Κυριακή, 10 Ιουνίου 2018
ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΛΑΙΚΙΣΤΙΚΩΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΝ (σχόλιο για την επικείμενη δίκη του Αρείου Πάγου στις 9/10/2018) Της Μαρίας Νεγρεπόντη-Δελιβάνη 10.06.2018
ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΛΑΙΚΙΣΤΙΚΩΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΝ (σχόλιο για την επικείμενη δίκη του Αρείου Πάγου στις 9/10/2018)
Της Μαρίας Νεγρεπόντη-Δελιβάνη 10.06.2018
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Κατά τα λοιπά, διαβεβαιώνουμε με έπαρση, προς κάθε κατεύθυνση, , ότι στη χώρα μας λειτουργεί η Δημοκρατία! Και, ταυτόχρονα, κατακεραυνώνουμε κυβερνήσεις των Βαλκανίων και, πρόσφατα και της λοιπής Ευρώπης, επειδή, εκεί έχουν "λαϊκίστικες" κυβερνήσεις, που κατά τους επικριτές οδηγούν στο αυταπόδεικτο συμπέρασμα ότι "στερούνται Δημοκρατίας"!!!
Πόσο, ασύγγνωστα ΡΗΧΟΙ είμαστε!
Οι "λαϊκίστικες" κυβερνήσεις, που ασφαλώς δεν προσφέρονται ως αντικείμενο θαυμασμού, αλλά για αντικειμενική κριτική και σύγκριση με τις "μη λαϊκίστικες", είναι γεγονός ότι έχουν κατακλύσει την Ευρώπη και όχι μόνο, και ότι ομολογούν χωρίς φόβο και πάθος ότι το πολίτευμά τους είναι αυτό που χαρακτηρίζεται ως της "ανελεύθερης Δημοκρατίας".
Εκτός, λοιπόν, από την ανάγκη καταγραφής των διαφορών.,αν υπάρχουν, ανάμεσα στη δική μας και τη δική τους Δημοκρατία, επιβάλλεται να εξετάσουμε και τα λοιπά χαρακτηριστικά αυτών των κυβερνήσεων, που άλλωστε επικράτησαν, εξαιτίας της δυσλειτουργίας των παραδοσιακών. Και μια προσεκτική και αντικειμενική έρευνα αυτών των νέας κοπής κυβερνήσεων θα αποκαλύψει, σίγουρα, άγνωστες και σημαντικές τους πλευρές, κυρίως, αναφορικά με την προσπάθειά τους για την εφαρμογή, κατά το δυνατόν, μη δουλοπρεπούς πολιτικής, και αναφορικά με τη συμπεριφορά τους προς τους πολίτες τους.
Η εγκαθίδρυση, εξάλλου, και η γενίκευση αυτών των κυβερνήσεων εξαφανίζει και την παραδοσιακή διάκριση, ανάμεσα σε δεξιά και αριστερά, δεδομένου ότι οι προτιμήσεις τους έχουν, παντελώς, ανεξαρτικοποιηθεί από αυτήν. Πρόκειται για αριστερόστροφες και δεξιόστροφες τάσεις, που κατορθώνουν να συνυπάρξουν σε κυβερνητικά σχήματα, και που συμφωνούν:
*στον έλεγχο των συνόρων και, συνεπώς, στο τέλος της ανεξέλεγκτης παγκοσμιοποίησης,
*στην επαναφορά του κράτους-έθνους,
*στην αναγνώριση της ανάγκης κρατικής παρέμβασης στην οικονομία,
*στην κριτική αντιμετώπιση της Δύσης,
και σε αρκετές άλλες τάσεις κατά περίπτωση.
Επειδή, λοιπόν, από όσο μπορεί κανείς να κρίνει, το μέλλον ανήκει σε αυτού του είδους τις κυβερνήσεις (που, άλλωστε, είναι και η επιλογή των ΗΠΑ), καλόν θα ήταν, αντί με περισσή επιπολαιότητα και ασύγγνωστη άγνοια να κατακεραυνώνουμε την ύπαρξή τους (χωρίς να γνωρίζουμε το περιεχόμενό τους), να προσπαθήσουμε να κατανοήσουμε περί τίνος πρόκειται. Περί των λαϊκίστικων κυβερνήσεων σχετικά με την επικείμενη δίκη του Αρείου Πάγυ (σχόλιο
από Μαρία Νεγρεπόντη - Δελιβάνη
