Τρίτη, 25 Ιουλίου 2017
Άρχισε από χτές το θεατρικό έργο «βγαίνω στις αγορές, άρα η οικονομία μου έχει ζήτηση από τους ξένους, στους οποίους εμπνέω εμπιστοσύνη». Μια παραγωγή Σόιμπλε, κυβέρνησης και ΔΝΤ σε σκηνοθεσία BNP, Bank of America, Merrill Lynch, Citi, Deutsche Bank, HSBC, με πρωταγωνιστές τις τσέπες των Ελλήνων πολιτών που θα χάσουν, και τις τσέπες των τραπεζών που θα κερδίσουν από αυτή τη στημένη παράσταση.
Λιανά: Η έκδοση του 5ετούς ομολόγου δεν απευθύνεται στην ελεύθερη αγορά για να διαπιστώσει κανείς αν πράγματι υπάρχει εμπιστοσύνη των ξένων στην ελληνική οικονομία.
Είναι μία στημένη ιστορία μεταξύ της γερμανικής κυβέρνησης, του ΔΝΤ, της ελληνικής κυβέρνησης και των 6 αναδόχων ξένων τραπεζών, υπό τη διεύθυνση του οίκου Rothchild, σε απολύτως προστατευμένο περιβάλλον, που δεν περιμένει πραγματικό όγκο επενδυτών και για πολύ συγκεκριμένους πολιτικούς λόγους.
Συγκεκριμένα: Το ποσό των 4 και κάτι δισ. που ζητάει να δανειστεί η χώρα έχει ήδη υπερκαλυφθεί συμφωνημένα από τις 4 ελληνικές συστημικές τράπεζες, που αποφάσισαν «ελεύθερα»... με το πιστόλι στον κρόταφο. Και από τις θυγατρικές ή συγγενείς των 6 ξένων τραπεζών που έχουν μπει προσυνεννοημένα με κέρδος πάνω από το 100% της αξίας του ομολόγου. Επίσης, από μικρό αριθμό funds, που έχουν σκοπό να κερδοσκοπήσουν γρήγορα, αγοράζοντας με κέρδος και πουλώντας με ακόμα μεγαλύτερο.
Έτσι κι αλλιώς, οι 6 ξένες τράπεζες έχουν ήδη κέρδος από την αμοιβή των πάνω από 6 εκατ. ευρώ, που θα πάρουν για την αναδοχή του ομολόγου.
Έτσι, το ζητούμενο δάνειο έχει εξασφαλιστεί πριν καν μπει στη δοκιμασία της εμπιστοσύνης των «αγορών». Επειδή, το παιχνίδι είναι χοντρό και δεν υπάρχουν περιθώρια αποτυχίας. Το παιχνίδι έχει για εμφανή πρωταγωνιστή την Ελλάδα, αλλά ο πραγματικός πρωταγωνιστής είναι η Γερμανική κυβέρνηση, το ΔΝΤ και η ΕΕ με τον «μηχανισμό σταθερότητας», τον ESM.
Συμβαίνει αυτό, γιατί η γερμανική κυβέρνηση και κυρίως ο Σόιμπλε, έχει ανάγκη να πουλήσει στους Γερμανούς ψηφοφόρους των εκλογών του Σεπτεμβρίου εκεί, το πόσο πετυχημένο ήταν και είναι το πείραμα λιτότητας και καταστροφής πλούτου και υποδομών σε μια χώρα, η οποία μετά από τη λαίλαπα αυτή «εξακολουθεί και υπάρχει, δεν επαναστατεί, προοδεύει οικονομικά και κερδίζει και την εμπιστοσύνη των διεθνών αγορών»!!
Ταυτόχρονα, το ίδιο παραμύθι έχει ανάγκη να πουλήσει στους μετόχους του το ΔΝΤ για να συνεχίσει να πολιτεύεται με την ίδια νοοτροπία στις χώρες όπου ενσκύπτει, χωρίς αντίδραση.
Φυσικά, τα συμφέροντα της γερμανικής δεξιάς κυβέρνησης και του ΔΝΤ ταυτίζονται με εκείνα της ελληνικής κυβέρνησης, που έχει ανάγκη να πουλήσει στους Έλληνες πολίτες το παραμύθι του success story, με τη ελπίδα ότι έτσι θα συνεχίσει να κρατιέται στην εξουσία.
Μάλιστα, επειδή δεν είναι το πρώτο success story στην νεοελληνική ιστορία, έχει ήδη ετοιμαστεί και ο θρίαμβος έναντι του ομολόγου Σαμαρά, που αγοράστηκε από τις «αγορές» με επιτόκιο 4,95% το 2014. Και ο θρίαμβος είναι ότι το επιτόκιο του σημερινού ομολόγου θα είναι καλύτερο από εκείνου.
Φυσικά, και εδώ ελλοχεύει η απάτη. Γιατί το μέτρο δεν είναι το ύψος του επιτοκίου όσο η σύγκρισή του με άλλα αντίστοιχα επιτόκια της αγοράς, κυρίως εκείνα της Γερμανίας, που είναι και το μέτρο για τα ομόλογα της ευρωζώνης.
Το 2014 η απόδοση του γερμανικού 5ετούς ομολόγου ήταν 0,349%, ενώ σήμερα είναι αρνητική: -0,10% !! Δηλαδή, το καπέλο που πλήρωσε η Ελλάδα το 2014 για να δανειστεί πάνω από το αντίστοιχο γερμανικό ήταν 4,601%. Σήμερα, το spread ξεκινά από -0,10%!
Στα μαθηματικά και την οικονομία συγκρίνουμε πάντα με όλα τα γύρω μεγέθη αμετάβλητα. Και δεν μπορείς να συγκρίνεις μήλα με πορτοκάλια, ούτε μήλα στάρκιν με μπανανόμηλα…
Πέρα από την εξαπάτηση των αμαθών και αφελών από τον πληθυσμό, υπάρχει και η εξαπάτηση από το γύρω περιβάλλον, που η χώρα δήθεν βγαίνει στις αγορές. Η κυβέρνηση χρωστάει 21 ακόμα προαπαιτούμενα για να κλείσει η συμφωνία για τη συμμετοχή του ΔΝΤ στο πρόγραμμα, και...
Και δεν έχει καν αρχίσει η νομοθέτηση και εφαρμογή ακόμα 113 (!) προαπαιτούμενων που έχει συμφωνήσει η ελληνική κυβέρνηση για το τρίτο μνημόνιο. Η αξιολόγηση του οποίου θα αρχίσει το Φθινόπωρο. Μιλάμε για νέα λαίλαπα στα εισοδήματα και περαιτέρω φτωχοποίηση της μεσαίας τάξης, με καταστροφικές συνέπειες για το σύνολο της οικονομίας.
Η ελληνική οικονομία, μετά την εφαρμογή όλων αυτών και την εφαρμογή των περικοπών μισθών και συντάξεων που καθυστερεί επίτηδες, θα είναι μια χώρα με στενή κάστα πλουσίων και ένα λαό στα όρια της επιβίωσης. Και, σαν την Ταϋλάνδη, τις Φιλιππίνες, το Μαλάουι, το Περού, το Νεπάλ, θα περηφανεύεται ότι έχει εκατομμύρια τουριστών, για να κρύψει τα εκατομμύρια των Ελλήνων που θα είναι φτωχοτουρίστες στην ίδια τους τη χώρα.
Όλα αυτά, ενώ είναι σε νομοθετική εξέλιξη ένα όργιο παράνομων απαλλαγών δημοτικών αρχών από πλήθος παρανομίες και ένα όργιο διορισμών χωρίς κριτήρια και διαγωνισμούς σε κάθε τρύπα του ελληνικού δημόσιου και του αυτοδιοικητικού διεφθαρμένου συστήματος.
Φυσικά, κανείς δεν λέει σε όλους αυτούς τους πολίτες που συμμετέχουν εκόντες άκοντες σ' αυτή τη λεηλασία του δημόσιου χρήματος χωρίς αντίστοιχη απόδοση παραγωγής, ότι το λογαριασμό της περίφημης εξόδου στις αγορές για να γίνει το χατηράκι του Σόιμπλε, της Λαγκάρντ, του Μοσκοβισί και του συνεταίρου τους Τσίπρα, θα το πληρώσουν εκείνοι.
Επειδή, η διαφορά μεταξύ του 1% που δανείζεται σήμερα η χώρα και του πάνω από 4% που θα δανειστεί αύριο, θα πληρωθεί από την τσέπη του κορόιδου. Για τη θεατρική παράσταση «από απόψε οι αγορές εμπιστεύονται την Ελλάδα». Οι αγορές που θα χόρευαν στο νταούλι του κ. Τσίπρα και της παρέας του! Και που σήμερα έχουν τον Τσίπρα για προπομπό. Τέτοιο σύμμαχο κελεπούρι πού θα ξαναβρούν.
Γ Παπαδόπουλος- Τετράδης
ΠΗΓΗ:Liberal
