ΝΕΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΦΟΡΟΥΜ
Παρασκευή, 25 Αυγούστου 2017
Η ενίσχυση της εθνικής υπόστασης κρίσιμο εργαλείο οικονομικής και γεωπολιτικής επιβίωσης σε μια Ευρώπη που καταρρέει
Η Ευρωζώνη όπως και το συνολικό Ευρωενωσιακό οικοδόμημα δεν "κατέρρευσε". Και δεν κατέρρευσε, γιατί απλούστατα, το πολυδιαφημισμένο μόρφωμα που παρουσίασαν, επί της ουσίας δεν δημιουργήθηκε ποτέ, με την έννοια ότι ουδέποτε πήρε πραγματική υπόσταση αυτό που επεχείρησαν να εμφανίσουν ως κατάκτηση των λαών και των ενωμένων Ευρωπαϊκών κοινοτήτων...
Η απόπειρα να μασκαρέψουν αυτό το κολαστήριο της μεταμοντέρνας καθυπόταξης των κοινωνιών, δεν άντεξε στο χρόνο, και η χρηματοπιστωτική κρίση του 2008 ήταν η κατακλείδα που αποκάλυψε το αποκρουστικό του πρόσωπο.
Η επικοινωνιακή εξαπάτηση ωστόσο κλιμακώνεται, αφού το ζητούμενο είναι να παραμείνουν οι λαοί φυλακισμένοι στη λαγνεία της αυταπάτης. Έτσι, οι ερμηνείες που επιχειρείται να δοθούν από τους χορογράφους του εγχειρήματος, αποδίδουν την παταγώδη αποτυχία σε παραμορφωτικά και βεβαίως αποπροσανατολιστικά επικοινωνιακά νεφελώματα όπως:
Έλλειψη συνεκτικού οράματος κατά τη δημιουργία του εκτρώματος…
Διαφορετικότητα προσεγγίσεων στο μεταναστευτικό…
Οικονομική ανομοιογένεια του Ευρωπαϊκού Νότου…
Φαινόμενα οικονομικού εθνικισμού…
Και λοιπές αηδίες.
Και πρόκειται για αηδίες, όχι μονάχα γιατί τα ερωτήματα που ανακύπτουν είναι καταλυτικά, αλλά κυρίως γιατί οι απαντήσεις σ αυτά τα ερωτήματα, δεν...
επιδέχονται δεύτερης ερμηνείας.
Υπήρχε ποτέ περίπτωση οι ισχυροί της Ευρώπης να προσχωρήσουν σε μια γεωπολιτική ενοποίηση, προκειμένου οι μεν ισχυροί να κάνουν αναδιανομή της ευμάρειας, και οι ασθενέστεροι να ευνοηθούν με αναδιανομή της μιζέριας;;;
Υπήρχε ποτέ περίπτωση οι αυτονόητοι κανόνες του εθνικού προστατευτισμού να ανακληθούν προκειμένου να καταστεί ευκολότερη η στήριξη των αδυνάτων;;;
Υπήρχε ποτέ περίπτωση να μην βαφτιστεί «οικονομικός εθνικισμός» κάθε εθνική απόπειρα που αποσκοπούσε στην ανάσχεση της τελωνειακής, νομισματικής κλπ ασυδοσίας των ισχυρών και πρωτίστως της ελεύθερης διακίνησης των δικών τους κεφαλαίων, προϊόντων και υπηρεσιών, με αντιστάθμισμα την «ελεύθερη διακίνηση» των δικών μας αναλωσίμων;;;
Υπήρχε ποτέ περίπτωση το κοινό νόμισμα να προκύψει ως large ανάγκη αυτών που νοιάζονται για τη διάχυση της ευημερίας και όχι ως εργαλείο χαλιναγώγησης των κοινωνιών και των επιμέρους δυνατοτήτων των εθνικών οικονομιών των ασθενέστερων κομματιών αυτού του μεταμοντέρνου γεωπολιτικού παζλ που κατασκευάστηκε με πολιτικές αποφάσεις;;;
Υπήρχε ποτέ περίπτωση…
η δική μας λιτότητα να μην αντισταθμίζεται από τη δική τους ευημερία,
η δική μας παραγωγική ποσόστωση να μην αντισταθμίζεται από τη δική τους εξαγωγική φιλοδοξία,
η δική μας δημοσιονομική ισορροπία να μην αντισταθμίζεται από τη δική τους δημοσιονομική υπερεπάρκεια,
η δική μας βιομηχανική συρρίκνωση να μην αντισταθμίζεται από τη δική τους βιομηχανία των ασύδοτων καρτέλ,
η δική μας υψηλή ανεργία, από τη δική τους ανάγκη για δευτερογενή φτηνοπληρωμενη σκλαβιά,
το δικό μας ελλειμματικό εμπορικό ισοζύγιο, από το δικό τους υπερπλεόνασμα μέσα στην ομορφάδα του νεολογισμού των αρχών «του ελεύθερου εμπορίου»,
το δικό μας «συστημικό τραπεζικό σύστημα», από το δικό τους δικαίωμα συστημικής ιδιοκτησίας του «κεντρικού τραπεζίτη»,
η δική μας μειωμένη παραγωγική εξωστρέφεια, από τη δική τους εξαγωγική ασυδοσία,
η δική μας ενεργειακή κατάπτωση στο μαγκάλι του μεσοπολέμου, από τη δική τους διασφάλιση των ενεργοβόρων τους τεράτων;;;
Οι απαντήσεις σε όλα τα παραπάνω, νομίζω πως είναι προφανείς. Και η κατακλείδα αυτών των απαντήσεων στα παραπάνω ερωτήματα, που είναι τα ελάχιστα αλλά ωστόσο είναι άκρως ενδεικτικά, συγκλίνει σε ένα και μόνο συμπέρασμα:
Η αναγκαία μεταστροφή των λαών σε λογικές ενίσχυσης της εθνικής τους υπόστασης ΚΑΙ στην οικονομία ΚΑΙ στη γεωπολιτική, δεν είναι ο «οικονομικός εθνικισμός» που οδήγησε σε αποτυχία αυτό το ναζιστικό μόρφωμα.
Είναι η αυτονόητη απάντηση εθνικής επιβίωσης, η μοναδική την οποία μπορούν να αντιπαραθέσουν οι λαοί, απέναντι στον πραγματικό οικονομικό εθνικισμό των ισχυρών που απειλεί να καταπιεί τις πατρίδες τους και την υπόστασή τους.
Είναι το ισχυρό εργαλείο οικονομικής και γεωπολιτικής επιβίωσης, που μπορεί να μην είναι η μόνη ικανή, είναι όμως αναγκαία συνθήκη που στην αλληλοσύνδεσή της με άλλες αποφάσεις πολιτικές για την οικονομία, την πολιτική και την κοινωνία, μπορούν να ανοίξουν διάπλατα τις πόρτες για ν ατενίσουν και πάλι οι λαοί με αισιοδοξία το μέλλον τους.
του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ/
"ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΦΟΡΟΥΜ"
Πολιτική ειδησεογραφία για την Ελλάδα που αγαπήσαμε... για την Αλήθεια που βρώμισαν στο βούρκο της ψευτιάς τους... για τη Δημοκρατία που εκτελούν...
