ΝΙΚΟΣ ΚΤΙΣΤΑΚΗΣ
Παρακολούθησα τη συνέντευξη του Γιώργου Παπανδρέου στο ΣΚΑΙ και διαπίστωσα πως σε όλη τη διάρκειά της φρόντισε να επανέρχεται διαρκώς στην κρίση δανεισμού που δημιουργήθηκε επί των ημερών του. Ή καλύτερα προσπάθησε να μας πείσει πως για την κρίση δανεισμού που προκλήθηκε από τις άστοχες ενέργειές του και πυροδότησε την οικονομική πανωλεθρία που συνεχίζεται σε πολλαπλάσιο βαθμό έως σήμερα, δεν φταίει αυτός αλλά η κακιά Μέρκελ, οι Ευρωπαίοι εταίροι που δεν έδειξαν κατανόηση και το εντόπιο κατεστημένο που πολέμησε αυτόν το μέγα μεταρυθμιστή.
Καλά κάνει από τη σκοπιά του που προσπαθεί να δικαιολογηθεί για την κρίση δανεισμού, γιατί γνωρίζει πως γι’ αυτό θα κριθεί, και γιατί όταν με τις αποτυχημένες του πολιτικές ενέργειες κατάφερε να μείνει η χώρα χωρίς δανεισμό ξεκίνησε η καταστροφή μας. Φανταστείτε κάποιον που πρόκειται να σας μεταβιβάσει μία επιταγή για να αγοράσει εμπόρευμα και σας λέει επίμονα πως αυτή η επιταγή δεν θα πληρωθεί και θα μείνει ακάλυπτη. Θα τον τιμολογούσατε; Θα δεχόσασταν να πουλήσετε τα εμπορεύματά σας λαμβάνοντας ως πληρωμή ένα άχρηστο χαρτί;
Το ίδιο έκανε και ο ΓΑΠ επί αρκετούς μήνες δυσφημίζοντας την ελληνική οικονομία ως αναξιόπιστη και κατά προέκταση τα ομόλογα με τα οποία δανειζόταν από τις διεθνείς αγορές ως επισφαλή. Γιατί τους πρώτους μήνες της κυβέρνησής του μια χαρά χαμηλά σπρεντ είχαμε και όλες οι εκδόσεις ομολόγων υπερκαλύπτονταν, για να θυμηθούμε και κάποια από τις τελευταίες φορές που ζητήσαμε δανεικά 5 δις και στα ντίλιγκρούμ πρόσφεραν 25 δις. Αλλά εκείνος ο υπουργός του ο Παπακωνσταντίνου είχε λυσσάξει, μαζί και ο ΓΑΠ, να κακολογούν την αφερεγγυότητα του συστήματος και να καταγγέλλουν ανοιχτά τη διαφθορά.
Όταν όμως κυβερνάς και είσαι πρωθυπουργός της χώρας αυτά τα διορθώνεις, δεν τα αναμασάς για να φοβίζεις τους δανειστές σου. Και αν πάρεις χαμπάρι πως ο προηγούμενος καταξόδεψε τους προϋπολογισμούς σε σπατάλες (όπως έκανε η κυβέρνηση Καραμανλή με τον Παυλόπουλο και τις εκατοντάδες χιλιάδες προσλήψεις), εσύ το διορθώνεις με απολύσεις αν έχεις τα κότσια. Και αν διαπιστώσεις ότι τα ελλείμματα είναι μαγειρεμένα τότε μειώνεις τις δαπάνες για να τα επαναφέρεις στα σωστά μεγέθη, δεν το καταγγέλλεις σε όσους σε δανείζουν για να πάψουν να σε δανείζουν και να αναγκαστείς να μπεις σε δυσμενή θέση.
Ενώ λοιπόν ο ΓΑΠ σφυροκοπούσε με διαπιστώσεις, επισημάνσεις και συμπεράσματα –καθότι διαπιστωτής, επισημαντολόγος και συμπερασματολόγος– και μας συνιστούσε πως πρέπει να σταματήσει το πελατειακό κράτος, οι διορισμοί, τα ρουσφέτια, να μειωθούν οι κρατικές δαπάνες, ταυτόχρονα οι υπουργοί του Παπουτσής και Ρέπας διαβεβαίωναν με κατηγορηματικούς τόνους ότι δέν πρόκειται να απολυθεί κανένας στο δημόσιο. Φυσικά και ο ΓΑΠ δεν απέλυσε κανέναν από το δημόσιο, μάλιστα προσέλαβε και αρκετές χιλιάδες, και φυσικά δεν μείωσε κανέναν άχρηστο οργανισμό, αντιθέτως δημιούργησε και 42 καινούργιους, μεταξύ των οποίων και μερικούς με ευφάνταστους τίτλους όπως: «οργανισμός υποδοχής επενδυτών» ή «οργανισμός προειδοποίησης τσουνάμι».
Την εποχή του ΓΑΠ, η χώρα βρισκόταν στο στόχαστρο των διεθνών επενδυτών (και κερδοσκόπων) που παρακολουθούσαν στενά την οικονομία – άλλωστε αυτός τους προκαλούσε. Και είδαν πως όχι μόνο δεν είναι μεταρυθμιστής, δεν έκανε καμία ιδιωτικοποίηση, δεν φρόντισε να μειώσει με απολύσεις υπεράριθμους στο δημόσιο και να μειώσει τις κρατικές δαπάνες, αλλά συνέχισε καταγγέλλοντας τον προκάτοχό του να ακολουθεί την ίδια πολιτική με αυτόν, δηλαδή προστασίας του δημόσιου τομέα και του κρατισμού, με τη διαφορά πως πίστεψε ότι μπορεί να κοροϊδέψει όλο τον κόσμο αν χρησιμοποιεί την κατάλληλη ρητορική.
Όμως τους διεθνείς επενδυτές που χειρίζονται τις αγορές ομολόγων δεν τους κορόιδεψε, δεν τους έπεισε πως οι οριζόντιες περικοπές είναι το σωστό μέτρο για να προστατεύσει τους δημοσίους υπαλλήλους και πως μπορεί να διατηρήσει τις ζημιογόνες ΔΕΚΟ επιβάλλοντας διπλασιασμό του πετρελαίου θέρμανσης, αύξηση στα τέλη κυκλοφορίας και υπερφόρους στη βενζίνη. Γιατί ο ΓΑΠ ήταν τολμηρός στις αποφάσεις του και σκληρός. Χτυπούσε αλύπητα όλα τα κοινωνικά στρώματα, αρκεί να μην πειραχτεί ούτε ένας δημόσιος υπάλληλος, αρκεί να μην ιδιωτικοποιηθεί καμία δημόσια επιχείρηση. Όσο για τα επενδυτικά του πλάνα για ανάπτυξη, περιορίζονταν στη μεσογειακή διατροφή, την αιολική ενέργεια και την πράσινη ενέργεια με τα φωτοβολταϊκά.
Οι επόμενοι που κυβέρνησαν και κυβερνούν, συνέχισαν τα ίδια λάθη, όμως αυτοί ανέλαβαν μία χώρα που δεν την δανείζουν οι αγορές και κρέμονται από τις συμφωνίες με τους πιστωτές. Ο ΓΑΠ ξεκίνησε να κυβερνάει μία χώρα που είχε εύκολο δανεισμό με πάμφθηνα επιτόκια, και είχε με άνεση την ευκαιρία να τη διορθώσει, αλλά την έριξε στο σκουπιδοτενεκέ.
Αυτός ο φορέας μεγάλου ονόματος είναι ένας λαϊκιστής που καταγγέλλει το λαϊκισμό, ανεπαρκής και ανίκανος να παράγει έργο αλλά ικανός στις πολιτικές ραδιουργίες και διαδικασίες, ένας επισημαντολόγος για τα πεπραγμένα των άλλων αλλά υπεκφεύγει στα δικά του λάθη, και μοιραίος για όλους μας, γιατί βρέθηκε στο ανώτερο αξίωμα και συμπαρέσυρε τη χώρα στη μεγαλύτερη καταστροφή.
