Έπειτα και από τη χθεσινή τοποθέτησή του στη Βουλή, ο κ. Τσίπρας φέρεται αποφασισμένος να παραμείνει γαντζωμένος στην καρέκλα της εξουσίας μέχρι τον Σεπτέμβριο του 2019 και ό,τι ήθελε προκύψει.
Παρά την οφθαλμοφανή πλειοψηφική αποδοκιμασία του από
τον ελληνικό λαό, δεν σκέφτεται να παραιτηθεί, όπως έπραξαν οι Κάμερον, Ρέντσι, Ολάντ (με η γνωστή δήλωση περί απόσυρσης) κ.λ.π. Θέλει να πάει πάση θυσία τις εκλογές στο 2019, έστω και αν κατεβάσει τον ΣΥΡΙΖΑ στο γνωστό του 3%. Εξάλλου ήταν αυτός που τον πήρε από το 3% και τον έκανε κυβέρνηση, ας μην το ξεχνάμε αυτό. Άρα δικαιούται και να τον ξαναπάει στο 3%. Πολιτική ιδιοκτησία του είναι.
Ο κ. Τσίπρας επικαλέστηκε το Σύνταγμα που του εξασφαλίζει την τετραετία, αφού δεν έχει πλέον αρμοδιότητα ο ΠτΔ να τον παύσει, αλλά ξέχασε το Σύνταγμα όταν υπέγραφε στο τρίτο μνημόνιο ότι για να ψηφίζει η ελληνική βουλή θα πρέπει πρώτα να συμφωνούν οι δανειστές. Σύνταγμα αλά κάρτ λοιπόν;
Και αφού οι δανειστές απαιτούν νέα σκληρά μέτρα στο διηνεκές, προφανώς θα τα υποστούμε με την υπογραφή του κ. Τσίπρα, ο οποίος αναζητεί μέσω των ψίχουλων προς τους συνταξιούχους, αριστερή «μάσκα» για την σκληρή νεοφιλελεύθερη πολιτική που μας ετοιμάζει.
Και καλά ο κ. Τσίπρας, έχει αυτή την αντίληψη, αλλά όλοι αυτοί οι «αριστεροί» βουλευτές, κι εκείνοι των ΑΝΕΛ, γιατί ψηφίζουν όλα αυτά τα μέτρα, όταν πολύ λιγότερο σκληρά μέτρα δεν τα άντεξαν βουλευτές του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ; Ή εμείς δεν βλέπουμε το καλό μας, ή οι βουλευτές αυτοί θέλουν τόσο πολύ την εξουσία.
από τον χρήστη Σύνταγμα
