Το “Front National” της Marine Le Pen, είναι το πρώτο πολιτικό κόμμα στη Γαλλία με 5,1 εκατομμύρια ψήφους, δηλαδή με 25,1%.
Η “Union de Droite” του Σαρκοζύ, δεύτερο κόμμα με 4,2 εκατομμύρια ψήφων, δηλαδή με 20,94%.
Το “Σοσιαλιστικό κόμμα” του Ολάντ, με την μετατροπή του σε νεοφιλελεύθερο “σοσιαλδημοκρατικό” κόμμα, καταλαμβάνει την τρίτη θέση με 2,7 εκατομμύρια ψήφων, δηλαδή 13,3%.
Η αλήθεια είναι κάτι που ενοχλεί, αλλά είναι μία και μοναδική. Το λεγόμενο κοινό ευρωπαϊκό νόμισμα δημιούργησε “εκπτώσεις” στη δημοκρατία στις ευρωπαϊκές χώρες. Αρκεί να δούμε τι συνέβη στην πατρίδα μας.
Σχολιάζει ο Νίκος Κλειτσίκας
Αναρωτιέται κάποιος γιατί κανένα ΜΜΕ, δημοσιογράφος δεν λέει πως στην Γαλλία, στις Αυτοδιοικητικές Περιφερειακές εκλογές της περασμένης Κυριακής, κέρδισε το “Εθνικό Μέτωπο” της...
Marine Le Pen;
Αυτοί που ανήκουν στον χώρο της λεγόμενης “ανανεωτικής αριστεράς” και της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας, θα σκεφθούν -όταν δουν τα πραγματικά αποτελέσματα που δεν αναφέρουν καν τα ΜΜΕ-, ότι είναι μια προσπάθεια “αναθέματος”, ηθελημένης υποβάθμισης του ακροδεξιού γαλλικού κόμματος και ίσως το εντάξουν στο πλαίσιο ενός “αντιφασιστικού” καθήκοντος. Κάτι τέτοιο συμβαίνει και στην πατρίδα μας και μάλιστα συμμετέχει μεγάλο τμήμα του κυβερνητικού ΣΥΡΙΖΑ, με αιχμές και προς τα έσω, την “τυπολάτρη” πρόεδρο της βουλής. Αλλά, και με τις σχετικές ψηφοφορίες για το νεοναζιστικό μόρφωμα της χρυσής αυγής και τη συναίνεση στο τερατούργημα του “αντιρατσιστικού” νόμου.
Αυτοί που ανήκουν στο χώρο της δεξιάς, απλώς θα επαναπαυθούν στη “νίκη” του Σαρκοζύ και της προσδοκίας μιας επανόδου τους στην κυβερνητική εξουσία.
Τα ΜΜΕ, εφημερίδες και τηλεοπτικοί σταθμοί, στην Ευρώπη και την Ελλάδα, ανάλωσαν τις “αναλύσεις” και τη “δημοσιογραφική” ενημερωτική προσπάθειά τους στην “επάνοδο Σαρκοζύ” στο πολιτικό σκηνικό της Γαλλίας.
Στην πραγματικότητα, σε διατεταγμένη υπηρεσία καλύπτουν τη διάθεση του γαλλικού λαού για επάνοδο σε εθνικό νόμισμα, εναντίωση στη λιτότητα που επιβάλουν οι τραπεζίτες και φυσικά όχι μια ιδεολογική στροφή προς το ακροδεξιό κόμμα της Marine Le Pen.
Το ίδιο συνέβη και με τη στάση όλων των παραπάνω στις ιταλικές εκλογές και το πολιτικό σκηνικό στη γείτονα χώρα.
Κανείς πολιτικός, κανένα ΜΜΕ και δημοσιογράφος, δεν επισημαίνουν πως πρώτο πολιτικό κόμμα στην Ιταλία είναι το “Κίνημα 5 Αστέρια” του Μπέπε Γκρίλλο. Ακόμη και το στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ Β. Πριμηκύρης, που κατά τις δικές του επανειλημμένες δηλώσεις εμφανίζεται ως βαθύς γνώστης της ιταλικής πολιτικής κατάστασης και μάλιστα το alter ego του Τσίπρα, όταν επισκέπτεται την Ιταλία, με αφορμή μια συνέντευξη του Γκρίλλο στον Πρετεντέρη, τον κατάταξε σε “εκπρόσωπο της εθνικής αστικής τάξης” της Ιταλίας.
Ουσιαστικά δεν θέλουν να αποδεχθούν ότι ο Μπέμπε Γκρίλλο στην Ιταλία κι η Marine Le Pen στη Γαλλία, καταλαμβάνουν τις πρώτες θέσεις στα εκλογικά αποτελέσματα των χωρών τους, όχι γιατί έχουν ιδεολογική συγγένεια (ο Γκρίλλο με διαδικτυακό κίνημα και σαφώς σε αριστερές ιδεολογικές βάσεις κι η Marine Le Pen εκφραστής της ακροδεξιάς), αλλά γιατί συσπειρώνουν το ΟΧΙ του γαλλικού και ιταλικού λαού στη σημερινή Ευρωπαϊκή Ένωση των τραπεζιτών, στη λιτότητα, την ανεργία και το ευρώ!
Τι συνέβη στις προχθεσινές γαλλικές εκλογές και αποκρύπτουν τα ΜΜΕ;
Οι αριθμοί είναι αμείλικτοι!
Το “Front National” της Marine Le Pen, είναι το πρώτο πολιτικό κόμμα στη Γαλλία με 5,1 εκατομμύρια ψήφους, δηλαδή με 25,1%.
Η “Union de Droite” του Σαρκοζύ, δεύτερο κόμμα με 4,2 εκατομμύρια ψήφων, δηλαδή με 20,94%.
Το “Σοσιαλιστικό κόμμα” του Ολάντ, με την μετατροπή του σε νεοφιλελεύθερο “σοσιαλδημοκρατικό” κόμμα, καταλαμβάνει την τρίτη θέση με 2,7 εκατομμύρια ψήφων, δηλαδή 13,3%.
Σύμφωνα με τον γαλλικό εκλογικό νόμο -ανάλογο του ιταλικού*- μπαίνουν στο πολιτικό παιχνίδι οι “συνασπισμοί” και το πολιτικό πεδίο διαμορφώνεται ως εξής: Το κόμμα του Σαρκοζύ, μαζί με τους μικρούς σχηματισμούς ακροδεξιών, κεντροδεξιών, διαφοροποιημένων δεξιών κομμάτων, ανέρχεται στο 28,7% και το κόμμα του Ολάντ, μαζί με τους μικρούς σχηματισμούς τροτσκιστικών, ανανεωτικών αριστερών, κομμουνιστικής προέλευσης κομμάτων και κινημάτων, ανέρχεται στο 21,8%.
* Στην Ιταλία το εκλογικό σύστημα δίνει μπόνους εδρών στους σχηματισμούς-ενώσεις κομμάτων κι όχι στα κόμματα με αυτόνομη κάθοδο. Έτσι το κίνημα του Γκρίλο είναι πρώτο κόμμα, αλλά το πριμ εδρών πάει στους συνασπισμούς της κεντροαριστεράς και κεντροδεξιάς. Το ακριβώς αντίθετο με το μπόνους των 50 εδρών του ελληνικού εκλογικού συστήματος. Η αστική δημοκρατία γνωρίζει πολύ καλά πως να περιφρουρεί το ελεγχόμενο πολιτικό σύστημα αλλαγής κι εναλλαγής σοσιαλδημοκρατών και δεξιάς στην εξουσία, μέσω των ελεγχόμενων πολιτικών κομμάτων από το τραπεζικό σύστημα και τις μίζες προμηθειών από εταιρίες κολοσσούς.
Η αλήθεια είναι κάτι που ενοχλεί, αλλά είναι μία και μοναδική. Το λεγόμενο κοινό ευρωπαϊκό νόμισμα δημιούργησε “εκπτώσεις” στη δημοκρατία στις ευρωπαϊκές χώρες. Αρκεί να δούμε τι συνέβη στην πατρίδα μας.
Η τρόικα, τώρα σ' ολόκληρο τον κόσμο ονομάζεται Brussel’s Group (με τη συμμετοχή του ΔΝΤ και της ΙΔΙΩΤΙΚΗΣ Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας), με όπλο το ευρώ και το "χρέος", με καθοδήγηση της Γερμανίας (4ο Ράιχ) δημιουργούν όλες εκείνες τις συνθήκες απόλυτου ελέγχου του “παιχνιδιού”.
Οδηγούν κόμματα και κυβερνήσεις, που τυχόν έχουν διαφορετικές αντιλήψεις ή εκλέγονται με ένα πολιτικό πρόγραμμα και μετά ακολουθούν μια διαφορετική πολιτική, εκεί που θέλει το διευθυντήριο.
Μέχρι την ώρα που οι λαοί θα αποφασίσουν να πάρουν την υπόθεση στα χέρια τους. Τότε θα ζήσουμε μέρες αποκάλυψης για τη γερμανική ΕΕ και τους ελεγχόμενους πολιτικούς φορείς και πρόσωπα...
nikosklitsikas.gr/
www.press-gr
