Κυριακή

Το ένα χέρι νίβει τ` άλλο και τα δύο φασκελώνουν τους ηλίθιους


Π. Ρέππας :
ΑΡΘΡΟΓΡΑΦΟΙ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΡΕΠΠΑΣ. - 7 Απρ 2019 - Στα 4 χρόνια της ΣΥΡΙΖΑίκης «κάθαρσης» δεν μπήκε ούτε ένας φυλακή. Εστω πολιτικός τους αντίπαλος. Αυτοί έλεγαν, ότι θα ξεβρωμίσουν τον τόπο από τους διεφθαρμένους. Πως εξηγείται αυτή η αλλαγή; Αποφάσισαν να φερθούν με ανωτερότητα και λήθη στο φαύλο παρελθόν; Μα δεν υπάρχει μέρα που να μην μας πρήξουν γι αυτό· που δεν θα το ενοχοποιήσουν για τα πάντα. Μην είναι σοβαρότητα τότε; Μήπως ψάχνουν οι άνθρωποι τα αδιάσειστα στοιχεία, που θα δέσουν για τα καλά τα λαμόγια; Μα τουλάχιστον για τα φάρμακα, πέρσι μας είπαν ότι είχαν «δέσει» εντελώς την υπόθεση (και ότι εντελώς τυχαία συνέπεσε χρονικά η συμφωνία των Πρεσπών με το «ξεμπρόστιασμα» των επίορκων, που καπηλεύονταν το Μακεδονικό, ενώ υπήρχαν τόσα ράμματα για την γούνα τους). Και ενώ υποτίθεται, ότι «μπήκε μπροστά η μηχανή της κάθαρσης» και θα λύνονταν για τα καλά οι λογαριασμοί Πολάκηδων και Αδώνιδων, ότι επιτέλους θα ξαναβλέπαμε Ειδικό Δικαστήριο, που αυτή την φορά δεν θα κουκούλωνε, αλλά θα τιμωρούσε και ενώ οι ίδιοι οι κατηγορούμενοι ζήτησαν να δικαστούν, ξαφνικά η κοινοβουλευτική –κυβερνητική πλειοψηφεία, αντί να τους καθίσει στο σκαμνί με τα «αδιάσειστα στοιχεία της σοβαρής Αμερικάνικης δικαιοσύνης», έβαλε την υπόθεση στο συρτάρι κάποιου δικαστικού!!!!!!!!!!!!!!!!! Άλλη μία δίκη, υποτίθεται εξαιρετικού ενδιαφέροντος για την κυβέρνηση και τον ΣΥΡΙΖΑ, που τελικά δεν έγινε και δεν θα γίνει μέσα στα 4,5 χρόνια, που είχε περιθώριο. Και αν υποθέσουμε, ότι για την δίκη της Χρυσής Αυγής φταίει το δικαστικό κατεστημένο, για την Novartis ποιος φταίει; Παραβίασαν το ίδιο το Σύνταγμα για να την κουκουλώσουν. Την διαδικασία την ξέρουμε και την έχουμε ξαναδεί στην περίπτωση Παπανδρέου –Κοσκωτά. Εφόσον η πλειοψηφεία της Βουλής αποφασίσει, ότι υπάρχουν αποδείξεις, ή έστω αποχρώσες ενδείξεις ενοχής, παραπέμπει τους κατηγορούμενους ΑΜΕΣΑ στο Ειδικό Δικαστήριο. Οι αποδείξεις, υποτίθεται ότι, υπήρχαν. Να δεχτώ, ότι από ενθουσιασμό για την «κάθαρση που πραγματοποιούσαν» υπερέβαλαν και στην συνέχεια διαπίστωσαν, ότι χρειάζονταν πρόσθετα στοιχεία; Εστω. Γιατί δεν μας λένε, που κολλάνε τώρα; Ποιος αρνείται, να δώσει τα στοιχεία, που του ζητάει επισήμως το κράτος και η δικαιοσύνη; Ποιες ενέργειες γίνονται εναντίον του; Η απάντηση σε όλα αυτά τα παράδοξα δίνεται από την πράξη. Ανεξάρτητα από το ποιοι δωροδοκήθηκαν και συνεχίζουν να δωροδοκούνται, ο δωροδοκών είναι εξίσου παράνομος και υπάρχει καθολική ομολογία επ αυτού. Δηλαδή ακόμα και οι κατηγορούμενοι πολιτικοί συμφωνούν πως υπάρχει δωροδοκία· απλά ισχυρίζονται ότι εκείνοι δεν τα πήραν, αλλά δωροδοκούνται γιατροί, ενδεχομένως και υπηρεσιακοί παράγοντες. Κι όμως όχι μόνο δεν ασκήθηκε καμία δίωξη στον διαφθορέα, όχι μόνο δεν ασκήθηκε καμία δικαστική πίεση, για να μας αποκαλύψει τα στοιχεία και τους συνένοχους, αλλά εξακολουθεί να είναι προμηθευτής του Δημοσίου, κλέβοντας δουλειά και κέρδη από την Ελληνική φαρμακευτική βιομηχανία!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Παριστάνουν τους μονομάχους μέχρι θανάτου ο Αδωνις με τον Πολάκη, ενώ στην πραγματικότητα καλύπτουν ο ένας τον άλλο και οι δύο μαζί την Novartis. Η ίδια η γερμανόδουλη και ταυτόσημη πολιτική και των δύο κομμάτων σε όλα τα θέματα, όπου τάχα «συγκρούονται», τους ξεγυμνώνει όλους τους θεατρίνους. Βέβαια οφείλω να ομολογήσω, ότι το συγκεκριμένο θέατρο σπάει ταμεία και αυτό δεν θα φανεί στις ευρωεκλογές, όπου οι θεατές δήθεν τιμωρούν τους κακούς θεατρίνους, αλλά στις εθνικές, όπου επιλέγουν θίασο ανάμεσα στους εκάστοτε «μονομάχους». Τώρα το θεατράκι άλλαξε έργο (Πετσίκης) και αντιστράφηκαν οι ρόλοι κατήγορου και κατηγορούμενου, μόνο που είναι το ίδιο κακοπαιγμένο και αφού το εξαντλήσουν σκανδαλοθηρικά θα πιάσουν άλλο, γιατί προς το παρόν μιλάμε για δηλωμένο στην εφορία πλουτισμό, χωρίς άλλο τεκμήριο παρανομίας. Αν ο τύπος κάνει νομότυπα τις βρωμιές του (και είναι πολύ εύκολο με αυτούς τους νόμους) ή αν καλύψουν τα νώτα τους «θυσιάζοντας» (τρόπος του λέγειν) τον Πετσίκη, το πράγμα απλά θα σέρνεται, χωρίς να αποδειχτεί τίποτα, έως ότου οι θεατές επιλέξουν τον πιο ταλαντούχο ψεύτη. Π. Ρέππας

Δεν υπάρχουν σχόλια: