Τετάρτη, 4 Απριλίου 2018
Το μεγαλοβδομαδιάτικο ντιμπέιτ των πολιτικών αρχηγών: Σώσον Κύριε τον (άμοιρο) λαό σου…
Οι ηγέτες των δυο μεγάλων κομμάτων, ο πρωθυπουργός Αλεξης Τσίπρας και ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας Κυριάκος Μητσοτάκης, επέλεξαν να μας αποχαιρετίσουν ευγενικά χθες, Μεγάλη Τρίτη, ώστε να μην μείνουμε με το παράπονο ότι χάθηκαν για πασχαλινές διακοπές εφάμιλλες των σχολικών, χωρίς να πουν ένα «γεια».
Ετσι ο μεν πρωθυπουργός επέλεξε το πραγματικά ανιαρό σκηνικό του Υπουργικού Συμβουλίου, ο δε κ. Μητσοτάκης το ραδιοφωνικό στούντιο του Real FM.
Πραγματικά δεν θα μπορούσα να πω ποιο ηταν πιο κουραστικό:
Να βλέπεις ένα μάτσο υπουργούς, υφυπουργούς αναπληρωτές, να είναι σε καταστολή ακούγοντας τον πρωθυπουργό να εξηγεί τα πως και τα γιατι και να δικαιολογεί το πως ψηφίσαμε μνημόνια;
‘Η να ακούς έναν αρχηγό αξιωματικής αντιπολίτευσης και πιθανότατα εν αναμονή πρωθυπουργό, να μην εχει και τόσα πολλα να πει τελικά, ώστε να κανει την διαφορά;
Οι χθεσινές προ-πασχαλινές εμφανίσεις (την επόμενη φορά θα τους δούμε να συνοδεύουν με κατάνυξη το Άγιο Φως, σε κάποιον τουριστικό προορισμό, μεχρι να εξαφανισθούν μεχρι την Τρίτη-Τέταρτη της Διακαινησίμου), αν μελετηθούν σε βάθος δείχνουν την ρηχότητα του πολιτικού συστήματος και το δικό μας αδιέξοδο.
Ο κ. Τσίπρας με τις γνωστές παραδοσιακές, σαν τα κάλαντα, νουθεσίες στους υπουργούς, τους κάλεσε να δουλέψουν, αν εχουν διαφωνίες να τις πουν στα …όργανα, προσπάθησε να δικαιολογήσει στους δικούς του την συμμαχία με τον κ. Πάνο Καμμένο και την ανάγκη να καταπιούν την γλώσσα τους μπας και χαλάσει η κουμπαριά. Και συγχρόνως θέλησε να τονώσει το ηθικό τους ειδικά εκείνων των υπουργών και βουλευτών που ηδη βρίσκονται στις εκλογικές περιφέρειες τους και «τρώνε ξύλο» από τους ψηφοφόρους και τους πολίτες.
Θέλησε να τους καθησυχάσει ο κ. Τσίπρας λέγοντας τους ότι θα παει το καραβάνι μεχρι το τελος, μεχρι το 2019 το φθινόπωρο, όταν ολοι βλέπουν ότι το καραβάνι ξέμεινε από κάρα και τα μουλάρια δεν τραβάνε πια.
Η εικονα που θέλησε να περάσει ο κ. Τσίπρας ηταν ότι όλα πάνε καλά, ακομη κι αν δεν το καταλαβαίνουμε, εμεις οι πολίτες. Και όλα θα πανε καλυτερα κάποτε… Και καυχήθηκε για τις ξένες επενδύσεις του τελευταίου μήνα που ξεπέρασαν ολες τις επενδύσεις της πρώτης πενταετίας του Μνημονίου. Αυτό που ξέχασαν να μας πουν είναι ότι οι επενδύσεις αυτές δεν είναι τίποτε περισσοτερο από εκποίηση δημοσίας περιουσίας που τα έσοδα πανε στους δανειστές. ‘Η μήπως η εκχώρηση του 5% του ΟΤΕ στην γερμανική εταιρία θα προσφέρει νέες θέσεις εργασίας και ανάπτυξη;
Και ακούστηκε το γνωστό επιχείρημα: καναμε ότι μπορούσαμε, φάγαμε στο κεφάλι ένα ακομη Μνημόνιο, αλλα είμασταν …ειλικρινείς. Σας είπαμε τι εγινε και εσείς το υπερψηφίσατε το Φθινόπωρο του 2015…
Α, μπα; Μα τοτε μας πασάρατε το δικό σας Μνημόνιο με μπόλικη σάλτσα Θεσσαλονίκης και γαρνιτούρα τα αντίμετρα… Που πήγαν αυτά;
Όσο για τα Εθνικά θεματα, ας θυμηθείτε πρώτα τι απαντούσατε στην κριτική για την πρόσκληση στον Ταγίπ Ερντογαν, για τα σαλιαρίσματα με τα Σκοπια και τον κ. Ράμα και μετα συζητούμε για το τι ακριβως συνέβη. Όσο για τις διεθνείς συμμαχίες: από το στραπάτσο με τον Βλ. Πούτιν, πήγαμε στο φλερτ με τον κ. Ντ. Τραμπ, που τελικά αποδεικνύεται μαλλον ανύπαρκτο, εάν δεν προηγηθεί το δωράκι μερικών εκατοντάδων εκατομμυρίων με τις αναβαθμίσεις των F-16 ώστε να βάλουμε κι εμεις τον οβολό μας στο όραμα του “America First…”.
Και λιγο πριν, ηταν το στούντιο του Real FM και ο καλός δημοσιογράφος Νίκος Χατζηνικολάου, παρέα με τον κ. Κυριάκο Μητσοτάκη. Που όπως κάθε αξιοπρεπής αρχηγός αντιπολίτευσης ειχε πολλα να πει. Όμως ποιος πείθεται;
Ηθελε τελικά να πείσει κάποιον ο κ. Μητσοτάκης; Πιστεύει κανείς ότι υπάρχει μια μαγική συνταγή που θα έλυνε τα εθνικά θεματα, θα συνέτιζε τους Σκοπιανούς, θα έκανε αρνάκια τους Αλβανούς και κυρίως θα έστελνε τον κ. Ερντογαν να γραφει τιμωρία «δεν ξαναπειραζω τους Έλληνες» και δεν θα την ειχε εφαρμόσει η κυβενρηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, και θα την άφηνε να την εφαρμόσει ο κ. Μητσοτάκης;
Τι διαφορετικό δηλαδή θα ειχε κανει μια κυβέρνηση της ΝΔ στην υποθεση των 8; Πιθανον να ειχαν προλάβει να τους δώσουν στον Σουλτάνο πριν να το παρει κανεις χαμπάρι, οπότε πράγματι σημερα θα είχαμε λιγότερα προβλήματα. Αλλα αυτό θα άλλαζε την τουρκική επιθετικότητα στην Κύπρο και στο Αιγαίο; Απλως θα έκανε την Ελλαδα να φαίνεται στα μάτια του Σουλτάνου ως συμπαθές προτεκτοράτο… Όπως πηγε να συμβει με το Κόσσοβο, που ο πρόεδρος με την μισή κυβενρηση παρέδωσαν Γκιουλενιστές στην ΜΙΤ του Ερντογαν…
Εξάλλου, χωρίς φυσικά να υπαρχει οικογενειακή ευθύνη, η κ. Ντόρα Μπακογιάννη θα ειχε πολλα να εξηγήσει στον αδελφό της σε σχεση με το Σκοπιανο τουλάχιστον. Και ποιος συζητούσε για διπλές ονομασίες και για «μακεδονικές γλώσσες»…
Όσο για την οικονομία, απλώς μάθαμε ότι η κυβέρνηση της ΝΔ θα φέρει επενδύσεις, θα ανοίξει θέσεις εργασίας, θα μειώσει τους φόρους για να κινηθεί το χρήμα… Και τελικά όμως όταν τέθηκε το ερώτημα, μάθαμε ότι θα εφαρμοσθεί στο τελευταίο γράμμα του το Μνημόνιο των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, τα μέτρα που θα παίρνονται απλώς δεν θα είναι ιδιοκτησίας της κυβέρνησης αλλα της προηγούμενης και ότι θα μειωθεί το κράτος με λιγότερες προσλήψεις και περιορισμό των συμβασιούχων.
Και έτσι προχωράμε στα αδιέξοδα μας: με την κυβέρνηση να υπόσχεται δώρα Πάσχα και Χριστουγέννων (ακομη και δώρα στις ονομαστικές εορτές των δημοσίων υπαλλήλων θα τάξει), να διορίζει συμβασιούχους, να δημιουργεί φρούδες ελπίδες σε ανθρώπους που υποφέρουν. Και δημιουργεί τελικά το κλίμα για να παει σε εκλογές. Με σύνθημα όχι τα πεπραγμένα της, αλλα επισείοντας τον κίνδυνο να μην υλοποιηθούν οι υποσχέσεις της για επιδόματα, διορισμούς, αυξήσεις, εάν κερδίσει η αντιπολιτευση.
Και τελικά λες ότι τιποτα δεν είναι τυχαίο. Ας μας λυπηθεί τελικά ο Κύριος μέρες που είναι, και ας δείξει την μεγαλοψυχία του ο Σουλτάνος…ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΕΤΡΑΚΗΣ/Ελευθερη Σκεψη
