Αλ. Τσίπρας, ο Λατούς, η «ολιγαρκής αφθονία» και τα… εθνικά νομίσματα

Αλ. Τσίπρας, ο Λατούς, η «ολιγαρκής αφθονία» και τα… εθνικά νομίσματα Κυριακή 17 Μαρτίου 2019, Ο Αλ. Τσίπρας, ο Λατούς, η «ολιγαρκής αφθονία» και τα… εθνικά νομίσματα Του Τάσου Ευαγγελίου Τέλη Ιουλίου του 2013 ο αρχηγός της τότε Αξιωματικής Αντιπολίτευσης Αλέξης Τσίπρας ετοιμαζόταν να μεταβεί στο Δρέπανο Ηγουμενίτσας στο πλαίσιο του 10ήμερου κάμπινγκ της νεολαίας του ΣΥΡΙΖΑ. Εκδηλώσεις, παιχνίδια, ταινίες και δρώμενα, μαθήματα χορού αλλά και συζητήσεις. Μια συζήτηση της πρώτης ημέρας ξεχώριζε έχοντας ως θέμα: «Ανάπτυξη για λίγους ή ολιγαρκής αφθονία». Λίγους μήνες πριν τον Απρίλιο του 2013 είχε κυκλοφορήσει στην Ελλάδα το βιβλίο του Γάλλου οικονομοφιλόσοφου Σερζ Λατούς «Προ μιας κοινωνίας λιτής αφθονίας, παρανοήσεις και διαμάχες γύρω αποανάπτυξη». Τα χρόνια που ακολούθησαν από εκείνο το κάμπινγκ γνωρίζουν όλοι οι Έλληνες τι ακριβώς συνέβη. Ο ΣΥΡΙΖΑ έγινε κυβέρνηση, δύο φορές, τη δεύτερη αφού έφερε στη χώρα ένα αχρείαστο μνημόνιο, σκληρή λιτότητα, υπερβολικούς φόρους και δεσμεύσεις για υψηλά πλεονάσματα αλλά και δέσμευση της δημόσιας περιουσίας για 99 χρόνια. Ο «Λιτός βίος» του Γιάνη Βαρουφάκη ξεχάστηκε μετά από το πρώτο 6μηνο της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ έχοντας προκαλέσει ανεπανόρθωτη ζημιά στη χώρα που σύμφωνα με όλες τις εκτιμήσεις υπερέβη τα 100 δις. Ευρώ. (σύμφωνα με στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ τα 36 δις. Ευρώ) Η ολιγαρκής αφθονία ξεχάστηκε, με τον Αλέξη Τσίπρα να ομιλεί για ευρωπαϊκή πορεία της χώρας και να ζητεί επενδύσεις για τη χώρα (από καπιταλιστές επιχειρηματίες), να εκθειάζει την επένδυση στο Ελληνικό αλλά και αυτή στο λιμάνι του Πειραιά, παρά τις ιδεοληψίες που ενίοτε βρίσκουν το δρόμο να προκαλούν προβλήματα. Όμως τελευταία δεν δείχνει άνετα. Οι δημοσκοπήσεις του δείχνουν το δρόμο της επιστροφής στα έδρανα της αντιπολίτευσης, η Γέφυρα δεν οδηγεί στην άλλη όχθη αφού η Φώφη Γεννηματά του έχει κλείσει τη δίοδο και τα ίδια τα στελέχη του «τρώγονται» μεταξύ τους. Ο φόβος του τερματοφύλακα πριν από το πέναλτι τα έχει κυριεύσει. Είναι άλλωστε ίδιος με το φόβο της ήττας στις εκλογές που θα οδηγήσει σε δραματική μείωση των εδρών που κατέχουν σήμερα οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ. «Αριστερά είναι πιο εύκολα» και ο Αλέξης Τσίπρας επιχειρεί να κρατήσει ανοιχτές τις πόρτες. Η επίσκεψη του Βολιβιανού ηγέτη Έβο Μοράλες που άλλαξε το Σύνταγμα παρά το ΌΧΙ που είπαν οι πολίτες της χώρας του σε σχετικό δημοψήφισμα (κάτι θυμίζει αυτό) προκειμένου να μπορεί να είναι εκ νέου υποψήφιος ενεργοποίησε τα αριστερά σύνδρομα. Ο Πρωθυπουργός βρήκε ευκαιρία μετά την «πλατιά απεύθυνση» να πετάξει ένα ακόμη τσιτάτο αυτό της «ολιγαρκούς αφθονίας». Μάλιστα έστειλε και tweet απάντηση στον Κυριάκο Μητσοτάκη με φωτογραφία από το εξώφυλλο του βιβλίου. Θεωρητικά για να προτείνει το εν λόγω βιβλίο το έχει διαβάσει και ενστερνίζεται τις απόψεις ενός θεωρητικού οικονομοφιλόσοφου, ο οποίος το 2014 βρέθηκε στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη για δύο διαλέξει. Παραχώρησε και συνέντευξη σε εφημερίδα προσκείμενη της σημερινής κυβέρνησης και τότε αντιπολίτευσης, για τα όσα πρεσβεύει. Για τα περί αποανάπτυξης και «λιτής αφθονίας» για τη λογική του τι πρέπει να γίνει για να σωθεί ο νότος, για την Ελλάδα και το μέλλον του κόσμου. Βασική αρχή για να πετύχουν όλα αυτά κατά τον Ζερζ Λατούς η επιστροφή στα εθνικά νομίσματα. «Δουλεύοντας λιγότερο μπορούμε να κερδίζουμε περισσότερα και πάνω απ” όλα να ζούμε καλά» έλεγε προσθέτοντας «Τι πρέπει να κάνουμε λοιπόν; Για αρχή πρέπει να επιστρέψουμε στα εθνικά μας νομίσματα. Το πράγμα μιλά από μόνο του, πρέπει να βγούμε από το ευρώ, αλλιώς δεν υπάρχει πιθανότητα να υλοποιήσουμε ένα τέτοιο πρόγραμμα». Κυρίαρχό του σύνθημα η αποανάπτυξη. Μια λέξη που αν και περιγράφει την υπανάπτυξη ουσιαστικά επιχειρείται να την ωραιοποιήσει μέσα από οικολογικά ουτοπικά μοντέλα. «Απέναντι στο αδιέξοδο των πολιτικών λιτότητας και την οικολογική ανάγκη να εξέλθει κάποιος από την κοινωνία της ανάπτυξης, μόνον ένα πρόγραμμα εμπνευσμένο από το σχέδιο της αποανάπτυξης μπορεί να επιλύσει την τραγική κατάσταση στην οποία έχουν περιέλθει χώρες όπως η Ελλάδα» έλεγε τονίζοντας ότι «Οι προτάσεις βασίζονται σε τρεις άξονες. Πρώτον, η επανατοπικοποίηση: Επανατοπικοποιώ σημαίνει πρώτα απ' όλα αποπαγκοσμιοποιώ. Αυτό το οποίο αποκαλούμε παγκοσμιοποίηση δεν είναι τίποτε άλλο από ένα παιχνίδι σφαγής σε παγκόσμια κλίμακα. Ενός ανταγωνισμού στον οποίο όλοι οι λαοί αυτοκαταστρέφονται και καταστρέφουν τους άλλους λαούς. Καθίσταται λοιπόν προφανές ότι πρέπει να ξαναρχίσουμε τις τοπικές παραγωγικές δραστηριότητες». Η συνέχεια ακόμη πιο αποκαλυπτική: «Ακολουθεί η αναδόμηση και η οικολογική αναστροφή. Η παραγωγική βιομηχανική γεωργία είναι μια μαζική αυτοκτονία, πηγή καρκίνων, μολύνσεων, επιδημιών και πανδημιών σε ζώα. Γι” αυτό πρέπει κατ” αρχάς να αναδιαρθρώσουμε τις καλλιέργειες για να ξαναβρούμε μια υγιεινή διατροφή. Αυτό προϋποθέτει την εκ νέου δημιουργία εκατομμυρίων αγροτών, οι οποίοι θα είναι παραγωγικοί και αποτελεσματικοί, χωρίς ωστόσο να πέσουμε στην παγίδα της υπερπαραγωγής, να αποκτήσουμε δηλαδή μια γεωργία χωρίς φυτοφάρμακα και χωρίς μεταλλαγμένα». Συνέχιζε αναφέροντας πως « πρέπει να πολεμήσουμε εναντίον της παρασιτικής παραγωγής (όπως η διαφήμιση) ή της επικίνδυνης (όπως είναι οι εξοπλισμοί), άρα πρέπει να επιδιώξουμε τη σταδιακή απεμπλοκή απ” αυτά. Αλλά είναι επίσης απαραίτητο να επανεξετάσει κανείς την αυτοκινητοβιομηχανία. Να παράξουμε άλλα μεταφορικά μέσα: πάνω απ” όλα δημόσια μέσα μεταφοράς. Παράγοντας όλα αυτά που λέω θα δημιουργηθούν θέσεις εργασίας έξω από τη λογική τού να παράγουμε όλο και περισσότερα, αλλά αντιθέτως θα αποτελούν μέρος μιας παραγωγής που βασίζεται στη λογική της ικανοποίησης των πραγματικών αναγκών των πολιτών» Και κατέληγε «Το τρίτο είναι η μείωση των ωρών εργασίας. Η σημερινή κατάσταση είναι απολύτως παράλογη. Εάν ένας Αρειανός έφτανε στη Γη και έβλεπε πώς ζούμε, θα μας αντιμετώπιζε ως τρελούς και θα είχε εκπλαγεί από τη βλακεία με την οποία οργανώνονται οι άνθρωποι. Γιατί από τη μια πλευρά υπάρχουν δεκάδες εκατομμύρια άνεργοι και από την άλλη υπάρχουν εκατομμύρια άνθρωποι οι οποίοι εργάζονται σαν τρελοί, ακόμη και 15 ώρες ημερησίως. Η απόλυτη βλακεία!». Και τι πρέπει γίνει; «Για αρχή πρέπει να επιστρέψουμε στα εθνικά μας νομίσματα. Το πράγμα μιλά από μόνο του, πρέπει να βγούμε από το ευρώ, αλλιώς δεν υπάρχει πιθανότητα να υλοποιήσουμε ένα τέτοιο πρόγραμμα». Αυτά πρεσβεύει ο Λατούς. Αυτό το βιβλίο επικαλέστηκε για να… εγκαλέσει τον Κυριάκο Μητσοτάκη ο Αλέξης Τσίπρας που δίπλα στο σύντροφο Μοράλες, του προεδρικού Μεγάρου των 34 εκατομμυρίων δολαρίων με μισθούς 250 δολαρίων το μήνα στη Βολιβία το ανώτερο, μίλησε για «ολιγαρκή αφθονία». Δηλαδή τον λιτό βίο που όμως δεν αφορά σίγουρα όλους όπως δείχνουν τα παραδείγματα της Βολιβίας αλλά και της Βενεζουέλας που εφαρμόζουν αυτά τα μοντέλα. Ορθώς ανέφερε ο Γιάννης Σιδέρης τα περί «κοινών αρχών» με όλους που οδηγούν σε «ευρυχωρία». Και με τον Τραμπ και με τον Μαδούρο και με την Μέρκελ και με τον Μοράλες. Και λιτός βίος και βόλτες με τα πρωθυπουργικά αεροσκάφη για τις συζύγους των υπουργών. «Εγώ του έμαθα τα πουράκια και αυτός το γύρισε στα Cohiba» δήλωσε ο Πάνος Καμμένος με νόημα φεύγοντας από την Κυβέρνηση. Και «ολιγαρκής» και «αφθονία» Liberal