Παρασκευή, 29 Μαΐου 2015
Μέρκελ: Από «κακός δαίμονας» η «σανίδα σωτηρίας» της κυβέρνησης για τη συμφωνία
Την εποχή που ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν αντιπολίτευση η καγκελάριος της Γερμανίας κ. Άνγκελα Μέρκελ ήταν ο «κακός δαίμονας» της Ελλάδας, συμβόλιζε το «μαύρο πανί» και αποτελούσε την «πηγή των δεινών» των μνημονίων.
Μετά την ανάληψη της διακυβέρνησης της χώρας και την εξέλιξη της πορείας των διαπραγματεύσεων με τους δανειστές η κυρία Μέρκελ αποτελεί, όπως όλα δείχνουν, για τον πρωθυπουργό κ. Αλέξη Τσίπρα, τη μοναδική «σανίδα σωτηρίας» για την επίτευξη συμφωνίας .
Μέσα σε μόλις τέσσερις μήνες διακυβέρνησης έπεσε κυριολεκτικά ο ουρανός στο κεφάλι μας.
Η δήλωση του επικεφαλής της διαπραγματευτικής ομάδας της Ελλάδας κ. Ευκλείδη Τσακαλώτου στον Guardian ότι στο Βrussels Group «δεν μπορεί να ολοκληρωθεί ο συμβιβασμός» και πως είναι ξεκάθαρο πλέον ότι «η οποιαδήποτε σύγκλιση θα γίνει σε ανώτατο πολιτικό επίπεδο, όπου οι πολιτικοί θα κληθούν να συμφωνήσουν και να γεφυρώσουν το κενό», δεν αφήνει περιθώρια παρερμηνειών και αμφισβητήσεων: η λύση βρίσκεται στα χέρια της κυρίας Μέρκελ ή, τουλάχιστον, σε αυτήν τη στρατηγική επιλογή έχει οδηγήσει η τακτική της ομάδας διαπραγμάτευσης.
Ο πρόεδρος της Γαλλίας κ. Φρανσουά Ολάντ, παρότι θα λέγαμε ότι βλέπει θετικά τις απαιτήσεις της Ελλάδας και εμφανίζεται υπέρμαχος ενός «έντιμου συμβιβασμού», δεν διαθέτει την αναγκαία δύναμη να επηρεάσει τις πολιτικές εξελίξεις στην ευρωζώνη, εγκλωβισμένος στα τεράστια οικονομικά προβλήματα της Γαλλίας, τα οποία έχουν οδηγήσει στο στραπατσάρισμα του πολιτικού του προφίλ.
Ο πρόεδρος της Κομισιόν κ. Ζαν Κλοντ Γιούνκερ, ο οποίος νοσταλγεί τις ημέρες της συνεργασίας του με τον πρώην πρωθυπουργό κ. Αντώνη Σαμαρά και παρά τον διακηρυγμένο «φιλελληνισμό του», αναγκάσθηκε να ανακρούσει πρύμναν όταν τα «γεράκια» των Βρυξελλών του τράβηξαν το χαλί κάτω από τα πόδια για τα προσωπικά παιχνίδια τα οποία επιχείρησε να παίξει προωθώντας την στρατηγική της απομάκρυνσης του ΔΝΤ από τις ευρωπαϊκές υποθέσεις.
Η επικεφαλής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου κυρία Κριστίν Λαγκάρντ απεδείχθη ότι προτείνει τη «σκληρή γραμμή», απαιτώντας εδώ και τώρα εφαρμογή – τουλάχιστον- του e-mail Χαρδούβελη και θέτοντας ως προϋπόθεση για την εκταμίευση του μέρους της δόσης που αφορά το Ταμείο την ολοκλήρωση της αξιολόγησης.
Η κυρία Λαγκάρντ, παρά την «επιχείρηση γοητείας του κ. Βαρουφάκη», εμφανίζεται άκαμπτη και απέναντι στο ελληνικό ζήτημα, συμμαχεί το παρασκήνιο με τον κ. Β. Σόϊμπλε, ο οποίος, ελέγχει πλήρως το Europgroup σε μία κοινή πλεόν προσπα΄θεια, όπως διατείνεται τουλάχιστον το Μαξίμου, να κουρελιάσει τις «κόκκινες γραμμές» που έχει θέσει η κυβέρνηση.
Η αδιαλλαξία όμως της επικεφαλής του ΔΝΤ, όπως δείχνει η συνέντευξή της στη γερμανική εφημερίδα Frankfurter Allgemeine Zeitung, δεν κάμφθηκε ούτε από την παρέμβαση του κ. Μπάρακ Ομπάμα αν και οι ΗΠΑ αποτελούν το βασικό μέτοχο του Ταμείου. «Μία ενδεχόμενη έξοδος της Ελλάδας από το ευρώ δεν θα αποτελούσε έναν υγιεινό περίπατο για την Ευρώπη, αλλά δεν θα σηματοδοτούσε και το τέλος του ευρώ», δήλωσε η κυρία Λαγκάρντ.
Η κυρία Λαγκάρντ μίλησε και στο πρωινό μαγκαζίνο της γερμανικής δημόσιας τηλεόρασης, όπου σημείωσε με μια δόση σαρκασμού:
«Προσωπικά έχω ένα πολύ καλό προαίσθημα όταν ακούω ότι οι ελληνικές αρχές και οι έλληνες πολιτικοί θέλουν να τηρήσουν τις δεσμεύσεις τους. Πρόκειται για ένα χρέος που έχουν έναντι της διεθνούς κοινότητας. Το ΔΝΤ έχει 188 μέλη, από τις φτωχότερες μέχρι τις πλουσιότερες χώρες του κόσμου. Όταν υπάρχει λοιπόν ένα χρέος, το χρέος αυτό είναι έναντι αυτών των χωρών. Πρόκειται για θέμα σεβασμού».
Η ελπίδες, λοιπόν, του Μεγάρου Μαξίμου, στελέχη του οποίου αισιοδοξούν ότι θα υπάρξει τελικά συμφωνία και τελευταία έχουν αποσύρει από το τραπέζι των διαπραγματεύσεων το σενάριο της ρήξης, ευελπιστούν ότι η Γερμανίδα καγκελάριος κυρία Ανγκελα Μέρκελ θα «αναλάβει τις ιστορικές ευθύνες της απέναντι στην ευρωζώνη» και θα συμβάλει αποφασιστικά- όπως είχε εξάλλου δεσμευθεί στην τελευταία συνάντηση της με τον Έλληνα πρωθυπουργό κ. Αλέξη Τσίπρα στη Ρίγα της Λετονίας-, για την επίτευξη αμοιβαίας επωφελούς λύσης.
Παραμένει άγνωστο το τι έχει συμφωνηθεί μέσω της «κόκκινης γραμμής» που έχουν εγκαινιάσει οι δύο πλευρές ώστε να επιλύονται διάφορα ζητήματα τα οποία θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε ένα Grexident. Είναι ένας δίαυλος επικοινωνίας, ο οποίος θα λέγαμε αποτελεί τη συνέχεια του διαύλου που είχε εγκαινιασθεί πριν την ανάληψη της διακυβέρνησης της χώρας από το ΣΥΡΙΖΑ μεταξύ του κ. Τσίπρα και της Γερμανικής Καγκελαρίας με την μεσολάβηση του πρώην στελέχους της ΕΚΤ κ. Ασμουσεν.
Η πραγματικότητα όμως είναι ότι η κυρία Μέρκελ και Σόϊμπλε μοιράζονται απέναντι στην Ελλάδα τους καουμπόϊκους ρόλους του «καλού« και του «κακού», αν και θα μπορούσαμε να προσθέσουμε στο ρόλο του «άσχημου» τον επικεφαλής του ΕΚΤ κ. Μάριο Ντράγκι, ο οποίος κρατάει τα κλειδιά της χρηματοδότησης της χώρας, μέσω της οποίας βρίσκει πρόσφορο έδαφος το παιχνίδι των εκβιασμών.
Σύμφωνα με ανταπόκριση από την Ουάσιγκτον του κ. Θανάση Τσίτσα που αναρτήθηκε στο Real.gr, oι δύο τελευταίες τηλεφωνικές συνομιλίες μεταξύ του Έλληνα πρωθυπουργού κ. Αλέξη Τσίπρα και του Αμερικανού υπουργού Οικονομικών κ. Τζακ Λιού, μέσα σε διάστημα μόλις πέντε ημερών, έχουν ένα έντονο όσο και πολυσύνθετο παρασκήνιο στο οποίο εμπλέκεται προσωπικά η Γερμανίδα Καγκελάριος κυρία Άνγκελα Μέρκελ.
Αμερικανός διπλωμάτης αποκάλυψε ότι στην Ρίγα της Λετονίας και στο τετ α τετ που υπήρξε μεταξύ Μέρκελ-Τσίπρα την περασμένη εβδομάδα, η Γερμανίδα Καγκελάριος προέτρεψε τον Έλληνα πρωθυπουργό να ζητήσει την βοήθεια του Μπαράκ Ομπάμα για να τεθεί – παρά το γεγονός ότι δεν είναι στην ατζέντα – το ελληνικό ζήτημα στην Σύνοδο του G7 στην Δρέσδη, αλλά και να μεσολαβήσει ώστε καμφθούν οι αντιστάσεις του ΔΝΤ και να ανοίξει ο δρόμος για μια συμφωνία.
Μέρκελ και Τσίπρας, σύμφωνα πάντα με τον Αμερικανό διπλωμάτη, είχαν μια ενδελεχή συζήτηση για τις δυσκολίες της διαπραγμάτευσης και τα εμπόδια τα οποία συνεχώς προβάλει, όχι μόνο το ΔΝΤ, αλλά και για την αντιπαραγωγική στάση που κρατά ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών κ. Βόλφγκανγκ Σόιμπλε με τον οποίο η κ. Μέρκελ έχει διαφορετικές απόψεις για την οικονομία.
Μάλιστα, κατά τις ίδιες πληροφορίες, όταν ο πρωθυπουργός σημείωσε την αντιπαραγωγική και σκληρή στάση που κρατά ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε στην διαπραγμάτευση η κυρία Μέρκελ φέρεται να του είπε: «Eγώ κυβερνώ την Γερμανία».
Σωστά, αλλά αυτό απομένει να αποδειχθεί στην πράξη όσον αφορά την Ελλάδα και κυρίως με ποιους όρους, προϋποθέσεις και απαιτούμενα θα αποδεχθεί η κυρία Μέρκελ την επίτευξη συμφωνίας. Βεβαίως, σε καμία περίπτωση αυτή δεν φαίνεται να είναι «αμοιβαία επωφελής» όπως θα ήθελε η ελληνική πλευρά- θα είναι κατά πολύ ετεροβαρής σε βάρος της Ελλάδας.
H&R
