Υπάρχουν δύο δεδομένα, τα οποία δεν λαμβάνονται επαρκώς υπόψη στις διάφορες αναλύσεις, για την αναταραχή που δημιουργήθηκε στην Ευρώπη, ως προς το εάν πρόκειται για ένα απρόσμενο γεγονός ή καλοσχεδιασμένη επιχείρηση. Το πρώτο δεδομένο είναι ότι η "υπερδύναμη" ποτέ δεν ήθελε ενιαία Ευρώπη, και το δεύτερο ότι γνώριζαν από την πρώτη στιγμή, ότι τα θεμέλια δημιουργίας της Ευρωζώνης ήταν σαθρά, και όμως την ίδρυσαν.
Όσο ζούσαν οι μεγάλοι Ευρωπαίοι ηγέτες, με όραμα αλλά και προσπάθεια για μια πραγματικά ενωμένη Ευρώπη, η πολεμική εναντίον τους από την "υπερδύναμη" ήταν αφόρητη. Σημειώνω, ότι εδώ και πολλά χρόνια, λέγοντας και γράφοντας "υπερδύναμη" δεν εννοούσα ποτέ τις ΗΠΑ, αλλά ότι απλώς συμβαίνει η "υπερδύναμη" να έχει την έδρα της στις ΗΠΑ, και δεν είναι άλλη παρά το χρηματοπιστωτικό σύστημα με τα πολλά πλοκάμια.
Η πολεμική αυτή δεν είχε την αναμενόμενη επιτυχία για τους εμπνευστές της, γι’ αυτό ακολουθήθηκε άλλο σενάριο. Από τη δεκαετία του ’80 και μετά -είναι φανερό πια- ότι υπήρξε βοήθεια στην αναρρίχηση σε θέσεις εξουσίας σε ευρωπαϊκές χώρες ατλαντιστών πολιτικών και όχι ευρωπαϊστών. Δεν θα ήταν αναληθές αν έλεγα και μειωμένων ικανοτήτων. Οι οποίοι και αποτελούσαν τον Δούρειο Ίππο μέσα στην τότε ΕΟΚ.
Δεν πρέπει επίσης να περάσει απαρατήρητο το γεγονός, ότι δύο ισχυρά κράτη της Ε.Ε., η Βρετανία και η Γερμανία, το καθένα με τον τρόπο του, θέτει εμπόδια στην ισχυροποίηση της Ευρώπης. Η πρώτη, ήδη βάζει δυναμίτιδα στα θεμέλια της Ενιαίας Ευρώπης, καλούμενη πλέον -ως παράρτημα των ΗΠΑ, που μεταπολεμικώς είχε καταντήσει η άλλοτε κραταιά Βρετανική Αυτοκρατορία- να παίξει ρόλο αντίπαλου δέους.
Ειδικώς για τη Γερμανία, δεν ερευνήθηκε ιδιαιτέρως ο ρόλος της Άνγκελα Μέρκελ, και ο τρόπος αναρρίχησής της. Ήταν μέλος της Κομμουνιστικής Νεολαίας της Ανατολικής Γερμανίας και επιμορφώθηκε στην προπαγάνδα για ένα διάστημα και στη Σοβιετική Ένωση. Με την κατάρρευση του ανατολικού μπλοκ, βρέθηκε να είναι περιέργως στο πλευρό του δεξιού Κολ. (η δε χήρα του δεν την θέλει τώρα στην κηδεία του).
Είναι απορίας άξιον όμως, το ότι η οικογένειά της έφυγε από το Αμβούργο και εγκαταστάθηκε στην Ανατολική Γερμανία. Τι πήγε να κάνει εκεί; Ο πατέρας της Χέρλιντ Κάσνερ, ήταν προτεστάντης ιερέας (Λουθηριανός), και άνοιξε εκκλησία στο πιο σκληροπυρηνικό κομμουνιστικό κράτος, του οποίου οι σχέσεις με τη θρησκεία βρίσκονταν σε αντιπαλότητα! Και η κόρη του, ή νεαρή Άνγκελα, ήταν προπαγανδίστρια της αθεΐας!
Κάτι δεν πάει καλά σ’ αυτήν την ιστορία. Με τις διαλυτικές της Ευρώπης ενέργειές της, η Α. Μέρκελ δίνει επιχειρήματα σ’ αυτούς που υποπτεύονται, ότι ίσως αποτελεί τον Δούρειο Ίππο της πλήρους εκπόρθησης της Ευρώπης από την "υπερδύναμη". Δεν είναι απαραίτητο να υπηρετεί συνειδητώς αυτόν τον ρόλο, αλλά η προσπάθεια για γερμανική ηγεμόνευση της Ευρώπης, εκεί κατατείνει. Ίσως γι’ αυτό να την επέβαλαν στον Κολ και νομίζοντας η κυρία ότι εργάζεται για το Τέταρτο Ράιχ, στην πραγματικότητα είναι εναντίον του.
Τις ίδιες απορίες μπορεί να έχει κάποιος και με τον ρόλο του Σόιμπλε, που κι αυτός οδηγεί σε διαλυτικές τάσεις. Επιθυμεί την ισχυροποίηση της γερμανικής θέσης μέσω ισχυρής οικονομίας, είναι στενοκέφαλος, ή μήπως ανήκει σε διαφορετική "λέσχη" συμφερόντων από την Μέρκελ, εξίσου ισχυρή, και πολλές φορές ακολουθεί διαφορετική πολιτική από αυτήν;
Ύποπτη είναι επίσης και η μεθύστερη παραδοχή, ότι ήταν γνωστή η αδυναμία της Ευρωζώνης, εκ της ιδρύσεώς της. Και φυσικά ήταν γνωστή, αφού εμείς, οι ανίδεοι, γνωρίζαμε δυο πράγματα. Ότι πολλές χώρες για να εισέλθουν στην Ευρωζώνη παρουσίασαν χαλκευμένα στοιχεία, με την "δημιουργική λογιστική" (ιδιαίτερα η Ελλάδα και η Ιταλία), και ότι οικονομολόγοι από τις ΗΠΑ προειδοποιούσαν τους Ευρωπαίους να μη επιχειρήσουν την δημιουργία νομίσματος ανταγωνιστικού του δολαρίου.
Κι αφού λοιπόν άφησαν (σκόπιμα;) τις ευρωπαϊκές χώρες να ζήσουν επί δεκαετία σε ετοιμόρροπη οικοδομή, ήρθε η ώρα των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων να απολαύσουν τους καρπούς των κόπων τους. Έχοντας πλήρη έλεγχο επί της πολιτικής και οικονομίας των ευρωπαϊκών χωρών επιβάλλουν τους όρους τους. Όσο κι αν είναι παρακινδυνευμένο να επιχειρήσω πρόβλεψη, θα τολμήσω να πω ότι καμιά χώρα της Ευρώπης δεν θα γλιτώσει, πλην ίσως της Βρετανίας, και με τη Γερμανία τελευταία, διότι δεν είναι ηλίθιοι οι ηγέτες της "υπερδύναμης" να επιτρέψουν την ύπαρξη μιας ισχυρής χώρας που κάποια στιγμή θα βρεθεί απέναντί τους.
Πηγή: http://voria.gr/article/aprosmeni-i-vasi-schediou-i-anatarachi-stin-evropi
