Πέμπτη

Πολιτικός βολονταρισμός, η παιδική αρρώστια του Αλ. Τσίπρα


«Ο Λένιν λέει αν στην απειλή ενός ληστή «τα λεφτά σου ή τη ζωή σου» δώσεις τα λεφτά σου, αυτός είναι θεμιτός συμβιβασμός», είπε ο πρωθυπουργός κ. Αλέξης Τσίπρας στη συνέντευξή του «Στο Κόκκινο», προκειμένου να δικαιολογήσει την άτακτη υποχώρησή του στις διαπραγματεύσεις και την πλήρη υποταγή του στα κελεύσματα των δανειστών με την υιοθέτηση του νέου Μνημονίου, παρότι η συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού είχε αποφανθεί διαφορετικά στο δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου. Ο κ. Τσίπρας μάλλον διάβασε πολύ νέος τον «‘’Αριστερισμό’’ παιδική αρρώστια του κομμουνισμού», όπως ακριβώς και οι ένθερμοι υποστηρικτές του που επικαλούνται στη Συνθήκη του Μπρέστ-Λιτόφσκ για να δικαιολογήσουν την άνευ όρων παράδοσή τους στους Μέρκελ-Σόιμπλε- δεν είναι όμως επί του παρόντος. [Εξάλλου, ο ίδιος ο κ. Τσίπρας υποστήριξε με έμφαση ότι «Είναι μικρόμυαλοι όσοι πιστεύουν ότι η επανάσταση θα γίνει με εφόδους στα Χειμερινά Ανάκτορα», άρα δεν έχει κανένα νόημα μία τέτοιου είδους θεωρητική μαρξιστική ανάλυση. Α, και κάτι άλλο: Ο τίτλος του έργου του Λένιν είναι: «»Αριστερισμός» η παιδική αρρώστια του κομμουνισμού» και όχι «»Αριστερισμός» η παιδική ασθένεια του κομμουνισμού»- υπάρχει μία μικρή διαφορά]. Ας έρθουμε όμως στο δια ταύτα: Το δις εξαμαρτείν τ’ αυτόν ουκ ανδρός σοφού, λέει ένα γνωμικό, το οποίον σ΄ αντίθεση με τον Λένιν, θα πρέπει να γνωρίζει πολύ καλά ο κ. Τσίπρας. Ο πρωθυπουργός ωστόσο, όπως κατέστησε σαφές στη συνέντευξή του, είναι έτοιμος να επαναλάβει την ίδια τακτική την οποία υιοθέτησε με το δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου, το μήνυμα του οποίου, που ήταν ένα συντριπτικό «Όχι» (61,32%) κατά των μέτρων λιτότητας και της υπογραφής ενός νέου μνημονίου, παράβλεψε. «Η κυβέρνηση αντιμετώπισε συνθήκες πραξικοπήματος. Υπήρξαν από παντού δηλώσεις και απειλές για οικονομική καταστροφή. Ο ελληνικός λαός έδειξε αξιοθαύμαστη ψυχραιμία», είπε ο πρωθυπουργός και συνέχισε: «Είπαμε την αλήθεια. Κάναμε δημοψήφισμα για να κερδίσουμε διαπραγματευτική δύναμη. Ο ελληνικός λαός δεν ψήφισε για έξοδο από το ευρώ». Ότι όμως ο ελληνικός λαός δεν ψήφισε έξοδο από το ευρώ σε καμία περίπτωση δεν σημαίνει ότι έδωσε τη συγκατάθεσή του για ένα νέο Μνημόνιο, πολύ περισσότερο που ο ίδιος ο κ. Τσίπρας διακήρυττε προεκλογικά ότι θα καταργούσε τα μνημόνια με ένα μόνον άρθρο σε νόμο στη Βουλή. Ο κ. Τσίπρας ωστόσο, όπως δήλωσε, προτίθεται να ακολουθήσει την ίδια γραμμή προκειμένου να αντιμετωπίσει και το «εσωκομματικό πραξικόπημα» που συντελείται στο ΣΥΡΙΖΑ. «Υπάρχει στρατηγική διαφωνία στο εσωτερικό μας . Πρέπει να επιλυθεί σε συντεταγμένη διαδικασία. Να πάρει το κόμμα αποφάσεις» επισήμανε και πρόσθεσε: «Δεν μπορούν κάποιοι να λένε καταψηφίζω τις προτάσεις αλλά στηρίζω την κυβέρνηση. Σε προσωπικό επίπεδο νοιώθω έκπληξη από την στάση κάποιων συντρόφων. Δώσαμε μαζί τις μάχες, περάσαμε μαζί τις αγωνίες. Δώσαμε μαζί την μάχη για το δημοψήφισμα. Ξέραμε ποιες είναι οι εναλλακτικές. Αφού εξασφαλίστηκε ότι θα είναι ανοιχτές οι τράπεζες άλλαξε η γραμμή τους: «Εσύ να ψηφίσεις και εγώ θα κρατήσω την ιδεολογική μου καθαρότητα», τόνισε ο πρωθυπουργός. Ποια είναι όμως η στρατηγική του κ. Τσίπρα; «Πρέπει να πάρουν αποφάσεις τα μέλη. Μέσα από ένα έκτακτο συνέδριο στις αρχές Σεπτεμβρίου», υπογράμμισε. «Αν υπάρχει η απαίτηση να τοποθετηθεί το κόμμα πριν υπογραφεί συμφωνία δεν μπορεί να πάρει την απόφαση αυτή η ΠΓ ή η Κεντρική Επιτροπή. Θα χρειαστεί να γίνει δημοψήφισμα, ώστε να λάβουν την απόφαση όλα τα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτή η πρόταση δεν αναιρεί την ανάγκη για έκτακτο συνέδριο». Ο «τακτικισμός» αυτός του κ. Τσίπρα συνιστά ακόμη μία αδιέξοδη πολιτική επιλογή. Κι αυτό για του εξής λόγους: Πρώτον, αποτελεί βαθιά περιφρόνηση της βούλησης του ελληνικού λαού, ο οποίος στο σύνολο του αποφάνθηκε πρόσφατα με συντριπτικό ποσοστό κατά της εν λόγω συμφωνίας, η οποία μάλιστα ήταν και καλύτερη, αν και ο ίδιος ως τώρα τουλάχιστον κινείται σε εντελώς διαφορετική κατεύθυνση. Δεύτερον, έρχεται σε κατάφωρη αντίθεση με όσα δήλωνε στην ίδια συνέντευξη ότι πρόθεσή του είναι το πέρασμα στον «κοινωνικό ΣΥΡΙΖΑ». «Ο ΣΥΡΙΖΑ από κόμμα του 4% έγινε κόμμα εξουσίας. Ένα κόμμα 30000 μελών διαμορφώνει πολιτική που έχει την στήριξη 3 εκατομμυρίων πολιτών. Πρέπει να το λάβουμε σοβαρά υπόψη», υποστήριξε και πρόσθεσε: «Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έγινε ποτέ ενιαίο κόμμα των μελών. Παρέμεινε κόμμα των τάσεων. Ένα μέλος του κόμματος που δεν εντάσσεται σε τάσεις, δεν έχει τα ίδια δικαιώματα. Η Πολιτική Γραμματεία δεν αποτέλεσε το κέντρο, αλλά το σημείο όπου όλα τα υπαρκτά κέντρα διασταυρώνεται και συζητούν. Αυτό είναι μοντέλο λειτουργίας πολυσυλλεκτικού κόμματος. Δουλεύει όταν είσαι αντιπολίτευση. ¨όταν όμως κυβερνάς , δεν μπορεί η κατάσταση αυτή να μεταφέρεται στην κοινοβουλευτική ομάδα και την κυβέρνηση. Δεν θέλουμε δημοκρατικό συγκεντρωτισμό, αλλά ανοιχτές διαδικασίες. Όμως οι συλλογικές αποφάσεις πρέπει να τηρούνται. Όποιος δεν θέλει να τις τηρεί θα πρέπει να παραδίδει την έδρα, όπως ορίζει ο κανονισμός λειτουργίας της ΚΟ». Τρίτον, τι προτίθεται να πράξει ο πρωθυπουργός, ο οποίος έχει διακηρύξει σε όλους τους τόνους, ότι προτεραιότητά του είναι η υπογραφή της νέας συμφωνίας και η ολοκλήρωση των διαδικασιών για το νέο τριετές δάνειο από τον ESM και το νέο Μνημόνιο, στην περίπτωση κατά την οποία το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος είναι κατά αυτής της επιλογής; Θα αρνηθεί να υπογράψει την συμφωνία, για στην οποία, όπως έχει δηλώσει επανειλημμένως, ούτε ο ίδιος πιστεύει και θα παραιτηθεί; Ή, θα πράξει ότι έπραξε και με το δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου: θα το γράψει δηλαδή στα παλαιότερα των υποδημάτων του; Πάντως, την τακτική αυτή είναι αδύνατον να την διδάχθηκε ο κ. Τσίπρας από τον… Λένιν H&R