Ο Σκουρλέτης είναι μία ανορθογραφία του Αυτοκράτορα Αλέξιου

Η ΣΥΡΙΖΑΪΚΗ 18Η ΜΠΡΥΜΑΙΡ Xρήστος Ράπτης>Ο Σκουρλέτης είναι μία ανορθογραφία του Αυτοκράτορα Αλέξιου Αν δεν υπήρχε ο Τσίπρας, ο Πάνος θα έπαιζε πρέφα σε γηροκομείο 23 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2019 Αν είναι αλήθεια ότι ο ΣΥΡΙΖΑ όπως τον ξέραμε πέθανε το βράδυ των εκλογών της 7ης Ιουλίου, τότε ο Σκουρλέτης στη θέση του γραμματέα είναι μια υπαρξιακή ανορθογραφία για τον Τσίπρα. Και αυτό γιατί ακόμα και τα αγέννητα γνωρίζουν ότι ο άθλος του 31,5% σε συνθήκες αδιανόητες για τον ΣΥΡΙΖΑ, όπως διαμορφώθηκαν μετά το 40% που έφαγε στο κεφάλι η Κουμουνδούρου, οφείλεται στον Τσίπρα, χάρη στον οποίο στάθηκε όρθιο το μαγαζί. Toυ Χρήστου Ράπτη [iefimerida.gr] Αν δεν υπήρχε ο Αλέξης Τσίπρας, σήμερα ο Σκουρλέτης και οι περί αυτόν όχι μόνο βουλευτές δεν θα ήταν, αλλά μάλλον θα έπαιζαν πρέφα σε κανένα γηροκομείο. Είναι, νομίζω, προφανές ακόμη και στους πρωτοετείς φοιτητές των πολιτικών επιστημών ότι η συγκατοίκηση μεταξύ των Σκουρλέτηδων και του Τσίπρα δεν έχει κανένα μέλλον. Το πρόβλημα δεν είναι, προφανώς, μόνο ηλικιακό. Είναι πρωτίστως πολιτικό και ιδεολογικό. Η δοκιμασία της εξουσίας, που τους βρήκε όλους απροετοίμαστους, άλλαξε πλήρως τον Τσίπρα, όχι όμως τους υπόλοιπους που δεν πήραν χαμπάρι τίποτα και τώρα προσπαθούν να κρατήσουν το μαγαζί αγκυροβολημένο στα καθησυχαστικά γι’ αυτούς νερά της EKON Ρήγας Φεραίος, των Συσπειρώσεων, του άτυπου νταραβεριού με τους μπαχαλάκηδες και τον αδιέξοδο ακτιβισμό. Τρέμουν τις διευρύνσεις, τους πανικοβάλλουν οι μεταλλάξεις και αντιμετωπίζουν κάθε προσαρμογή στην πραγματικότητα με την καχυποψία και την άρνηση των πρώτων χριστιανών. Κάτι, δηλαδή, σαν το ΚΚΕ. Το κόμμα δεν αλλάζει ποτέ και ανήκει στην ιδρυτική γραφειοκρατία του. Όλοι αυτοί τρέμουν την αστικοποίηση του Τσίπρα γιατί καταλαβαίνουν ότι η μετακίνησή του προς το Κέντρο και τη Σοσιαλδημοκρατία θα τους στερήσει ζωτικό χώρο και θα αμφισβητήσει την ύπαρξή τους. Το βασικό πρόβλημα στελεχών σαν τον Σκουρλέτη είναι ότι αντιμετωπίζουν την πραγματικότητα με εμμονές, κολλήματα και παλιά αναλυτικά εργαλεία και αρνούνται να καταλάβουν ότι η επόμενη καθημερινή μάχη θα δοθεί στο Κέντρο. Και ως γνωστό, χωρίς Κέντρο δεν υπάρχουν πλειοψηφίες. Κατά την ταπεινή μου γνώμη, ο Τσίπρας είναι ήδη φευγάτος, έχει αρχίσει να κάνει τις κινήσεις εκείνες στην αόρατη σκακιέρα που ονομάζεται στρατηγική με στόχο να αδρανοποιήσει όλη την παλιά φρουρά. Δεν χρειάζεται να γνωρίζει κανείς την ανθρωπογεωγραφία του ΣΥΡΙΖΑ για να καταλάβει τι γίνεται. Οι επιλογές, ας πούμε, του Καλογήρου (του ικανότερου, κατά τη γνώμη μου, στελέχους σήμερα του ΣΥΡΙΖΑ), του Χαρίτση και της Γεροβασίλη σηματοδοτούν το τέλος των φανατικών που μέχρι χθες κατοικοέδρευαν και στο ίδιο το Μαξίμου. Κατά τη γνώμη μου, είναι επίσης προφανές ότι δεν βρισκόμαστε μακριά από μια συριζαϊκή 18η Μπρυμαίρ που θα οδηγήσει στο καινούργιο κομματικό νόμισμα. Στο οποίο από τη μία πλευρά θα αναγράφεται «Δημοκρατία του ΣΥΡΙΖΑ» και από την άλλη «Αυτοκράτορας Αλέξιος».