που πιάνετε στο στόμα σας την “αποτροπή”
Συνεχώς ακούμε για το Διεθνές Δίκαιο. Ταγοί του έθνους ομιλούν καθημερινά για αυτό κατακεραυνώνοντας την Τουρκία για τις συνεχείς παραβάσεις, παραβιάσεις, τσαμπουκάδες, διεκδικήσεις. Και λοιπόν; Η Τουρκία συγκινήθηκε; Σταμάτησε; Έπαψαν τα τουρκικά αεροσκάφη να αλωνίζουν στο Αιγαίο;
Έγινε κάτι συγκεκριμένο, απτό, ρεαλιστικό, αποτρεπτικό έναντι της Τουρκίας με τις συνεχείς επικλήσεις περί διεθνούς δικαίου; Καλά και άγια, κύριοι, τα θεωρητικά σχήματα, αλλά, δυστυχώς, η ζωή είναι… πιο πρακτικό παιχνίδι.
Ο αξιότιμος κ. Πρόεδρος της Δημοκρατίας, επιθεώρησε τον Στόλο, εκφώνησε λόγο περί σεβασμού του διεθνούς δικαίου με αποδέκτη την Τουρκία, εξέφρασε την ικανοποίησή του για το αξιόμαχο του Πολεμικού Ναυτικού και όλα καλά.
Κάτω απ’ τη βιτρίνα τι υπάρχει… έτερον εκάτερον… Ουδείς ασχολείται και τα ΜΜΕ, στα αξιόπιστα βραδινά δελτία ειδήσεων, υπογράμμιζαν το «ηχηρό» μήνυμα του Προέδρου στην απέναντι πλευρά… Λίαν συγκινητική προσέγγιση.
Αποτέλεσμα; Ουδέν. Και πως θα μπορούσε άλλωστε από την στιγμή που ο φίλτατος ισλαμιστής φασίστας Ερντογάν γνωρίζει ότι το ισοζύγιο ισχύος είναι υπέρ του αφού η Ελλάδα έχει πολλά-πολλά χρόνια να ασχοληθεί σοβαρά με τις Ένοπλες Δυνάμεις της…
Εξαιτίας των πολιτικών της, ανδρών και γυναικών, που όταν τους βολεύει κάνουν τους καμπόσους χρησιμοποιώντας έννοιες ιερές στις διεθνείς σχέσεις και τη στρατηγική, όπως η “αποτροπή”… χωρίς να σκαμπάζουν τι σημαίνει, πως επιχειρείται και τι συνεπάγεται. Ίσως διότι σχετίζονται με τις έννοιες “συνέχεια” και “συνέπεια”, οι οποίες τους είναι παντελώς ξένες, όπως άλλωστε έχουν αποδείξει κατά συντριπτική πλειοψηφία στην πολιτική τους διαδρομή.
Αν η Ελλάδα δεν έχει νύχια να ξυστεί μόνη, το διεθνές δίκαιο δεν θα τη σώσει. Ούτε ο Έλληνας “ξηλώνεται” για να φτιάξει στράτευμα… προάσπισης του διεθνούς δικαίου γελοίοι. Το διεθνές δίκαιο δεν είναι πανάκεια. Όπως έλεγε ο Βίσμαρκ η ισχύς είναι που δημιουργεί δίκαιο. Καθόλου ρομαντική ρήση βέβαια για την όρεξη του ευαίσθητου και επιρρεπή στο παραμύθιασμα Έλληνα, αλλά πέρα για πέρα ρεαλιστική και καθημερινώς εφαρμοζόμενη… από καταβολής κόσμου.
Το διεθνές δίκαιο είναι κυρίως το προκάλυμμα των αδυνάτων. Είναι ασφαλώς και μια προσπάθεια περιορισμού της αυθαιρεσίας των ισχυρών με κάποια επιμέρους αποτελέσματα, αφού ακόμα και οι “μεγάλοι” σπάνε το κεφάλι τους -μη θέλοντας, αν είναι δυνατό, χωρίς να πληγεί ο αντικειμενικός σκοπός που σχετίζεται με το συμφέρον και μόνο με αυτό- να αντιμετωπίσουν τις επικοινωνιακές συνέπειες της δίχως προσχήματα καταπάτησής του. Μέχρι εκεί όμως!
Ξέρουμε ότι έχουμε δίκιο – τουλάχιστον σε ένα μεγάλο βαθμό – με βάση το ισχύον διεθνές δίκαιο έναντι των τουρκικών διεκδικήσεων. Και λοιπόν; Μπορούμε να το διεκδικήσουμε μόνο με την επίκλησή του; Αν ναι γιατί δεν ανακηρύσσουμε ΑΟΖ; Γιατί δεν επεκτείνουμε τα χωρικά μας ύδατα στα 12 ν.μ.;
Κακές πολιτικές, έλλειψη προσωπικού θάρρους και παντελής απουσία προθυμίας για ανάληψη οποιουδήποτε ρίσκου, παρότι είναι ευθέως ανάλογο του προσδοκώμενου οφέλους. Όχι στις διεθνείς σχέσεις μόνο, αλλά στην ίδια τη ζωή! Είδατε να βγάζει κανείς χρήμα χωρίς να είναι διατεθειμένος να ρισκάρει; Επιχειρηματικά, όχι… από το λότο.
Δηλαδή εν ολίγοις περιγραφόμαστε ως, πέσε πίτα να σε φάω! Η επίκληση όμως στο διεθνές δίκαιο μόνιμή μας σταθερά… Όπως και η επίκληση στα θεία τη δύσκολη στιγμή ακόμα και αυτών που δυο λεπτά νωρίς “κατέβαζαν καντήλια”. Εξίσου γελοίο. Δεν είναι;
Κατά τα άλλα η αποτρεπτική ισχύς των Sea Sparrow των φρεγατών κλάσης S επιβάλουν σεβασμό στην Τουρκία… Των φρεγατών που απαξίωσαν διότι δεν τις έβαλαν προτεραιότητα για την απόλυτα απαραίτητη αναβάθμιση μέσης ζωής εδώ και κάμποσα χρόνια, ενώ σήμερα νομίζουν ότι με ψίχουλα θα κάνουν… αναβάθμιση. Δεν θα εξασφαλίσουν τα στοιχειωδώς απαραίτητα για να συνεχίσουν να πλέουν.
Διότι μοίραζαν χρήμα δεξιά αριστερά κάνοντας τους φιλάνθρωπους. Βλέπεις, οι φρεγάτες δεν ψηφίζουν. Εκτός κι αν γίνει η στραβή. Μετά, ξαφνικά θυμήθηκαν ότι η Τουρκία όταν βρίσκει ακυβερνησία χτυπάει. Πολύ αργά κύριοι και κυρίες. Καλή η επιθεώρηση, γενικώς…
Ό,τι υπάρχει, πλέον, υπάρχει, ΔΕΝ προκάνουμε. Παίζουμε στις καθυστερήσεις αν δεν το έχετε καταλάβει. Αν γίνει στραβή, θα ψάχνουν αποδιοπομπαίους στις τάξεις των Ενόπλων Δυνάμεων, αντί αν ψάχνουν για προδότες στις τάξεις τους κάποιοι…
Το διεθνές δίκαιο να σας φυλάει…
defence-point.gr
Δευτέρα
Το διεθνές δίκαιο να σας φυλάει…
που πιάνετε στο στόμα σας την “αποτροπή”
Συνεχώς ακούμε για το Διεθνές Δίκαιο. Ταγοί του έθνους ομιλούν καθημερινά για αυτό κατακεραυνώνοντας την Τουρκία για τις συνεχείς παραβάσεις, παραβιάσεις, τσαμπουκάδες, διεκδικήσεις. Και λοιπόν; Η Τουρκία συγκινήθηκε; Σταμάτησε; Έπαψαν τα τουρκικά αεροσκάφη να αλωνίζουν στο Αιγαίο;
Έγινε κάτι συγκεκριμένο, απτό, ρεαλιστικό, αποτρεπτικό έναντι της Τουρκίας με τις συνεχείς επικλήσεις περί διεθνούς δικαίου; Καλά και άγια, κύριοι, τα θεωρητικά σχήματα, αλλά, δυστυχώς, η ζωή είναι… πιο πρακτικό παιχνίδι.
Ο αξιότιμος κ. Πρόεδρος της Δημοκρατίας, επιθεώρησε τον Στόλο, εκφώνησε λόγο περί σεβασμού του διεθνούς δικαίου με αποδέκτη την Τουρκία, εξέφρασε την ικανοποίησή του για το αξιόμαχο του Πολεμικού Ναυτικού και όλα καλά.
Κάτω απ’ τη βιτρίνα τι υπάρχει… έτερον εκάτερον… Ουδείς ασχολείται και τα ΜΜΕ, στα αξιόπιστα βραδινά δελτία ειδήσεων, υπογράμμιζαν το «ηχηρό» μήνυμα του Προέδρου στην απέναντι πλευρά… Λίαν συγκινητική προσέγγιση.
Αποτέλεσμα; Ουδέν. Και πως θα μπορούσε άλλωστε από την στιγμή που ο φίλτατος ισλαμιστής φασίστας Ερντογάν γνωρίζει ότι το ισοζύγιο ισχύος είναι υπέρ του αφού η Ελλάδα έχει πολλά-πολλά χρόνια να ασχοληθεί σοβαρά με τις Ένοπλες Δυνάμεις της…
Εξαιτίας των πολιτικών της, ανδρών και γυναικών, που όταν τους βολεύει κάνουν τους καμπόσους χρησιμοποιώντας έννοιες ιερές στις διεθνείς σχέσεις και τη στρατηγική, όπως η “αποτροπή”… χωρίς να σκαμπάζουν τι σημαίνει, πως επιχειρείται και τι συνεπάγεται. Ίσως διότι σχετίζονται με τις έννοιες “συνέχεια” και “συνέπεια”, οι οποίες τους είναι παντελώς ξένες, όπως άλλωστε έχουν αποδείξει κατά συντριπτική πλειοψηφία στην πολιτική τους διαδρομή.
Αν η Ελλάδα δεν έχει νύχια να ξυστεί μόνη, το διεθνές δίκαιο δεν θα τη σώσει. Ούτε ο Έλληνας “ξηλώνεται” για να φτιάξει στράτευμα… προάσπισης του διεθνούς δικαίου γελοίοι. Το διεθνές δίκαιο δεν είναι πανάκεια. Όπως έλεγε ο Βίσμαρκ η ισχύς είναι που δημιουργεί δίκαιο. Καθόλου ρομαντική ρήση βέβαια για την όρεξη του ευαίσθητου και επιρρεπή στο παραμύθιασμα Έλληνα, αλλά πέρα για πέρα ρεαλιστική και καθημερινώς εφαρμοζόμενη… από καταβολής κόσμου.
Το διεθνές δίκαιο είναι κυρίως το προκάλυμμα των αδυνάτων. Είναι ασφαλώς και μια προσπάθεια περιορισμού της αυθαιρεσίας των ισχυρών με κάποια επιμέρους αποτελέσματα, αφού ακόμα και οι “μεγάλοι” σπάνε το κεφάλι τους -μη θέλοντας, αν είναι δυνατό, χωρίς να πληγεί ο αντικειμενικός σκοπός που σχετίζεται με το συμφέρον και μόνο με αυτό- να αντιμετωπίσουν τις επικοινωνιακές συνέπειες της δίχως προσχήματα καταπάτησής του. Μέχρι εκεί όμως!
Ξέρουμε ότι έχουμε δίκιο – τουλάχιστον σε ένα μεγάλο βαθμό – με βάση το ισχύον διεθνές δίκαιο έναντι των τουρκικών διεκδικήσεων. Και λοιπόν; Μπορούμε να το διεκδικήσουμε μόνο με την επίκλησή του; Αν ναι γιατί δεν ανακηρύσσουμε ΑΟΖ; Γιατί δεν επεκτείνουμε τα χωρικά μας ύδατα στα 12 ν.μ.;
Κακές πολιτικές, έλλειψη προσωπικού θάρρους και παντελής απουσία προθυμίας για ανάληψη οποιουδήποτε ρίσκου, παρότι είναι ευθέως ανάλογο του προσδοκώμενου οφέλους. Όχι στις διεθνείς σχέσεις μόνο, αλλά στην ίδια τη ζωή! Είδατε να βγάζει κανείς χρήμα χωρίς να είναι διατεθειμένος να ρισκάρει; Επιχειρηματικά, όχι… από το λότο.
Δηλαδή εν ολίγοις περιγραφόμαστε ως, πέσε πίτα να σε φάω! Η επίκληση όμως στο διεθνές δίκαιο μόνιμή μας σταθερά… Όπως και η επίκληση στα θεία τη δύσκολη στιγμή ακόμα και αυτών που δυο λεπτά νωρίς “κατέβαζαν καντήλια”. Εξίσου γελοίο. Δεν είναι;
Κατά τα άλλα η αποτρεπτική ισχύς των Sea Sparrow των φρεγατών κλάσης S επιβάλουν σεβασμό στην Τουρκία… Των φρεγατών που απαξίωσαν διότι δεν τις έβαλαν προτεραιότητα για την απόλυτα απαραίτητη αναβάθμιση μέσης ζωής εδώ και κάμποσα χρόνια, ενώ σήμερα νομίζουν ότι με ψίχουλα θα κάνουν… αναβάθμιση. Δεν θα εξασφαλίσουν τα στοιχειωδώς απαραίτητα για να συνεχίσουν να πλέουν.
Διότι μοίραζαν χρήμα δεξιά αριστερά κάνοντας τους φιλάνθρωπους. Βλέπεις, οι φρεγάτες δεν ψηφίζουν. Εκτός κι αν γίνει η στραβή. Μετά, ξαφνικά θυμήθηκαν ότι η Τουρκία όταν βρίσκει ακυβερνησία χτυπάει. Πολύ αργά κύριοι και κυρίες. Καλή η επιθεώρηση, γενικώς…
Ό,τι υπάρχει, πλέον, υπάρχει, ΔΕΝ προκάνουμε. Παίζουμε στις καθυστερήσεις αν δεν το έχετε καταλάβει. Αν γίνει στραβή, θα ψάχνουν αποδιοπομπαίους στις τάξεις των Ενόπλων Δυνάμεων, αντί αν ψάχνουν για προδότες στις τάξεις τους κάποιοι…
Το διεθνές δίκαιο να σας φυλάει…
defence-point.gr
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου