Η πρώτη εσωκομματική ήττα του Τσίπρα και η αναμονή της επόμενης κίνησης
August 4, 2015 by vassilikisiouti
Της Βασιλικής Σιούτη
Στη δυσκολότερη πολιτική στιγμή της ζωής του βρίσκεται ο Αλέξης Τσίπρας, καθώς αμέσως μετά την υποχώρηση που απαιτούσε ο συμβιβασμός με τους δανειστές , διαπιστώνει ότι τα προβλήματα του, όπως και της χώρας, αντί να μειώνονται, πολλαπλασιάζονται.
Η ολοκλήρωση της συμφωνίας μέχρι τις 20 Αυγούστου παραμένει αβέβαιη. Το περιεχόμενο της δεν είναι ακόμα γνωστό. Η οικονομία βυθίζεται, η κοινωνία πιέζεται και όλα αυτά μαζί με τις πρωτοφανείς μεταναστευτικές ροές που η κυβέρνηση δεν ήταν έτοιμη να αντιμετωπίσει, δημιουργούν ένα κλίμα ασφυκτικό .
Το «φάντασμα» του Grexit συνεχίζει να πλανάται πάνω από τη χώρα και να στοιχειώνει το Μαξίμου, ενώ για πρώτη φορά αμφισβητείται η κυριαρχία του Αλέξη Τσίπρα στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ.
Για την ακρίβεια, ενώ στην κοινωνία φαίνεται να διαθέτει για την ώρα αρκετή ανοχή, παρά την αδυναμία να ανταποκριθεί στις προεκλογικές του δεσμεύσεις, στο κόμμα η αμφισβήτηση είναι έντονη και όχι μόνο από τον Παναγιώτη Λαφαζάνη.
Η πρώτη εσωκομματική ήττα του Τσίπρα ήταν στην Κ.Ο του ΣΥΡΙΖΑ, όταν απείλησε πως αν δεν ψηφίσουν όλοι οι βουλευτές του το νομοσχέδιο για τη σύναψη της συμφωνίας, θα παραιτηθεί και εκείνοι θα έχουν την ευθύνη για την πτώση της πρώτης κυβέρνησης της αριστεράς.
Μεγάλος αριθμός βουλευτών αγνόησε την προειδοποίηση του καταψηφίζοντας, αλλά εκείνος δεν υλοποίησε την απειλή του, ούτε προέβη σε «αντίποινα». Το ίδιο επαναλήφθηκε και στην επόμενη ψηφοφορία. Τον αγνόησαν ξανά, και πάλι εκείνος δεν τόλμησε να προχωρήσει σε διαγραφές όπως τον συμβούλευαν αρκετοί . Οι «αντάρτες» μάλιστα, τον κατηγόρησαν ότι αυτός παραβίασε τις αρχές και τις δεσμεύσεις του κόμματος και όχι οι ίδιοι, άρα δεν είναι εκείνοι που πρέπει να υποστούν τις κυρώσεις.
Οι εσωκομματικές προκλήσεις κορυφώθηκαν με την μεγάλη συγκέντρωση της Αριστερής Πλατφόρμας και την ηγετική εμφάνιση του Παναγιώτη Λαφαζάνη, ο οποίος ξεκάθαρα επιχείρησε να εμφανιστεί ως εκφραστής του “πραγματικού ΣΥΡΙΖΑ” και του «Όχι» του 62% του δημοψηφίσματος. Του «Όχι», που όπως είπαν, συνεχίζεται καθώς «εκείνοι δεν θα το εγκαταλείψουν».
Αυτή ήταν η πρώτη φορά που ο Τσίπρας εμφανίστηκε αδύναμος να αντιδράσει, παρά τις απειλές μέσω των συνεργατών του για εσωκομματική πειθαρχία και απαίτηση παράδοσης των εδρών, με τις οποίες είχε προειδοποιήσει το προηγούμενο διάστημα.
«Η Αριστερή Πλατφόρμα λειτουργεί σαν κόμμα μέσα στο κόμμα με ξεχωριστή δική της γραμμή. Αυτό δεν μπορεί να συνεχιστεί» υποστηρίζουν αρκετοί προεδρικοί, από εκείνους που κρατάνε σκληρή στάση απέναντι στην εσωκομματική αντιπολίτευση.
Τα στελέχη της Αριστερής Πλατφόρμας όμως απαντάνε: «Δεν θα τους κάνουμε τη χάρη να φύγουμε. Θα μείνουμε να δώσουμε τη μάχη. Αν θέλει ο Τσίπρας ας προσπαθήσει να μας διώξει. Από πού όμως; Εμείς εκφράζουμε τις θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτός υποχώρησε χωρίς να υπάρχει καμία κομματική απόφαση για αυτό».
Παρά την άρνηση να εγκαταλείψουν αυτή τη στιγμή το κόμμα, ωστόσο, σχεδόν όλοι τους θεωρούν αναπόφευκτη τη διάσπαση το επόμενο διάστημα. «Ας περιμένουμε να δούμε ποιος θα είναι αυτός που θα φύγει» λένε με νόημα κάποιοι άλλοι.
Παρ’όλα αυτά τα πάντα παραμένουν ανοιχτά για την ώρα (από την συνεννόηση μέχρι τη ρήξη) και τίποτα δεν μπορεί να θεωρείται βέβαιο ακόμα, καθώς οι οριστικές αποφάσεις δεν έχουν ληφθεί .
Ο υπουργός Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης Νίκος Βούτσης , από τους στενούς συνεργάτες κι αυτός του πρωθυπουργού, είναι από εκείνους που θεωρούν πολυτέλεια τη διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ και δεν κρύβει την ανησυχία του. Ο Ν.Βούτσης και κάποια άλλα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, σε ρόλο κυανόκρανων τις τελευταίες μέρες, προσπαθούν να πείσουν τις δύο πλευρές να συνεννοηθούν.
Η Αριστερή Πλατφόρμα και ο Παναγιώτης Λαφαζάνης δεν θέλουν να χρεωθούν μία διάσπαση του κόμματος κι έτσι -παρότι πιστεύουν ότι έχουν το πλεονέκτημα και την πρωτοβουλία των κινήσεων- δεν σκοπεύουν να βιαστούν και να διευκολύνουν την ηγεσία.
Ο Αλέξης Τσίπρας δέχεται -πολύ καιρό τώρα- εισηγήσεις «να τους διώξει» και «να φερθεί σαν Αντρέας». Όλοι αυτοί που του το πρότειναν, θεωρούσαν ότι η καταψήφιση του νομοσχεδίου για τη συμφωνία ήταν η ιδανική αφορμή για αυτό. Ο Τσίπρας όμως δεν μπόρεσε να το κάνει. Και η αλήθεια είναι ότι δεν είναι εύκολο. Δεν αισθάνεται ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ιδιοκτησία του (όπως ενδεχομένως ένιωθε ο Ανδρέας για το ΠΑΣΟΚ) και από την άλλη, δεν πρόκειται για 2-3 άτομα αλλά για δεκάδες και δεν έχει τη νομιμοποίηση να προβεί μόνος του σε μαζικές διαγραφές.
Την περασμένη Δευτέρα ο Παναγιώτης Λαφαζάνης τον αμφισβήτησε για πρώτη φορά ανοιχτά και δημόσια υπό τις ζωηρές επιδοκιμασίες ενός σημαντικού αριθμού μελών του ΣΥΡΙΖΑ. «Εμείς δεν θα προδώσουμε την λαϊκή εντολή» έλεγαν τα στελέχη που βρέθηκαν στην συγκέντρωση του Πανελλήνιου.
Τα στελέχη των προεδρικών πριν από το δημοψήφισμα έλεγαν ότι η «κόκκινη γραμμή» ήταν η παραμονή του ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση. Σήμερα οι περισσότεροι από αυτούς εξακολουθούν να επιθυμούν την παραμονή στην κυβέρνηση σχεδόν πάση θυσία, αλλά ο πρωθυπουργός δεν δείχνει πολύ σίγουρος. Τις τελευταίες μέρες ταλαντευόταν συνεχώς και έτσι κανένας δεν ήξερε -προφανώς ούτε ο ίδιος- ποιες αποφάσεις θα λάβει τελικά.
Δεν είναι μόνο η Αριστερή Πλατφόρμα άλλωστε που του ασκεί πίεση μέσα στο κόμμα. Υπάρχουν αρκετές ομάδες που το κάνουν, ακόμα και εκείνη των «53» που συμμετέχει στην κυβέρνηση κι έχει δικό της τον γραμματέα (Τάσο Κορωνάκη) αλλά παρόλα αυτά διατηρεί μία επιφύλαξη- για την οποία οι «σκληροί» προεδρικοί θεωρούν ότι δεν διευκολύνει την κατάσταση.
Ο Αλέξης Τσίπρας μοιάζει σαν να βρέθηκε σε έναν αγώνα άρσης βαρών και τώρα περνάει στην επόμενη φάση με τα μεγαλύτερα βάρη, χωρίς να έχει καταφέρει να σηκώσει τα προηγούμενα λιγότερα (αλλά οπωσδήποτε πολλά) κιλά.
Η συνέχεια στη Βουλή, στο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ, στην κοινωνία.
