική-πολιτισμική συνοχή είναι εκείνη που θα κινητοποιήσει τη σκέψη για να δημιουργήσει αντισώματα απέναντι στη στυγνή πραγματικότητα, η οποία κάνει τις κοινωνίες να αισθάνονται ότι είναι σε πολιτική αδυναμία, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την ελευθερία και την ευημερία τους. Να ξέρετε ότι ένα πράγμα φοβούνται οι αγορές και οι ελίτ που τις διακινούν: την αξίωση των εθνικών κοινωνιών να γίνουν θεσμικές συνιστώσες του πολιτικού συστήματος. Να μεταβάλουν, δηλαδή, το πολιτικό σύστημα, από εκλόγιμη μοναρχία σε αντιπροσωπευτική Πολιτεία. Να μεταβούν από το έθνος του κράτους στο έθνος της κοινωνίας. Διότι τότε θα χάσουν το πλεονέκτημα της πολιτικής παντοδυναμίας. Publié par George Contogeorgis / Γιώργος Κοντογιώργης, Όμηροι των Αγορών οι κοινωνίες Δημοσιεύθηκε 1 Αυγούστου 2017 - https://stavroslygeros.gr/idees/omiroi-ton-agoron-oi-koinonies/ FacebookTwitterGoogle+PinterestEmailPrintShares65 Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου BlogThis! Μοιραστείτε το στο Twitter Μοιραστείτε το στο Facebook Κοινοποίηση στο Pinterest

Σάββατο

Οι δορυφόροι της γερμανικής Ευρώπης


- • ΓΕΩΟΙΚΟΝΟΜΙΑ & ΠΟΛΙΤΙΚΗ Οι δορυφόροι της γερμανικής Ευρώπης 19/08/2017από Αλέξης Ζακυνθινός Email this page. Print Friendly Η έξοδος της Βρετανίας ήταν μία απάντηση στη μετατροπή της ΕΕ σε έναν Θεσμό, ο οποίος εξασφαλίζει και διατηρεί κρυφή τη γερμανική ηγεμονία – μία αντίδραση στην απώλεια της εθνικής της ανεξαρτησίας, καθώς επίσης στον υποβιβασμό της σε έναν «γερμανικό τροχό». . (To άρθρο αποτελείται από 2 Σελίδες) . «Το δίδαγμα από τη διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ είναι το ότι, γνωρίζουμε πλέον τί δεν θα έπρεπε να κάνει ένα κόμμα. Δεν υπάρχει τίποτα θετικό να μάθει κανείς από αυτήν την περίπτωση. Το ΣΥΡΙΖΑ υποσχέθηκε πάρα πολλά, κέρδισε τις εκλογές και μετατράπηκε σε μία μαζική, μεγάλη παράταξη. Ορισμένοι ισχυρίζονταν πως επρόκειτο για μία νέα μορφή πολιτικής οργάνωσης της αριστεράς. Εν τούτοις το 2012, όταν έγινε αξιωματική αντιπολίτευση, πολύ περισσότερο το 2015, όταν ανέλαβε τη διακυβέρνηση της χώρας, δεν υπήρξε καμία εσωτερική δημοκρατία στο κόμμα – αφού μεταλλάχθηκε σε μία μηχανή που απορροφήθηκε από το κράτος και περιστρέφεται γύρω από μία αρχηγική φιγούρα. Η παράταξη απέτυχε να δημιουργήσει μία καινούργια, πραγματικά δημοκρατική πολιτική οργάνωση. Το ΣΥΡΙΖΑ μας δείχνει πώς δεν πρέπει να λειτουργεί ένα κόμμα, καθώς επίσης πώς δεν πρέπει να οργανώνεται. Δεν έχει υπάρξει μέχρι σήμερα καμία κυβέρνηση στον πλανήτη που να είναι τόσο δουλοπρεπής, όσο το ΣΥΡΙΖΑ. Συνθηκολόγησε ολοκληρωτικά, αποδέχθηκε ένα πρωτογενές πλεόνασμα 3,5% του ΑΕΠ για τα επόμενα πέντε χρόνια, ενώ έχει πάψει πλέον να αναφέρεται σε διαγραφή χρέους. Απίστευτο! Ελπίζει μόνο στο ότι, η απελευθέρωση της αγοράς και οι ιδιωτικοποιήσεις, το ακραίο νεοφιλελεύθερο μοντέλο δηλαδή, θα αναβιώσει(σουν) την οικονομία. Με τα μέτρα αυτά όμως μπορεί η ελληνική οικονομία να αναπτυχθεί λίγο ή να συρρικνωθεί, αλλά σε τελική ανάλυση θα παραμείνει στάσιμη. Η ανεργία δεν θα μειωθεί σημαντικά, παρά την κατακόρυφη αύξηση της μερικής απασχόλησης, ενώ η Ελλάδα θα μετατραπεί σε ένα φτωχό και αδιάφορο κράτος-δορυφόρο της Γερμανίας στην εξωτερική περιφέρεια της Ευρώπης. Οι εισοδηματικές ανισότητες θα κλιμακωθούν, οι νέοι και ικανοί Έλληνες θα συνεχίσουν να μεταναστεύουν στο εξωτερικό και η οικονομία θα είναι απόλυτα εξαρτημένη από τον τουρισμό. Είναι κάτι που μόνο ως απόλυτη καταστροφή μπορεί να χαρακτηρισθεί» (Steven Forti με παρεμβάσεις). . Ανάλυση Όταν αναφέρουμε τα προβλήματα της Ελλάδας και επιχειρούμε να προβλέψουμε το μέλλον της ως γερμανικό πλέον προτεκτοράτο, αρκετοί απαιτούν να προτείνουμε λύσεις – κάτι που έχουμε κάνει πολλές φορές στο παρελθόν, κατά τη διάρκεια των διαφόρων σταδίων της κρίσης. Σήμερα όμως, με μία κυβέρνηση που χαρακτηρίζεται ως καταστροφική ακόμη και από τους ξένους (βλ. εισαγωγή του κειμένου), με μία αξιωματική αντιπολίτευση που «συντάσσεται με τους δανειστές και επαυξάνει», με τα χειρότερα ίσως πολιτικά κόμματα στην ιστορία της χώρας, με έναν λαό που περιμένει αδιαμαρτύρητα να οδηγηθεί στο ικρίωμα, καθώς επίσης με όλα όσα έχουν υπογραφεί, από το PSI έως τα μνημόνια, με αποκορύφωμα το τρίτο του 2015, τι είδους λύσεις αλήθεια θα μπορούσε να προτείνει κανείς, παραμένοντας ρεαλιστής; Εμείς πάντως καμία, θεωρώντας πως ο χρόνος που είχαμε στη διάθεση μας ήταν μεν αρκετός, αλλά πέρασε εντελώς ανεκμετάλλευτος – ενώ το παρελθόν πολύ δύσκολα ανατρέπεται, ιδιαίτερα εάν έχουν γίνει τόσα πολλά λάθη. Όσον αφορά τα ελαττώματα του ελληνικού κράτους, στα οποία αναφέρονται αρκετοί θεωρώντας πως αυτά πρέπει να μας απασχολούν, έχουμε την άποψη πως θα τα λύσουν οι Γερμανοί – φυσικά με γνώμονα το δικό τους συμφέρον, καθώς επίσης με έναν έξυπνο τρόπο που δεν θα προβληματίσει τους ιθαγενείς. Γνωρίζοντας τώρα πως η Γερμανία σχεδιάζει την ευρωπαϊκή οικονομία με γνώμονα τα ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα της εκάστοτε χώρας, κατά τη διδασκαλία του A. Smith, είμαστε σίγουροι πως ο ρόλος που έχει δοθεί στην Ελλάδα έχει κυρίως σχέση με τον τουρισμό – στον οποίο συμπεριλαμβάνεται η εξαγορά παραθεριστικών κατοικιών από τους συνταξιούχους των βορείων χωρών. Η ελληνική ναυτιλία είναι κάτι που δεν μπορεί να ελέγξει η πρωσική κυβέρνηση, όσο και αν θα το ήθελε – ενώ η ποιοτική γεωργία είναι επίσης εντός των σχεδίων της. Οι περιφέρειες της Ευρώπης Περαιτέρω, σε σχέση με την Ευρώπη ασφαλώς θα υπάρξουν σημαντικές εξελίξεις, ειδικά επειδή επιταχύνεται η μετατροπή της σε μία γερμανική αυτοκρατορία – ως αποτέλεσμα του ότι η Γερμανία κατάφερε να αντιμετωπίσει, καθώς επίσης να διαχειριστεί με επιτυχία και προς όφελος της την ευρωπαϊκή κρίση χρέους. Σύμφωνα δε με τον παραπάνω ιστορικό, έχει δημιουργηθεί ήδη ένα ισχυρό κέντρο που εκπροσωπείται από τη Γερμανία – ακόμη καλύτερα από τις οικονομικές της ελίτ, κυρίως από τις αυτοκινητοβιομηχανίες και τη χημική βιομηχανία, οι οποίες επικεντρώνονται σε μεγάλο βαθμό στις εξαγωγές. Γύρω από αυτό το κέντρο δε δημιουργείται μία σειρά διαφορετικών περιφερειών. Εν προκειμένω, από τη μία πλευρά υπάρχουν εκείνες οι χώρες που θεωρούνται ως «συνοδοιπόροι» της Γερμανίας, εντός ή εκτός της Ευρωζώνης, όπως η Πολωνία, η Τσεχία, η Σλοβακία, η Σλοβενία και ένα μέρος της Αυστρίας – κράτη δηλαδή που είναι απ’ ευθείας συνδεδεμένα με τις βιομηχανικές διαδικασίες της Γερμανίας. Πρόκειται για το ευρωπαϊκό παραγωγικό κέντρο, το οποίο προσελκύει και άλλες χώρες μαζί του – όπως τη Ρουμανία, την Ουγγαρία κοκ., οι οικονομίες των οποίων εξαρτώνται όλο και πιο πολύ από τη γερμανική αυτοκινητοβιομηχανία. Η δεύτερη περιφέρεια αποτελείται από τις χώρες του Νότου όπως η Ελλάδα, η Ισπανία, η Πορτογαλία και ένα μέρος της Ιταλίας – οι οποίες έχουν μετατραπεί ουσιαστικά σε εξαρτημένους δορυφόρους ή/και αποικίες της Γερμανίας. Πρόκειται για κράτη με έναν πολύ μορφωμένο αλλά μη αποτελεσματικό δημόσιο τομέα, με υψηλή ανεργία, καθώς επίσης με ελάχιστη ανταγωνιστικότητα – ειδικά όσον αφορά το βιομηχανικό κλάδο. Σημαντικό είναι εδώ το ότι, όλες αυτές οι χώρες είναι μέλη της Ευρωζώνης – γεγονός στο οποίο οφείλεται η μηδενική ανταγωνιστικότητα τους. Ο ρόλος τους είναι ουσιαστικά να εξασφαλίζουν μέσω της ζήτησης τους τη λειτουργία της γερμανικής βιομηχανίας, να την τροφοδοτούν με φθηνό εργατικό δυναμικό, καθώς επίσης να υπηρετούν μέσω του τουρισμού τον ευρωπαϊκό Βορά – κυρίως με επιχειρήσεις που δεν θα ανήκουν στις ίδιες, όπως στο παράδειγμα της FRAPORT. Η βόρεια Ιταλία, καθώς επίσης ορισμένες άλλες χώρες, ανήκει στην τρίτη περιφέρεια – σε αυτήν που ευρίσκεται μεταξύ του κέντρου και του ευρωπαϊκού νότου. Πρόκειται για τη μοναδική χώρα στην Ευρώπη που διαθέτει ένα βιομηχανικό σύμπλεγμα, το οποίο θα μπορούσε να ανταγωνισθεί τη γερμανική βιομηχανία – εάν όμως δεν ήταν μέλος του ευρώ, έχοντας τη δυνατότητα να υποτιμήσει το νόμισμα της. Οι δυνατότητες της είναι πολύ μεγαλύτερες από αυτές της Γαλλίας, αφού η τελευταία έχει καταστρέψει τη βιομηχανία της – βιώνοντας τα τελευταία χρόνια μία διαδικασία «χρηματιστικοποίησης» της οικονομίας της, όπως οι Η.Π.Α. στο παρελθόν (=κυριαρχία των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων). Συνεχίστε στη 2η σελίδα (…) Σελίδα 1 από 2 Προηγούμενη Επόμενη - • ΓΕΩΟΙΚΟΝΟΜΙΑ & ΠΟΛΙΤΙΚΗ Οι δορυφόροι της γερμανικής Ευρώπης 19/08/2017από Αλέξης Ζακυνθινός Email this page. Print Friendly . Η Γαλλία, η Μ. Βρετανία και οι Η.Π.Α. Η Γαλλία ανήκει βέβαια στο κέντρο της Ευρώπης, μαζί με τη Γερμανία και την Ολλανδία – δεν διαθέτει όμως τη βιομηχανική ισχύ για να ανταγωνιστεί τη Γερμανία. Το παιχνίδι για τη χώρα χάθηκε όταν εισήλθε στο ευρώ – το οποίο η Γερμανία χρησιμοποίησε για να αυξήσει την ισχύ της μέσω της πολιτικής του μερκαντιλισμού και του μισθολογικού dumping. Η νέα κυβέρνηση τώρα της Γαλλίας κάνει ακριβώς ότι η Γερμανία: μειώνει τους μισθούς, δρομολογεί μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας, ιδιωτικοποιήσεις κοκ. – κάτι που δεν πρόκειται να βοηθήσει την άνοδο της ανταγωνιστικότητας και τη βιομηχανία της. Η μοναδική της ελπίδα είναι η ενίσχυση του χρηματοπιστωτικού της συστήματος, στο οποίο έχει σημαντικά πλεονεκτήματα απέναντι στη Γερμανία – επίσης η στρατιωτική της ισχύς, την οποία ασφαλώς θα θελήσει να εκμεταλλευθεί κατάλληλα η καγκελάριος. Σε κάθε περίπτωση το ευρώ ενέτεινε τα αρνητικά αποτελέσματα της κρίσης χρέους για τις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες, συμπεριλαμβανομένης της Γαλλίας, δημιούργησε νέα προβλήματα και κατέστρεψε σχεδόν όλους τους οικονομικούς κλάδους. Από την πλευρά αυτή είναι ένα εντελώς αποτυχημένο νόμισμα, με μοναδική εξαίρεση τη Γερμανία – την οποία βοήθησε να γίνει η κυρίαρχη οικονομική χώρα της Ευρώπης. Επίσης μία πολύ μεγάλη παγκόσμια εξαγωγική δύναμη που είναι πλέον σε θέση να διεισδύει αποτελεσματικά τόσο στην αμερικανική, όσο και στην κινεζική αγορά. Επομένως, οι συνέπειες του ευρώ ήταν οι ακριβώς αντίθετες από τις αναμενόμενες, εκ μέρους των κρατών που το υιοθέτησαν – ή το προώθησαν, όπως οι Η.Π.Α. Στα πλαίσια αυτά, η έξοδος της Βρετανίας ήταν κατά κάποιον τρόπο μία απάντηση στη μετατροπή της ΕΕ σε έναν Θεσμό, ο οποίος εξασφαλίζει και διατηρεί κρυφή τη γερμανική ηγεμονία – μία αντίδραση στην απώλεια της εθνικής της ανεξαρτησίας, καθώς επίσης στον υποβιβασμό της σε έναν «γερμανικό τροχό». Πρόκειται ουσιαστικά για μία προειδοποίηση από τα κάτω, προς τη νέα Ευρώπη που σχηματίζεται – προς το τέταρτο γερμανικό Ράιχ που παίρνει σάρκα και οστά, στηριζόμενο σε οικονομικά όπλα και με αιχμή του δόρατος το ευρώ. Η Μ. Βρετανία εκφράζει τη θέληση της ανεξαρτητοποίησης από αυτήν την καινούργια αυτοκρατορία – ενώ οι δυσκολίες που αντιμετωπίζει τεκμηριώνουν πόσο οδυνηρό είναι το συγκεκριμένο εγχείρημα, ουσιαστικά αδύνατον για τους δορυφόρους της Γερμανίας, όπως είναι πια η Ελλάδα. Εν τούτοις, δεν πρέπει να υποτιμάει κανείς την ισχύ του βρετανικού καπιταλιστικού μοντέλου, παρά τα προβλήματα της χώρας – ούτε το γεγονός ότι στην Ευρώπη υπάρχουν τρεις πρωτεύουσες που μετρούν: η Μόσχα, το Βερολίνο και το Λονδίνο, όπου το τελευταίο συνειδητοποιεί πολύ καλά τη σημασία του. Αντίθετα οι Η.Π.Α. του κ. Trump ενσαρκώνουν την προσπάθεια να δοθεί απάντηση στο αδιέξοδο του ακραίου νεοφιλελευθερισμού και της ασύμμετρης παγκοσμιοποίησης – κάτι που όμως δεν φαίνεται να έχει επιτυχία, επειδή ο αμερικανός πρόεδρος επιχειρεί να εκμεταλλευθεί με ψέματα την απώλεια της λαϊκής κυριαρχίας, καθώς επίσης την αύξηση των κοινωνικών και εισοδηματικών ανισοτήτων. Αυτό τουλάχιστον συμπεραίνεται από το ότι, δεν κατάφερε να εφαρμόσει τις προεκλογικές του δεσμεύσεις (άρθρο) – με αποτέλεσμα να θεωρείται ως ένας τυπικός ρεπουμπλικάνος πρόεδρος, ο οποίος επιχειρεί την ακόμη μεγαλύτερη απορρύθμιση της οικονομίας προς όφελος των ελίτ, όπως ένας κλασσικός λαϊκιστής και δημαγωγός. Ακόμη χειρότερα, δεν φαίνεται να έχει καταλάβει πως η Γερμανία, θεωρώντας ότι η υπερδύναμη ευρίσκεται σε πορεία παρακμής, προωθεί αφενός μεν την απεξάρτηση της, αφετέρου την ανάδειξη της στην τέταρτη μεγάλη δύναμη του πλανήτη, μαζί με τις Η.Π.Α., τη Ρωσία και την Κίνα – όπου, τυχόν συμμαχία της με την Κίνα, θα προκαλούσε πολύ μεγάλες δυσκολίες στις δύο άλλες ισχυρές δυνάμεις. Επίλογος Ολοκληρώνοντας, ορισμένοι ισχυρίζονται πως θα μπορούσε να αλλάξει με προσπάθειες εκ των έσω η δομή της Ευρώπης – η οποία χαρακτηρίζεται από ένα ισχυρό κέντρο που δεν ενέχεται καμία αντίρρηση στην πολιτική που χαράσσει, καθώς επίσης από περιφέρειες που υποτάσσονται στις επιταγές της πρωσικής κυβέρνησης. Ως παράδειγμα αναφέρουν την Πορτογαλία, η οποία έχει μία αριστερή κυβέρνηση συνεργασίας που κατήργησε τα μέτρα λιτότητας, χωρίς να υποστεί καμία τιμωρία – κάτι που όμως δεν έχει τη σημασία που του αποδίδεται. Με απλά λόγια, η Πορτογαλία μπορεί μεν να κυβερνάται σήμερα διαφορετικά, αλλά έχει προηγηθεί η μετατροπή της σε χώρα της Lidl με μία σειρά ιδιωτικοποιήσεων και μεγάλων παραχωρήσεων – ενώ δεν πρόκειται να αναπτυχθεί ιδιαίτερα, αφού θα συνεχίσει να μπλοκάρεται από τη Γερμανία για εκείνο το διάστημα που θα αντιδράει, όπως η Ελλάδα στο παρελθόν. Στα πλαίσια αυτά η μοναδική δυνατότητα για να αλλάξει πραγματικά η Ευρώπη, θα ήταν να ακολουθήσει η Ιταλία το παράδειγμα της Μ. Βρετανίας – εξερχόμενη εν πρώτοις από την Ευρωζώνη, έτσι ώστε να μπορεί να ανταγωνίζεται τη γερμανική βιομηχανία με τα προϊόντα της. Φυσικά κάτι τέτοιο είναι εξαιρετικά δύσκολο για μία υπερχρεωμένη χώρα με χρεοκοπημένο σχεδόν το τραπεζικό της σύστημα, καθώς επίσης με μία σειρά άλλων προβλημάτων στην οικονομία της (ανάλυση) – ενώ θα έπρεπε ασφαλώς να αναδιαρθρώσει το χρέος της για να τα καταφέρει. Εν τούτοις αποτελεί τη μοναδική ελπίδα αντίστασης στο τέταρτο Ράιχ, σε συνδυασμό με τη Μ. Βρετανία, ενώ ένα μεγάλο μέρος των πολιτικών της δυνάμεων, καθώς επίσης των Πολιτών της τάσσεται υπέρ της εξόδου – κάτι που όμως θα φανεί στις επόμενες εκλογές, τις οποίες εμείς τουλάχιστον θεωρούμε ως τις πλέον αποφασιστικές για το μέλλον της Ευρώπης. Με στρατιωτικούς όρους πάντως η Γερμανία κέρδισε τον πόλεμο της Γαλλίας καθιστώντας την υπαρχηγό στην Ευρώπη, κυριάρχησε σε όλους τους ευρωπαϊκούς Θεσμούς, έχασε τη μάχη της Μ. Βρετανίας, συνέτριψε την Ελλάδα και συνεχίζει την αντιπαράθεση της με τη Ρωσία – βοηθούμενη από το βαθύ αμερικανικό κράτος που θέλει να ανατρέψει τον πρόεδρο Trump. Η Ρωσία, από την οποία η Γερμανία εξαρτάται ενεργειακά σε μεγάλο βαθμό, συνεχίζει να αποτελεί το βασικό της εχθρό, ενώ τοποθετεί ήδη εμπόδια στην επεκτατικότητα της Κίνας – η οποία θεωρεί πολύ σημαντική την παρουσία της στην Ευρώπη, προσπαθώντας να εξαγοράσει όσο περισσότερες επιχειρήσεις μπορεί. Σελίδα 2 από 2 Analyst.gr

Αλλο εσείς, άλλο εμείς«Δεν είμαστε το ίδιο»


Άλλο οι Γερμανοί, άλλο οι... Έλληνες. Αλλο εσείς, άλλο εμείς Του Τάσου Παπά «Η δεύτερη μεγαλύτερη αεροπορική εταιρεία της […] υπέβαλε αίτημα χρεοκοπίας, αφού ο βασικός της μέτοχος, η αεροπορική Etihad των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, διαμήνυσε ότι σταματάει τη χρηματοδότηση. Ετσι η […] ανακοίνωσε ότι μετά την αποχώρηση των μετόχων του 30% περίπου κατέληξε στο συμπέρασμα πως δεν υπάρχει θετικός δρόμος στο μέλλον για την εταιρεία. Αμέσως τα υπουργεία Οικονομίας και Μεταφορών με κοινή τους ανακοίνωση, για να αποφύγουν τον πανικό μεταξύ των ταξιδιωτών που έχουν κλείσει τα εισιτήριά τους μέσα στο καλοκαίρι (και εν όψει φυσικά των εκλογών), διαβεβαίωσαν ότι η κυβέρνηση θα χορηγήσει δάνειο 150 εκατ. ευρώ στην εταιρεία, προκειμένου να συνεχίσει τις πτήσεις της για το επόμενο διάστημα». Πού συνέβη αυτό; Μήπως σε χώρα της Λατινικής Αμερικής όπου κυβερνούν οι άπλυτοι αριστεροί και βρίσκεται σε προεκλογική περίοδο; Θα μπορούσε να το υποθέσει κάποιος νεοφιλελεύθερος και ταυτοχρόνως να καταγγείλει τους λαϊκιστές ότι δεν αφήνουν να λειτουργήσουν χωρίς περιορισμούς οι νόμοι της ελεύθερης οικονομίας και βάζουν χειροπέδες στο μαγικό αόρατο χέρι της αγοράς. Μήπως στην Ελλάδα όπου, σύμφωνα με διάφορους απίθανους τύπους, εξακολουθεί να επιβιώνει, τόσα χρόνια μετά το 1989, αντιστεκόμενος με νύχια και με δόντια ο «υπαρκτός σοσιαλισμός»; Οχι φυσικά, γιατί στη σημερινή Ελλάδα (στη χθεσινή σίγουρα, ίσως και στην αυριανή) κάνουν κουμάντο οι τρόικες (εξωτερικού και εσωτερικού) και δεν θα επέτρεπαν μια τόσο προκλητική εμφάνιση ενός παρωχημένου κρατισμού. Αν όμως στα κενά που υπάρχουν στην εισαγωγική παράγραφο τοποθετήσουμε τις λέξεις «Γερμανία» και «Air Berlin» (γι’ αυτήν τη χώρα πρόκειται και γι’ αυτήν την εταιρεία) τι θα πείτε; Οτι είναι τρολιά του Διαδικτύου; Δεν είναι. Οτι πέφτετε από τα σύννεφα επειδή μια κυβέρνηση χρησιμοποιεί πρακτικές τις οποίες έχει απαγορεύσει σε άλλες κυβερνήσεις, με το σκεπτικό ότι τα κράτη δεν σώζουν ζημιογόνες επιχειρήσεις (αν είναι τράπεζα διαφέρει) δίνοντάς τους δάνεια (δηλαδή χρήματα των φορολογουμένων); Θα έχετε δίκιο βουνό. Ομως άλλο η Γερμανία και άλλο οι υπόλοιπες χώρες της ευρωζώνης, ιδιαίτερα εκείνες που είναι χρεωμένες και χρεοκοπημένες. Ο Γιάνης Βαρουφάκης αναφέρει στο τελευταίο βιβλίο του κάτι αποκαλυπτικό για τη λογική της γερμανικής κυβέρνησης (αυτό πάντως δεν το έχουν αναδείξει όσοι διαβάζουν το βιβλίο παρακάμπτοντας με ελιγμούς αιλουροειδών τις επικίνδυνες σελίδες). Σε μια συνάντηση που είχε με τον Β. Σόιμπλε τον ρώτησε αν θα συναινούσε να περάσουν σε ξένη εταιρεία 14 περιφερειακά αεροδρόμια της χώρας του. Ελαβε την αποστομωτική απάντηση «ποτέ». Και στην κόντρα ερώτηση «γιατί υποχρεώνετε εμάς να τα πουλήσουμε;» ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών χαμογελώντας του είπε: «Δεν είμαστε το ίδιο». Το πιάσατε το υπονοούμενο; Τι υπονοούμενο δηλαδή, εδώ πρόκειται για ξεκάθαρη εκδήλωση του γερμανικού οικονομικού ιμπεριαλισμού. Ιμπεριαλισμός; Ναι. Κακή λέξη; Σίγουρα. Νισάφι όμως με τους ευφημισμούς. Πηγή: efsyn.gr

Παρασκευή

ΓΕΡΜΑΝΙΑ ΕΠΙΘΕΣΗ ΜΑΧΑΙΡΙ ΕΠΙΘΕΣΗ ΜΕ ΜΑΧΑΙΡΙ


18 Αυγούστου 2017 Ένας νεκρός και ένας τραυματίας είναι ο απολογισμός αιματηρής επίθεσης με μαχαίρι που έγινε στο Βούπερταλ της Γερμανίας. Η γερμανική αστυνομία έχει εξαπολύσει ανθρωποκυνηγητό για τον εντοπισμό των δραστών, ενώ αίσθηση προκαλεί ότι το τραγικό περιστατικό συνέβη λίγες μόνο ώρες μετά από παρόμοια επίθεση στη Φινλανδία. «Μπορώ να επιβεβαιώσω ότι πρόκειται για ένα έγκλημα» είπε στο Γαλλικό Πρακτορείο εκπρόσωπος Τύπου της αστυνομίας. «Ένας άνδρας έχασε την ζωή του και άλλος ένας άνδρας νοσηλεύεται» συμπλήρωσε η αξιωματικός. Η αστυνομία αναζητά έναν ή περισσότερους δράστες και δεν είναι προς το παρόν σε θέση να δώσει διευκρινίσεις σχετικά με τις ακριβείς συνθήκες του περιστατικού. NEWSBOMB Τρομοκρατικές επιθέσεις Ισπανία: Αυτοί είναι οι λόγοι που το ISIS χτύπησε στην καρδιά της Βαρκελώνης

Άνδρας μαχαίρωσε πολίτες σε πόλη της Φινλανδίας – ΤΩΡΑ


Παρασκευή, 18 Αυγούστου 2017 Ένας άνδρας αγνώστων λοιπών στοιχείων, μαχαίρωσε αρκετούς ανθρώπους στην πόλη Τούρκου της Φινλανδίας και συγκεκριμένα στην περιοχή Πουτόρι Μάρκετ. Η είδηση έγινε γνωστή από την αστυνομία, η οποία κατάφερε να ακινητοποιήσει τον δράστη πυροβολώντας τον στο πόδι και στη συνέχεια τον συνέλαβε. Η αστυνομία προειδοποίησε τους πολίτες να αποφεύγουν το κέντρο της πόλης.

H Eυρώπη είναι αποκλειστικά υπεύθυνη για τον τρόμο στις κοινωνίες της


Παρασκευή, 18 Αυγούστου 2017 Γράφει ο Πολυδεύκης Ειδικός Συνεργάτης του Geopolitics & Daily News Η μικρή συνοικία Molenbeek των Βρυξελλών ήταν γνωστή μόνο σε όσους είχαν ταξιδέψει στις Βρυξέλλες και μάλιστα ως μία συνοικία την οποία έπρεπε να αποφύγουν. Αυτό άλλαξε μετά τις επιθέσεις στο «Bataclan» του Παρισιού το 2015 και στο Α/Δ των Βρυξελλών, επομένως και το Molenbeek έγινε γνωστό διεθνώς ως «εστία τρομοκρατών», μιας και σύμφωνα με τις αρχές ο σχεδιασμός των επιθέσεων των τζιχαντιστών έγινε σε εκείνη τη συνοικία και πραγματοποιήθηκαν εν μέρει από άτομα που έζησαν εκεί. Επ' ευκαιρίας των τακτικών τρομοκρατικών χτυπημάτων στην Ευρώπη, σε ημερομηνίες μάλιστα που εννοείται ότι αναμένεται κάποια τρομοκρατική επίθεση, εγείρονται τα ερωτήματα για τις δυνατότητες των εξτρεμιστών. Οι επιθέσεις κατά βούληση, τουλάχιστον ως προς τον τόπο και χρόνο, δείχνουν πως οι τρομοκράτες διαθέτουν τον τρόπο να παρακάμπτουν τον αυστηρό αστυνομικό έλεγχο. Η εξέταση του παραδείγματος του Molenbeek Η περίπτωση του Molenbeek αποτελεί ένα κλασικό παράδειγμα προς εξέταση όπου φαίνεται πως η αδυναμία του συστήματος δεν εμπεριέχεται στη σύγκριση με τη δύναμη των εξτρεμιστών. Εν ολίγοις, οι τζιχαντιστές δεν είναι πιο δυνατοί από το σύστημα ασφαλείας, ιδιαίτερα χωρών όπως το Ην. Βασίλειο. Το πρόβλημα είναι εγγενές του ίδιου του «πολιτισμού» που η Δύση προωθεί και ο οποίος δεν εμπεριέχει αρχές ελευθερίας και δημοκρατίας, αλλά αντιθέτως ασυδοσίας και λαϊκισμού. Το Molenbeek είναι η πιο περιβόητη πλέον γειτονιά της Ευρώπης, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι είναι το μοναδικό. Σαν κι αυτή τη συνοικία μπορούμε να δούμε αμέτρητα παραδείγματα στη Γηραιά Ήπειρο και στη χώρα μας. Ο λόγος που δημιουργούνται αυτές οι συνοικίες μπορεί να εντοπιστεί και στο Molenbeek και αφορά το ΤΙ προσφέρουν προς τους τζιχαντιστές. Η εν λόγω περιοχή είναι μια παλιά γειτονιά εργατών πολύ κοντά στο κέντρο των Βρυξελλών, στην οποία τα ενοίκια είναι χαμηλά και στους δρόμους γύρω από το Δημαρχείο είχε αναπτυχθεί στο παρελθόν μια πολυπολιτισμική κοινωνία, αποτελούμενη από Πορτογάλους, Ισπανούς και Εβραίους. Με την πάροδο των ετών αυτό άλλαξε, καθώς όλο και περισσότεροι άνθρωποι βορειοαφρικανικής καταγωγής ήρθαν να εγκατασταθούν στο Molenbeek, ενώ οι παλαιότεροι κάτοικοι μετακόμισαν σε άλλες περιοχές. Πρόκειται για την κλασική ανάγκη των δυτικών κοινωνιών για φτηνά εργατικά χέρια, η οποία καλύπτεται πίσω από «ανθρωπιστικά ιδεώδη». Η διαφορά εδώ είναι πως το Βέλγιο ως πρώην αποικιοκρατική δύναμη διέθετε δεσμούς που επέτρεπαν την μετοίκηση καταπιεσμένων και φτωχοποιημένων πληθυσμών νωρίτερα από όσο αυτό παρατηρήθηκε σε άλλες χώρες με διαφορετική ταυτότητα, όπως η δική μας. Ωστόσο, μας επιτρέπει να δούμε στο βέλγικο παρελθόν, το δικό μας μέλλον. Η κερδοσκοπία του real estate χρηματοδοτεί τη μεταναστευτική κρίση Η ιστορία του real estate και του τρόπου που κινούνται οι επενδύσεις σε αυτόν τον τομέα της οικονομίας δείχνουν πως τα μεγάλα οικονομικά κέντρα, όχι μόνο εκμεταλλεύονται τέτοιους πληθυσμούς για τη μείωση του κόστους εργασίας, αλλά ταυτόχρονα μειώνουν τις τιμές των ακινήτων σε περιοχές-γκέτο που οι ανάγκες ασφαλείας δημιουργούν, προκειμένου αυτοί οι πληθυσμοί να είναι συγκεντρωμένοι. Το Molenbeek δημιουργήθηκε με τον ίδιο τρόπο που δημιουργούνται τα γκέτο σε όλα τα μεγάλα αστικά κέντρα, εκεί που ακόμα και μερακαματιάρηδες νοιώθουν απειλή και μειονότητα μέσα στην ίδια τους την πόλη και εκβιάζονται ψυχολογικά να μετακομίσουν σε περιοχές με ακριβότερα ενοίκια. Η πλήρης επιτυχία του real estate... Η ευρωπαϊκή οικονομική ελίτ και ο φαρισαϊσμός έναντι της τρομοκρατίας Οι Βορειοαφρικανοί στο Molenbeek συνωστίζονται στα διαμερίσματα της συνοικίας, ζώντας κυριολεκτικά ο ένας πάνω στον άλλο, και αυτό προσέφερε τις ιδανικές συνθήκες στους Ισλαμιστές τρομοκράτες, επειδή μπόρεσαν να παρεισφρήσουν ανενόχλητοι και να ζήσουν εκεί μακριά από τα βλέμματα. Βασικό στοιχείο που πρέπει να προστεθεί στο συλλογισμό μας είναι πως τα σημεία από τα οποία η Ευρώπη επιθυμεί να προσελκύσει φθηνά εργατικά χέρια είναι από την περιφέρεια που την περικλείει και που είναι κατά βάση μουσουλμανικού προσανατολισμού. Ως εκ τούτου, επιτυγχάνεται η θρησκευτική, πολιτισμική και δημογραφική αλλοίωση, απαραίτητη όμως για την ευρωπαϊκή οικονομία. Ολόκληρη η «συ μμορία» του Α. ABAAOUD, «εγκεφάλου» της επίθεσης στο «Bataclan», μεγάλωσε σ' αυτή τη συνοικία, της οποίας τα χαρακτηριστικά δεν διαφέρουν από οποιοδήποτε γκέτο, για αυτό το λόγο η «Ι5» την επέλεξε για ορμητήριο. Όταν ο Μ. ABRINI, ένας εκ των δραστών των Βρυξελλών, που μεγάλωσε στο Molenbeek, μίλησε στους ανακριτές, δήλωσε: «Όταν πήγα στη Συρία ανακάλυψα ότι ολόκληρο το Molenbeek Βρισκόταν εκεί». Ο τρόπος δημιουργίας των «Molenbeek» Ενα ερώτημα που προκύπτει είναι γιατί δεν αποτελούν όλες οι συνοικίες ορμητήρια των εξτρεμιστών μουσουλμάνων. Από όλες τις συνοικίες των Βρυξελλών, στις οποίες διαβιούν πολλοί κάτοικοι βορειοαφρικανικής καταγωγής, το Molenbeek ήταν αυτό που επελέγη, με αποτέλεσμα πολλές φορές να δημιουργείται η εσφαλμένη εντύπωση, κυρίως σε νεοφιλελεύθερους εγκάθετους, πως η πολυπολιτισμικότητα δεν αποτελεί λόγο ανησυχίας και δεν οφείλει να διαθέτει όρια. Στην περίπτωση του Βελγίου πολλές παράμετροι συνηγόρησαν στην επιλογή της συγκεκριμένης συνοικίας. Ριζοσπαστικά ρεύματα του Ισλάμ μπόρεσαν ανενόχλητα να εξαπλωθούν στο Βέλγιο όλα αυτά τα χρόνια, κυρίως από τη δεκαετία του '60 όταν ήρθε στη χώρα εργατικό δυναμικό από το Μαρόκο. Οι Βέλγοι δεν αξιολόγησαν σωστά αυτή τη μορφή του Ισλάμ. O Σαλαφισμός, ο Ουαχαμπισμός, η «ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΙΚΗ ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑ» απέκτησαν επιρροή «κάτω από τη μύτη» των Βέλγων πολιτικών, οι οποίοι δεν λάμβαναν υπόψη τις προειδοποιήσεις της Αστυνομίας! Πρόκειται ακριβώς για αυτό που προαναφέρθηκε: ευρωπαϊκός λαϊκισμός! Επιπλέον, το πελατειακό καθεστώς στο Molenbeek δημιούργησε πρόσφορο έδαφος για τους ριζοσπάστες. Οι πολιτικοί της τοπικής αυτοδιοίκησης διέκριναν στη μαροκινή κοινωνία του Βελγίου μια ανεξάντλητη δεξαμενή ψηφοφόρων. Για την ακρίβεια, εδώ και 20 χρόνια εκλέγεται στο Molenbeek o ίδιος σοσιαλιστής Δήμαρχος. Όλο αυτό το διάστημα έχουν αναπτυχθεί υπόγειες και αδιαφανείς σχέσεις με τη συγκεκριμένη κοινωνία, δείγματα ψηφοθηρίας που παρατηρούνται και στη χώρα μας, μέσω της νομιμοποίησης ανθρώπων που είναι μέτοικοι στη χώρα και όχι πολίτες αυτής. Η συνεργασία των λαϊκιστών με τους διαφωτιστές τρομοκρατών Η επιμέλεια των «δύσκολων» νέων ανατέθηκε στους ιμάμηδες και πολλά από τα κονδύλια του κράτους κατέληξαν, εν πολλοίς, στο οργανωμένο έγκλημα και στα ριζοσπαστικοποιημένα θρησκευτικά κέντρα, με αντάλλαγμα τις ψήφους. Από τη στιγμή που εύποροι σεΐχηδες της Σ. Αραβίας και του Κόλπου κατηγορούνται καθημερινά για χρηματοδότηση τζιχαντιστών αποτελεί ουτοπία η άποψη πως τα θρησκευτικά μουσουλμανικά κέντρα στην Ευρώπη δεν επηρεάζονται από σκοτεινά κυκλώματα. Έτσι δημιουργήθηκε ένα δίκτυο «δούναι και λαβείν», του οποίου οι πολιτικοί έχασαν κάποια στιγμή τον έλεγχο, από τη στιγμή που αυτό το δίκτυο ουδέποτε επιθυμούσε ειλικρινή συνεργασία μαζί τους. Ο ρόλος που έπαιξε η έλλειψη προοπτικής στη νεολαία αποτελεί άλλη μία νεοφιλελεύθερη ψευδαίσθηση. Οι τρομοκράτες που προέρχονται από το Molenbeek δεν υπέφεραν ακριβώς από έλλειψη προοπτικής. κέρδιζαν χρήματα ως μικροεγκληματίες. Στο Molenbeek είχε παρατηρηθεί μετατόπιση της νόρμας. Οι νέοι που κέρδιζαν έως και 2.000 ευρώ τον μήνα από το εμπόριο ναρκωτικών, θεωρούνταν πετυχημένοι και τύγχαναν κοινωνικής αναγνώρισης, κατά τον ίδιο τρόπο που άλλοι εγκληματίες, χωρίς φονταμενταλιστική κατήχηση, απολαμβάνουν την οικονομική ανάδειξή τους. Κανένας δεν επιθυμεί να χάσει την άνεση της ζωής του για να ικανοποιήσει τις διδαχές ενός ιμάμη. Αυτό που οδήγησε τους νέους στους κόλπους των τρομοκρατών αποδίδεται στην έλλειψη ταυτότητας. Οι νέοι του Molembeek, αλλά και άλλων παρόμοιων περιοχών, ζουν σε έναν κόσμο όπου όλα διαχωρίζονται σε «haram» (αμαρτία) και «halal» (σύμφωνα με την παράδοση), δηλαδή σε επιτρεπτή και ανεπίτρεπτη συμπεριφορά. Η λογική του «άσπρου» και «μαύρου» δηλαδή της δυαδικής θεώρησης της ζωής είναι γνώρισμα της παιδικής ηλικίας, έως τα πρώτα δέκα έτη του ανθρώπου. Ωστόσο, η συμμετοχή αυτών των νέων σε θρησκευτικές κοινωνίες όπου η καθημερινότητα ορίζεται από τον ιμάμη-«πατερούλη», αποτελεί μία εξέλιξη του ιού της αριστερής τρομοκρατίας που αναπτύχθηκε στα μέσα του προηγούμενου αιώνα με γνώμονα τον πολιτικό φανατισμό. Το πολυπολιτισμικό παραμύθι Ορισμένες μορφές του Ουαχαμπισμού καλλιεργούν ένα είδος μίσους για τη δυτική κοινωνία, την οποία συκοφαντούν ως «παρακμιακή». Στο Molenbeek μάλιστα τα ριζοσπαστικά ρεύματα ασκούν τόση επιρροή ώστε σε κάποια κρατικά σχολεία οι δάσκαλοι δεν τολμούν πλέον να διδάσκουν για το Ολοκαύτωμα. Εν ολίγοις, το παραμύθι της πολυπολιτισμικότητας ανήκει μόνο στην προπαγάνδα που ασκείται προς τα μέλη των δυτικών κοινωνιών για να αποδεχτούν τους νέους εισαγόμενους πληθυσμούς. Το Molenbeek, όπως και κάθε άλλο γκέτο, δεν αποτελεί πια πολυπολιτισμική κοινότητα, αλλά μονοπολιτισμική. Η ισορροπία ανάμεσα στις διάφορες κουλτούρες έχει διαταραχτεί, με αποτέλεσμα να μη γίνεται λόγος για ένα ευρωπαϊκό, σύγχρονο Ισλάμ, το οποίο αναπτύσσεται στις πολυπολιτισμικές κοινωνίες, αλλά για ένα εισαγόμενο Ισλάμ από τη Σαουδική Αραβία και τον Περσικό Κόλπο. Η αδράνεια των ευρωπαϊκών κοινωνιών Επιπλέον, τα κενά και η ολιγωρία των βελγικών Αρχών Ασφαλείας, που οφείλονται στην αποδυνάμωση του κράτους, λόγω της «περιφεριοποίησης», που τις προηγούμενες δεκαετίες οδήγησε στον κατακερματισμό των κέντρων λήψεων αποφάσεων, συνέβαλαν στην εκκόλαψη της τρομοκρατίας, μεταξύ άλλων, στο Molenbeek. Άλλωστε και τα κονδύλια για την εσωτερική ασφάλεια, τη δικαιοσύνη, ακόμη και για την άμυνα και -ως εκ τούτου- για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας, έχουν συρρικνωθεί, ελέω της οικονομικής κρίσης, φαινόμενο που παρατηρείται χρόνια τώρα και στη χώρα μας με τα εκτρώματα των πολυδύναμων αστυνομικών τμημάτων. Η οικονομική αδυναμία, οδηγεί σε λογικές ατραπούς διαπραγμάτευσης της ασφάλειας και της κοινωνικής ευημερίας. Η κοινωνία αποδέχεται εκπτώσεις στην ασφάλειά της, προκειμένου να συνεχίσει να ζει την φαινομενική ευμάρειά της οδηγώντας σε ύφεση της «κουλτούρας ασφάλειας», γεγονός που παρατηρήθηκε και στο Βέλγιο. Σχεδόν κανένας Βέλγος δεν πίστευε μέχρι πρότινος ότι θα μπορούσε να συμβεί κάτι στη χώρα του, όπως και πολλοί Έλληνες πλέον πιστεύουν το ίδιο. Πλέον η βελγική Κυβέρνηση προτίθεται να συνδράμει τις «προβληματικές περιοχές» των Βρυξελλών στον αγώνα κατά του βίαιου εξτρεμισμού. Συγκεκριμένα, το Molenbeek ενισχύεται με 50 επιπλέον αστυνομικούς. Εν ολίγοις, το εγγενές πρόβλημα της ευρωπαϊκής κουλτούρας στρουθοκαμηλισμού συνεχίζει, αφού τέτοια ημίμετρα δεν πρόκειται να εξαλείψουν το πρόβλημα του Σαλαφισμού στην εν λόγω συνοικία. Τα στυγνά ερωτήματα της πραγματικότητας Πώς μπορούμε να εντάξουμε στην ευρωπαϊκή κοινωνία τους νέους τρίτης γενιάς, πόσο δε ανθρώπους που εισέρχονται τώρα στην Ευρώπη, οι οποίοι δεν νιώθουν Μαροκινοί, Ιρακινοί, Αλγερινοί, Λίβυοι, Αφγανοί ή ότι άλλη εθνικότητα από την οποία προέρχονται, αλλά ταυτόχρονα ούτε Ευρωπαίοι; Πώς γίνεται να πιστεύομε ότι κάποιοι θα δελεαστούν να αποκτήσουν ευρωπαϊκό χαρακτήρα, όταν ακόμα και οι ίδιοι οι Ευρωπαίοι αποκηρύσσουν σταδιακά αυτό το χαρακτηριστικό προς χάριν διατήρησης της εθνικής τους ταυτότητας; Πώς γίνεται να πιστεύουμε ότι το επίσημο κράτος που αποκηρύσσει τον εθνικό του χαρακτήρα, προς χάριν της «Ένωσης» μπορεί να δώσει ταυτότητα σε νέα μέλη; Σε όλα αυτά τα ερωτήματα απλά προσθέστε ότι τα εισαγόμενα μέλη της κοινωνίας μας έχουν απλά μάθει να ζουν με τη θρησκευτική ταυτότητα να προηγείται της εθνικής και ως εκ τούτου έλκονται περισσότερο από το ριζοσπαστικό Ισλάμ. Η Ευρώπη όσο και αν επιθυμεί να σβήσει τη δική της ταυτότητα προκειμένου να μην προκαλεί τα εισαγόμενα φτηνά εργατικά χέρια θα πρέπει να συνειδητοποιήσει ότι αυτή η παθητικότητα δεν ισχύει και για τους μετανάστες. Μία συμβίωση απαιτεί την κοινή απόφαση των δύο μερών, μία διάσπαση όμως απαιτεί μόλις την απόφαση του ενός και είναι αρκετή. geopolitics.com.gr/ Secret Real Truth