Αλάχ ή Γιαχβέ;

του Παντελή Σαββίδη Το συριακό δράμα δεν μπορεί κανείς να το περιγράψει στην προοπτική του. Μεταβάλλεται καθημερινά. Η σημερινή εικόνα του δείχνει έναν περιχαρή Ερντογάν να απειλεί τους πάντες και να διεκδικεί την ακεραιότητα της Συρίας την οποία θα προστατεύσει, όπως λέει, να διαπραγματεύται με τους αμερικανούς την υποχώρηση των Κούρδων ανατολικά του Ευφράτη και να την επιτυγχάνει, να απειλεί το Ισραήλ (πρώτη φορά εγκρίνω την πολιτική του Ισραήλ) και όποιον άλλο τολμήσει να παρέμβει στους τρομοκράτες που κατέλαβαν την Συρία και θα δούμε αν θα εφαρμόσουν την Σαρία. Η γειτνίαση του άμεσου ενδιαφέροντος του Ισραήλ με της Τουρκίας, έχει ενδιαφέρον. Θα έρθουν σε σύγκρουση; Είναι ό,τι εύχομαι στην περιοχή. Αλλά δεν θα γίνει. Η Τουρκία γνωρίζει τα όριά της. Και δεν φθάνουν στην σύγκρουση με το Ισραήλ. Τα όριά του τα γνωρίζει και το Ισραήλ. Και δεν φθάνουν σε σύγκρουση με την Τουρκία. Βεβαίως, στην περιοχή οι ανακατατάξεις τώρα άρχισαν. Και το ΝΑΤΟ θα βγει διαφορετικό αν δεν το διαλύσει ο αμερικανός λογιστής Τράμπ (πληρώστε την συνδρομή διαφορετικά θα σας κόψω το περιοδικό). Αυτά, όπως φαίνονται τα πράγατα σήμερα το πρωί. Αύριο μπορεί να είναι διαφορετικά. Αν η αντιπαράθεση Τουρκίας- Ισραήλ πάρει στρατηγικά χαρακτηριστικά (που δεν αποκλείεται), τότε η Ελλάδα (ποια Ελλάδα θα μου πείτε) να δει σοβαρά την στρατιωτική συμμαχία με το Ισραήλ. Το Ισραήλ δεν άφησε τίποτε όρθιο στην περιοχή για να δυσκολέψει, πλέον, μια στρατιωτική συνεργασία μαζί του. Όσο υπήρχαν δυνάμεις που το αντιμάχονταν η Ελλάδα έπρεπε να κρατήσει ισορροπίες. Τώρα το Ισραήλ έχει κυριαρχήσει κατά κράτος. Δεύτερον υπενθυμίζω πως ο τρισκατάρατος (αυτός που έδωσε ψωμί σε όλους και δεν θέλουν σήμερα,ευνοημένοι γαρ, να περνά ούτε απο το μυαλό τους) στο πλαίσιο αντιμετώπισης της Τουρκίας είχε συνεννοηθεί με τον πατέρα Άσαντ να αποκτήσει η Ελλάδα στρατιωτική βάση στη Συρία ή να έχουν κοινά σχέδια Αθήνα και Δαμακός αντιμετώπισης της τουρκικής απειλής. Βέβαια, όλα αυτά ναυάγησαν απο τους λιλιπούτειους διαδόχους. Η υπόθεση Οτσαλάν έδειξε την αδυναμία συντονισμένης αντιμετώπσιης της Τουρκίας. Τότε που Ισραήλ και ΗΠΑ ήταν στο πλευρά της Άγκυρας. Σήμερα; Αυτά που προτείνονται είναι για ηγέτες όχι για γόνους που ένας παραιτημένος λαός περιμένει να μεγαλώσουν για να φωνάξει ωσαννά. Αυτά για σήμερα. Αύριο τα πράγματα μπορεί να έχουν μεταστραφεί.