Πριν λίγο καιρό ο Σκοπιανός πρωθυπουργός Ζόραν Ζάεφ μίλησε ενώπιον του Ευρωκοινοβουλίου. Όπως είπε αμέσως μετά σε τηλεοπτικό κανάλι ο πρώην ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ (και τώρα ανεξάρτητος) Κώστας Χρυσόγονος ο οποίος παρέστη στην ομιλία Ζάεφ, οι μόνοι ευρωβουλευτές που δεν φορούσαν ακουστικά για να ακούν τον διερμηνέα ήταν οι Βούλγαροι. Πράγμα που σημαίνει πολύ απλά ότι ο Βούλγαρος καταλαβαίνει εύκολα και άριστα έναν Σκοπιανό όταν μιλάει. Επομένως έχουν απόλυτο δίκιο οι Βούλγαροι πολιτικοί που έχουν βγει τον τελευταίο καιρό και κατακεραυνώνουν τον Ζάεφ για όσα φαιδρά και ανιστόρητα ισχυρίζεται για τη δήθεν μακεδονική γλώσσα. Η απλή αλήθεια είναι ότι ΔΕΝ υπάρχει μακεδονική γλώσσα όπως την εννοούν οι Σκοπιανοί, αλλά απλώς βουλγαρικό γλωσσικό ιδίωμα.
Θέλοντας να απαντήσει στη βουλγαρική κυβέρνηση και τις προειδοποιήσεις για τις συνέπειες που θα υπάρξουν εάν συνεχίσει να αναφέρεται σε «μακεδονική γλώσσα και έθνος», ο Ζάεφ δήλωσε ότι οι ευρωπαϊκές αξίες πρέπει να γίνονται αποδεκτές από όλους. «Το ότι είμαι Μακεδόνας και μιλώ μακεδονικά, αυτό είναι δικαίωμά μου, είναι ευρωπαϊκή αξία, περιμένω όλες οι ευρωπαϊκές χώρες να αποδεχτούν και να σεβαστούν τις ευρωπαϊκές αξίες. Συμφωνήσαμε να μοιραστούμε την κοινή ιστορία και να συνεχίσουμε να συζητάμε στο πνεύμα της φιλίας, για να οικοδομήσουμε σχέσεις καλές γειτονίας. Δέχτηκα ότι μας ενώνει μια κοινή ιστορία με τους Βούλγαρους. Πιστεύω ότι ο κ. Καρακατσάνοφ, η κ. Ζαχαρίεβα και ο πρωθυπουργός Μπορίσοφ, αλλά πρωτίστως ο βουλγαρικός λαός είναι φίλοι του μακεδονικού λαού».
Ο πρωθυπουργός των Σκοπίων τόνισε μάλιστα ότι η ίδια η Ευρώπη του επέτρεψε να ομιλήσει στη «μακεδονική γλώσσα» στο Ευρωκοινοβούλιο, επιβεβαιώνοντας έτσι την ύπαρξη και αναγνώριση αυτής της γλώσσας.
Όπως επισημαίνει πολύ εύστοχα σε άρθρο του ο καθηγητής Διεθνούς Δικαίου Μιλτιάδης Σαρηγιαννίδης:
«Το Άρθρο 7 είναι η πιο κρίσιμη διάταξη της Συμφωνίας των Πρεσπών, διότι αποτέλεσε την ασφαλιστική δικλείδα για την ολοκλήρωση της διαπραγμάτευσης και παράλληλα τον θεμέλιο λίθο στον οποίο οικοδομήθηκε η συμφωνία. Σύμφωνα με την πρώτη παράγραφο, η Ελλάδα και η πΓΔΜ αναγνωρίζουν ότι η αντίληψή τους για τους όρους "Μακεδονία" και "Μακεδόνας" αναφέρεται σε διαφορετικό ιστορικό πλαίσιο και πολιτιστική κληρονομιά.
Ουσιαστικά, τα δύο συμβαλλόμενα μέρη αναγνωρίζουν ότι ο μοναδικός τρόπος για να επιλύσουν τη διαφορά για το όνομα, είναι η μεταφορά της γνωστικής ασυμφωνίας τους σε ένα κείμενο όπου συμφωνούν πως η χρήση των όρων "Μακεδονία" και "Μακεδόνας" έχει διαφορετικό περιεχόμενο για το καθένα. Επί της ουσίας, η διαφορά δεν εξαλείφεται, δεδομένου ότι και οι δύο πλευρές θα συνεχίσουν να χρησιμοποιούν τους επίμαχους όρους, με την παρεπόμενη συμφωνία ότι αμφότερες δεν θα εννοούν το ίδιο πράγμα. Σε κάθε περίπτωση, το Άρθρο 7 δεν επιλύει τη διμερή διαφορά, αλλά εισάγει ένα νέο πλαίσιο στις σχέσεις των δύο χωρών το οποίο υποβαθμίζει τη σημασία της αποκλειστικής χρήσης των όρων "Μακεδονία" και "Μακεδόνας" νομιμοποιώντας τελικά το αφήγημα του "Μακεδονισμού".
Στον βαθμό λοιπόν που το Άρθρο 7 επιτρέπει τη γνωστική ασυμφωνία των δύο πλευρών, οι διαφορετικές αντιλήψεις μπορούν να επιβιώνουν και να αναπαράγονται προκαλώντας έτσι περαιτέρω εντάσεις με διαφορετικές και ενδεχομένως συγκρουσιακές αφηγήσεις για την εθνική ταυτότητα, τη γλώσσα και την Ιστορία».
Είναι προφανές πλέον ακόμη και στους πιο φανατικούς υποστηρικτές της κυβέρνησης ότι ο Τσίπρας και ο Κοτζιάς είτε δεν κατάλαβαν τι υπέγραψαν στις Πρέσπες, είτε επέλεξαν σκόπιμα να προδώσουν τη Μακεδονία για δικούς τους λόγους. Αυτό αποδεικνύεται και από το ότι η ελληνική κυβέρνηση ουδόλως ασχολείται με το να παρακολουθεί στενά την υλοποίηση της συμφωνίας από πλευράς των Σκοπιανών. Υποτίθεται ότι αυτές τις μέρες οι Σκοπιανοί ψηφίζουν στη Βουλή τους την αναθεώρηση άρθρων του Συντάγματός τους τα οποία κρύβουν αλυτρωτισμό. Ωστόσο οι δημοσιογραφικές πληροφορίες λένε πως κανείς δεν ξέρει ποιες ακριβώς διατάξεις οφείλουν να αναθεωρήσουν οι Σκοπιανοί.
Το πράγμα έχει αφεθεί από ελληνικής πλευράς στη διακριτική τους ευχέρεια. Αλλάζουν μόνο ό,τι είναι ανώδυνο και τους βολεύει, και αφήνουν ίδια και απαράλλαχτα αλυτρωτικά άρθρα που βγάζουν μάτι.
Σύμφωνα με τον καθηγητή Άγγελο Συρίγο, οι τροποποιήσεις του Συντάγματος των Σκοπίων αφήνουν παράθυρα για μελλοντικές διαφορετικές ερμηνείες ακόμα και του όρου «Βόρεια Μακεδονία».
Υπάρχει παραλλήλως με τον όρο «Βόρεια Μακεδονία» η αναφορά σε «μακεδονικό κράτος». Επίσης η αναφορά σε «μακεδονικούς εθνικοαπελευθερωτικούς πολέμους» μπορεί κάλλιστα να περιλαμβάνει και τον ελληνικό εμφύλιο, ενώ παραμένει και η αναφορά σε «Μακεδόνες υπό τη Βουλγαρία και την Ελλάδα», όπου ζητείται η «ενοποίηση ολόκληρου του λαού της Μακεδονίας».
Είναι ολοφάνερο ότι ο Τσίπρας κοιτάζει να μπουρδουκλώσει το σκοπιανό ζήτημα άρον-άρον και να ξεμπερδεύει μια ώρα αρχύτερα. Ούτε νοιάζεται για το αν τηρούν οι Σκοπιανοί τα συμφωνηθέντα, ούτε τον ενοχλούν οι εξωφρενικά ανιστόρητοι ισχυρισμοί του Ζάεφ, ούτε τον ενδιαφέρει καθόλου η Μακεδονία και η Ιστορία της. Απαντώντας πρόσφατα στον Μητσοτάκη στη Βουλή ο Τσίπρας είπε: «Το καλοκαίρι μου λέγατε "δεν θα μπορείς να ανέβεις στη Θεσσαλονίκη" και ανέβηκα στη Θεσσαλονίκη».
Εφόσον ο ελληνικός λαός δεν αντιδρά δυναμικά όπως κάνουν τα «κίτρινα γιλέκα» στη Γαλλία που γονάτισαν τον Μακρόν, ο Τσίπρας θεωρεί ότι θα περάσει την προδοσία από τη Βουλή με τις ψήφους των λιμασμένων για εξουσία εθνομηδενιστών του ΣΥΡΙΖΑ και των διάφορων Παπαχριστόπουλων των άλλων κομμάτων.
Δεν είναι καθόλου απίθανο να μεθοδεύεται και στην Ελλάδα η εξασφάλιση της πλειοψηφίας των 151 βουλευτών με τον ίδιο ακριβώς ελεεινό τρόπο που επιτεύχθηκε στα Σκόπια - με εκβιασμούς και δωροδοκίες. Άλλωστε ο Τσίπρας έχει καταλάβει ότι εκτός από αυτά τα δόλια μέσα έχει υπέρ του και την πατροπαράδοτη ελληνική πολιτική ηλιθιότητα.
Είναι χαρακτηριστική μια παλιότερη αφελής δήλωση του Σταύρου Θεοδωράκη στον Alpha, όπου τόνιζε ότι «το δίλημμα των Ελλήνων δεν θα είναι αν η συμφωνία είναι καλή ή κακή, αλλά αν θα συνταχθούμε με την Ευρώπη, με το ΝΑΤΟ, με τις ΗΠΑ ή αν θα δώσουμε χώρο στους Ρώσους και τους Τούρκους». Δηλαδή ξεπουλάμε τις λαμπρότερες και ενδοξότερες σελίδες της Ιστορίας μας για να μην στεναχωρήσουμε τους Γερμανούς και τους Αμερικανούς. Έλεος με τη βλακεία και την ασχετοσύνη σ' αυτόν τον τόπο...
Σε πρόσφατη ομιλία του στη Βουλή ο Τσίπρας είπε για όσους Έλληνες αντιδρούν στην επαίσχυντη εθνική προδοσία που μαγειρεύει, πως «οι άνθρωποι που διαφωνούν και έχουν ευαισθησίες έχουν καμία σχέση με αυτούς τους ακραίους;... Η μεγάλη πλειοψηφία του λαού μας είναι δημοκράτες και προοδευτικοί πολίτες». Και τότε γιατί τους περιφρονεί και τους λοιδορεί συστηματικά αυτούς τους δημοκράτες και προοδευτικούς πολίτες όπως τους περιγράφει; Γιατί δεν σέβεται την ευαισθησία τους και δεν προχωράει σε δημοψήφισμα για τη συμφωνία των Πρεσπών ώστε να διαπιστώσουμε πέραν πάσης αμφιβολίας αν όντως έχει την έγκριση του λαού;
Γιατί αποφεύγει ακόμη και να ψελλίσει τη λέξη δημοψήφισμα; Αν η συμφωνία που πάει να κλείσει είναι τόσο επωφελής για την Ελλάδα όσο ισχυρίζεται ο ίδιος, γιατί δυσκολεύεται τόσο πολύ να πείσει γι' αυτό τον ελληνικό λαό και προτιμά να τον φιμώσει;
Ο Τσίπρας ισχυρίστηκε επίσης ότι «η συμφωνία των Πρεσπών δεν αναγνωρίζει κανένα έθνος και εθνότητα και ότι η μακεδονική γλώσσα δεν έχει καμία σχέση με την αρχαία ελληνική γλώσσα».
Δηλαδή ο Τσίπρας όχι μόνο δεν λέει ούτε μία συγγνώμη για το τεράστιο ατόπημα που έκανε να αναγνωρίσει την ύπαρξη «μακεδονικής γλώσσας» αλλά δεν διστάζει να αποκαλεί έτσι το βουλγαρικό γλωσσικό ιδίωμα των Σκοπιανών μέσα στην ίδια την ελληνική Βουλή!
Ο Ζάεφ μάλιστα αποκάλυψε σε συνέντευξή του σε σκοπιανό κανάλι ότι μόλις ολοκληρώθηκε η τελετή υπογραφής της συμφωνίας των Πρεσπών τον Ιούνιο, ο Τσίπρας του είπε: «Πάμε τώρα απέναντι (στα Σκόπια δηλαδή) για να φάμε μακεδονική σαλάτα!».
Κι έπειτα αυτός ο ανιστόρητος κνίτης παριστάνει τον θιγμένο όταν τον προκαλούν προδότη. Το άκρον άωτον του πολιτικού θράσους...
Stirlitz
Andpik στις 12/13/2018 Κοινή χρήση
Ινφογνωμων Πολιτικα
Παρασκευή
Ο ανιστόρητος κνίτης παριστάνει τον θιγμένο όταν τον αποκαλούν προδότη.
Πριν λίγο καιρό ο Σκοπιανός πρωθυπουργός Ζόραν Ζάεφ μίλησε ενώπιον του Ευρωκοινοβουλίου. Όπως είπε αμέσως μετά σε τηλεοπτικό κανάλι ο πρώην ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ (και τώρα ανεξάρτητος) Κώστας Χρυσόγονος ο οποίος παρέστη στην ομιλία Ζάεφ, οι μόνοι ευρωβουλευτές που δεν φορούσαν ακουστικά για να ακούν τον διερμηνέα ήταν οι Βούλγαροι. Πράγμα που σημαίνει πολύ απλά ότι ο Βούλγαρος καταλαβαίνει εύκολα και άριστα έναν Σκοπιανό όταν μιλάει. Επομένως έχουν απόλυτο δίκιο οι Βούλγαροι πολιτικοί που έχουν βγει τον τελευταίο καιρό και κατακεραυνώνουν τον Ζάεφ για όσα φαιδρά και ανιστόρητα ισχυρίζεται για τη δήθεν μακεδονική γλώσσα. Η απλή αλήθεια είναι ότι ΔΕΝ υπάρχει μακεδονική γλώσσα όπως την εννοούν οι Σκοπιανοί, αλλά απλώς βουλγαρικό γλωσσικό ιδίωμα.
Θέλοντας να απαντήσει στη βουλγαρική κυβέρνηση και τις προειδοποιήσεις για τις συνέπειες που θα υπάρξουν εάν συνεχίσει να αναφέρεται σε «μακεδονική γλώσσα και έθνος», ο Ζάεφ δήλωσε ότι οι ευρωπαϊκές αξίες πρέπει να γίνονται αποδεκτές από όλους. «Το ότι είμαι Μακεδόνας και μιλώ μακεδονικά, αυτό είναι δικαίωμά μου, είναι ευρωπαϊκή αξία, περιμένω όλες οι ευρωπαϊκές χώρες να αποδεχτούν και να σεβαστούν τις ευρωπαϊκές αξίες. Συμφωνήσαμε να μοιραστούμε την κοινή ιστορία και να συνεχίσουμε να συζητάμε στο πνεύμα της φιλίας, για να οικοδομήσουμε σχέσεις καλές γειτονίας. Δέχτηκα ότι μας ενώνει μια κοινή ιστορία με τους Βούλγαρους. Πιστεύω ότι ο κ. Καρακατσάνοφ, η κ. Ζαχαρίεβα και ο πρωθυπουργός Μπορίσοφ, αλλά πρωτίστως ο βουλγαρικός λαός είναι φίλοι του μακεδονικού λαού».
Ο πρωθυπουργός των Σκοπίων τόνισε μάλιστα ότι η ίδια η Ευρώπη του επέτρεψε να ομιλήσει στη «μακεδονική γλώσσα» στο Ευρωκοινοβούλιο, επιβεβαιώνοντας έτσι την ύπαρξη και αναγνώριση αυτής της γλώσσας.
Όπως επισημαίνει πολύ εύστοχα σε άρθρο του ο καθηγητής Διεθνούς Δικαίου Μιλτιάδης Σαρηγιαννίδης:
«Το Άρθρο 7 είναι η πιο κρίσιμη διάταξη της Συμφωνίας των Πρεσπών, διότι αποτέλεσε την ασφαλιστική δικλείδα για την ολοκλήρωση της διαπραγμάτευσης και παράλληλα τον θεμέλιο λίθο στον οποίο οικοδομήθηκε η συμφωνία. Σύμφωνα με την πρώτη παράγραφο, η Ελλάδα και η πΓΔΜ αναγνωρίζουν ότι η αντίληψή τους για τους όρους "Μακεδονία" και "Μακεδόνας" αναφέρεται σε διαφορετικό ιστορικό πλαίσιο και πολιτιστική κληρονομιά.
Ουσιαστικά, τα δύο συμβαλλόμενα μέρη αναγνωρίζουν ότι ο μοναδικός τρόπος για να επιλύσουν τη διαφορά για το όνομα, είναι η μεταφορά της γνωστικής ασυμφωνίας τους σε ένα κείμενο όπου συμφωνούν πως η χρήση των όρων "Μακεδονία" και "Μακεδόνας" έχει διαφορετικό περιεχόμενο για το καθένα. Επί της ουσίας, η διαφορά δεν εξαλείφεται, δεδομένου ότι και οι δύο πλευρές θα συνεχίσουν να χρησιμοποιούν τους επίμαχους όρους, με την παρεπόμενη συμφωνία ότι αμφότερες δεν θα εννοούν το ίδιο πράγμα. Σε κάθε περίπτωση, το Άρθρο 7 δεν επιλύει τη διμερή διαφορά, αλλά εισάγει ένα νέο πλαίσιο στις σχέσεις των δύο χωρών το οποίο υποβαθμίζει τη σημασία της αποκλειστικής χρήσης των όρων "Μακεδονία" και "Μακεδόνας" νομιμοποιώντας τελικά το αφήγημα του "Μακεδονισμού".
Στον βαθμό λοιπόν που το Άρθρο 7 επιτρέπει τη γνωστική ασυμφωνία των δύο πλευρών, οι διαφορετικές αντιλήψεις μπορούν να επιβιώνουν και να αναπαράγονται προκαλώντας έτσι περαιτέρω εντάσεις με διαφορετικές και ενδεχομένως συγκρουσιακές αφηγήσεις για την εθνική ταυτότητα, τη γλώσσα και την Ιστορία».
Είναι προφανές πλέον ακόμη και στους πιο φανατικούς υποστηρικτές της κυβέρνησης ότι ο Τσίπρας και ο Κοτζιάς είτε δεν κατάλαβαν τι υπέγραψαν στις Πρέσπες, είτε επέλεξαν σκόπιμα να προδώσουν τη Μακεδονία για δικούς τους λόγους. Αυτό αποδεικνύεται και από το ότι η ελληνική κυβέρνηση ουδόλως ασχολείται με το να παρακολουθεί στενά την υλοποίηση της συμφωνίας από πλευράς των Σκοπιανών. Υποτίθεται ότι αυτές τις μέρες οι Σκοπιανοί ψηφίζουν στη Βουλή τους την αναθεώρηση άρθρων του Συντάγματός τους τα οποία κρύβουν αλυτρωτισμό. Ωστόσο οι δημοσιογραφικές πληροφορίες λένε πως κανείς δεν ξέρει ποιες ακριβώς διατάξεις οφείλουν να αναθεωρήσουν οι Σκοπιανοί.
Το πράγμα έχει αφεθεί από ελληνικής πλευράς στη διακριτική τους ευχέρεια. Αλλάζουν μόνο ό,τι είναι ανώδυνο και τους βολεύει, και αφήνουν ίδια και απαράλλαχτα αλυτρωτικά άρθρα που βγάζουν μάτι.
Σύμφωνα με τον καθηγητή Άγγελο Συρίγο, οι τροποποιήσεις του Συντάγματος των Σκοπίων αφήνουν παράθυρα για μελλοντικές διαφορετικές ερμηνείες ακόμα και του όρου «Βόρεια Μακεδονία».
Υπάρχει παραλλήλως με τον όρο «Βόρεια Μακεδονία» η αναφορά σε «μακεδονικό κράτος». Επίσης η αναφορά σε «μακεδονικούς εθνικοαπελευθερωτικούς πολέμους» μπορεί κάλλιστα να περιλαμβάνει και τον ελληνικό εμφύλιο, ενώ παραμένει και η αναφορά σε «Μακεδόνες υπό τη Βουλγαρία και την Ελλάδα», όπου ζητείται η «ενοποίηση ολόκληρου του λαού της Μακεδονίας».
Είναι ολοφάνερο ότι ο Τσίπρας κοιτάζει να μπουρδουκλώσει το σκοπιανό ζήτημα άρον-άρον και να ξεμπερδεύει μια ώρα αρχύτερα. Ούτε νοιάζεται για το αν τηρούν οι Σκοπιανοί τα συμφωνηθέντα, ούτε τον ενοχλούν οι εξωφρενικά ανιστόρητοι ισχυρισμοί του Ζάεφ, ούτε τον ενδιαφέρει καθόλου η Μακεδονία και η Ιστορία της. Απαντώντας πρόσφατα στον Μητσοτάκη στη Βουλή ο Τσίπρας είπε: «Το καλοκαίρι μου λέγατε "δεν θα μπορείς να ανέβεις στη Θεσσαλονίκη" και ανέβηκα στη Θεσσαλονίκη».
Εφόσον ο ελληνικός λαός δεν αντιδρά δυναμικά όπως κάνουν τα «κίτρινα γιλέκα» στη Γαλλία που γονάτισαν τον Μακρόν, ο Τσίπρας θεωρεί ότι θα περάσει την προδοσία από τη Βουλή με τις ψήφους των λιμασμένων για εξουσία εθνομηδενιστών του ΣΥΡΙΖΑ και των διάφορων Παπαχριστόπουλων των άλλων κομμάτων.
Δεν είναι καθόλου απίθανο να μεθοδεύεται και στην Ελλάδα η εξασφάλιση της πλειοψηφίας των 151 βουλευτών με τον ίδιο ακριβώς ελεεινό τρόπο που επιτεύχθηκε στα Σκόπια - με εκβιασμούς και δωροδοκίες. Άλλωστε ο Τσίπρας έχει καταλάβει ότι εκτός από αυτά τα δόλια μέσα έχει υπέρ του και την πατροπαράδοτη ελληνική πολιτική ηλιθιότητα.
Είναι χαρακτηριστική μια παλιότερη αφελής δήλωση του Σταύρου Θεοδωράκη στον Alpha, όπου τόνιζε ότι «το δίλημμα των Ελλήνων δεν θα είναι αν η συμφωνία είναι καλή ή κακή, αλλά αν θα συνταχθούμε με την Ευρώπη, με το ΝΑΤΟ, με τις ΗΠΑ ή αν θα δώσουμε χώρο στους Ρώσους και τους Τούρκους». Δηλαδή ξεπουλάμε τις λαμπρότερες και ενδοξότερες σελίδες της Ιστορίας μας για να μην στεναχωρήσουμε τους Γερμανούς και τους Αμερικανούς. Έλεος με τη βλακεία και την ασχετοσύνη σ' αυτόν τον τόπο...
Σε πρόσφατη ομιλία του στη Βουλή ο Τσίπρας είπε για όσους Έλληνες αντιδρούν στην επαίσχυντη εθνική προδοσία που μαγειρεύει, πως «οι άνθρωποι που διαφωνούν και έχουν ευαισθησίες έχουν καμία σχέση με αυτούς τους ακραίους;... Η μεγάλη πλειοψηφία του λαού μας είναι δημοκράτες και προοδευτικοί πολίτες». Και τότε γιατί τους περιφρονεί και τους λοιδορεί συστηματικά αυτούς τους δημοκράτες και προοδευτικούς πολίτες όπως τους περιγράφει; Γιατί δεν σέβεται την ευαισθησία τους και δεν προχωράει σε δημοψήφισμα για τη συμφωνία των Πρεσπών ώστε να διαπιστώσουμε πέραν πάσης αμφιβολίας αν όντως έχει την έγκριση του λαού;
Γιατί αποφεύγει ακόμη και να ψελλίσει τη λέξη δημοψήφισμα; Αν η συμφωνία που πάει να κλείσει είναι τόσο επωφελής για την Ελλάδα όσο ισχυρίζεται ο ίδιος, γιατί δυσκολεύεται τόσο πολύ να πείσει γι' αυτό τον ελληνικό λαό και προτιμά να τον φιμώσει;
Ο Τσίπρας ισχυρίστηκε επίσης ότι «η συμφωνία των Πρεσπών δεν αναγνωρίζει κανένα έθνος και εθνότητα και ότι η μακεδονική γλώσσα δεν έχει καμία σχέση με την αρχαία ελληνική γλώσσα».
Δηλαδή ο Τσίπρας όχι μόνο δεν λέει ούτε μία συγγνώμη για το τεράστιο ατόπημα που έκανε να αναγνωρίσει την ύπαρξη «μακεδονικής γλώσσας» αλλά δεν διστάζει να αποκαλεί έτσι το βουλγαρικό γλωσσικό ιδίωμα των Σκοπιανών μέσα στην ίδια την ελληνική Βουλή!
Ο Ζάεφ μάλιστα αποκάλυψε σε συνέντευξή του σε σκοπιανό κανάλι ότι μόλις ολοκληρώθηκε η τελετή υπογραφής της συμφωνίας των Πρεσπών τον Ιούνιο, ο Τσίπρας του είπε: «Πάμε τώρα απέναντι (στα Σκόπια δηλαδή) για να φάμε μακεδονική σαλάτα!».
Κι έπειτα αυτός ο ανιστόρητος κνίτης παριστάνει τον θιγμένο όταν τον προκαλούν προδότη. Το άκρον άωτον του πολιτικού θράσους...
Stirlitz
Andpik στις 12/13/2018 Κοινή χρήση
Ινφογνωμων Πολιτικα
