Μια φορά και έναν καιρό σε μια χώρα, να την πούμε Μπανανία για να μην παρεξηγηθούν οι Ελληναράδες, ήταν ένας λαός οι Μπανανόφλουδοι που όλο αγανακτήσουν, έκαναν επαναστάσεις, έγραφαν χιλιάδες αράδες στα πληκτρολόγια τους.
Όχι ότι είχαν άδικο, μια και η Μπανανοκυβέρνηση τους είχε κυριολεκτικά ξεσκίσει στους φόρους, τις περικοπές και ότι άλλο μπορεί κάποιος να φανταστεί.
Οι Μπανανόφλουδοι όμως εκεί πιστοί. Όχι όλοι αλλά οι πολλοί περισσότεροι, ας πούμε 7 στους 10… Δικαιολογίες για να είναι πιστοί έβρισκαν συνέχεια. Ο ένας έλεγε είναι δημόσιος υπάλληλος και φοβάται την εξουσία, ο άλλος είχε δημόσιο υπάλληλο στην οικογένεια, ο τρίτος συνεργάζεται με το δημόσιο και δεν μπορεί να του εναντιωθεί, ο τέταρτος συνεργάζεται με τον συνεργαζόμενο στο δημόσιο, ο πέμπτος γουστάρει την ιδεολογία της μπανονοκυβέρνησης, ο έκτος είναι ελαφρώς αχλαδιά και του αρέσει που πλέον φοράει ψηλοτάκουνο δημόσια και ο έβδομος δουλεύει σε χοτ σποτ.
Υπάρχουν και 3 Μπανανόφλουδοι που πήγαν κόντρα, και τους βρίζουν οι υπόλοιποι 7. Σε λίγα χρόνια οι 3 γίναν 2 γιατί ο ένας την έκανε για το εξωτερικό, μετά 1 γιατί ο δεύτερος έφυγε από το ζωή γιατί δεν άντεξε η καρδούλα του και σήμερα έχει μείνει 1 και αυτός πλέον είναι ερημίτης πάνω στα βουνά, μακριά από όλα…
Και κάπως έτσι πέρασαν 393 χρόνια…
Μετά λοιπόν 393 χρόνια θα βρεθεί ένας Μπανανόφλουδος, πιθανόν σπουδαγμάνος στα ξένα και θα πει καμία επαναστατική ιδέα. Μπορεί και να αρέσει σε μερικούς νέους της Μπανανίας. Κάπου εκεί μεταξύ κόκας, μπάφου και τρυπακίων μπορεί να αποφασίσουν καμία επανάσταση. Έλα όμως που κανείς δεν θυμάται τι είναι αυτό και πως γίνεται…
Τότε θα βρεθεί ένας πρόθυμος Μπανανόφλουδος με λεφτά να χρηματοδοτήσει τα Μπαναφλουδάκια. Στην αρχή θα ρίξουν καμία μολότοφ, μετά τίποτα παραπάνω, θα βάλουν και καμία βόμβα. Στα διαλείμματα θα χωθούν στα μπούτια καμίας χαπακωμένης συντρόφισσας και φυσικά στον κόσμο του μπάφου…
Βέβαια ο λεφτάς δεν θέλει την ανατροπή. Όχι, απλά τα συμφέροντα του θα προωθεί. Να πουλήσει κανένα όπλο στον Μπανανοαστυνομικούς, καμία ασπίδα, χημικά… έτσι μωρέ να γυρίζει το χρήμα…
Και κάπως έτσι θα φθάσουμε στο 4296μχ.
Ο μόνος που τότε σίγουρα θα πανηγυρίζει θα είναι ο Δήμαρχος Φυλής γιατί τότε θα πληρώνει την τελευταία δόση από τα δάνεια που έλαβε ο δήμος του το 1996…
Καλημέρα και καλές διακοπές στους 7 στους 10, που έχουν κατακλύσει τα εθνικά δίκτα, τα λιμάνια και τα αεροδρόμια της χώρας! Ειλικρινά και ΕΚ ΒΑΘΟΥΣ ΚΑΡΔΙΑΣ σας εύχομαι να περάσετε καλά.
Καλημέρα στους 3 στους 10 που και φέτος πήραμε τα παπάρια μας με τις επαναστατικές μας ιδέες…
Ζαχαρίας Μυτιλήνιος/ ΚΑΤΟΧΙΚΑ
