...Τρίτη, 1 Μαρτίου 2016
Μια γάτα των Ιμαλαΐων "μάρτυρας" της εθνικής ντροπής...
Του Στέλιου Συρμόγλου
Και η εθνική ντροπή έχει να κάνει με το "εθνικό δράμα" και την "εθνική κατάρα", που βρέθηκαν στο οπτικό πεδίο μιας συμπαθέστατης γάτας των Ιμαλαίων σ' ένα διαμέρισμα επί της Βασιλίσσης Σοφίας, απέναντι από την Αμερικανική πρεσβεία.
Κι ευτυχώς που σε τούτο τον πολυτελή χώρο της επιβεβαίωσης της εθνικής ντροπής, υπήρχε και μηχανή espresso, ώστε το προσωποποιημένο "εθνικό δράμα" να προσφέρει αχνιστό καφέ στην "εθνική κατάρα"...., για μια συζήτηση που θα κορύφωνε την πολιτικοεπιχειρηματική διαπλοκή και απάτη σε βάρος πάντα της κοινωνίας, που "βυθίζεται" όλο και περισσότερο σε αναπαυτικούς μύθους, έστω κι αν οι ψευδείς μύθοι φέρνουν την καταστροφή!..
Και σχεδόν δύο χρόνια μετά, μια ολόκληρη κοινωνία παρακολουθεί από την...κλειδαρότρυπα, με την έκδηλη περιέργεια του "ηδονοβλεψία", τη διαπλεκόμενη μίξη και την οξεία αντιπαράθεση μεταξύ του πρωθυπουργού και ενός "ιστορικού" παράγοντα των Μαζικών Μέσων Ενημέρωσης, οι οποίοι εγκλωβισμένοι στον ασφυκτικό θάλαμο της αναξιοπιστίας τους, διαγκωνίζονται να αποδείξουν ότι η αυταπόδεικτη αλήθεια δεν τους αφορά...
Κι όσοι "παγιδεύονται" στη διλημματική έκφραση τούτης της αντιπαράθεσης, αν προσπαθούν να καταλάβουν ποιος ψεύδεται και ποιος επιδιώκει την εξαπάτηση της κοινής γνώμης, είναι βέβαιο ότι εγκλωβίζεται με τη σειρά του σ' ένα παραλογισμό σ' όλο το μεγαλειώδες εύρος του.
Γιατί, για χρόνια πολλά, το παιχνίδι της κομματικής επιβίωσης, της λαγνείας της εξουσίας και της επικάλυψης της δυσοσμίας από τα διαπλεκόμενα συμφέροντα, παίζεται ερήμην του λαού. Με τον αποστασιοποιημένο παρατηρητή να διερωτάται: Η Ελλάδα ή έχει φτάσει στο ύψος του μεγαλοφυούς πολιτικού παιχνιδιού και της "υποδειγματικής" διαπλοκής πολιτικών και επιχειρηματιών ή δεν έχει καμία πολιτική που ισοδυναμεί με πολιτικό αμοραλισμό.
Και είναι τέτοια η διαπλοκή και η πολιτική απάτη, που θα θεωρούσα τετριμμένη τη διαπίστωση, ότι οι μισοί Ελληνες για τους άλλους μισούς είναι προδότες και μειοδότες. Δηλαδή το μόνο προνόμιο πλέον των Ελλήνων είναι να διαλέγουν τον εθνικό τους μειοδότη...
Μια "μυστική συνάντηση" δύο χρόνια πριν, δύο φιλήδονων εραστών της εξουσίας και της δύναμης, όπως ο καθείς εξ' αυτών την αντιλαμβάνεται, αμφότεροι επιρρεπείς στον "ανοιξιάτικο οργασμό", με χίλιες τρομάρες στο νου τους να έχουν σμίξει για τη μοίρα τους τη διαπλεκόμενη την κοκαλιάρα, αγκίστρωσαν την πήλινη καρδιά τους και τα "είχαν βρει", χωρίς τότε και ούτε τώρα, να ακούνε τις πατημασιές της κοινωνικής αγωνίας στην καρδιά τους...
Και κάπου στη διαδρομή του χρόνου έχασαν αυτά που "είχαν βρει", για λόγους που άπτονται άλλων διαπλεκόμενων συμφερόντων, για να εμφανίζονται σήμερα, ενώπιον των οικονομικά αιμορραγούντων, αλλά και με την εθιστική διάθεση της ηδονής της "κλειδαρότρυπας" Ελλήνων, με τη γλώσσα της αντιπαράθεσής τους, τα ομοιώματα του αποτρόπαιου ψεύδους να αθροίζουν...
Καμία ανάλυση αυτής της...εθνικής ντροπής, καμία προσπάθεια διαπίστωσης της "αλήθειας" του ενός ή του άλλου, δεν αντέχει στο βάρος της εξόφθαλμης πραγματικότητας. Και η πραγματικότητα αυτή καταδείχνει ότι είμαστε παθητικοί θεατές της πολιτικοοικονομικής ασχημονίας, της συνεχιζόμενης διαπλοκής πολιτικών και επιχειρηματιών ανεξαρτήτως κομματικής απόχρωσης, χωρίς να διανοούνται καν ότι η πολιτική συνυφαίνεται με την ηθική και τη συνέπεια, με τη διαφάνεια των πράξεων τους κι όχι με "μυστικές' συναντήσεις και "συμφωνίες" ανομολόγητες...
Τα όσα εκδιπλώνονται τις τελευταίες μέρες, εκτός των εθνικών μας προβλημάτων που "συνωστίζονται" σε αδιέξοδα, δείχνουν ότι τα μεν ανθρώπινα σύνολα της ελληνικής κοινωνίας έχουν βασικά τους κίνητρα το ένστικτο και το συναίσθημα, τα άτομα όμως που διαχειρίζονται τις τύχες της, μόνο το ψυχρό λογισμό.
Και ο ψυχρός λογισμός των εγχώριων πολιτικών και αρκετών επιχειρηματιών πορεύεται με την ακαμψία του ρομπότ, ποδοπατάει και ισοπεδώνει. Πορεύεται με το πάθος της πλεονεξίας, της απληστίας και του εξουσιασμού. Πορεύεται με τον άκαρδο υπολογισμό, την αναλγησία, την υποκρισία και την επιτήδευση. Πορεύεται με τη λογοκοπία και τη μυθοπλασία, με απωθημένα και απόκρυφες μνησικακίες, με τα παρασιωπημένα πάθη.
Ολα τα παραπάνω που πολλοί εξ' ημών δεν βλέπουμε και προσπαθούμε δια της "κλειδαρότρυπας" να ηδονιστούμε με το απογυμνωμένο θράσος της διαπλοκής, τα κατέγραψε η οπτική μνήμη της γάτας των Ιμαλαίων σ' εκείνη τη "μυστική συνάντηση" μιας ακόμη κορύφωσης της εθνικής μας ντροπής!..
kafeneio
