Τετάρτη

Τετάρτη, 8 Απριλίου 2020 Έντεκα Αξιωματικοί ζητούν τα 7 χαμένα χρόνια από τη ζωή τους…Με αφορμή την αποφυλάκιση Παπαντωνίου


Στην Ελλάδα του κορονοϊού , όπου ο φόβος ακόμη και για την επιβίωση του καθενός αποτελεί μέρος της καθημερινότητας μας, πολλά γίνονται. Αποφάσεις που σε άλλες συγκυρίες θα είχαν προκαλέσει θύελλα, σήμερα περνούν σχεδόν απαρατήρητες. Όποιος τολμήσει να τις σχολιάσει δέχεται επιθέσεις με έωλα αλλά πειστικά απ΄ ότι φαίνεται για ένα κομμάτι της ελληνικής κοινής γνώμης, επιχειρήματα περί “διάσπασης του κλίματος εθνικής ομοψυχίας”. Στην Ελλάδα του κορωνοϊού είχαμε χθες και την αποφυλάκιση του πρώην ΥΕΘΑ Γιάννου Παπαντωνίου. Είναι ο δεύτερος ΥΕΘΑ των κυβερνήσεων του κ.Κώστα Σημίτη που βρέθηκε στη φυλακή για το εξοπλιστικό “πάρτι” που έγινε επί των κυβερνήσεων του.
Για το θέμα της “κάθαρσης” στο χώρο των εξοπλισμών πολλά έχουν γραφτεί. Κανένας δεν έχει πειστεί ότι έγινε στο βαθμό που έπρεπε. Αλλά τουλάχιστον κάτι “κουνήθηκε”. Μία διάσταση που κι εμείς οι δημοσιογράφοι ελάχιστα αναδείξαμε είναι ότι στο όνομα αυτής της “κάθαρσης” και μάλλον για να δικαιολογηθεί ότι “το μαχαίρι δεν έφτασε κόκκαλο” πολλοί άνθρωποι ταλαιπωρήθηκαν για πολλά χρόνια άδικα. Είναι όλοι τους στρατιωτικοί! Στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων που βρέθηκαν εκείνη τη περίοδο να υπηρετούν σε θέσεις από τις οποίες απλά περνούσαν χαρτιά τα οποία ΔΕΝ είχαν καμία δυνατότητα να μην τα υπογράψουν. Είχε προηγηθεί τόσο καλή “προεργασία” απ΄ όσους έκαναν το “πάρτι”, ώστε η αλυσίδα των υπογραφών δεν μπορούσε να “σπάσει” σε τυπικά θέματα. Αναφερόμαστε σε στελέχη που δεν είχαν καμία απολύτως εμπλοκή στην ουσία των αποφάσεων και όπως περίτρανα αποδείχτηκε δεν είχαν απολύτως κανένα όφελος. Απλά τα “χαρτιά” έπρεπε να περάσουν από τις υπηρεσίες τους για να ολοκληρωθούν οι τυπικές διαδικασίες και γι΄ αυτό το λόγο βρέθηκαν κατηγορούμενοι ,απειλούμενοι με βαριές ποινές. Τελευταίο ενδεικτικό παράδειγμα αυτής της άγνωστης περιπέτειας που πέρασαν αρκετοί στρατιωτικοί μας είναι 11 στελέχη των ΕΔ που ψάχνουν 7 χαμένα χρόνια της ζωή τους. Κυριολεκτικά χαμένα, με κυρίαρχο συναίσθημα για τους ίδιους και τις οικογένειες τους, την αγωνία. Μετά από 7 ολόκληρα χρόνια, το 5μελές Εφετείο Κακουργημάτων της Αθήνας, στις 6 Μαρτίου, αποφάσισε με απόλυτη πλειοψηφία (5-0) και ύστερα από σύμφωνη γνώμη και της Εισαγγελέως της Έδρας, την αθώωση όλων των κατηγορουμένων για τη σύμβαση αγοράς υλικών Ηλεκτρονικού Πολέμου. Τον Οκτώβριο του 2001 υπογράφηκε η υπ’ αριθμ’ 027Α/01 σύμβαση για υλικά Ηλεκτρονικού Πολέμου. Το Σεπ. 2006, ο τότε Γενικός Διευθυντής της ΓΔΑΕ κ. Βασιλάκος (επί υπουργίας κ. Μεϊμαράκη) διέλυσε την επιτροπή επαναδιαπραγμάτευσης της σύμβασης και σταμάτησε την υλοποίηση της. Η Εταιρεία SONAK προσέφυγε στη Διαιτησία. Η Διαιτησία εξέδωσε την υπ’αριθμ΄ 36 /2012 απόφαση, με την οποία δικαίωσε την Εταιρεία και υποχρέωσε το Ελληνικό Δημόσιο να πληρώσει το ποσό των 40.907.996,09 €, για έξοδα που είχε ήδη κάνει η Εταιρεία στα πλαίσια υλοποίησης της σύμβασης. Στις 13/12/2012 κατατέθηκε μηνυτήρια αναφορά από τον τότε βουλευτή των ΑΝΕΛ Β. Καπερνάρο κι έτσι ξεκίνησε η περιπέτεια και για 12 Ανώτερους και Ανώτατους Αξιωματικούς, που είχαν την «τύχη» να εμπλακούν στην εν λόγω προμήθεια είτε ως μέλη των Επιτροπών, είτε ως μέλη της Ιεραρχίας που υπέγραψαν το σχετικό ΦΕΕ. Μεταξύ αυτών και ο τότε Αρχηγός ΓΕΣ και αργότερα Αρχηγός ΓΕΕΘΑ. Στα πλαίσια αυτά το Μάρτιο 2013 η τότε Αντιεισαγγελέας πρωτοδικών Αθηνών ζήτησε εξηγήσεις. Παρά τις εξηγήσεις όλων των στελεχών, ότι ενήργησαν στα πλαίσια του Νόμου και των διαταγών που τους δόθηκαν, ασκήθηκε εναντίων τους κατηγορία και τα Στελέχη παραπέμφθηκαν σε Δίκη. Εδώ πρέπει να επισημάνουμε ότι αυτή η υπόθεση ΠΟΤΕ δεν στάλθηκε στη Βουλή για διερεύνηση ευθυνών Πολιτικών Προσώπων, παρά το γεγονός ότι ο τότε Γενικός Διευθυντής της ΓΔΑΕ κ. Βασιλάκος δήλωσε ότι ενεργούσε κατόπιν διαταγών του τότε Υπουργού Εθνικής Άμυνας κ. Μεϊμαράκη. Η πρώτη Δίκη, ξεκίνησε στις 25 Ιανουαρίου 2017 στο 3μελές Κακουργιοδικείο Αθηνών και ολοκληρώθηκε ύστερα από 15 και πλέον μήνες, στις 02 Μαϊου 2018. Η πρώτη έκπληξη που ένοιωσαν τα στελέχη σε αυτή τη Δίκη ήταν ότι το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους (ΝΣΚ), ζητούσε από τα στελέχη την αποζημίωση του Ελληνικού Δημοσίου, για τις ενέργειές τους, τις οποίες όμως ενέργειες το ίδιο το ΝΣΚ είχε εγκρίνει ως σύννομες, πριν την υπογραφή της σύμβασης! Στη διάρκεια της δίκης στο 3μελές Κακουργιοδικείο: Κανένα έγγραφο δεν παρουσιάστηκε από το οποίο να προκύπτει κάποια λάθος ενέργεια των Στελεχών. Όλοι οι μάρτυρες Κατηγορίας και Υπεράσπισης δήλωσαν ότι τα Στελέχη εκτέλεσαν σωστά και σύμφωνα με το Νόμο τις διαταγές που έλαβαν. Ο Εισαγγελέας της έδρας, με την αγόρευσή του, που κράτησε σχεδόν 7 ώρες, πρότεινε την Αθώωση όλων λέγοντας μάλιστα για τα Στελέχη ότι «αντί να τους καλέσουμε να τους βραβεύσουμε, τους καταστήσαμε Κατηγορούμενους». Παρ’ όλα αυτά η Έδρα στις 02 Μαϊου 2018, καταδίκασε όλους τους Κατηγορούμενους με βαριές Ποινές, άνω των 10 ετών Κάθειρξης, δίδοντας τους ταυτόχρονα το δικαίωμα της έφεσης. Η δίκη έγινε σε δεύτερο βαθμό στο 5μελές Εφετείο Κακουργημάτων από τον Ιούνιο του 2019 έως τις 06 Μαρτίου 2020, όπου αποδείχθηκε πανηγυρικά η αθωότητα όλων των κατηγορουμένων. Αποδείχθηκε ότι τα Στελέχη του Ελληνικού Στρατού, τιμούν τον όρκο τους και πράττουν σύμφωνα με το Νόμο. Ήταν για όλα αυτά τα Στελέχη μια περιπέτεια που κράτησε 7 ολόκληρα χρόνια (Μάρτ. 2013 – Μάρτ. 2020), χωρίς κανένα λόγο και δικαίως σήμερα ψάχνουν αυτά τα 7 χαμένα χρόνια από τη ζωή τους. Αλήθεια αναρωτιέται μήπως η Ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων της χώρας, ποια εν Ενεργεία Στελέχη θα δεχθούν σήμερα να είναι μέλη αντίστοιχων Επιτροπών, γνωρίζοντας τα όσα τράβηξαν τα παραπάνω Στελέχη και γνωρίζοντας ότι μετά από πολλά χρόνια, μπορεί και οι ίδιοι να γίνουν κατηγορούμενοι για εξυπηρέτηση πολιτικών συμφερόντων; Από όσο είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε τα παραπάνω Στελέχη λοιδορήθηκαν, χλευάστηκαν και ντρεπόντουσαν να πουν στους δικούς τους ανθρώπους αυτά που περνούσαν. Κάποιος στην πορεία ήδη απεβίωσε και δεν άκουσε ποτέ την αθώωση του. Κάποιος άλλος αρρώστησε εξ αιτίας της στεναχώριας του και για τους υπόλοιπους ο χρόνος θα δείξει τι τους άφησε αυτή η περιπέτεια. parlapipas

Δεν υπάρχουν σχόλια: