Αν ήταν έτσι Αλέξη, θα βάζαμε στο ΥΠΟΙΚ... κομμωτή
Το πρόβλημα είναι δυστυχώς πολύ μεγάλο. Ο Αλέξης Τσίπρας δεν έχει καταλάβει τίποτε. Δεν αντιλαμβάνεται γιατί η Ελλάδα είναι αποκλεισμένη από τις αγορές, γιατί οι επενδυτές δεν συρρέουν στην αυλή μας. Δεν κοροϊδεύει, μακάρι να ήταν έτσι. Είναι θέμα πλήρους άγνοιας. Πιστεύει ότι αν κουρευτεί το χρέος δια μαγείας θα επιστρέψουμε στις αγορές.
Όπως κάποτε πίστευε ότι εκείνος θα βαράει το νταούλι και οι αγορές θα χορεύουν, όπως πίστευε ότι είναι διαθέσιμα ανά πάσα στιγμή 5-10 δισ. από τον Πούτιν για τα... μικροέξοδα, όπως πίστευε ότι μπορεί να εκβιάζει μία ολόκληρη Ευρωζώνη, όπως ακόμη λέει ότι θα αλλάξει την Ευρώπη. Οι δηλώσεις και οι συνεντεύξεις που έδωσε στις ΗΠΑ αποτελούν μνημείο ελλιπέστατης γνώσης και κατανόησης του τρόπου που λειτουργεί η παγκόσμια οικονομία και οι αγορές.
Ας δούμε λοιπόν τι δήλωσε στην Wall Street Journal: "Η Ελλάδα μπορεί να επιστρέψει στις αγορές ομολόγων εάν επιτευχθεί μια συμφωνία για την αναδιάρθρωση του χρέους". Και αυτό το λέει, δυστυχώς, όχι στους Συριζαίους της Κουμουνδούρου, αλλά στην εφημερίδα που εκφράζει και εκπροσωπεί την καρδιά της Μέκκας των επενδύσεων. Και νομίζει ότι το έκανε το καθήκον του. Είπε μερικές μπούρδες, έδειξε ότι δεν έχει ιδέα από αγορές και τώρα περιμένει επενδυτές στην Ελλάδα. Ή αγοραστές ελληνικών ομολόγων... Ωραίο ανέκδοτο. Το άλλο με τον Τοτό το ξέρει;
Μα καλά. Από όλο το επιτελείο του, κανείς δεν έχει κάτσει να του πει δυο τρία πραγματάκια για το πώς λειτουργούν οι αγορές για να μην εκτίθεται; Ούτε καν ο Βαρουφάκης την εποχή που ήταν κολλητοί; Κανείς δεν του έχει πει ότι η αγορά τίτλων του ελληνικού Δημοσίου έχει να κάνει με την αξιοπιστία και την εμπιστοσύνη; Με το πώς αντιλαμβάνονται οι επενδυτές ότι η ελληνική κυβέρνηση θα μπορέσει να εξυπηρετήσει ακόμη και ένα... "κουρεμένο" χρέος.
Από το πώς προχωρούν οι μεταρρυθμίσεις, από το αν και πώς υλοποιούνται οι δεσμεύσεις του προγράμματος, από το αν υπάρχει ορατή πιθανότητα ανάκαμψης της οικονομίας, από το αν η χώρα έχει βάσιμες προϋποθέσεις να επιστρέψει σε ισχυρούς αναπτυξιακούς ρυθμούς, από το αν υπάρχει σχέδιο ανασυγκρότησης. Από το αν υπάρχει σταθερό φορολογικό περιβάλλον, από το αν έχει καταπολεμηθεί η διαφθορά, από το αν έχει μεταρρυθμιστεί το κράτος ώστε να μην υπάρχουν μόνο γραφειοκρατία και προσκόμματα αλλά και κίνητρα για τους επενδυτές. Από το αν προχωρούν οι ιδιωτικοποιήσεις.
Από το αν μπορεί να θεωρηθεί ανταγωνιστική η οικονομία; Διάβασε ο πρωθυπουργός την τελευταία έκθεση του World Economic Forum για την ανταγωνιστικότητα των οικονομιών; Στην 81η θέση βρίσκεται η Ελλάδα, κάτω από χώρες όπως το Εκουαδόρ, η Μποτσουάνα, η Σρι Λάνκα, η Γουατεμάλα και το Τατζικιστάν. Και βέβαια βρίσκεται στην έσχατη θέση μεταξύ των βαλκανικών χωρών. Δηλαδή η αναδιάρθρωση του χρέους θα εξαφανίσει το πρόβλημα και θα εκτοξεύσει δια μαγείας τη χώρα;
Και θα αναγκάσει τους διεθνείς επενδυτές να αγοράσουν ελληνικούς τίτλους με ελκυστικά για τη χώρα επιτόκια; Γιατί αν δεν του το έχουν πει, στις αγορές μπορεί και τώρα να θέλει να δοκιμάσει να βγει. Πόσο θα του κοστίσει όμως το χρήμα είναι άλλη υπόθεση... Έχει υπόψη του ο κ. Τσίπρας ότι οι άλλες χώρες του ευρωπαϊκού Νότου δανείζονται με ελάχιστο πλέον κόστος; Γιατί νομίζει ότι συμβαίνει αυτό; Μήπως γιατί έχουν κερδίσει την εμπιστοσύνη των επενδυτών και των αγορών; Ενώ εμείς όχι...
Του Δημήτρη Παπακωνσταντίνου