Χάντρες και καθρεφτάκια…

Χάντρες και καθρεφτάκια…

Χάντρες και καθρεφτάκια…Του Κώστα Στούπα Η προεκλογική επίσκεψη του προέδρου της Βολιβίας στη χώρα μας και η συνάντησή του με τον πρωθυπουργό μοιάζει με προσπάθεια γητείας διαφόρων ομάδων "ιθαγενών" της εγχώριας αριστεροσύνης με χάντρες και καθρεφτάκια. Ο κ. Τσίπρας φαίνεται πράγματι πως πιστεύει ότι με την κα Μεγαλοοικονόμου, την κ. Παπακώστα, τον κ. Τόλκα και τους λοιπούς αστέρες που δεν έχουν στον ήλιο μοίρα κάνει άνοιγμα στο Κέντρο και διεμβολίζει την κεντροδεξιά. Παράλληλα με τους "Μαδούρους", τους "Κουφοντίνες" και τους "Κυρίτσηδες" γητεύει τα επαναστατικά αντανακλαστικά των άτακτων φυλών της άκρας αριστεράς που εκλογικά είναι ανύπαρκτη, για να κρατήσει τα (εκλογικά σημαντικά) ψηφαλάκια των συνδικαλιστών του δημοσίου που χρησιμοποιούν τα αριστερίστικα συνθήματα σαν ιδεολογικό άλλοθι της αργομισθίας τους... Ο κ. Τσίπρας και το κυβερνών κόμμα βρίσκονται σε κενό αέρος καθώς η πολιτική που ακολουθούν στην πράξη είναι αυτή που τους υποδεικνύει το συντηρητικό κατεστημένο της Δύσης ενώ ο πλέον στενός σύμμαχος της χώρας είναι το Ισραήλ... Ιδεολογικά προσπαθούν να προσεγγίσουν την ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία, η οποία παντού διαλύεται στα εξ ων συνετέθη πριν πολλές δεκαετίες, και εκλογικά προσπαθεί να συγκρατήσει την επιρροή στους "μπαχαλάκηδες" και διάφορους αστούς κληρονόμους αριστερών επιθέτων... Κάποιος ηγέτης με αύριο αντί να συμμαζεύει τα κουρέλια του παρελθόντος θα προσπαθούσε να επινοήσει την Κεντροαριστερά του αύριο, όπως έκανε ο Ανδρέας Παπανδρέου στη μεταπολίτευση όταν αποποιήθηκε την κληρονομιά του Κέντρου... Εν τω μεταξύ καθώς ο χρόνος της μισθοδοσίας του κρατικοδίαιτου ασκεριού μετρά τα τελευταία μηνιάτικα, έχουν αρχίσει οι γκρίνιες... Η ένταση της γκρίνιας και τα φαινόμενα διάλυσης θα μεγαλώνουν όσο πλησιάζουμε προς τις εκλογές καθώς μερικές χιλιάδες στελέχη θα προσπαθούν να εξασφαλίσουν τις μερικές δεκάδες καλά μισθοδοτούμενες θέσεις που εξασφαλίζει η αντιπολίτευση. Το τακτικό αφήγημα... Από άποψη τακτικής ο πρωθυπουργός σε κάθε ευκαιρία επιμένει πως οι βουλευτικές εκλογές θα γίνουν το Φθινόπωρο. Όπως έχουμε ξαναγράψει το αφήγημα αυτό στηρίζεται στην άποψη πως η διαφορά στις ευρωεκλογές του Μαΐου θα είναι περί τις 5 ποσοστιαίες μονάδες και κάτω. Αν πράγματι η διαφορά στις ευρωεκλογές είναι μικρότερη των 5 μονάδων τότε θα μπορέσει να κρατήσει συσπειρωμένη την εκλογική βάση μέχρι το Φθινόπωρο και να πάει με αξιώσεις στις βουλευτικές. Αν είναι μεγαλύτερη όμως και πλησιάζει το διψήφιο ποσοστό όπως δείχνουν οι περισσότερες δημοσκοπήσεις τότε διακινδυνεύει η διαφορά το Φθινόπωρο να λάβει διστάσεις συντριβής και να μην καταφέρει να ηγηθεί της ανασυγκρότησης της κεντροαριστεράς με τον ίδιο σε θέση ισχύος. Το ζητούμενο όμως στις επόμενες εκλογές δεν είναι η διαφορά μεταξύ πρώτου και δεύτερου κόμματος αλλά αν το πρώτο κόμμα θα καταφέρει να πετύχει την αυτοδυναμία. Αν η Ν.Δ. καταφέρει να εκλέξει αυτοδύναμη κυβέρνηση αυτή κατά πάσα πιθανότητα θα είναι κυβέρνηση τετραετίας, καθώς τα εμπόδια εκλογής προέδρου ξεπεράστηκαν κατά τις πρόσφατες ψηφοφορίες της συνταγματικής αναθεώρησης. Τέσσερα χρόνια στην αντιπολίτευση για κόμματα καιροσκόπων χωρίς τον έλεγχο της κουτάλας που αναδεύει τον κρατικό προϋπολογισμό μοιάζουν με μια αιωνιότητα. Εν τω μεταξύ όλοι ασχολούνται με το 35% και 25% και παραβλέπουν τον "Κανένα" που ηγείται και εύκολα, αν αποκτήσει σάρκα, μπορεί να μεγαλώσει τη διαφορά. Προεκτείνοντας τις διεθνείς τάσεις κάποιος μπορεί να αντιληφθεί πως Μητσοτάκης και Τσίπρας (μετά την κωλοτούμπα) διεκδικούν να εκφράσουν δυο όψεις του ιδίου πόλου. Ο άλλος πόλος δεν έχει εκφραστεί ακόμη πολιτικά για συγκυριακούς λόγους. Η εμφάνισή του μοιάζει να είναι θέμα χρόνου...