Costas Lapavitsas
Παρασκευή, 29 Σεπτεμβρίου 2017
Ανάπτυξη και Ευρωζώνη: Μια συζήτηση με τον Διονύση Χιόνη
Η αδιαμφισβήτητη γερμανική κυριαρχία συνοδεύεται με απώλεια της εθνικής και λαϊκής κυριαρχίας των άλλων ευρωπαϊκών χωρών.
Είναι κοινή μας άποψη ότι οι παρεμβάσεις των μνημονίων δεν βοήθησαν το χρέος και το επιδείνωσαν. Δεν βελτιώθηκε η ανταγωνιστικότητα της χώρας μας ούτε και η δομή της οικονομίας. Οι βραχυπρόθεσμοι στόχοι του προγράμματος επιτεύχθηκαν, δηλαδή δεν έχουμε τα ελλείμματα του 2010, αλλά αυτό έγινε λόγω της φτώχειας που επιβλήθηκε στη χώρα. Η οικονομία συνεχίζει να έχει χαμηλή ανταγωνιστικότητα και χαμηλή παραγωγικότητα, χωρίς να έχει αλλάξει η δομή της.
Το γεγονός ότι ο κος Χίονης κι εγώ προερχόμαστε από πολύ διαφορετικές πλευρές του πολιτικού φάσματος δεν μας εμποδίζει να συμφωνούμε για το βασικό οικονομικό πρόβλημα της χώρας και ορισμένα από τα βασικά βήματα που χρειάζεται να γίνουν, όπως τόνωση ζήτησης, αύξηση ρευστότητας, πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων που θα οδηγήσει σε άνοδο της ανταγωνιστικότητας. Χρειαζόμαστε επίσης μια νέα σχέση του δημόσιου με τον ιδιωτικό τομέα, πράγμα που απαιτεί στοχευόμενη βιομηχανική παραγωγή με κλαδική διάσταση και άνοδο παραγωγικότητας.
Η δική μου θέση είναι υπέρ της κοινωνικής ανατροπής και της αλλαγής της κοινωνικής ισορροπίας υπέρ της εργασίας και κατά του κεφαλαίου. Τα βήματα που προτείνω μπορούν να οδηγήσουν σε αυτή την κατεύθυνση. Αλλά συμφωνούμε ότι η πορεία θα έχει και πατριωτική διάσταση. Θα πρέπει να υπάρξει εθνική ανασύνταξη με βάση τη λαϊκή κυριαρχία. Το εργατικό και λαϊκό στοιχείο πρέπει να γίνει ηγέτης της κοινωνίας και της χώρας.
Όλα αυτά δεν μπορούν να γίνουν ούτε μέσα στα μνημόνια, ούτε μέσα στην ΟΝΕ. Υπάρχει συγκεκριμένη πρόταση, η οποία έχει κατατεθεί, για την ανάκτηση της νομισματικής κυριαρχίας, γνωρίζουμε πως να το κάνουμε. Απαιτείται επίσης σύγκρουση και ειδική σχέση της Ελλάδας με την ΕΕ. Δεν πρόκειται να απομονωθούμε, αλλά να βάλουμε τη χώρα σε άλλο δρόμο στην Ευρώπη. Το να φύγουμε από την ΟΝΕ και να μπούμε σε μια νέα ειδική σχέση με την ΕΕ δεν είναι θέμα ιδεολογίας, αλλά μιας άλλης οικονομικής και κοινωνικής πολιτικής για ολόκληρη την Ευρώπη.
Αποστολή με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου
BlogThis!
Μοιραστείτε το στο Twitter
Μοιραστείτε το στο Facebook
Κοινοποίηση στο Pinterest
