Γιατί έξοδο από την Ευρωπαϊκή Ένωση
Γράφει ο Ηλίας Ευαγγελόπουλος
Οικονομολόγος
Πάντα ήμουν και είμαι καθαρός στον λόγο μου. Από την στιγμή που μπήκαμε στα μνημόνια και κάποιοι μιλούσαν για την επιστροφή στο εθνικό νόμισμα έγραψα ότι επιστροφή στο εθνικό νόμισμα χωρίς ταυτόχρονη έξοδο από την Ευρωπαϊκή Ένωση, το μόνο που θα καταφέρει είναι να δυσχεράνει τη θέση μας αφού το ευρωιερατείο θα συνεχίσει να αποφασίζει για μας αλλά και στο σύγχρονο παγκοσμιοποιημένο οικονομικό χώρο δεν μπορεί να σταθεί ανεξάρτητη χώρα χωρίς ισχυρό νόμισμα το οποίο προϋποθέτει μια ισχυρή οικονομία και ένα ισχυρό κράτος.
Για το λόγο αυτό και όσα κόμματα μίλησαν για εθνικό νόμισμα δεν κατάφεραν να πείσουν τον ελληνικό λαό. Διαβάζοντας κάποιος που έχει στοιχειώδεις οικονομικές γνώσεις τα προγράμματα των κομμάτων αυτών θα διαπιστώσει ότι βασίζονται σε πολλά “εφόσον” τα οποία θα τα αποφασίσουν κέντρα του εξωτερικού. Έπειτα λείπει ο αναπτυξιακός σχεδιασμός σ’ αυτά. Προσωπικά περισσότερο έκλεινα στην εκτίμηση ότι πολλοί από αυτούς τους πολιτικούς, μάλλον υλοποιούν ξένους στόχους παρά ότι εξυπηρετούν τα συμφέροντα της πατρίδας. Γι’ αυτό δεν αισθάνθηκα έκπληξη και από τις πολλές κολοτούμπες που ακολούθησαν, αφού για κάποιον αντικειμενικό παρατηρητή ήταν αναμενόμενες αλλά ούτε και με την εξαργύρωση του αγώνα πολλών αντιμνημονιακών με μια θέση στην Ευρωβουλή. Βέβαια το σύστημα αγωνίζεται συνεχώς να φέρει στην επιφάνεια νέους αντιμνημονιακούς κολοτούμπες μην τυχόν και του προκύψει κάποιος ανιμνημονιακός μη κολοτούμπας.
Το εγχώριο πολιτικό σύστημα και συνειδητά χρησιμοποιώ τον όρο αυτόν αφού δεν είναι ελληνικό, με τα γνωστά παπαγαλάκια του, έχουν φροντίσει να επηρεάσουν και να φοβίσουν τον ελληνικό λαό με την γνωστή επιχειρηματολογία τους ότι χωρίς τους Ευρωπαίους να μας βάζουν σε τάξη είμαστε ανίκανοι να κάνουμε μόνοι μας οτιδήποτε και έξω από την Ευρωπαϊκή Ένωση θα καταλήξουμε σαν την Αλβανία του Χότζα, την Βενεζουέλα του Μαδούρο και την Βόρεια Κορέα. Εδώ υπάρχει το παράδοξο, πολιτικοί που θεωρούν τους εαυτούς τους ανίκανους να κυβερνήσουν χωρίς τις υποδείξεις και τις εντολές των ξένων, παρόλα αυτά να επιμένουν να μένουν αγκαλιασμένοι με τις καρέκλες της εξουσίας αντί οικιοθελώς να πάνε στα σπίτια τους.
Και εδώ πρέπει όλοι μας να αναρωτηθούμε αν εμείς οι Έλληνες μπορούμε να δημιουργήσουμε μόνοι μας ένα σύγχρονο κράτος με ευημερία και ποιότητα ζωής κατά πολύ ανώτερο από τα άλλα δυτικά και βόρεια ευρωπαϊκά κράτη! Η δική μου απάντηση είναι μετά βεβαιότητας ότι μπορούμε.
Σίγουρα έχει χαθεί προ πολλού η πνευματική διάκριση από τον ελληνικό λαό για να αντιληφθεί όσα σκληρά βιώνει, όσα συμβαίνουν γύρω του αλλά και όσα πρόκειται να του συμβούν στο μέλλον. Είναι χρέος όμως, όσων πνευματικών ανθρώπων δεν έχουν υποταχθεί ακόμα στην Νέα Τάξη Πραγμάτων να αγωνιστούν για να δώσουν ξανά το φως στον σκοτιδιασμένο ελληνικό λαό. Πράγμα δύσκολο, όχι όμως ακατόρθωτο.
Υπάρχουν τέσσερα βασικά ζητήματα τα οποία θα εξετάσουμε και έχουν άμεση σχέση με την Ευρωπαϊκή Ένωση:
Το πρώτο είναι το υπαρξιακό. Η ύπαρξη δηλαδή του ελληνικού κράτους και του ελληνικού έθνους στο μέλλον.
Το δεύτερο είναι το θρησκευτικό. Το μέλλον της ορθοδοξίας στη χώρα μας αλλά και το θρησκευτικό παζλ που θα διαμορφωθεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Η θρησκευτική ελευθερία και η ανεξιθρησκία.
Το τρίτο είναι το οικονομικό. Μπορούμε να βγούμε από την οικονομική εξάρτηση και την εξαθλίωση στην οποία μας έχουν εγκλωβίσει; Ποιά θα είναι η μελλοντική οικονομική κατάσταση της χώρας μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση; Υπάρχει η δυνατότητα να απαλλαγούμε από τα μνημόνια και να ξεπληρώσουμε το χρέος μας; Θα είμαστε ικανοποιημένοι ως πολίτες με μισθούς και αποδοχές των 300 – 500 ευρώ το μήνα;
Και το τέταρτο είναι η ποιότητα ζωής και η δημόσια ασφάλεια που θα απολαμβάνουν οι πολίτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της χώρας μας στο άμεσο μέλλον.
Κάποιος πρώην πρωθυπουργός, ευθαρσώς είχε δηλώσει ότι θυσίασα την Ελλάδα για να σώσω την Ευρώπη. Δεν είμαστε και πολλοί εμείς οι Έλληνες. Λιγότερο από 9,5 εκατομμύρια πολίτες με ελληνική ιθαγένεια έχουν απομείνει στην πατρίδα μας. Και αν εξαιρέσεις και αυτούς που είναι Έλληνες αλλά δεν αισθάνονται Έλληνες τότε είμαστε δεν είμαστε τέσσερα με πέντε εκατομμύρια. Η Ευρωπαϊκή Ένωση καλώς εχόντων των πραγμάτων, οδεύει προς μια οικονομική και πολιτική ολοκλήρωση. Αυτό σημαίνει ότι η Ελλάδα από χώρα, θα μεταβληθεί σε μια μικρή και φτωχή περιφέρεια της, στην οποία με τον καιρό θα εξαφανιστούν οι Έλληνες όπως εξαφανίζονται από τον πλανήτη διάφορα είδη ζώων. Και αυτό δεν μπορούμε να το αλλάξουμε γιατί μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση άλλοι αποφασίζουν για μας.
Πάντοτε ήμασταν λίγοι αλλά σκληροί γι’ αυτό επιβιώναμε. Σήμερα μας έχουν κάνει μαλθακούς για να είμαστε “ευκολοχώνευτοι”. Επειδή όμως ακόμα μας φοβούνται θέλουν να μας κάνουν λιγότερους. Πρώτα μέσα από την υπογεννητικότητα. Όλη η οικονομική αλλά και η γενικότερη πολιτική του εγχώριου πολιτικού συστήματος οδηγεί στην μείωση των γεννήσεων και στην εξάλειψη του ελληνικού έθνους. Η ελληνική ηλικιακή πυραμίδα έχει πλέον αρχίσει να σχηματίζεται ανάποδα ενώ η λεγομένη “πληθυσμιακή ορμή” που περιλαμβάνει τις ηλικίες από 0 - 15 ετών και που δείχνει την προοπτική μελλοντικής αύξησης του πληθυσμού αποδεικνύει ότι η Ελλάδα σιγά -σιγά σβήνει.
Ο δεύτερος τρόπος για να μας κάνουν λιγότερους είναι μέσα από την αλλοίωση του ελληνικού πληθυσμού από ξένα “στοιχεία” και κυρίως ανατολικά. Η θανάσιμη επιμονή μας να παραμένουμε στην ασφυκτική αγκαλιά της Ευρωπαϊκής Ένωσης, νομοτελειακά θα μας οδηγήσει ως κράτος και ως έθνος στον αφανισμό. Δυστυχώς τα εγγόνια μας σε λίγα χρόνια θα αισθάνονται στην γη των πατέρων τους, όπως ο τελευταίος των Μοϊκανών.
Ποιο το όφελος εάν αποκτήσει κάποιος όλο τον κόσμο αλλά χάσει την ψυχή του είχε πει ο Χριστός. Για εμάς τους ορθόδοξους χριστιανούς η πρόσκαιρη ζωή την οποία ζούμε έχει θυσιαστικό και ομολογιακό χαρακτήρα. Είναι η πρόγευση του παραδείσου και δεν έχει καμιά σχέση με τον τρόπο ζωής των δυτικοευρωπαϊκών ή ασιατικών κρατών. Θα πρέπει επομένως να δούμε που βαδίζει η Ευρωπαϊκή Ένωση και ποιες θα είναι οι συνθήκες που θα διαμορφωθούν στους κόλπους της για την πίστη και την ζωή των ορθόδοξων χριστιανών. Σήμερα στη χώρα μας παρόλο που οι ορθόδοξοι χριστιανοί αποτελούν την πλειοψηφία των κατοίκων βλέπουμε πως μια άθεη και αντίχριστη βουλή συστηματικά και μεθοδικά, δημιουργεί πλήγματα στην ορθοδοξία μέσα από τα αντιχριστιανικά νομοσχέδια που ψηφίζει. Ας σκεφτούμε στην απεραντοσύνη της Ευρωπαϊκής Ένωσης ποια θα είναι η μελλοντική θέση μιας ελάχιστης μειοψηφίας ορθόδοξων χριστιανών! Οι έννοιες θρησκευτική ελευθερία και ανεξιθρησκία θα εξαλειφτούν. Η βέβαιη ισλαμοποίηση της Ευρώπης μια και το ισχυρό υποτάσσει το ανίσχυρο, αφού οι παράνομοι εισβολείς βρίσκουν τις ευρωπαϊκές κοινωνίες πνευματικά ερείπια και η προώθηση της πανθρησκείας δημιουργούν μια ευρωπαϊκή κοινωνία στην οποία θα λείπει ο Χριστός. Θα πρέπει να αναρωτηθούμε ως Έλληνες ορθόδοξοι χριστιανοί εάν αυτό θέλουμε!
Στον οικονομικό τομέα θα πρέπει να αποφασίσουμε όχι με βάση το παρελθόν και την εποχή των παχιών αγελάδων αλλά με βάση το παρόν και το μέλλον. Δηλαδή, πως είναι σήμερα και πως θα διαμορφωθεί στο μέλλον η οικονομική κατάσταση στη χώρα μας, στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στον υπόλοιπο κόσμο. Είμαστε διαθεμένοι να ζήσουμε με μισθούς και συντάξεις των 300 – 500 ευρώ; Υπάρχει περίπτωση στο μέλλον τα οικονομικά της χώρας να πάνε καλύτερα και να έχουμε ανάπτυξη; Την απάντηση θα μας τη δώσουν τα μέχρι τώρα αποτελέσματα των εφαρμοζόμενων οικονομικών προγραμμάτων. Πέρα από το πρωτογενές πλεόνασμα που επιτεύχθηκε και που δεν είναι σταθερό αφού κάθε χρόνο έχουμε νέα μέτρα, όλα τα αποτελέσματα για την οικονομία της χώρας ήταν καταστροφικά. Μείωση δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας, αύξηση δημόσιου και ιδιωτικούς χρέους, αποβιομηχάνιση, ανεργία, υποαπασχόληση, φτώχια. Μια καταστροφή που χονδρικά μαζί με τα χρήματα που απαιτούνται για να επανορθωθεί οικονομικά η χώρα, αποτιμάται σε μερικές εκατοντάδες δισεκατομμύρια ευρώ. Να τονίσουμε ότι ο κρατικός προϋπολογισμός παραμένει ελλειμματικός γι’ αυτό και το δημόσιο χρέος σε απόλυτες τιμές συνεχίζει να αυξάνεται. Ένα δημόσιο χρέος που δεν είναι δυνατό να πληρωθεί ποτέ.
Λιγότερες από 300 μητρικές επιχειρήσεις ελέγχουν σχεδόν το σύνολο της παγκόσμιας οικονομίας. Σε αυτές θα καταλήξει η ελληνική δημόσια περιουσία. Ενώ η ιδιωτική περιουσία μέσα από την τεχνητή οικονομική ασφυξία και την αντισυνταγματική υπερφορολόγηση θα περάσει στα χέρια των πιο εύπορων ευρωπαίων πολιτών αλλά και μέσα από τις χρυσές βίζες σήμερα που θα αντικατασταθούν από τις ασημένιες βίζες αύριο και τις χάλκινες μεθαύριο και στην κατοχή ανθρώπων από όλο τον κόσμο και κυρίως από τα ασιατικά κράτη.
Η ελληνική οικονομία βρίσκεται σήμερα στον αέρα πρώτον, γιατί εξαρτάται απόλυτα από τους δανειστές. Οίκοι αξιολόγησης, αγορές και δανειστές είναι το ίδιο και το αυτό. Όποια στιγμή θέλουν μπορούν σε ελάχιστο χρονικό διάστημα να εκτινάξουν τα επιτόκια των ελληνικών ομολόγων στα ύψη και να αποσταθεροποιήσουν την χώρα.
Δεύτερον, γιατί δεν υπάρχει μεγάλη εσωτερική αγορά. Και τρίτον, γιατί βασίζεται αποκλειστικά στον τουρισμό και στις εξαγωγές. Μια οποιαδήποτε παγκόσμια οικονομική αστάθεια θα μας αποτελειώσει. Ενώ και ο τουρισμός και οι εξαγωγές δεν είναι σταθερά δεδομένα αφού με μια απλή εντολή των ισχυρών κρατών – δανειστών και οι τουριστικές ροές θα στερέψουν και οι εξαγωγές θα κοπούν.
Η Ελλάδα σε καμιά περίπτωση δεν μπορεί να αποπληρώσει το δημόσιο χρέος της. Το αντίθετο, αυτό συνεχώς αυξάνει. Το να μεταθέτουμε συνεχώς στο μέλλον τις δανειακές υποχρεώσεις μας δεν θα μπορέσει για πολύ καιρό ακόμα να συνεχιστεί. Μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση είμαστε υποχρεωμένοι να ακολουθούμε έως να σβήσουμε υπαρξιακά, τον στενό σωλήνα στον οποίο μας έχουν βάλει.
Το κύμα της οικονομικής φτώχιας και της εξαθλίωσης που επεκτείνεται σε όλο τον πλανήτη, συνοδεύεται από ένα κύμα εγκληματικότητας και ανασφάλειας που είναι τόσο μεγάλο που θα αλλάξει την ηρεμία και την γαλήνη των ανθρώπων σε όλο τον κόσμο και στην χώρα μας. Είμαστε διατεθειμένοι ως Έλληνες να ζούμε σε ένα τέτοιο περιβάλλον ανασφάλειας και εγκληματικότητας!
Όλα τα ανωτέρω ζητήματα δεν μπορούν λόγο των ευρωπαϊκών συνθηκών, της πολιτικοοικονομικής εξάρτησης και του νομικού δεσίματος της χώρας από τους δανειστές και το ευρωιερατείο να αντιμετωπιστούν με την παραμονή της χώρας στους κόλπους της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η έξοδος μας απ’ αυτήν, μας δίνει τη δυνατότητα να αποδράσουμε από την φυλακή υψίστης ασφαλείας στην οποία μας έχουν τοποθετήσει και μας εφοδιάζει με όλα τα μέσα που χρειάζονται για να αντιμετωπίσουμε τους σκοπέλους και να χαράξουμε ως χώρα μια ασφαλή πορεία προς το μέλλον.
