Όχι γιατί το λέει η ΝΔ ή κάποιος άλλος, όμως, είναι σίγουρο ότι μπαίνουμε σε μια άτυπη προεκλογική χρονιά. Ό,τι κι αν κάνει ο Τσίπρας είναι σίγουρο ότι το 2019 δεν θα τον βρει στο Μαξίμου, μπορεί δε και νωρίτερα να αναγκαστεί να εγκαταλείψει την εξουσία.
Δεν ξέρουμε αν η ΝΔ θα πάρει αυτοδυναμία, με ποιους θα συνεργαστεί ή αν θα έχουμε πολιτική αστάθεια. Αυτό που ξέρουμε είναι ότι όλες οι κινήσεις που κάνει η κυβέρνηση συγκλίνουν στην άποψη ότι μέσα στο 2018 θα στηθούν κάλπες.
Όχι μόνο η μοιρασιά του πλεονάσματος φτώχειας που θα δοθεί στα τέλη της χρονιάς. Αλλά και οι διάφορες παρεμβάσεις στην παιδεία, την υγεία ή σε θέματα που είναι αμφιλεγόμενα όπως τα διεμφυλικά άτομα, η κάνναβη κ.λπ. δείχνουν ότι υπάρχει συγκεκριμένος πολιτικός σχεδιασμός.
Βασικός σκοπός του Τσίπρα είναι να φέρει πίσω το απογοητευμένο του κοινό. Αυτοί που θεωρούν εαυτούς προοδευτικούς αλλά χτυπήθηκαν καίρια από τα οικονομικά μέτρα της κυβέρνησης. Ο πρωθυπουργός επιχειρεί να τους δώσει ένα άλλοθι για να πουν «μας τσάκισε ο Τσίπρας στη λιτότητα, αλλά η προοδευτική ατζέντα του μας φέρνει πιο κοντά».
Είναι η μάζα εκείνη που ακόμη πιστεύει ότι «το παιδί είναι καλό, αριστερό, αγωνιστής, αλλά για την κρίση φταίνε τα μνημόνια και για τη λιτότητα οι κακοί δανειστές».
Αυτοί οι απογοητευμένοι αλλά πάντα κοντά στον ΣΥΡΙΖΑ ψηφοφόροι είναι μια κρίσιμη μάζα που προσπαθεί να επαναφέρει στις τάξεις της αριστεράς ο Τσίπρας με αυτές τις πρωτοβουλίες. Και ταυτόχρονα θα μοιράζει επιδόματα 800 εκατ. ευρώ όταν η μαύρη τρύπα θα είναι πάνω από 2,5% ως προς την ανάπτυξη και είναι άγνωστο τι θα γίνει αν οι φόροι δεν εισπραχθούν ή αν οι επενδύσεις αργήσουν πολύ ακόμη.
Το σχέδιο έχει κι άλλα στάδια. Όπως π.χ. η αποδόμηση της τακτικής του Μητσοτάκη, ο οποίος δυστυχώς κάνει συνεχώς δωράκια αυτοϋπονόμευσης στον εχθρό καθιστώντας πιο εύκολο το έργο του, η εκμετάλλευση του ταξιδιού στις ΗΠΑ κλπ.
Και το επόμενο μέρος του σχεδίου είναι η παρέμβαση στις τάξεις της Κεντροαριστεράς ενόψει των εκλογών που γίνονται εκεί. Καθόλου τυχαίο δεν είναι το ρεπορτάζ της Κυριακάτικης Αυγής που απαξιώνει την εκλογική διαδικασία λέγοντας ότι «περαστικοί» θα εκλέξουν αρχηγό. Είναι προφανής η προσπάθεια στήριξης της Φώφης Γεννηματά που θέλει μια κλειστή διαδικασία.
Στο Μαξίμου θεωρούν ότι μια ενιαία Κεντροαριστερά με αρχηγό τη Φώφη δεν θα πιάσει πάνω από 7%-8%, επομένως δεν θα μπορέσει να «αρπάξει» τους παλαιούς Πασόκους που βρήκαν στέγη στον ΣΥΡΙΖΑ.
Ομοίως, ο ΣΥΡΙΖΑ στηρίζει και τον Γ. Καμίνη τον οποίο θεωρεί ακίνδυνο.
Όλα αυτά τα τμήματα του σχεδίου που έχει εκπονήσει ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι τίποτε άλλο παρά μόνο μια γενικευμένη προσπάθεια να στρωθεί το «καλό, κόκκινο, χαλί» που θα οδηγήσει στις εκλογές με μοναδικό σκοπό ένα ποσοστό όχι απλά πάνω από 20%. Αλλά μια εκλογική δύναμη που θα μπορεί να αγγίξει το 30% και θα βρίσκεται όσο το δυνατόν πιο κοντά στη ΝΔ ώστε να κάνει τα παζάρια του από ισχυρή θέση.
Οι εκλογές θα γίνουν το 2018 αφού τα σύννεφα στην οικονομία θα συνεχίσουν να μαζεύονται. Για σκεφτείτε ότι τελειώνει και ο Οκτώβριος και δεν έχουμε κανένα νέο για την τρίτη αξιολόγηση. Ούτε βεβαίως έχουμε μια κουβέντα για το χρέος, οι επενδύσεις απλά δεν υπάρχουν, η φοροδοτική ικανότητα έχει εξαντληθεί. Και φυσικά το γεγονός ότι ο Τσίπρας βλέπει αύξηση στους μισθούς του ιδιωτικού τομέα πάνω από 8% είναι δείγμα της επιχείρησης αποπροσανατολισμού.Antinews
16/10/2017