Ο Τσίπρας «πήγε για μαλλί»…
ΘΑΝΆΣΗΣ Κ.·MARDI 23 JANVIER 2018
Του Θανάση Κ.
Όταν διαμήνυσαν του Τσίπρα να «λύσει» την εκκρεμότητα με το όνομα των Σκοπίων, σκέφτηκε πονηρά. Γιατί εθνικά δεν ξέρει να σκέφτεται…
--Αν τα καταφέρω και το «λύσω», παρασύροντας και μερικούς από τους αντιπάλους μου, θα καταγάγω «θρίαμβο»! Θα βγώ και θα πω «έλυσα αυτό που οι άλλοι δεν μπόρεσαν». Κι ίσως να κερδίσω ξανά τις εκλογές…
(Καλά, αυτό το τελευταίο δεν γίνεται, αλλά υπολόγισε πως θα μείωνε κι άλλο τη διαφορά. Που ως τώρα, παρά τους «μποναμαδες» που μοιράζει, είναι κολλημένη στο 10% υπέρ της ΝΔ…)
--Κι αν πάλι δεν τα καταφέρω, θα ρίξω το «φταίξιμο» (blame) στους Σκοπιανούς - στο εξωτερικό. Και θα το παίξω και «ασυμβίβαστος πατριώτης» μέσα στην Ελλάδα (οπότε πάλι θα κερδίσω πόντους εκλογικά…)
--Χώρια που, στο μεταξύ, η ΝΔ θα έχει «διχαστεί» ανάμεσα σε αυτούς που θέλουν «ρεαλιστικά να βοηθήσουν» την επίλυση του προβλήματος κι εκείνους που επιμένουν: καμία ονομασία με το όνομα Μακεδονία…
--Αν φτάσουμε σε «λύση», αυτός ο διχασμός της ΝΔ μπορούσε να την οδηγήσει και σε διάσπαση ακόμα…
--Αλλά κι αν ακόμα δεν φτάναμε σε λύση, και ο Τσίπας έβγαινε «εθνικά αδιάλλακτος», όσοι από τη ΝΔ ζητούσαν ρεαλιστική λύση θα έβγαιναν εντελώς… «φλούφληδες»! Με τον Τσίπρα απέναντί τους να το παίζει «ασυμβίβαστος», θα υστερούσαν και σε «εθνικά ανακλαστικά». Οπότε η ΝΔ θα έχανε από παντού…
Η παγίδα ήταν τέλεια. Και πολύ καλοστημένη.
Ο Τσίπρας θα «κέρδιζε σε όλες τις περιπτώσεις» – θα κέρδιζε ακόμα και τις εκλογές, αν διασπαζόταν η ΝΔ. Κυριολεκτικά win-win…
Έτσι πίστευε ο Τσίπρας και τα παπαγαλάκια του…
Αλλά την πάτησαν οι καϋμένοι. Δεν τους βγήκε…
Γιατί την πάτησαν;
Γιατί πολύ απλά, η ΝΔ απέφυγε πλήρως την παγίδα. Και την αντέστρεψε…
Έκανε αυτό που δεν περίμενε ο ΣΥΡΙΖΑ. Μετά από κάποιες πρώτες «παραφωνίες» και στιγμές αμηχανίας σκλήρυνε τη στάση της. Στην αρχή θολά. Ύστερα πιο καθαρά. Και στο τέλος, σαφέστατα…
* Πρώτα-πρώτα κατάλαβαν στη ΝΔ το εντελώς προφανές:
Λύση με σύνθετη ονομασία και γεωγραφικό προσδιορισμό που περιλαμβάνει το όνομα της Μακεδονίας και ταυτόχρνα «ακυρώνει τον αλυτρωτισμό των Σκοπίων» δεν υπάρχει! Ούτε υπήρξε ποτέ.
Αν υπήρχε θα το είχαμε βρει. Απλά δεν υπάρχει. Ένα «φάντασμα» κυνηγάμε εδώ και τόσα χρόνια…
* Κατάλαβε η ΝΔ, και το άλλο προφανές:
Ότι για να αντιμετωπιστεί ο αλυτρωτισμός των Σκοπίων, πρέπει να αλλάξει το Σύνταγμά τους.
Και για να αλλάξει το Σύνταγμά τους χρειάζεται πλειοψηφία δύο τρίτων στη Βουλή τους. Αλλά τέτοια πλειοψηφία δεν έχει σήμερα ο Ζάεφ μαζί με τα αλβανικά κόμματα τα οποία τον στηρίζουν.
Συμπέρασμα: το μόνο όνομα που ακυρώνει τον αλυτρωτισμό των Σκοπίων - και είναι «σύνθετο με γεωγραφικό προσδιορισμό» είναι:
Κεντρική Βαλκανική Δημοκρατία!
Αλλά αυτό δεν έχει τη λέξη «Μακεδονία» μέσα και ανατρέπει ολόκληρη την πολιτειακή τους οργάνωση.
Από αυτό που δεν μπορούν πια να είναι: «ενιαίο εθνικό κράτος» («Μακεδόνων») σε αυτό που θα υποχρεωθούν να ματασχηματιστούν τελικά: σε ομοσπονδία καντονίων Αλβανών, Βουλγαροφρόνων και Σλαβομακεδόνων.
Αλλά ακόμα δεν έχουν φτάσει ως εκεί…
Αργά ή γρήγορα, βέβαια εκεί θα φτάσουν.
Αλλά ως τότε δεν πρέπει να κάνουμε εμείς καμιά ανοησία και να τους αναγνωρίσουμε ως «εθνικό κράτος», ενός… «έθνους» που δεν υπάρχει! Και που οι ίδιοι πια το αμφισβητούν εσωτερικά.
Κι έτσι η ΝΔ σκλήρυνε τη στάση της. Ζήτησε» τρία στα τρία»: Σύνθετο όνομα-ένα για όλες τις χρήσεις (erga omnes) και εξάλειψη του αλυτρωτισμού και στο Σύνταγμα και στην εθνότητα και στην ιθαγένεια και στη γλώσσα.
Δηλαδή… ξεχάστε το τώρα!
* Στο μεταξύ, όμως, είχε βγει η Ντόρα στην αρχή και «πανηγύριζε» περίπου πως – επιτέλους - θα λυθεί το θέμα με το όνομα «Νεα Μακεδονία»!
Μετά τη σκλήρυνση της πολιτικής της ΝΔ, η Ντόρα βγήκε off side και «μαζεύτηκε».
* Μετά άρχισε ο ΣΥΡΙΖΑ να λέει πως «υιοθετεί την πολιτική του Βουκουρεστίου» (που το 2008 την… αποκήρυσσε), και να επιμένει ότι θα λύσει το θέμα όπως φιλοξοδούσε να το λύσει ο Κώστας Καραμανλής, το 2008.
Μετά βγήκε ο εξάδελφος του πρώην Πρωθυπουργού, ο Κώστας Καραμανλής του Αχιλλέα, και ξεκαθάρισε ότι στο Βουκουρέστι δεν επιτεύχθηκε συμφωνία, συνεπώς η τότε θέση δεν δεσμεύει πια ην Ελλάδα.
Και πάντως σήμερα πρέπει να ξεκινήσουμε από σκληρότερες θέσεις.
(Το οποίο διαπραγματευτικά είναι σωστό! Ποτέ δεν ξεκινάς από τις μείζονες υποχωρήσεις…)
* Μετά βγήκε και ο ίδιος ο πρώην Πρωθυπουργος Κώστας Καραμανλής, σε «διαρροή» του – που δεν διαψεύστηκε αργότερα – και είπε πως δεν υπάρχει έθνος Μακεδόνων κι αυτό πρέπει να ξεκαθαρίσει ρητά! Πράγμα που είναι πολύ σωστό! Αλλά σημαίνει αυτόματα πως όλα – και τα πέντε – ονόματα που κατάθεσε ο κ. Νίμιτς προχθές, δεν γίνονται σήμερα δεκτά από τη ΝΔ…
* Σε επόμενη «διαρροή» του πρώην Πρωθυπουργού Καραμανλή αναφέρθηκε και κάτι ακόμα: Ότι ο ίδιος στο Βουκουρέστι ουδέποτε δέχθηκε σύνθετο όνομα που να περιλαμβάνει τη λέξη «Μακεδονία»!
Αν δει κανείς τα βίντεο από τις επίσημες δηλώσεις του εκείνης της εποχής, αλήθεια λέει. Δεν αναφέρθηκε τότε στη λέξη «Μακεδονία».
Κι αν δεί και τις δηλώσεις του στη Βουλή αργότερα, επίσης αλήθεια λέει. Ούτε εκεί ανάφερε τη λέξη «Μακεδονία»…
Τη δεύτερη διαρροή, αυτή την διέψευσε ο ίδιος με καθυστέρηση τριών 24ωρων. Με πολύ έμμεσο τρόπο, βέβαια…
Αλλά κι έτσι κι αλλιώς, στη λέξη «Μακεδονία» ΔΕΝ είχε αναφερθεί τότε!
Μόνο η Ντόρα δεν το έχει καταλάβει ακόμα…
Υπάρχουν και κάποιοι βέβαια, που βγαίνουν δεξιά-αριστερά και υποστηρίζουν πως τάχα έχουμε ήδη αναγνωρίσει τα Σκόπια «με το όνομα Μακεδονία». Κι αναφέρονται στο προσωρινό όνομα FYROM.
Αλλά είναι και αδιάβαστοι οι καϋμένοι.
Δεν έχουν μπεί καν στο κόπο να διαβάσουν την «Ενδιάμεση Συμφωνία» του 1995 (επί κυβέρνησης Ανδρέα Παπανδρέου) πλέον, όπου:
--Πρώτον, στην πρώτη παράγραφο αναφέρονται τα δύο κράτη (Ελλάδα και FYROM) ως «μέρος-ένα» και «μέρος-δύο» - χωρίς καμία αναφορά στο όνομά τους.
--Δεύτερον, το «μέρος-δύο» (η FYROM) αναλαμβάνει την υποχρέωση να διαπραγματευθεί με το «μέρος-ένα» (την Ελλάδα) το μόνιμο όνομά της (permanent name). Πράγμα που δεν έχει συμβεί ποτέ άλλοτε: να βάλουν μια χώρα στον ΟΗΕ υποχρεώνοντάς την να εξασφαλίσει την έγκριση μιας άλλης χώρας για το όνομά της!
Αυτό από μόνο του αναγνωρίζει εμπράκτως από την πλευρά των Ηνωμένων Εθνών, τις αιτιάσεις της Ελλάδας κατά του «συνταγματικού ονόματος» των Σκοπίων.
--Τρίτον, στην ίδια Συμφωνία, τα Σκόπια αναλαμβάνουν την υποχρέωση να εξαλείψουν την επίσημη αλυτρωτική τους προπαγάνδα, αλλά και να αποθαρρύνουν και «τρίτους» από τέτοια προπαγάνδα κατά της Ελλάδας.
--Τέταρτον, στην ίδια Συμφωνία τα Σκόπια υποχρεούνται να μη θέσουν θέμα δικής τους μειονότητας στην Ελλάδα. Ενώ η Ελλάδα δεν υποχρεωούται το αντίστοιχο…
Κανένα από τους όρους αυτής της ενδιάμεσης Συμφωνίας δεν τήρησαν τα Σκόπια.
--Και επι πλέον η FYROM αναγνωρίστηκε ως «πρώην» - δηλαδή ΔΕΝ υπάρχει σήμερα…
--Και μάλιστα ως «Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία», δηλαδή ως «διοικητική υποδιαίρεση» ενός ενιαίου κράτους που επίσης δεν υπάρχει σήμερα – της Γιουγκοσλαβίας.
Και τέλος στα επίσημα ιδρυτικά κείμενα της Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας του 1944, δεν υπήρχε ο διακηρυγμένος αλυτρωτισμός κατά της Ελλάδος που υπήρξε μετά, στο Σύνταγμα του 1991 της ανεξάρτητης Δημοκρατίας των Σκοπίων.
Έτσι η «πρώην» και η «τωρινή» είναι δύο διαφορετικές «οντότητες».
Και δεν υπάρχει καμία ανειλημμένη υποχρέωσή μας να αναγνωρίσουμε την «τωρινή» με οποιοδήποτε όνομα. Ούτε νομικά ούτε πολιτικά. Αντίθετα, υπάρχει δική της ανειλημμένη υποχρέωση να σεβαστεί όλους τους όρους της «ενδιάμεσης συμφωνίας» και να διαπραγματευθεί μαζί μας – δηλαδή να εξασφαλίσει την έγκρισή μας – για το μόνιμο επίσημο όνομά της. Πράγματα που αρνείται πεισματικά να κάνει…
* Υπάρχουν κάποιοι που διακινούν την «πληροφορία», πως αν δεν κάνουμε πίσω εμείς τώρα, τα Ηνωμένα Έθνη θα παρακάμψουν τάχα την Προσωρινή Συμφωνια του 2008 και θα προχωρήσουν στην πλήρη αναγνώριση των Σκοπίων ως «Μακεδονία».
Μούφα!
Διότι κάτι τέτοιο προϋποθέτει ομόφωνη απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας. Αλλά επειδή τώρα πια έχει συνδεθεί η αναγνώριση των Σκοπίων από την Ελλάδα με την ένταξή τους στο ΝΑΤΟ, στο Συμβούλιο Ασφαλείας υπάρχει τουλάχιστον ένα μόνιμο μέλος (η Ρωσία) που δεν θέλει να διευκολύνει την ένταξη των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ. Άρα πολύ πιθανό να υπάρξει βέτο…
* Τέλος, η ΝΔ σκλήρυνε κι άλλο τη θέση της. Κι ενώ στην αρχή είχε εκφραστεί με επιφυλακτικοτητα για τα συλλαλητήρια, ύστερα έδωσε γραμμή να πάνε όσοι βουλευτές της θέλουν, κατά συνείδησιν.
Κι όταν μαζεύτηκε μισό εκατομμύριο κόσμος στην Θεσσαλονίκη (παρά το γεγονός ότι δεν τους ενθάρρυνε κανείς και τους αποθάρρυναν όλοι) βγήκε ο Κυριάκος – σωστά - και είπε πως πρέπει να ακούσουμε το μήνυμά του κόσμου κι όχι να τον απαξιώνουμε – όπως κάνουν κάποιοι, ιδιαίτερα του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά όχι μόνο…
* Κι ύστερα άρχισαν να ακούγονται κάποιες «φήμες», πως ο στρατηγός Φράγκος Φραγκούλης, ο κύριος ομιλητής του συλλαλητηρίου στη Θεσσαλονίκη θέλει, λέει, να φτιάξει κόμμα «και να πλαγιοκοπήσει από τα δεξιά τη ΝΔ».
Προσφέροντας έτσι «μεγάλην υπηρεσία» στον Τσίπρα…
Κατά τη γνώμη μου, κάτι τέτοιο δεν μπορεί να γίνει, παρά μόνον αν το … «επιδιώξει» μετά μανίας η ίδια η ΝΔ! Και τέτοια… διάθεση αυτοκτονίας δεν την έχει η ΝΔ!
Ούτε ο Φραγκούλης θα κάνει τέτοιο «δώρο» στον Τσίπρα…
Κι όλοι αυτοί που αγωνιούν δικαίως, πως ο Τσίπρας πάει να ξεπουλήσει τα πάντα – και στα εθνικά – δύσκολα, πολύ δύσκολα, θα προχωρήσουν σε κάτι που θα του δώσει την ευκαιρία να ξαναεκλεγεί και να ολοκληρώσει το ξεπούλημα…
* Τέλος αντί να διασπαστεί η ίδια η ΝΔ, εξαιρετικά διχασμένα βρέθηκαν τα κεντρώα κόμματα! Με τον πολύ δικό τους κόσμο να συμμετέχει στα συλλαλητήρια. Και με κάποια στελέχη τους να δηλώνουν ότι…σιχαίνονται τα συλλαλητήρια.
Αλλά αυτή η κατάσταση εκλογικά λειτουργεί υπέρ της ΝΔ:
-- Γιατί μπροστά στις κάλπες, οσοι φοβούνται το «εθνικό ξεπούλημα» του Τσίπρα θα πάνε να ψηφίσουν ΝΔ, γιατί άλλη επιλογή δεν θα έχουν.
--Κι όσοι δεν φοβούνται το εθνικό ξεπούλημα του Τσίπρα, αλλά θέλουν να τον τιμωρήσουν για τους φόρους με τους οποίους τους τσάκισε, πάλι δεν έχουν επιλογή από το να ψηφίσουν το μόνο κόμμα που μπορεί να διώξει να τον Τσίπρα: τη ΝΔ!
Και το μόνο κόμμα που απομονώνεται πια με όλη αυτή την ιστορία των συλλαλητηρίων είναι ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ! Γιατί τα συλλαλητήρια στρέφονται όλο και περισσότερο εναντίον του. Και δημιουργούν για πρώτη φορά κοινωνικη δυναμική ισοπέδωσής του!
Ο Τσίπρας «πήγε για μαλλί και βγαίνει κουρεμένος»…
Στο Μαξίμου ήδη το διαισθάνονται. Ο Καμμένος το έχει ήδη καταλάβει. Φαίνεται από τη «λύσσα» τους…
ΥΓ. Ο μόνος που δεν χρειάστηκε να πει τίποτε, ως τώρα, είναι αυτός που δεν άλλαξε θέση εδώ και χρόνια: Ο Σαμαράς!
Γιατί όλα όσα έγιναν οδηγούν σε ένα ασφαλές συμπέρασμα: Πώς η γραμμή του 1992 δεν αλλάζει! Κι όποιος προσπάθησε να φύγει απ’ αυτήν, τελικά αναδιπλώθηκε. Είτε εξ ανάγκης, γιατί κατάλαβε ότι δεν μπορεί η Ελλάδα να νομιμοποιήσει αλυτρωτισμό εναντίον της. Είτε διότι ο κόσμος και η κοινωνία δεν το δέχεται με τίποτε.
Το Μακεδονικό δεν «ξεχάστηκε»!
Ο Σαμαράς σήμερα όχι μόνο δικαιώνεται πλήρως για τις θέσεις του, αλλά το σημαντικότερο: δικαιώνεται για την επιμονή του!
Κι αυτή του η στάση σήμερα λειτουργεί ενωτικά και στην παράταξη του και στον Ελληνικό λαό. Δεν χρειάζεται να δίνει ούτε «διαρροές» ούτε «διευκρινίσεις» επί των «διαρροών»…
Τον έχει στο στόχαστρο το Σαμαρά ο ΣΥΡΙΖΑ, γιατί τον βρίσκει συνεχώς μπροστά του…
Κι όσο η προπαγάνδα του ΣΥΡΙΖΑ χτυπάει το Σαμαρά, τόσο τον δυναμώνει στη συνείδηση του κόσμου!
Που τώρα πια καταλαβαίνει τι παίχθηκε όλα αυτά τα χρόνια...
