February 28, 2015
Του Κώστα Βενιζέλου
Η ΕΠΙΣΚΕΨΗ του Προέδρου στη Μόσχα και η υπογραφή συμφωνιών της Κυπριακής Δημοκρατίας με τη Ρωσική Ομοσπονδία προκάλεσαν τα μουρμουρητά των «συνήθων υπόπτων», που τροφοδοτούν τα αδηφάγα «ευκολόπιστα» διεθνή ΜΜΕ με ξαναζεσταμένες ιστορίες.
Επανέρχονται οι ειδήσεις για τις «περίεργες σχέσεις και εξαρτήσεις της Λευκωσίας από τη Μόσχα», σύντομα δε θα πρέπει να αναμένονται ότι θα ξαναβγούν τα περί ξεπλύματος βρόμικου χρήματος. Μέχρι και για δημιουργία «ρωσικής βάσης» στο νησί έγινε λόγος προ ημερών και παρά τις διαψεύσεις της Λευκωσίας, το θέμα θα συζητηθεί και στο αγγλικό Κοινοβούλιο στις 10 Μαρτίου (θα συμμετέχουν άραγε και οι Στρο και Ρίφκινγκ στη συζήτηση;). Είναι προφανές πως έχουν ενοχλήσει η προεδρική επίσκεψη στη Μόσχα, οι συμφωνίες που υπογράφτηκαν και τα όσα ειπώθηκαν δημόσια.
Πέραν του γεγονότος ότι η Κυπριακή Δημοκρατία ως ανεξάρτητο κράτος έχει δικαίωμα να ασκεί την εξωτερική της πολιτική, να κάνει επιλογές, με βάση τα εθνικά της συμφέροντα, αυτοί που μουρμουρούν θα πρέπει να εξηγήσουν γιατί «η Λευκωσία στρέφεται προς τη Μόσχα». Και στρέφεται προς τη Μόσχα μετά από τις μονόδρομες διαδρομές προς τη… μεγάλη Δύση. Μετά τα χαριεντίσματα με την Ουάσιγκτον και τα καλοπιάσματα του Λονδίνου.
Οι μεγαλόστομες εξαγγελίες της Ουάσιγκτον και οι υπερβολές της υπερδύναμης για «στρατηγική σχέση» με τη λιλιπούτια Κύπρο, οι παραινέσεις, οι υποσχέσεις ότι «ο Μπάιντεν θα τα ψάλλει στον Ερντογάν» για να συνεργασθεί για λύση ήταν μιας χρήσης. Όταν το «Μπαρμπαρός» έκανε σεισμικές έρευνες στην κυπριακή ΑΟΖ, το Στέιτ Ντιπάρτμεντ έψαχνε για δηλώσεις που δεν θα ενοχλούσαν την Άγκυρα ενώ όταν εκφράζονταν παράπονα από τη Λευκωσία, καθησύχαζαν πως «προσπαθούν να πείσουν την Τουρκία». Ψέματα!
Αλλά και οι Βρυξέλλες ακόμη δεν βρήκαν τη διατύπωση για να αντιδράσουν, φραστικά, στις τουρκικές παραβιάσεις σε βάρος ενός κράτους-μέλους. Την ίδια ώρα, με ευκολία καταδικάζουν τη Ρωσία για το Ουκρανικό και ετοιμάζονται για ρήξεις, τεντώνοντας το σχοινί. Πέρα από τη βουβαμάρα των Βρυξελλών έναντι της εισβολής της Τουρκίας στην κυπριακή ΑΟΖ, δεν πρέπει κανείς να ξεχνά ότι οι εταίροι μας αποφάσισαν να χρησιμοποιήσουν την Κύπρο σαν πειραματόζωο. Προχώρησαν ισοπεδώνοντας το τραπεζικό σύστημα και αρπάζοντας καταθέσεις πολιτών «για να ανακεφαλαιοποιηθούν οι τράπεζες» με «ίδια μέσα». Γνώριζαν, προφανώς, πως το πείραμα σε μια μικρή χώρα, όπου οι πολίτες δεν αντιδρούν σχεδόν ποτέ, θα ήταν η ευκολότερη οδός για μια θανατηφόρα δοκιμή.
Συνεπώς, αυτοί που μουρμουρούν για την επίσκεψη Αναστασιάδη στη Μόσχα, τις στρατιωτικές διευκολύνσεις προς τη Ρωσία, θα πρέπει να αναλογιστούν τι έπραξαν για να στηρίξουν τον «στρατηγικό τους εταίρο».
Την ίδια ώρα, η συνεργασία με τη Ρωσία δεν είναι σημερινή, αλλά διαχρονική. Πέρα από τον ενθουσιασμό (ίδιον των πειραματόζωων), θα πρέπει προσγειωμένα να αξιολογηθούν τα αποτελέσματα, γνωρίζοντας πως κάθε χώρα κινείται με βάση τα συμφέροντά της και μόνο. Η διεθνής πολιτική δεν είναι «φιλανθρωπικό ίδρυμα». Δίνεις και παίρνεις. Αυτό θα πρέπει να γίνει.
mignatiou
Share this:
