Κυριακή, 31 Μαΐου 2015
Ο Γιάνης Βαρουφάκης βλέπει την έξοδο λόγω Παναρίτη;
Η Έλενα Παναρίτη έχει ψηφίσει δύο Μνημόνια, έχει υπάρξει βουλευτής Επικρατείας στην κυβέρνηση Παπανδρέου και…
Καστελλόριζου και έχει διατελέσει στέλεχος της Παγκόσμιας Τράπεζας επί μία δεκαετία και πλέον. Και μόνον αυτές οι τρεις παράμετροι του βιογραφικού της ήταν αρκετές για να προεξοφλήσουν την – πανταχόθεν –θύελλα που ξεσήκωσε εντός ΣΥΡΙΖΑ ο διορισμός της, από τον Γιάνη Βαρουφάκη, στη θέση του εκπροσώπου της χώρας στο ΔΝΤ.
Η θύελλα, όμως, δείχνει μάλλον πιο βαθιά αφετηρία και πολιτικές σκιές που υπερβαίνουν την απλή επιλογή ενός προσώπου, όσο αμφιλεγόμενο κι εάν είναι: Δείχνει, σύμφωνα με παράγοντες που γνωρίζουν τα τεκταινόμενα, οι πολιτικές σκιές που πυκνώνουν τελευταία μεταξύ Μαξίμου και υπουργείου Οικονομικών.
Η Έλενα Παναρίτη ήταν προσωπική επιλογή του Γιάνη Βαρουφάκη, τόσο ως συμβούλου στο υπουργείο Οικονομικων και μέλους της αρχικής ομάδας διαπραγμάτευσης στο Brussels Group όσο και ως εκπροσώπου της Ελλάδας στο ΔΝΤ μετά την παραίτηση του Θάνου Κατσάμπα. Κατά κάποια κυβερνητικά στελέχη ειδικά αυτή η τελευταία επιλογή ήταν «περίπου πραξικοπηματική» και έγινε «ερήμην κυβέρνησης, Μαξίμου και κόμματος».
Πηγές του υπουργείου Οικονομικών αντιτείνουν ότι ήταν μια επιλογή απολύτως αξιοκρατική που έγινε «βάσει βιογραφικού και συνέντευξης» ενώπιον επιτροπής 4 κυβερνητικών στελεχών. Κατά τις ίδιες πηγές, εξ αυτών των στελεχών τα δύο – Γιάννης Βαρουφάκης και Γιάννης Σταθάκης – ψήφισαν υπέρ, το ένα, ο Ευκλείδης Τσακαλώτος είπε «όχι», και το τέταρτο, ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Γιάννης Δραγασάκης, ψήφισε «λευκό».
Η εκδοχή κύκλων της αντιπροεδρίας της κυβέρνησης είναι κατά τι διαφορετική. Κατ’ αυτούς, ο Γιάννης Δραγασάκης εξέφρασε έντονες επιφυλάξεις για την επιλογή Παναρίτη, οι οποίες κακώς ερμηνεύθηκαν ως στάση ουδετερότητας.
Ανεξαρτήτως, όμως, της «γκρίζας ζώνης» στη θέση Δραγασάκη, το πολιτικό «δια ταύτα» βρίσκεται αλλού: Στο ότι ο Γιάνης Βαρουφάκης, σύμφωνα με πληροφορίες, επέμεινε σθεναρά στην επιλογή του ακόμη και μετά το κρεσέντο δημόσιας αμφισβήτησης και αντιρρήσεων από στελέχη της κυβέρνησης και του ΣΥΡΙΖΑ – ακόμη και μετά την δημόσια τοποθέτηση, μέσω twitter, κατά του διορισμού Παναρίτη από τον στενότερο συνεργάτη του πρωθυπουργού, τον υπουργό Επικρατείας Νίκο Παππά.
«Η υπόθεση μοιάζει με πρόβα ανασχηματισμού: Ο Βαρουφάκης μένει μέχρι να φύγει, το γνωρίζει, και στέλνει τα δικά του μηνύματα», έλεγε χαρακτηριστικά χθες το βράδυ στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ.
Τα δεδομένα όμως είναι μάλλον πιο σύνθετα. Η κρίσιμη διαπραγμάτευση δεν αφήνει περιθώρια για αλλαγές και ενδοκυβερνητικά μέτωπα, ο δε Γιάνης Βαρουφάκης δεν δείχνει καμία πρόθεση να απομακρυνθεί από το πρώτο πλάνο των πολιτικών εξελίξεων.
Η δε «υπόθεση Παναρίτη» είναι μια ακόμη ευκαιρία για να δηλώσει το δικό του, ιδιαίτερο πάντα, πολιτικό «παρών». Πηγές, άλλωστε, με γνώση του παρασκηνίου, λένε ότι ο διορισμός στο ΔΝΤ είναι η αφορμή και όχι η αιτία, προβάλλοντας δύο ακόμη επιχειρήματα: Το ότι η Ελενα Παναρίτη δεν φαινόταν να ενοχλούσε ως μέλος της ομάδας του Brussels Group και ότι, ακόμη, η θέση του εκπροσώπου στο ΔΝΤ είναι πολύ λιγότερο θεσμική και σημαντική απ’ όσο εμφανίζεται. Στην πραγματικότητα, η Ελλάδα έχει, παραδοσιακά, μια θέση «αναπληρωτή» εκπροσώπου ενός κλαμπ χωρών στο οποίο μετέχουν ακόμη η Ιταλία, η Μάλτα και η Αλβανία και της οποίας προϊσταται πάντα ιταλός εκπρόσωπος.
Εμπειρα κυβερνητικά στελέχη, όμως, την ίδια ώρα αντιτείνουν ότι, ανεξαρτήτως του ειδικού βάρους της θέσης, οι πολιτικοί συμβολισμοί είναι ισχυρότατοι και ικανοί να εκθέσουν καίρια και την κυβέρνηση και τον ίδιον τον πρωθυπουργό. Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, ότι τα social media κατακλύστηκαν χθες από τα πυρά που εξαπέλυε, ως αντιπολίτευση, στη Βουλή ο Αλέξης Τσίπρας κατά του τότε πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου: «Εχετε», έλεγε τότε ο Αλέξης Τσίπρας, «την τεχνογνωσία του ΔΝΤ και της κυρίας Παναρίτη της Παγκόσμιας Τράπεζας που ήταν ειδικευμένη στο real estate και σύμβουλος ενός προέδρου χώρας που αυτή τη στιγμή έχει είκοσι χρόνια κάθειρξη, του Περού», αναφερόμενος στον Φουτζιμόρι.
Κι αυτοί οι συμβολισμοί, μαζί με τους κρίσιμους κομματικούς συσχετισμούς, ίσως αποδειχθούν καταλυτικοί στο πόσο πιο πυκνές ακόμη μπορεί να γίνουν οι σκιές μεταξύ Μαξίμου και υπουργείου Οικονομικών το επόμενο διάστημα.
oparlapipas
