Ο βαθιά νυχτωμένος πρωθυπουργός με την δημιουργική ασάφεια,το τζοκόντειο χαμόγελο,την υπεραισιοδοξία,την πολιτική ελαφρότητα,τις αψήφιστες κρίσιμες αποφάσεις για τον λαό ερήμην του μας παραδίδει με τον έτερο ψεκασμένο ήρω με παντόφλες,τον Στουρνάρη,τον Προβόπουλο,τον Κούλη,τον Καλογρίτσα και τα άλλα τραγανά και τροικανά καλόπαιδα,μαθήματα εξόδου απο την κρίση και την σκληρή και ζοφερή πραγματικότητα με παράτες κλαμπατσίμπανα,πάολα και ότι άλλο καρακιτσαριό μπορεί να εμπνευστεί μια κατ’ευφημισμόν αριστερή κυβέρνηση που ούτε αριστερή ούτε κυβέρνηση είναι αλλά κάποιο κακόγουστο τσίρκο που υποδύεται την κυβέρνηση.
Ο Τσοπάν-ανδρέου ξεκίνησε τις παραστάσεις,τις επισκέψεις και συνεχίζει φαινομενικά μόνο τις δημόσιες αρλούμπες λίγο πριν τις τελευταίες κωλοτούμπες που θα κλείσουν το τελευταίο μαύρο κεφάλαιο της σοσιαλδημοκρατίας στην Ελλάδα και σαν ύστατη προσπάθεια παραμονής στην επιφάνεια των λιμναζόντων νερών της θλιβερής επικαιρότητας μιας κυβέρνησης φαντάσματος που ουδέποτε κυβέρνησε ούτε καν διαχειρίστηκε ή επηρέασε πράγματα δεν άλλαξε τίποτα παρόλο που είχε τις ευκαιρίες δεν τις αξιοποίησε σε καμία περίπτωση.
Ειλικρινά κρίμα για την άλλη μια φορά χαμένη ευκαιρία του λαού μας,η απερχόμενη μνημονιακή κυβέρνηση παρωδία και οι θλιβεροί συντελεστές και εμπνευστές της μετράνε αντίστροφα,εξού και το Final Countdown της στρατιωτικής μπάντας στην υποδοχή του΄»πρωθυπουργού»στο κτίριο της ΔΕΘ,για τα αζήτητα της ιστορίας που ο λαός εντός των επόμενων μηνών θα τους τοποθετήσει,εξού και το κύκνειο άσμα της λυκοσυμμαχίας του νότου,τα χιλιοπαιγμένα και χιλιομασημένα απο την ΕΡΤ εύσημα Ρέντσι,Ολανδρέου στον Πάκη για την υπερπροσπάθεια της Ελλάδας.
Το παρόν και το επερχόμενο κυβερνητικό σχήμα των επερχόμενων εκλογών είναι θνησιγενές,μη βιώσιμο και αυτό το γνωρίζουν και οι πολιτικάντηδες άσχετα τι αραδιάζουν ανέκαθεν δημόσια και για εσωτερική κατανάλωση.Έχουμε μπεί πλέον αντικειμενικά και με τον πιο εμφαντικό τρόπο στην πιο βαθιά μνημονιακή εποχή μακράς διάρκειας και αμφιβόλου εξόδου μας απο αυτήν.
Η δημιουργικότητα των ανθρώπων έχει πληγεί ανεπανόρθωτα απο την μακροχρόνια λιτότητα και τα συνακόλουθα υφεσιακά μέτρα που τελειωμό δεν έχουν,τις στρατιές νέων και παλαιών ανέργων δεν τους σχεδιάζει και δεν τους υπολογίζει κανένα πρόγραμμα καμία κυβέρνηση και καμία παραγωγική δύναμη,οι βιομηχανίες,τα λιμάνια,τα επιμελητήρια της χώρας.
Το βαγόνι της Ελλάδας έχει εκτροχιαστεί και ο μηχανοδηγός του σφυρίζει αδιάφορα,γυρίσαμε στα χρόνια του καρβουνιάρη,ποιές αγορές εδώ γίναμε ένα απέραντο γιουσουρούμ.
Iakovos Pantelakis
