Παρασκευή

Η μαρμίτα της αισιοδοξίας και ο μικρός Αλέξης


Μήπως είναι εκτός τόπου και χρόνου στο Μέγαρο Μαξίμου; DECEMBER 23, 2016 Του Παντελή Δ. Καρύκα «Το να είσαι βλάκας είναι απ’ τον Θεό. Το να είσαι όμως βλάκας και αυτοκράτορας είναι άλλο», έγραφε ο αείμνηστος Νίκος Τσιφόρος αναφερόμενος σε ένα άλλο τραγικό για τον Ελληνισμό πρόσωπο, τον αυτοκράτορα Ανδρόνικο Β’, που άφησε τους Τούρκους ανενόχλητους στη Μικρά Ασία. Και ναι μεν η αισιοδοξία είναι αρετή όταν υπάρχουν λόγοι να είναι κανείς αισιόδοξος. Όταν όμως δεν υπάρχουν ο αισιόδοξος, με όλο τον σεβασμό στον θεσμό, κ. πρωθυπουργέ, είναι ανόητος, ανεξαρτήτως σε ποια μαρμίτα πέσατε μικρός, σε αυτή της αισιοδοξίας, ή αυτής του ανέφελου, απροβλημάτιστου βίου. Με όλον τον σεβασμό προς τον θεσμό, και πάλι, κ. πρωθυπουργέ η δήλωσή σας ότι μικρός πέσατε στη μαρμίτα της αισιοδοξίας και έτσι βλέπετε τα πάντα θετικά, στην προκειμένη συγκυρία, δεν σας τιμά καθόλου. Υποτιμά τη νοημοσύνη τη δική σας και όλων των Ελλήνων, ειδικά αυτών που σας εμπιστεύθηκαν και που τις υποσχέσεις σας απέναντί τους κατά κόρον αθετήσατε κατά πάντα. Και εσείς και το συμπαθές επιτελείο σας, μέλη του οποίου εύκολα θα εξασφάλιζαν τα προς το ζην εργαζόμενοι σε τσίρκο, μπορείτε να είστε όσο αισιόδοξοι σας κάνει κέφι. Δεν κάνετε όμως και μια βόλτα εκτός της γυάλας όπου είστε, προφανώς, κλεισμένος για να δείτε σε ποια μαρμίτα έχετε ρίξει τους Έλληνες; Αν συναντήσετε έξω πολλούς αισιόδοξους, πέραν των όσων κομματικών, δικών σας και του συγκυβερνώντος κόμματος, στελεχών έχετε διορίσει, καταχωρήστε τους ως είδος προς εξαφάνιση. Είναι όμως πραγματικά ντροπή να ομιλείται τοιουτοτρόπως σε μια συγκυρία που η Ελλάδα δεν απειλείται μόνο με οικονομική εξαφάνιση, αλλά απειλείται ακόμα και η εδαφική της ακεραιότητα, αλλά και όπου το Κυπριακό λαμβάνει την τροπή που λαμβάνει. Με την αξιολόγηση στον αέρα, τους Τούρκους να διεκδικούν μέχρι τα Κάτω Πετράλωνα, την Κύπρο να ετοιμάζεται να δοθεί δώρο στην Άγκυρα, τους Αλβανούς να θυμούνται τους Τσάμηδες και να διεκδικούν, για ποιόν ακριβώς λόγο μπορείτε και είστε αισιόδοξος αγαπητέ κύριε της μαρμίτας; Τουλάχιστον ο συναδελφός σας ήρωας των καρτούν Οβελίξ, είχε πέσει σε μαρμίτα με μαγικό ζωμό και σκότωνε τους Ρωμαίους εχθρούς της πατρίδας του στο ξύλο, δεν τους χαμογελούσε όπως εσείς στον Ερντογάν. Είναι ντροπή να χαμογελάτε διαρκώς ως να μην συμβαίνει τίποτα και να αγριεύετε μόνο ενώπιον των αγροτών της Κρήτης, την ώρα που αφήνετε ασύδοτους υπουργούς και ο ίδιος χασκογελάτε σα γατάκι ενώπιον της Μέρκελ την οποία σεις καθυβρίζατε πριν στρογγυλοκαθίσετε στον θρόνο του Μαξίμου. Μπορείτε να πέσετε σε όποια μαρμίτα θέλετε κ. Τσίπρα. Σίγουρα όμως η μαρμίτα της πολιτικής λησμονιάς σας αναμένει. Ίσως και λίαν συντόμως. mignatiou.com