Τετάρτη

Ο «Πήλινος Στρατός» του κ. Τσίπρα


31|10|2017 ΘΑΝΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΠΟΥΛΟΣ Απλώνει... τραχανά όπου θέλει και τον βολεύει ο πρωθυπουργός κ. Τσίπρας, δημιουργώντας θέματα και καταστάσεις που κρίνει ότι τον βολεύουν τώρα, ή θα μπορέσει , αν χρειασθεί, να τα επιστρατεύσει στην επικαιρότητα όταν προκύψει ανάγκη. Να δημιουργήσει «κλίμα» και εντυπώσεις, να αποπροσανατολίσει, να παρασύρει... Ξέρει ότι το μπορεί. Και δεν υπάρχει κανένας να του αντισταθεί, να τον εμποδίσει, να του επιβάλλει άλλο τρόπο του πολιτεύεσαι. Το πέτυχε μετά την μεγάλη εσωκομματική κρίση του καλοκαιριού του 2015 που οδήγησε στην διάσπαση και την αποχώρηση των «σκληρών» Λαφαζανοστρατούληδων, και του επέτρεψε να πλασάρει ένα πιο «ρεαλιστικό», διαλλακτικό προφίλ, χάρη στο οποίο -και την ανετοιμότητα της αντιπολίτευσης- κατόρθωσε με ψευδοδεσμεύσεις και γενικόλογες ακοστολόγητες «φιλολαϊκές» πολιτικές εξαγγελίες να ξανακερδίσει στις εκλογές. Έκτοτε, κάνει την μια κωλοτούμπα πάνω στην άλλη, υποστηρίζει με πάθος κάποιες ιδεοληψίες του παρελθόντος και... πράττει τα εντελώς αντίθετα στο πραγματικό πεδίο της πολιτικής, ρίχνει θεαματικά (για το κοινό του, έστω...) πυροτεχνήματα για κοσμογονικές «μεταρρυθμίσεις», τα οποία αμέσως μετά βάζει... στο ράφι για να τα ξαναχρησιμοποιήσει όταν κρίνει ότι ήρθε η ώρα για νέους αποπροσανατολισμούς, και δημιουργία βολικής για τα σχέδια του ατζέντας... Πως το καταφέρνει; Στηρίζεται στον...Πήλινο Στρατό του! Την κοινοβουλευτική του ομάδα, την οποία ελέγχει απολύτως, πότε αφήνοντας τα λουριά λάσκα, πότε τραβώντας τα, αλλά έχοντας εξασφαλίσει ότι θα παραμείνει πιστός και... ακίνητος, θεματοφύλακας της κάθε δικής του απόφασης! Κι’ όπως ο πραγματικός πήλινος στρατός στην Κίνα (που βρέθηκε κοντά στο τάφο του πρώτου αυτοκράτορα της χώρας, στην περιοχή της σημερινής πόλης Xian) ο κάθε στρατιώτης έχει ξεχωριστό πρόσωπο, κανείς δεν μοιάζει με τον άλλον. Υπάρχουν οι «ανήσυχοι», οι επικαιρικά «αμφισβητίες», οι «θορυβοποιοί» με ημερομηνία λήξης, οι μπροστάρηδες «γενναίοι», οι συντηρητικοί «σκεπτικοί»... Ακόμη και ο «απρόβλεπτος» κ. Φίλης (που τον ξήλωσε ο αρχιεπίσκοπος, εις μάτην διαδήλωνε με τους σκληρούς αρχαιολόγους για το Ελληνικό. Αμφισβητεί την ορθότητα της συμφωνίας για τα F-16 και τις ρεβεράντζες στον Λευκό Οίκο. Βρίσκει κάθε τόσο μιαν αφορμή να διαφοροποιηθεί...) αν τον δει κανείς μακροσκοπικά και τον αποτιμήσει στην διαδρομή του χρόνου, εντός του «συστήματος» κινήθηκε, δημιουργώντας εντυπώσεις αντιρρήσεων στους κόλπους κόμματος και κοινοβουλευτικής ομάδας, προσφέροντας... άλλοθι στους άλλους «πήλινους» συστρατιώτες του, και στο τέλος παραμένοντας και ο ίδιος πιστός και ακίνητος... Δεν ήταν εύκολο επίτευγμα για τον... παντός καιρού Τσίπρα. Έπαιξε με ισορροπίες, έκανε τον «χαζό» και ανέχθηκε ανταρτιλίκια που στο τέλος καταλάγιασαν και... συνεμορφώθησαν προς τας υποδείξεις. Και το Ελληνικό προχώρησε, και τα αεροδρόμια ιδιωτικοποιήθηκαν, και ο Τράμπ... ανακηρύχθηκε «διάβολος-αλλά με την καλή έννοια, και το «εγκληματικό» κεφάλαιο και οι αγορές κανακεύτηκαν, και από τα «τσακίδια» περάσαμε στις φιλοφρονήσεις και τους τεμενάδες προς του επενδυτές, και στον υπόγειο πλούτο και τα ενεργειακά θα παίξουν «τα συμφέροντα». Στον... τραχανά του κ. Τσίπρα, περιλαμβάνεται, π.χ., η «δημοψηφισματική» αναθεώρηση του Συντάγματος. Θυμάται κανείς τα... ταρατατζούμ της εποχής που εξαγγέλθηκε (μετά τις δεύτερες εκλογές του 2015, ως αριστερό λαϊκό αντίβαρο της κωλοτούμπας του μνημονίου) τις εξαγγελίες για σύσταση ειδικής επιτροπής, τον ευρύ κοινωνικό διάλογο που θα γινόταν με περιφερειακές συνάξεις που θα είχαν... ολοκληρωθεί μέχρι τον Ιούλιο του...2016; Στο ράφι, για να... κατέβει αν και όταν χρειασθεί για αποπροσανατολισμό και δημιουργία «ριζοσπαστικών» εντυπώσεων. Τώρα, με τις δημοσκοπήσεις να μην ευνοούν τον ΣΥΡΙΖΑ και τα μέτρα για να ολοκληρωθεί η αξιολόγηση αντιλαϊκά, σκέφτονται να επαναφέρουν το θέμα στην επικαιρότητα. Ο νέος εκλογικός νόμος και η απλή αναλογική που προβλέπει... συνέπεσε με την κοινωνική αναταραχή για το ασφαλιστικό, τις περικοπές συντάξεων, τις επιβαρύνσεις για τους μικρομεσαίους επιχειρηματίες. Χρειάσθηκε αριστερό αντίβαρο, και βρέθηκε στην καθιέρωση της απλής αναλογικής, πάγιο και ιστορικό αίτημα της αριστεράς. Λειτούργησε ως άλλοθι τότε, αλλά επειδή οι συσχετισμοί στην Βουλή δεν επέτρεψαν την εφαρμογή του από τις επόμενες, αλλά τις μεθεπόμενες εκλογές, ο κ. Τσίπρας σκέφτεται σοβαρά (μετά την εκλογή αρχηγού στην Κεντροαριστερά...) να ξαναφέρει το θέμα στην Βουλή, ζητώντας αυξημένη πλειοψηφία για να ισχύσει η απλή από τις επόμενες κι’ όλας εκλογές! Δύσκολο, αλλά... εξυπηρετικό. Αφ’ ενός για να δημιουργήσει διχόνοιες στην υπό διαμόρφωση κεντροαριστερά -ήδη κάποιοι υποψήφιοι αρχηγοί, θέλουν την απλή, ενώ οι υπόλοιποι θέλουν αλλαγή του εκλογικού νόμου από την επόμενη Βουλή, ώστε ν’ αποκλεισθεί δια παντός η ακυβερνησία, κάτι όμως που θα τους υποχρεώσει να στηρίξουν μια πιθανή κυβέρνηση συνεργασίας με κορμό την ΝΔ, αν δεν εξασφαλίσει αυτοδυναμία. Κι, βέβαια, δεν είναι έτοιμοι να... διακηρύξουν ότι θα συνεργασθούν με την «επάρατη»... Η αλλαγή εκλογικού νόμου επί το δυσμενέστερο για το κόμμα που βρίσκεται στην εξουσία (αφού θα στερηθεί του «μπόνους» των κάμποσων εδρών στο πρώτο κόμμα), συνιστά ηττοπάθεια και ομολογία αβεβαιότητας για τις εκλογικές εξελίξεις. Ναι, αλλά ο κ. Τσίπρας (αν αποφασίσει να ξαναβγάλει την «απλή» από την φαρέτρα του) θα το κάνει για να την χρησιμοποιήσει ως απόδειξη... ακλόνητου σεβασμού στις πάγιες αρχές της αριστεράς! Και θα τον στηρίξει (γιατί δεν μπορεί να κάνει αλλιώς, κι’ ας φοβούνται πολλοί σύντροφοι ότι με την απλή θα... αποχαιρετίσουν για τα καλά Βουλή και προνόμια!) η κοινοβουλευτική του ομάδα, ο πειθήνιος και ασφαλής Πήλινος Στρατός του κ. Τσίπρα, χάρη στον οποίον μπορεί να παίζει ανενόχλητος σε όποιο ταμπλό τον συμφέρει την κάθε στιγμή... Θα πει κανείς: «Ναι, αλλά η κυβερνητική πλειοψηφία, στηρίζεται και στους ΑΝΕΛ του κ. Καμμένου...». Καλά, τώρα! Ο έλεγχος του κ. Καμμένου, είναι πολύ πιο εύκολος από τον έλεγχο της κοινοβουλευτικής ομάδος (και κάποιων εσωκομματικών θυλάκων...) του ΣΥΡΙΖΑ. Θα κάνει το πάν για να μην βγει εκτός παιχνιδιού, θα μανουβράρει τους βουλευτές του (που έτσι κι’ αλλιώς, με τα δημοσκοπικά ευρήματα για τους ΑΝΕΛ, είναι απίθανο να επανεκλεγούν -άρα θέλουν παραμονή στη εξουσία όσο το δυνατόν μακροβιότερη!) και χωρίς τον παραμικρό δισταγμό θα παίζει τον ρόλο του χρήσιμου μπαλαντέρ στον Πήλινο Στρατό του κ. Τσίπρα... iefimerida