Aς βράσουμε στο ζουμί του Αλέξη
Πόσες και πόσες φορές έχουμε γράψει για το χάλι της Ελλάδας. Την πολιτική, κοινωνική και πολιτιστική υποβάθμιση. Την κατάπτωση των αξιών, τον ωχαδερφισμό του Νεοέλληνα και την περιχαράκωση στο προσωπικό συμφέρον αδιαφορώντας για το σύνολο.
Γενικά μια ηθική απαξία απλώνεται τις τελευταίες δεκαετίες στη χώρα και αυτό που ονομάζουμε μεταπολίτευση είναι ακριβώς όλα τα παραπάνω. Φαίνεται ότι πιάσαμε πάτο με αυτά που ζούμε, με την κυβέρνηση Αλέξη – Πάνου, με τη σύνθεση της Βουλής τα τελευταία χρόνια, με την κατάρρευση ενός αστικού κόμματος όπως η ΝΔ, με την έκρηξη του ακροδεξιού ή ακροαριστερού μίσους ή ακόμη και με την καταβαράθρωση της Αριστεράς που πολλοί από εμάς πιστέψαμε και υπηρετήσαμε στα νιάτα μας άδολα και κυρίως πατριωτικά. Γιατί κάποτε και η Αριστερά ήταν πατριωτική.
Εν πάση περιπτώσει, όλα όσα βλέπουμε τον τελευταίο καιρό δεν θα πρέπει να μας ξαφνιάζουν. Είναι τα επίχειρα του «βιασμού» της πατρίδας που επί χρόνια αφήσαμε να γίνει και συμμετείχαμε κιόλας.
Γιατί μας κάνει εντύπωση που ο Τσίπρας μας περνά ψιλό γαζί; Ένας αμόρφωτος νέος που δεν είχε ούτε ένα ένσημο, που πήρε πτυχίο με το ζόρι και αναρριχήθηκε σαν κισσός στον κομματικό μηχανισμό έγινε πρωθυπουργός; Γιατί να εξεγειρόμαστε που έχει... οίηση την οποία βεβαίως δεν γνωρίζει τι σημαίνει; Γιατί αν ήξερε ότι οίηση σημαίνει και ξετσιπωσιά δεν θα τη χρησιμοποιούσε.
Μας ενοχλεί που κάποιοι απίθανοι υπουργοί κάνουν τα πάντα για να μας τρελάνουν. Οι περισσότεροι εξ αυτών πρώην Πασόκοι. Αφήσαμε το ΠΑΣΟΚ που μας διέλυσε να ξανακυριαρχήσει κι αυτός μας ενοχλεί τώρα. Όχι, δεν θα έπρεπε...
Γιατί μας κινεί το ενδιαφέρον το γεγονός ότι ο Βασίλης Λεβέντης, άλλοτε βασιλιάς των τηλεσκουπιδιών εμφανίζεται ως ο πιο σοβαρός πολιτικός αρχηγός και ρυθμιστής των εξελίξεων;
Γιατί βγάζουμε σπυράκια όταν βλέπουμε όλη την κυβέρνηση να αγκαλιάζει τον Λάκη λαλάκη Λαζόπουλο ως βασικό εκπρόσωπο του σύγχρονου ελληνικού πολιτισμού;
Γιατί δηλαδή πρέπει να γελάμε βλέποντας τον μονίμως ψεκασμένο να κάνει σοβαρές δηλώσεις περί ομοφοβίας, κτηνοβασίας, Ενόπλων Δυνάμεων και μνημονίων;
Τίποτε από τα παραπάνω και πολλά ακόμη χειρότερα δεν θα έπρεπε να μας προβληματίζει. Οι προηγούμενες γενιές αλλά και εμείς ρίξαμε τη σπορά και τώρα θερίζουμε θύελλες.
Η υποβάθμιση όλων των βαθμίδων της εκπαίδευσης αλλά και της Παιδείας που δίνουν στα παιδιά μας μέσα από το σπίτι είναι η βασική αιτία των δεινών. Όταν τα σχολεία έχουν γίνει πάρκινγκ παιδιών, όταν οι μαθητές δεν έχουν κανέναν σεβασμό στους δασκάλους και τα κτίρια που τους φιλοξενούν έχουν μετατραπεί σε ουρητήρια και δοκιμαστήρια γκραφιτάδων, θα έπρεπε να περιμένουμε τα πάντα. Αυτή η στάνη αυτό το γάλα βγάζει.
Τα πανεπιστήμια έχουν γίνει χώρος δραστηριοποίησης μπαχαλάκηδων και προετοιμασίας τρομοκρατών. Στην καλύτερη περίπτωση είναι απλά πεδία τσακωμών των παρατάξεων, ρουσφετιού και συναλλαγής αλλά σίγουρα δεν είναι αυτό που λέει η λέξη «Παν-επιστήμιο». Όταν ο κάθε πικραμένος μπαίνει και κάνει ότι γουστάρει, βιάζει, πουλά ναρκωτικά, και μαϊμού τσάντες ή σπάει ό,τι βρει, ασφαλώς δεν περιμένουμε κάτι καλύτερο για τα παιδιά που θα βγουν από εκεί.
Όταν κάποτε οι ηγέτες της χώρας ήταν ο Κανελλόπουλος, ο Γεώργιος Παπανδρέου, ο Καραμανλής, ο Ανδρέας, ο Ηλιού, ο Κύρκος, ο Ράλλης, ο Αβέρωφ ή ακόμη και ο Μητσοτάκης και τώρα βλέπουμε τον Τσίπρα, τον Καμμένο, τον Μεϊμαράκη, τον Λεβέντη ή τον Θεοδωράκη και τον Μιχαλολιάκο, καταλαβαίνουμε που οδηγείται το πολιτικό σύστημα.
Όταν κάποτε οι πολιτικοί είχαν απίστευτη κουλτούρα, ήταν φίλοι με τον Κάρολο Κουν, τον Τσαρούχη, τον Δημήτρη Χορν, τον Μανόλη Ανδρόνικο και τώρα το Αλ Τσαντίρι Νιους έχει γίνει το ... κέντρο του ελληνικού πολιτισμού και χειροκροτάνε οι χαχόλοι από κάτω (μαζί με τους πρωθυπουργούς και υπουργούς βεβαίως) τότε κλάψτε την Ελλάδα.
Άλλωστε, τι είναι ο ΣΥΡΙΖΑ και η άλλοτε σταλινική Όλγα Γεροβασίλη που χορεύει ζεϊμπέκικα στα σκυλάδικα; Ό,τι και ο Ακης Τσοχατζόπουλος και το... όλον ΠΑΣΟΚ που έπιναν νερό στο όνομα της Ρίτας Σακελλαρίου, της Στανίση και είχαν ονομάζει τα σκυλάδικα.., πολιτιστικά κέντρα.
Γιατί οργιζόμαστε όταν μπαχαλάκηδες θρασύδειλοι με κουκούλες δέρνουν ελεγκτές στα μέσα μεταφοράς όταν επί χρόνια το κίνημα «δεν πληρώνω» ήταν κράτος εν κράτει;
Έχουμε λοιπόν όσα μας αξίζουν, τίποτε περισσότερο και τίποτε λιγότερο. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ ήρθε απλά να επιβεβαιώσει τον ηθικό ξεπεσμό μιας ιστορικής χώρας, μιας λατρεμένης πατρίδας, μιας όμορφης Ελλάδας που έχει όμως, πολλούς σκάρτους ανθρώπους.
Τη στάνη εμείς τη φτιάξαμε τώρα απολαμβάνουμε το γάλα και το τυρί. Στην υγειά μας, μέχρι να έρθει ένα νέο πατριωτικό κίνημα που θα τα σαρώσει όλα. Μέχρι τότε ας βράσουμε στο ζουμί του Αλέξη.antinews
