Δευτέρα, 27 Ιουλίου 2015
Plan Z
Κέζα Λώρη στο ΒΗΜΑ
Η θέση, η τοποθέτηση απέναντι σε μια πληροφορία δεν έχει καμία σχέση με την πληροφορία, με το περιεχόμενό της. Είναι οι μεν και οι δε, οι Βένετοι και οι Πράσινοι του Βυζαντίου, οι Καπουλέτοι και οι Μοντέκοι της Βερόνας, ο Θρύλος και ο ΠΑΟΚ των... γηπέδων. Η ειδησεογραφία κρίνεται στα τυφλά με βάσει τις συμπάθειες και τις αντιπάθειες για τα πρόσωπα. Ακριβώς αυτό γίνεται και με την αποκάλυψη ότι ο Γιάνης Βαρουφάκης ως υπουργός Οικονομικών εξέτασε διάφορα ενδεχόμενα για την διέξοδο από την κρίση.
Δεν θα εξετάσουμε το περιεχόμενο του Plan B του Βαρουφάκη, για το παράλληλο τραπεζικό σύστημα και το χακάρισμα των Αριθμών Φορολογικού Μητρώου. Θα εξετάσουμε την ιδέα του να έχει εναλλακτική λύση σε ό,τι προκύψει. Είτε μας αρέσει η περσόνα ή όχι, είτε συμφωνούμε ιδεολογικά ή όχι, είτε έχουμε επιφυλάξεις για την κυβέρνηση ή όχι, θα πρέπει να συμφωνήσουμε ότι τοplan b, το plan c, το plan d, μέχρι εξαντλήσεως αλφαβήτου είναι υποχρεωτικά για όποιον έχει αναλάβει θέση ευθύνης. Ισχύει για τα ψιλικατζίδικα, ισχύει για τις πολυεθνικές επιχειρήσεις, ισχύει για τα κράτη.
Αυτό που θέλησε ο Βαρουφάκης ήταν να μην πιαστεί εξ απήνης στην περίπτωση που οι εταίροι αποφάσιζαν να πετάξουν τη χώρα από την ευρωζώνη. Φρόντισε να υπάρχει προετοιμασία για μετάβαση σε άλλη φάση. Αυτό δεν μπορεί να γίνει δημόσια ούτε με ανοιχτές διαδικασίες. Το plan b δεν θα μπορούσε να συζητηθεί στα θεσμικά όργανα ούτε να κοινοποιηθεί μέσα από δελτίο Τύπου. Ένα plan b χρειάζεται διακριτικότητα, μεθόδευση και φυσικά περισσότερη δουλειά η οποία δεν φαίνεται.
Από στρατηγικής και επικοινωνιακής σκοπιάς ο πρωθυπουργός θα επέτρεπε να διαρρεύσει ένα κάποιο plan b μόνο στην περίπτωση που μια άλλη κρυφή ομάδα εργαζόταν για τρίτο, τέταρτο ή πέμπτο σχέδιο. Σε κάθε περίπτωση είναι γελοίο να αναφέρονται ορισμένοι σε «εσχάτη προδοσία» και σε άλλα τέτοια ακραία επειδή ένας πολιτικός φρόντισε να έχει εναλλακτικά σχέδια φυγής ή παραμονής στο σύστημα.
