Eπικήδειος Α.Τσίπρα για Φ.Κάστρο "έχουμε κι εμείς δυνάστες την απάνθρωπη...

Η ΛΑΘΟΣ ΕΠΙΛΟΓΗ: Η Ελλάδα στη συμμαχία των ηττημένων της παγκοσμιοποίησης...

Του Νίκου Ιγγλέση Ο απερχόμενος πρόεδρος των ΗΠΑ, Μπαράκ Ομπάμα, δύο μήνες πριν παραδώσει τα κλειδιά του Λευκού Οίκου στο μεγάλο νικητή των αμερικανικών εκλογών της 8ης Νοεμβρίου, Ντόλαλντ Τραμπ, επισκέφθηκε για πρώτη φορά την Ελλάδα. Κατά την άφιξή του στην Αθήνα, ο αμερικανός πρόεδρος δήλωσε ότι η επίσκεψή του στη χώρα μας ήταν μια πολύ παλιά επιθυμία του, αλλά φαίνεται ότι επί οκτώ χρόνια δεν είχε καταφέρει να την ικανοποιήσει! Αντίθετα, στην πρώτη περιοδεία του εκτός αμερικανικού εδάφους, τον Απρίλιο του 2009, είχε ευτυχήσει να επισκεφθεί τη γειτονική Τουρκία. Θυμίζουμε ότι σ’ εκείνη την επίσκεψή του ο Μπαράκ Ομπάμα είχε αποκαλέσει την Τουρκία «ευρωπαϊκή χώρα», προκειμένου να ωθήσει τις ενταξιακές διαπραγματεύσεις της με την Ευρωπαϊκή ‘Ενωση. Μιλώντας δε στην τουρκική Εθνοσυνέλευση χαρακτήρισε τη Μικρασιατική Εκστρατεία ως προσπάθεια κάποιων (σ.σ. των Ελλήνων) να αναστήσουν μια αρχαία αυτοκρατορία! Φαίνεται ότι κανείς από τους ανιστόρητους συμβούλους του δεν του είχε εξηγήσει ότι οι Έλληνες πολέμησαν στη Μικρά Ασία για να υπερασπιστούν τους ομοεθνείς τους και τους άλλους χριστιανικούς πληθυσμούς από την εθνοκάθαρση που εφάρμοζε ο στρατός του Μουσταφά Κεμάλ και οι άτακτοι Τσέτες του. Μια εθνοκάθαρση που είχε αρχίσει πριν αποβιβαστεί ο ελληνικός στρατός στη Σμύρνη με εντολή των συμμάχων – νικητών (συμπεριλαμβανομένων των ΗΠΑ) του Α΄Παγκοσμίου Πολέμου. Η τελευταία περιοδεία του αμερικανού προέδρου στην Ελλάδα, Γερμανία και Περού σχεδιάστηκε για να αποτελέσει ένα πανηγυρικό απολογισμό του έργου τουπριν παραδόσει τη συνέχισή του στη Χίλαρι Κλίντον. Όταν όμως οι άνθρωποι κάνουν σχέδια, οι θεοί γελούν. Ο Μπαράκ Ομπάμα κοιμήθηκε με τη Χίλαρι και ξύπνησε με τον Ντόναλντ, κι έτσι η περιοδεία του αναγκαστικά άλλαξε στόχο. Πλέον καλούνταν να υπερασπιστεί την οκταετή θητεία του και αυτό επιχείρησε με την ομιλία του στην Αθήνα. Η ατζέντα Τραμπ Για να αντιληφθούμε τι προσπαθεί να υπερασπιστεί ο Μπαράκ Ομπάμα πρέπει να κατανοήσουμε αυτό που συνέβη στις ΗΠΑ τον τελευταίο ενάμιση χρόνο. Ένας πρωτοεμφανιζόμενος – στην πολιτική σκηνή – επιχειρηματίας, ο Ντόναλντ Τραμπ κατέθεσε μια ριζοσπαστική και αντισυστημική ατζέντα, τα βασικά σημεία της οποίας είναι: Πλήρης αντίθεση στο ελεύθερο – χωρίς δασμούς – εμπόριο που στερεί θέσεις εργασίας από του Αμερικανούς και αυξάνει την ανεργία. Αναθεώρηση της Συμφωνίας Διεθνούς Εμπορίου NAFTA (ΗΠΑ – Καναδάς – Μεξικό). Μη επικύρωση της Συμφωνίας ΤΤΡ (ΗΠΑ με άλλες έντεκα χώρες της Αμερικής, της Ασίας, την Αυστραλία και τη Ν. Ζηλανδία). Μη υπογραφή της Συμφωνίας ΤΤΙΡ (ΗΠΑ – ΕΕ). Οι μεγάλες πολυεθνικές επιχειρήσεις ένιωσαν το εδαφος να χάνεται κάτω από τα πόδια τους. Η πρόθεση επιβολής δασμών προκάλεσε πανικό στις μεγάλες εξαγωγικές χώρες όπως η Γερμανία και η Κίνα. Φραγμό την ανεξέλεγκτη μετανάστευση, που συμπιέζει την αμοιβή της εργασίας στο εσωτερικό των ΗΠΑ, με την κατασκευή ενός φράχτη στα σύνορα με το Μεξικό και την απέλαση όσων έχουν εισέλθει παράνομα στη χώρα. Αναθεώρηση των τεράστιων αμερικανικών αμυντικών δαπανών για το ΝΑΤΟ. Οι σύμμαχοι θα πρέπει να αναλάβουν το οικονομικό βάρος που τους αναλογεί αν θέλουν, σε περίπτωση ανάγκης, να έχουν την υποστήριξη των ΗΠΑ. Μεγάλη αναταραχή προκλήθηκε ιδιαίτερα στις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης που θεωρούν ότι απειλούνται από τη Ρωσία. Διάλογος και όχι επιβολή κυρώσεων και αντιπαράθεση με τη Ρωσία του Βλαντιμίρ Πούτιν για τη διευθέτηση διεθνών ζητημάτων όπως αυτά της Συρίας και της Ουκρανίας. Η επίθεση του συστήματος Οι θέσεις αυτές προκάλεσαν διεθνή αναταραχή γιατί έθιγαν την «ιερή αγελάδα» του υπάρχοντος συστήματος, την παγκοσμιοποίηση (globalisation). Θυμίζουμε ότι οι τρείς βασικοί πυλώνες της παγκοσμιοποίησης, του ανώτατου σταδίου του καπιταλισμού, είναι: α) η ελεύθερη διακίνηση των κεφαλαίων, β) η ελεύθερη διακίνηση αγαθών – υπηρεσιών και γ) η ελεύθερη διακίνηση των ανθρώπων (ανοιχτά σύνορα). Η Χίλαρι Κλίντον κατηγόρησε τον Ντόναλντ Τραμπ ότι διχάζει τον αμερικανικό λαό, αλλά αυτός μίλησε για ένα κίνημα ξεσηκωμνού (rebellion) ενάντια στη διεφθαρμένη γραφειοκρατία της Ουάσιγκτον και τα συμφέροντα των μεγάλων πολυεθνικών εταιρειών. Από την αρχή της εκλογικής κούρσας ο Ντόναλντ Τραμπ δέχτηκε μια πρωτοφανή επικοινωνιακή επίθεση όχι μόνο στο εσωτερικό των ΗΠΑ αλλά και σε παγκόσμιο επίπεδο. Οι χαρακτηρισμοί που του αποδόθηκαν ξεπερνούν κατά πολύ και αυτούς που αποδίδονται στον ηγέτη της Βόρειας Κορέας Κιμ Γιονγκ Ουν. Ενδεικτικά καταγράφουμε μερικούς μόνο απ’ αυτούς: Ξενοφοβικός, ρατσιστής, εχθρός των μουσουλμάνων, ακροδεξιός, φασίστας, μισογύνης, σεξιστής, ναρκισσιστής, μισαλλόδοξος, υποκριτής, συγκρουσιακός, ανεξέλεγκτος, χαμαιλέων, άσχετος με την πολιτική, λαϊκιστής, λαοπλάνος, επικίνδυνος κλόουν και συνεργάτης των Ρώσων. Globalists vs Local Societies Απέναντι σ’ αυτόν τον «κίνδυνο» για την Αμερική και όλο τον πλανήτη, που ενσάρκωνε ένας άνθρωπος, πίσω από τη Χίλαρι Κλίντον συστρατεύτηκαν ο Μπαράκ Ομπάμα, που μετατράπηκε σε κομματάρχη – πρωτοφανές για εν ενεργεία Πρόεδρο να μιλάει στις συγκεντρώσεις υποψηφίου-, η συντηρητική ηγεσία του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος, το σύνολο σχεδόν των μεγάλων έντυπων και ηλεκτρονικών μέσων ενημέρωσης, οι σταρ του Χόλιγουντ, οι φίρμες της μουσικής σκηνής και του αθλητισμού καθώς και ξένοι ηγέτες όπως ο πρόεδρος της Γαλλίας Φρανσουά Ολάντ, ο πρωθυπουργός της Ιταλίας Ματέο Ρέντσι, ο πρόεδρος της Κομισιόν Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ, ο πρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου Μάρτιν Σουλτς κ.ά. Οι χορηγοί (μεγάλες εταιρείες, funds, ιδρύματα) έδιναν εκατομμύρια δολάρια για να ενισχύσουν τη Χίλαρι Κλίντον αλλά μόνο μερικές χιλιάδες για τον Ντόναλντ Τραμπ. Θα πρέπει το διακύβευμα να είναι πολύ μεγάλο για να δημιουργηθεί τέτοια πανστρατιά. Η πραγματικότητα είναι ότι, όπως στο βρετανικό δημοψήφισμα, έτσι και στις αμερικανικές εκλογές, η σύγκρουση δεν ήταν μεταξύ Ρεπουμπλικάνων και Δημοκρατικών, μεταξύ Δεξιάς και Αριστεράς ή μεταξύ συντηρητικών και προοδευτικών. Η σύγκρουση ήταν ανάμεσα στους «globalists»(τους οπαδούς της παγκοσμιοποίησης) και τις «local societies»(τις τοπικές κοινωνίες – τους λαούς των κρατών). Η πανστρατιά της παγκοσμιοποίησης ηττήθηκε από τον Ντόναλντ Τραμπ, ενώ οι εταιρείες δημοσκοπήσεων, που έδιναν προβάδισμα, καθ’ όλη την προεκλογική περίοδο, στην εκλεκτή του συστήματος Χίλαρι Κλίντον, εξευτελίστηκαν για ακόμη μία φορά. Η ελληνική επιλογή Μετά τη νίκη του Ντόναλντ Τραμπ οι επιθέσεις εναντίον του συνεχίστηκαν. Η ελληνική κυβέρνηση, τα κόμματα της μνημονιακής αντιπολίτευσης και τα συστημικά μέσα προπαγάνδας δεν έκρυψαν την απογοήτευση και τη δυσαρέσκειά τους για το εκλογικό αποτέλεσμα. Όλοι εξέφρασαν την εκτίμηση ότι η γραφειοκρατία και τα διάφορα ισχυρά κέντρα εξουσίας θα εμποδίσουν το νεοεκλεγέντα πρόεδρο να υλοποιήσει τις εξαγγελίες του. Αυτό είναι πιθανό να συμβεί, αλλά θα το διαπιστώσουμε στο μέλλον. Χαρακτηριστική είναι η δήλωση του ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ και αντιπροέδρου στο Ευρωκοινοβούλιο Δημήτρη Παπαδημούλη την επομένη των αμερικανικών εκλογών: «Η νίκη Τραμπ αποτελεί ένα αρνητικό σοκ, μια σοβαρή αρνητική εξέλιξη για τη δημοκρατία και τη σταθερότητα σε όλο τον πλανήτη… Το οδυνηρό σοκ μπορεί να είναι κι ένα εγερτήριο μήνυμα για ένα ευρύ αντιφασιστικό – δημοκρατικό μέτωπο, παντού στον κόσμο, προκειμένου να αντιμετωπιστούν οι κίνδυνοι που σηματοδοτεί η νίκη Τραμπ». Αν καταλάβαμε καλά, ο κ. Παπαδημούλης ζητάει τη δημιουργία ενός αντιφασιστικού μετώπου ενάντια στο νέο αμερικανό πρόεδρο για να μπορούμε μετά να κατηγορούμε τις ΗΠΑ για ανθελληνική στάση. Για τον ολοκληρωτισμό της παγκοσμιοποίησης που καταδικάζει ολόκληρους λαούς στην εξαθλίωση και το θάνατο ο κ. Παπαδημούλης δεν είπε τίποτα. Ο διορατικός Ερντογάν Στην άλλη πλευρά του Αιγαίου ο νέο-οθωμανός Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν ξέχασε πάραυτα την εξαγγελία του Ντόναλντ Τραμπ για προσωρινή απαγόρευση εισόδου των μουσουλμάνων στις ΗΠΑ και αμέσως μετά τις εκλογές του τηλεφώνησε για να τον συγχαρεί, να επιβεβαιώσει τη σταθερή συμπαράσταση της χώρας του στον πόλεμο κατά του Ισλαμικού Κράτους (ISIS) , να του ζητήσει την έκδοση του Φετουλάχ Γκιουλέν και να προτείνει τη δημιουργία ζώνης απαγόρευσης πτήσεων στη Συρία προκειμένου οι υποστηριζόμενοι από την Τουρκία αντάρτες να μην κινδυνεύουν από τη συριακή και ρωσική αεροπορία. Δύο μέρες αργότερα, σύμφωνα με δημοσιεύματα τουρκικών εφημερίδων, ο Ταγίπ Ερντογάν επικοινώνησε ξανά με τον Ντόναλντ Τραμπ και του ζήτησε να επισκεφθεί την Τουρκία στην πρώτη περιοδεία που θα κάνει εκτός ΗΠΑ μετά την ορκομοσία του. Παράλληλα το τουρκικό λόμπι στην Αμερική δραστηριοποιήθηκε προκειμένου να επηρεάζει όσο το δυνατόν μεγαλύτερο αριθμό προσώπων που θα πάρουν θέσεις ευθύνης στη νέα κυβέρνηση. Μεταξύ αυτών είναι και ο απόστρατος υποστράτηγος Μάϊκλ Φλιν πρώην διευθυντής της υπηρεσίας Ασφαλείας των Ενόπλων δυνάμεων (DIA) που, τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές, προορίζεται για Σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας του νέου προέδρου. Εμείς θα απαντήσουμε με το αντιφασιστικό μέτωπο! Το Μανιφέστο Ομπάμα Μέσα σ’ αυτές τις κοσμοϊστορικές εξελίξεις ο Μπαράκ Ομπάμα ήρθε στην Ελλάδα. Στην ομιλία του στο Ίδρυμα «Σταύρος Νιάρχος» μίλησε για το όραμά του για τη δημοκρατία που το συνέδεσε αριστοτεχνικά με τη δημοκρατία της αρχαίας Αθήνας και τον Περικλή. Αναφέρθηκε στους κινδύνους από την ενισχυση της λαϊκίστικης ρητορικής της Δεξιάς και της Αριστεράς, στις δύο πλευρές του Ατλαντικού. Προειδοποίησε για την άνοδο του εθνικισμού, της εθνικής ταυτότητας που κτίζεται γύρω από ένα «εμείς» και ένα «αυτοί». Συνεχάρει τους Έλληνες για τη συμπόνια και τη γενναιοδωρία που δείχνουν στους πρόσφυγες και πρόσθεσε ότι η δημοκρατία τους ανοίγει την αγκαλιά της. Τέλος είπε ότι το μονοπάτι της παγκοσμιοποίησης πρέπει να καλυτερεύσει! Ο απερχόμενος πρόεδρος των ΗΠΑ χρησιμοποίησε την Αθήνα για να παρουσιάσει ένα Μανιφέστο υπέρ της παγκοσμιοποίησης κάτω από το παγκόσμιο σύμβολο του Ιερού Βράχου της Ακρόπολης. Θα μπορούσε κανείς να πει στον επικοινωνιακό πληνανιστόρητο Μπαράκ Ομπάμα ότι η εθνική ταυτότητα δε χτίζεται από την άνοδο του εθνικισμού, αλλά ενυπάρχει στην ανθρώπινη ιστορία περνώντας από τη φυλήστο γένος και στη συνέχεια στο έθνος. Εθνική ταυτότητα είναι, κατά τον Ηρόδοτο, το όμαιμον, το ομόγλωσσον, το ομόθρησκον. Επίσης θα μπορούσε να του πει ότι οι πρόσφυγες είναι τα θύματα των δικών του πολιτικών, την τελευταία οκταετία, που για γεωπολιτικούς και οικονομικούς λόγους ενθάρρυναν, χρηματοδότησαν και εξόπλισαν διάφορες οργανώσεις που εκπροσωπούν εθνικές ή θρησκευτικές μειονότητες, προκειμένου να ανατρέψουν μη αρεστές κυβερνήσεις, όπως π.χ. στη Λιβύη και στη Συρία. Μετά την Αθήνα ο Μπαράκ Ομπάμα πήγε στο Βερολίνο όπου υπέγραψε από κοινού με την καγκελάριο Άνγκελα Μέρκελ ένα άρθρο – δημοσιεύηκε στο γερμανικό οικονομικό περιοδικό WirtschaftsWoche -στο οποίο τονίζεται ότι δεν υπάρχει επιστροφή στον κόσμο που υπήρχε πριν την παγκοσμιοποίηση. Στη συνέχεια πραγματοποιήθηκε άτυπη Σύνοδος Κορυφής με τους ηγέτες της Αμερικής και των πέντε μεγαλύτερων χωρών της Ευρώπης προκειμένου να δημιουργηθεί μια Διεθνής υπέρ της παγκοσμιοποίησης και ενάντια σε όσους την αμφισβητούν. Στη Σύνοδο συζητήθηκε και η παράταση των κυρώσεων κατά της Ρωσίας για να δεσμευτεί προκαταβολικά ο Ντόναλντ Τραμπ. Η προσπάθεια συνεχίστηκε στο Περού. Δυστυχώς στην Ελλάδα που καταστράφηκε οικονομικά και κοινωνικά από την παγκοσμιοποίηση και το ευρωπαϊκό υποσύνολό της, την ΕΕ και την Ευρωζώνη, επικρατεί πολιτικός αυτισμός. Δέσμιες ιδεοληψιών, οι ετεροπροσδιορισμένες ηγεσίες των μνημονιακών κομμάτων σύρουν τη χώρα σε συμμαχία με τους ηττημένους. Όπως είχε πει ο Ταλεϋράνδος «Είναι κάτι χειρότερο από έγκλημα, είναι λάθος». Υ.Γ. Ο Αστέρας της Βουλιαγμένης στον οποίο κατέλησε ο Μπαράκ Ομπάμα ανήκει κατά ποσοστό περίπου 33% στον τουρκικό όμιλο Dogus. Ο ίδιος όμιλος ελέγχει σε ποσοστό 90% τις μαρίνες Γουβιών Κέρκυρας και Λευκάδας, κατά 75% τη μαρίνα Ζέας και κατά 32,2% τη μαρίνα Φλοίσβου. Ο τουρκικός όμιλος Dogus αγόρασε πρόσφατα και το 50% του Χίλτον των Αθηνών. Όταν οι Τούρκοι παραβιάζουν κάθε μέρα τον εναέριο χώρο της πατρίδας μας και οι πιλότοι της πολεμικής αεροπορίας δίνουν ηρωϊκές μάχες για να τους αναχαιτίζουν, όταν κατεχουν επί 42 χρόνια το 38% της Κύπρου, οι πολιτικοί κατ’ εντολή των δανειστών ξεπουλάνε τα φιλέτα της Ελλάδας. Αυτό θα πει μεταρρυθμίσεις και ιδιωτικοποιήσεις γι’ αυτούς που δεν καταλαβαίνουν τι εστί παγκοσμιοποίηση. Το άρθρο αυτό δημοσιεύθηκε στο περιοδικό ΕΠΙΚΑΙΡΑ στις 25-11-2016. greekattack

«Η κυβέρνηση δεν διαπραγματεύεται, ποτέ δεν διαπραγματεύθηκε. Μεταφράζει και υπογράφει»

Δευτέρα, 28 Νοεμβρίου 2016 «Η κυβέρνηση δεν διαπραγματεύεται, ποτέ δεν διαπραγματεύθηκε. Μεταφράζει και υπογράφει» τόνισε την Κυριακή στον ΣΚΑΪ ο επικεφαλής ... του Ποταμιού Σταύρος Θεοδωράκης. «Έτοιμα ήρθαν τα μνημόνια, και το προηγούμενο και αυτό» δήλωσε δε. Με αφορμή την εγκωμιαστική ανάρτηση του πρωθυπουργού για τον Κάστρο στα κοινωνικά δίκτυα, ο Σταύρος Θεοδωράκης ανέφερε ότι εκθειάζει και τη Μέρκελ και τον Κάστρο. «Τη Μέρκελ για τη διαπραγμάτευση, και τον Κάστρο για το πόπολο, αυτή είναι τυχοδιωκτική πολιτική» είπε. «Αν συνεχίσουμε τους λαϊκισμούς από μνημόνιο σε μνημόνιο θα πηγαίνουμε» προειδοποίησε. Όσον αφορά το γραφείο του πρωθυπουργού στη Θεσσαλονίκη ο κ. Θεοδωράκης διερωτήθηκε: «είναι αποικία η Θεσσαλονίκη;» «‘‘Χάντρες’’ και επαρχιακό πυροτέχνημα είναι το πρωθυπουργικό γραφείο στη Θεσσαλονίκη στην εποχή του ίντερνετ… Άμα είναι, κι εγώ θέλω ένα γραφείο στο Ηράκλειο ή στην Καλαμάτα» ανέφερε σκωπτικά. Ο Σταύρος Θεοδωράκης σημείωσε ότι για ενδεχόμενη συνεργασία με τον Κυριάκο Μητσοτάκη υπάρχει πολύ συγκεκριμένος κατάλογος προϋποθέσεων, όπως απομάκρυνση κομματικών στελεχών που κάθονται και πληρώνονται, διευκρινίζοντας πως δεν εννοεί τους απλούς δημόσιους υπαλλήλους που δουλεύουν σκληρά. «Βασικός λόγος συνεργασίας σε μια κυβέρνηση είναι να αντιμετωπιστεί το κομματικό/ πελατειακό κράτος» είπε. Ο επικεφαλής του Ποταμιού εκτίμησε ότι δεν θα γίνουν πρόωρες εκλογές, καθώς «η εξουσία είναι ωραίο πράγμα, έχει γλύκα». Θα προσπαθήσουν να παραμείνουν στην εξουσία οι κυβερνώντες, εξήγησε, αλλά και οι Ευρωπαίοι δεν θέλουν πολιτική αναταραχή. Κατήγγειλε μάλιστα ότι καθυστερεί και το Ελληνικό, και οι ιδιωτικοποίηση των περιφερειακών αεροδρομίων που έχουν υπογραφεί. Ο κ. Θεοδωράκης άφησε ακόμη, αιχμές κατά κυβερνητικών στελεχών, δηλώνοντας πως «άνθρωποι που δεν έχουν δουλέψει δεν μπορεί να είναι αποτελεσματικοί». Στ. Θεοδωράκης Πηγή: Αθηνα 984

Τι δείχνουν οι νέες δηλώσεις Σόιμπλε για τον «ακήρυχτο πόλεμο» Γερμανίας - Αγγλίας;

Παρασκευή 25 Νοεμβρίου 2016, Του Κωνσταντίνου Βέργου* Ο Βόλφγκαγκ Σόιμπλε, με νέες δηλώσεις του, ξεκαθαρίζει για πρώτη φορά την στρατηγική που θα ακολουθήσει η Γερμανία απέναντι στην Αγγλία στα επόμενα χρόνια. Είναι στρατηγική συνεργασίας, ή ολοκληρωτικού πολέμου, ποιος τελικά κερδίζει και ποιος χάνει από την νέα αυτή εξέλιξη; O Βόλφγκαγκ Σόιμπλε, ως υπουργός οικονομικών της Γερμανίας, και μέχρι πρόσφατα ο πλέον παντοδύναμος στην Ευρώπη είναι αρκετά γνωστός για την σκληρότητα με την οποία αντιμετώπισε την Ελλάδα και άλλες χώρες της ΕΕ κατά τη διάρκεια της κρίσης που ξέσπασε το 2008, σκληρότητα που χειροτέρευσε τα προβλήματα των χωρών αυτών και οδήγησε σε οικονομική ασφυξία τη χώρα μας. Όμως τόσο η απόφαση των Βρετανών να εξέλθουν από την ΕΕ όσο και η εκλογή Τραμπ, έχουν πλέον δημιουργήσει συνθήκες που όχι απλά αυξάνουν την νευρικότητα στο στρατόπεδο των Γερμανών, αλλά τους υποχρεώνουν να καταστρώσουν μια νέα στρατηγική. Οι πρόσφατες επομένως δηλώσεις του Σόιμπλε στο περιοδικό Σπήγκελ και εκείνο των Financial Times, έχουν εξαιρετικό ενδιαφέρον, καθώς δείχνουν πως θα κινηθεί η Γερμανία, πως θα αντιδράσει, στις νέες εξελίξεις. Υπάρχουν έξι βασικά σημεία που προκύπτουν για την νέα στρατηγική της Γερμανία από τις δηλώσεις αυτές. Το πρώτο είναι ότι θα προσπαθήσει να μπλοκάρει την απόφαση της Βρετανίας να παράσχει διευκολύνσεις σε ξένες εταιρίες, όπως εκείνη της Ιαπωνικής Nissan, ώστε να εμποδίσει την Αγγλία να αποβεί ξανά ο βιομηχανικός αντίπαλος της Γερμανίας. Το δεύτερο είναι ότι θα υποστηρίξει ενεργά την μεταφορά των εργασιών τραπεζικής εκκαθάρισης της Ευρώπης, που τώρα γίνονται στο Λονδίνο, προς άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, πιθανότατα προς την Γερμανία. Το τρίτο είναι ότι θα μπλοκάρει οποιαδήποτε συμφωνία ανοικτών αγορών μεταξύ ΕΕ και Βρετανίας, αν η Βρετανία δεν αποδεχτεί την ελεύθερη μετανάστευση από χώρες ΕΕ. Το τέταρτο είναι ότι θα ζητήσει αποζημίωση από τη Βρετανία, ύψους 50 περίπου δισεκατομμυρίων Αγγλικών λιρών (60 δις ΕΥΡΩ) για την έξοδό της από την ΕΕ. Τέλος, σχεδιάζει να μπλοκάρει την Αγγλική πολεμική βιομηχανία από το να παίρνει δουλειές στην ΕΕ, και να ενισχύσει την Γερμανική, δημιουργώντας ένα νέο στρατιωτικό δόγμα, με βάση το οποίο η Γερμανία θα ηγείται στρατιωτικά στην ΕΕ, δημιουργώντας μια νέα «αγορά» για τις πολεμικές της βιομηχανίες! Είναι άγνωστο αν θα πετύχει, και σε τι βαθμό η νέα στρατηγική Σόιμπλε, μετά την εκλογή Τραμπ, που ουσιαστικά απογυμνώνει τον Γερμανό υπουργό από τον βασικό εκτός ΕΕ σύμμαχο ως τώρα, που ήταν οι ΗΠΑ, καθώς ο νέος Αμερικάνος πρόεδρος δεν φαίνεται να βλέπει με καλό μάτι την λογική της παγκοσμιοποίησης, και είναι φιλικός προς διμερείς συμφωνίες ανοικτού εμπορίου, αντί για συνθήκες που ευνοούν συγκεκριμένες πολυεθνικές. Όμως το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν ακούγονται καλά στα αυτιά των Βρετανών, και, κρίνοντας από την οικονομική και πολιτική παρακαταθήκη της Αγγλίας, οι Βρετανοί θα σκληρύνουν, αντί να μαλακώσουν τη στάση τους, όπως έκαναν ιστορικά και στους δυο παγκόσμιους πολέμους όταν είδαν ότι η στάση της Γερμανικής ηγεσίας βλάπτει την δημοκρατική δύση. Είναι επομένως πολύ δύσκολο η Αγγλία να αλλάξει το νέο της επενδυτικό και αναπτυξιακό δόγμα, και το πιο πιθανό είναι ότι οδεύουμε προς ένα εμπορικό «πόλεμο χωρίς έλεος» μεταξύ των συμφερόντων του στρατιωτικοβιομηχανικού και τραπεζικού λόμπυ που εκπροσωπεί ο Σόιμπλε, και εκείνου των Άγγλων. Οι νέες αυτές εξελίξεις δεν αντικατοπτρίζουν ρεαλισμό από την πλευρά του Γερμανού προέδρου και θα οδηγήσουν σε αρνητικές επιπτώσεις τις αγορές, ενώ οι δηλώσεις για στρατιωτικοποίηση της ΕΕ, σε συνδυασμό με την ρητορική πολέμου, δημιουργούν παράξενους συνειρμούς. Η νέα τακτική του χερ Σοιμπλε, δεν είναι τακτική καπιταλισμού, αποτελεί κοντόφθαλμη πολιτική που θυμίζει εποχές πριν την έναρξη παγκοσμίου πολέμου, κάτι εξαιρετικά αρνητικό, τόσο για την Αγγλία, όσο και για την ΕΕ, οδηγώντας σε νέους κινδύνους την ήδη σε μεγάλο βαθμό κατεστραμμένη ευρωζώνη. * Ο κ. Κωνσταντίνος Βέργος είναι Καθηγητής Χρηματοοικονομικών, Πανεπιστήμιο Πόρτσμουθ, Αγγλία. Το παρόν άρθρο εκφράζει τις προσωπικές απόψεις του γράφοντος, δεν αποτελεί οδηγό ή σύσταση για επενδύσεις οποιασδήποτε μορφής προς οιονδήποτε και για οτιδήποτε τίτλο ή παράγωγο αυτού. Liberal

Τεράστιο το σκάνδαλο με το ακίνητο του ΣΥΡΙΖΑ στην Κουμουνδούρου.. Γιατί δεν πλήρωσε ποτέ φόρο....

Παρασκευή, 25 Νοεμβρίου 2016 ... Ερώτηση, προς τον πρωθυπουργό κ. Αλ. Τσίπρα, τον Υπουργό Οικονομικών κ. Ευ. Τσακαλώτο και τον Υπουργό Δικαιοσύνης κ. Στ. Κοντονή, κατέθεσαν 10 βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας για μια σειρά από ζητήματα που εγείρονται ως προς το κτήριο, στο οποίο στεγάζονται τα κεντρικά γραφεία του ΣΥΡΙΖΑ. Στην ερώτηση αναφέρονται τα εξής: Κατατέθηκε, στην Εξεταστική Επιτροπή, από τον κ. Δαριώτη, Οικονομικό Διευθυντή του ΣΥΡΙΖΑ από το 1997 ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ιδιοκτήτης του κτηρίου, στην ως άνω διεύθυνση, στο οποίο στεγάζονται τα κεντρικά γραφεία του κόμματος. Σύμφωνα με δηλώσεις του κ. Πρωθυπουργού στη Βουλή στο πλαίσιο συζητήσεων για τη διαφάνεια στη δημόσια ζωή, o ΣΥΡΙΖΑ λάμβανε δάνεια από την Εθνική Τράπεζα έχοντας ως πρόσθετες εγγυήσεις της μελλοντικής χρηματοδότησης του, και εμπράγματες εξασφαλίσεις. Χαρακτηριστικά, ο κ. Τσίπρας είχε αναφέρει, «για τα δάνεια που έπαιρνε (ο ΣΥΡΙΖΑ) είχε βάλει υποθήκη το κτήριο των γραφείων του κόμματος στην πλατεία Κουμουνδούρου.» Σύμφωνα με τα όσα ανάφερε ο κ. Δαρειώτης κατά την εξέταση του στην εξεταστική επιτροπή της Βουλής για τα δάνεια των κομμάτων και των Μέσων Ενημέρωσης, το συγκεκριμένο ακίνητο είχε αγοραστεί από την Ελληνική Αριστερά (Ε.ΑΡ.) το 1990, με δάνειο από την Ιονικη Τράπεζα και το 1998 έγινε μονομερής άρση κατασχέσεως, αφού προηγουμένως καταβλήθηκε το 40% του οφειλόμενου ποσού. Ο ίδιος μάλιστα, ισχυρίστηκε ότι η μεταβίβαση του ακινήτου στον ΣΥΡΙΖΑ, έγινε τον Μάρτιο του 2016, αν και είναι γνωστό ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ήδη από το 2013 όφειλε να ολοκληρώσει τις διαδικασίες δέσμευσης του ακινήτου υπέρ της Εθνικής Τράπεζας, από το 2013, όπως σχετικώς είχε ζητηθεί από την Τράπεζα. Ωστόσο, μετά τις χθεσινές αποκαλύψεις ότι το εν λόγω ακίνητο δεν πλήρωνε φόρο τα τελευταία 16 έτη και το έπραξε πριν από μερικές ημέρες και αφού προηγουμένως είχε τεθεί το θέμα στην Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής, πηγές του ΣΥΡΙΖΑ ανάφεραν ότι το θέμα είναι «Παντελώς ανύπαρκτο» και ότι το κεντρικό κτίριο του ΣΥΡΙΖΑ περιήλθε στην κυριότητα του κόμματος το 2016, και από τότε πληρώνει όλους τους ισχύοντες φόρους, αναδρομικά από το 2002, ενώ η κα Ο. Γεροβασίλη, χθες από το βήμα της Βουλής, ανέφερε «…για το κτήριο του ΣΥΡΙΖΑ στην Κουμουνδούρου ότι δεν πληρώνει φόρους. Η αλήθεια είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ πληρώνει φόρους αναδρομικά από το 2002, ως όφειλε….». Για τα ζητήματα που προκύπτουν, οι βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας απευθύνουν προς τον πρωθυπουργό και τους αρμόδιους Υπουργούς τα παρακάτω ερωτήματα: Πότε και με ποια διαδικασία απέκτησε ο ΣΥΡΙΖΑ ως ιδιοκτησία το ως άνω κτήριο; Αν είναι ορθή η δήλωση της κυρίας Γεροβασίλη ότι το κτήριο αποκτήθηκε το 2016, με ποια έννομη σχέση χρησιμοποιούσε το ακίνητο τα προηγούμενα χρόνια; Έχουν καταβληθεί ενοίκια και έχει πληρωθεί φόρος εισοδήματος για το πραγματικό ή τεκμαρτό ενοίκιο; Έχουν πληρωθεί φόροι μεταβίβασης για την απόκτηση του κτηρίου; Έχει πληρωθεί και πότε ο αναλογούν Φόρος Ακίνητης Περιουσίας (Φ.Α.Π., ΕΤΑΚ, ΕΝΦΙΑ κ.λ.π.) για τα έτη 2001 – 2016; Για την δήλωση του ακινήτου στη Δ.Ο.Υ., ποιους τίτλους προσκόμισε ο ΣΥΡΙΖΑ; Υπάρχει αποδεικτικό εξόφλησης του δανείου της Ε.Α.Ρ. προς την Ιονική Τράπεζα (διάδοχος ALPHA BANK) με εγγύηση το ως άνω κτήριο; Είναι νόμιμοι οι τίτλοι μεταγραφής και σύννομη η διαδικασία που ακολούθησε ο Υποθηκοφύλακας Αθηνών; ΟΙ ΕΡΩΤΩΝΤΕΣ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ 1. Μηταράκης Νότης 2. Γεωργαντάς Γεώργιος 3. Τσιάρας Κωνσταντίνος 4. Βεσυρόπουλος Απόστολος 5. Γιόγιακας Βασίλειος 6. Στύλιος Γεώργιος 7. Μπουκώρος Χρήστος 8. Βούλτεψη Σοφία 9. Σταμάτης Δημήτρης 10. Αντωνιάδης Γιάννης planet

Ως τα Χριστούγεννα, θα μιλάμε για τη δραχμή!

Παρασκευή 25 Νοεμβρίου 2016, Του Ανδρέα Ζαμπούκα Ας ξεκινήσω με τα τρία ακλόνητα θεμέλια του «υπαρκτού νεοελληνισμού»: Κρατισμός, αμειβόμενοι από το Δημόσιο (υπάλληλοι, συνταξιούχοι) και συνδικαλισμός. Σ΄αυτό το τρίπτυχο εδραιώθηκε το νεοελληνικό κράτος και αποθεώθηκε στην Μεταπολίτευση. Ακολουθώντας τις αρχές του, το πολιτικό σύστημα βασίστηκε στη χρόνια οικονομική εξάρτηση από τον ξένο παράγοντα – μέχρι το 1981 ήταν φειδωλός- και αφηνίασε με την είσοδο της χώρας στην ΕΟΚ και αργότερα, στην ΟΝΕ. Συμπυκνώνοντας, εντελώς κυνικά, τις διαθέσεις του, παραδόθηκε ολοκληρωτικά στο σχήμα «δανειζόμαστε, διορίζουμε, πληρώνουμε, συνδικαλιζόμαστε, κυβερνάμε χωρίς τον κόπο των αποφάσεων!». Υπογράφοντας λοιπόν, το τρίτο Μνημόνιο, η κυβέρνηση μπήκε σε μια οδυνηρή διαδικασία να απαρνηθεί όλα τα παραπάνω. Και μάλιστα, αλλοιώνοντας το «αριστερό» DNA της, για χάρη της εξουσίας. Από τον Σεπτέμβριο του 2015, ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται σε έναν εσωτερικό διχασμό και παλεύει με τον εαυτό του. Κάποτε, όμως, όλα φτάνουν στα όριά τους. Η επίσκεψη του Ομπάμα ήταν αποκαλυπτική για το πόσο κουρασμένος αισθάνεται ο Αλέξης Τσίπρας και πόσο απρόθυμος είναι να συνεχίσει την «νευρωτική» του πορεία στους διεθνείς διαδρόμους… Γιατί τι άλλο από νευρωτικό είναι να ασκείσαι μονίμως στην επαιτεία και την παρελκυστική πολιτική, χωρίς να παίρνεις ποτέ υπεύθυνες αποφάσεις; Eπομένως, από δω και πέρα, δεν πρέπει να περιμένουμε συνέχεια της κανονικότητας που επέδειξε τελευταία ο πρωθυπουργός. Έτσι κι αλλιώς, η πορεία των εξελίξεων δεν το επιτρέπει. Στο Εurogroup της 5ης Δεκεμβρίου, είναι δύσκολο να ληφθεί απόφαση, εξαιτίας του ότι η κυβέρνηση δεν είναι έτοιμη να αποδεχτεί την πτώση της «αιώνιας πόλης» του κρατισμού. Είναι σχεδόν αδύνατο να υπογράψει, την αυτοχειρία της, παραδομένη και χωρίς μάχη. Μιλάμε ουσιαστικά για το τέλος του συνδικαλισμού που συγκρατεί το πολιτικό σύστημα, την πώληση της ΔΕΗ, προπύργιο των «θρυλικών» ΔΕΚΟ και την περαιτέρω περικοπή των συντάξεων. Επιπλέον, ο Ντάισεμπλουμ, μόλις χθες βράδυ, έκανε λόγο για νέα μέτρα μέσα στο 2017. Μια μέρα πριν όμως, στις 4 Δεκεμβρίου, έχουμε τις ιταλικές εκλογές, όπου οι εξελίξεις μπορεί να είναι ραγδαίες και ένα ηχηρό χτύπημα για την Ευρώπη. Τέλος το Κυπριακό δεν πρόκειται να κλείσει χωρίς αποτέλεσμα και θα σέρνεται, για ένα διάστημα, δημιουργώντας δονήσεις και μεγάλα διλήμματα. Υπάρχουν λοιπόν, πολλές ευκαιρίες για εκλογές. Ειδικά αν το αδιέξοδο γίνει για άλλη μία φορά, το «επενδυτικό σχήμα» του πρωθυπουργού. Εδώ τώρα, είναι ο προβληματισμός. Θα αποχωρήσει ήσυχα και ταπεινωτικά; Ή θα κάνει δεκτές τις εισηγήσεις των συντρόφων του για την μητέρα των μαχών; Θα αποδράσει παραδίδοντας μία αδιέξοδη οικονομία ή θα θέσει με τις εκλογές, το ερώτημα για έξοδο από το ευρώ; Κυρίως αν ο Μπέπε Γκρίλο θριαμβεύσει στην Ιταλία… Δύσκολη απάντηση αλλά εγώ δεν ξέρω κανέναν «σαλταδόρο» να φεύγει ήσυχα από τον τόπο του εγκλήματος. Ούτε και κανέναν τυχοδιώκτη να μην ενδίδει στις νέες προτάσεις των συντρόφων του. Υποθέτω λοιπόν, πως η σχετική ηρεμία που βιώσαμε για ένα χρόνο, πολύ γρήγορα θα τελειώσει. Και πριν ακόμα έρθουν οι γιορτές, θα μπει στη ζωή μας επιθετικά η δραχμή ως δίλημμα, ερώτημα και νέο «λυτρωτικό όραμα» για τον λαό. Μακάρι οι εξελίξεις να μας οδηγήσουν σε μία μετάλλαξη του ΣΥΡΙΖΑ σε σοσιαλδημοκρατικό μόρφωμα αλλά πολύ φοβάμαι ότι δεν θα συμβεί. Ο κρατισμός είναι τόσο πολύ ταυτισμένος με την ταυτότητα του ελληνικού κράτους, που δεν υπάρχει καμία ελπίδα. Όχι μόνο εξ αριστερών αλλά και εκ δεξιών, όπου είναι πιθανόν η νέα πρόταση να βρει υποστηρικτές. Όποιος περίμενε να κάνει ήσυχες γιορτές, μάλλον πρέπει να το ξεχάσει. Οι εκλογές τον Φεβρουάριο είναι το πιθανότερο σενάριο και το καταστροφικό τέλος μιας αδιέξοδης εποχής… Liberal

- Aυτή η Ευρώπη, δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από τη χιτλερική Γερμανία...

Το Ευρωκοινοβούλιο προχωράει στην φίμωση του RT και του Sputnik... Οι λαοί της Ευρώπης δεν πρέπει να ξέρουν την άλλη άποψη, την άλλη οπτική σε σημαντικά ζητήματα όπως είναι η Ιμπεριαλιστική επέμβαση στην Συρία και στην Ουκρανία. Πολύ απλά γιατί αυτή η οπτική, δεν έχει σχέση με την Νατοική προπαγάνδα και αποκαλύπτει την αλήθεια. Ακριβώς για αυτόν τον λόγο το Ευρωκοινοβούλιο προχωράει στην φίμωση του RT και του Sputnik... - Aυτή η Ευρώπη, δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από τη χιτλερική Γερμανία... Xristoforos Triantafillos II /sibilla

Περί υδρογ/θράκων στην Ελλάδα,

ευθύνες με ονοματεπώνυμο..... "....Κι επειδή τους υδρογονάνθρακες που σήμερα γνωρίζουμε ότι υπάρχουν δεν τους έβαλλε ο Θεός χθες στην Ελλάδα, σημαίνει ότι εσκεμμένα δεν τους εκμεταλλευτήκαμε για να μπούμε στα μνημόνια και δεν τους εκμεταλλευόμαστε σήμερα για να μην βγούμε από τα μνημόνια"..... Καίτοι η ανακάλυψης κοιτασμάτων υδρογονανθράκων έγινε το 1973 στον κόλπο της Καβάλας, Πρίνος και South Kavalla, και μετά στο Θρακικό πέλαγος η έρευνα υδρογονανθράκων ουσιαστικά σταμάτησε με την ανακάλυψη του κοιτάσματος αργού πετρελαίου στο Κατάκολο. Του καθηγητή Αντώνη Φώσκολου Το 1990 βλέπουμε μια νέα δραστηριότητα από την ΔΕΠ-ΕΚΥ στο Ιόνιο με την ανακάλυψη κοιτασμάτων υδρογονανθράκων στην Ήπειρο, δυτικά της Κέρκυρας και τον Πατραϊκό κόλπο. Το σημαντικότερο όμως ήταν ότι η ΔΕΠ-ΕΚΥ είχε κάνει στο Ιόνιο 9000 χιλιόμετρα δισδιάστατες γεωφυσικές έρευνες οι οποίες δυστυχώς δεν αξιολογήθηκαν και οι οποίες εκ των υστέρων, μετά από 16 χρόνια, έδειξαν ότι υπήρχαν 6 μεγάλες δομές με υδρογονάνθρακες. Από το 1997 έως το 2011 είναι η μαύρη περίοδος όσον αφορά την έρευνα υδρογονανθράκων στην Ελλάδα. Αυτή η περίοδος συμπίπτει με την αποκαθήλωση της ΔΕΠ-ΕΚΥ, το κλείσιμο της διεύθυνσης Ενεργειακών Πρώτων Υλών του ΙΓΜΕ και εν συνεχεία της υποβάθμισης του ΙΓΜΕ αλλά και την προσπάθεια 2 υπουργών Παιδείας να διαλύσουν όλα τα τμήματα των ΤΕΙ και ΑΕΙ που ασχολούνται με την έρευνα των υδρογονανθράκων και των στερεών καυσίμων. Είναι η εποχή που μπαίνει στην Ελλάδα το Ρωσικό φυσικό αέριο… ΣΥΜΠΤΩΣΗ; Από το 2011 αρχίζει πάλι η δραστηριότητα στον τομέα της ανίχνευσης, εντοπισμού και εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων καίτοι υπήρχαν τεράστιες αντιρρήσεις. Οι επιστήμονες Ζελιλίδης, Μαραβέλιας, Κονοφάγος και Φώσκολος δημοσιεύουν εργασίες όπου δείχνουν την ύπαρξη υδρογονανθράκων σε Ιόνιο και νότια Κρήτη, ενώ ταυτόχρονα ο υφυπουργός ΥΠΕΚΑ, καθηγητής Μανιάτης, προκηρύσσει γεωφυσικές έρευνες σε μια έκταση 220.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων σε Ιόνιο και Κρήτη καίτοι υπήρχαν τεράστιες αντιρρήσεις από την υπουργό Ντίνα Μπιρμπίλη και τον διάδοχό της στο ΥΠΕΚΑ, κύριο Παπακωνσταντίνου. Μάλιστα, η κυρία Μπιρμπίλη έστειλε και επιστολή στο Ευρωκοινοβούλιο μαζί με την Ιταλίδα ομόλογο της για να σταματήσουν οι έρευνες υδρογονανθράκων στην Ανατολική Μεσόγειο. Και βεβαίως δεν ήταν οι μόνοι υπουργοί ΥΠΕΚΑ που δεν ήθελαν να γίνουν ούτε έρευνες για την ανακάλυψη κοιτασμάτων αλλά ούτε και αξιοποίηση των ήδη ανευρεθέντων κοιτασμάτων. Στην πρόσκληση του υφυπουργού ΠΕΚΑ ανταποκρίθηκαν 8 εταιρείες γεγονός που μεταφράζεται ότι οι εταιρείες γνώριζαν ότι υπήρχαν κοιτάσματα υδρογονανθράκων διότι τα έξοδα της έρευνας, περίπου $70 εκατ., θα επιβάρυναν τις ίδιες τις εταιρείες. Επιπροσθέτως, 3 εταιρείες, η Γαλλική CGG Veritas, η Αγγλική SPECTRUM η Νορβηγική TGS-NOPEC, είχαν κάνει παράνομα έρευνες νότια της Κρήτης άρα η συμμετοχή τους έδειχνε καθαρά την ύπαρξη υδρογονανθράκων. Γιατί να συμμετάσχουν σε ένα διαγωνισμό όταν δεν θα υπήρχαν κοιτάσματα υδρογονανθράκων. Άρα η συμμετοχή τους ήταν ένας δεύτερος δείκτης ύπαρξης κοιτασμάτων υδρογονανθράκων στο νότιο Κρητικό Πέλαγος (Λιβυκό). Τελικά, η άδεια ερευνών δόθηκε στα μέσα του Νοέμβρη του 2013 στην Νορβηγική PGS η οποία καίτοι ήλπιζε να τελειώσει σε 60 μέρες κράτησε 110 μέρες, με κόστος έρευνας $100 εκ. έναντι του προβλεφθέντος $70 εκ., διότι βρήκε πολύ ενδιαφέρουσες περιοχές, εικόνα 1. Ενδιαφέρον παρουσιάζει η πυκνότητα των γεωφυσικών γραμμών νοτιοδυτικά της Κρήτης που σημαίνει ύπαρξη υδρογονανθράκων. Χαρακτηριστικό είναι ότι ακριβώς στην ίδια περιοχή έκαναν γεωφυσικές έρευνες μια άλλη Νορβηγική εταιρεία η TGS-NOPEC το 2005 και η Γαλλική εταιρεία γεωφυσικών ερευνών CGG Veritas, εικόνα 2. Επίσης στον σχετικά πρόσφατο χάρτη, εικόνα 3, ο καθηγητής Ryan του πανεπιστημίου της Columbia δείχνει την ύπαρξη κοιτασμάτων βιογενούς φυσικού αερίου που προήλθαν από τις παλαιολιμνοθάλασσες που υπήρχαν στην Μεσόγειο κατά το Μέσο Μιόκαινο, Αυτές οι παλαιολιμνοθάλασσες ανέπτυξαν τεράστιες ποσότητες υδροχαρών φυτών που με τον θάνατό τους και την σήψη παρήγαγαν τεράστιες ποσότητες βιογενούς μεθανίου που αποθηκεύτηκε στους προϋπάρχοντες κορραλογενείς υφάλους. Και βεβαίως μετά το πέρας των γεωφυσικών ερευνών ο τότε πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς είπε: “Αυτή την περιοχή θα την εκμεταλλευτούμε με σύζευξη της Μάλτας, διότι η περιοχή καίτοι βρίσκεται εντός της Ελληνικής ΑΟΖ, η μεταφορά του γεωτρητικού υλικού που θα γίνει με ελικόπτερα χρειάζεται την έγκριση της Μάλτας, διότι το κοίτασμα βρίσκεται εντός του FIR της Μάλτας και όχι εντός του FIR Αθηνών. Αυτή η περιοχή που πιθανόν να περιέχει κοιτάσματα της τάξης των 6 δις ισοδυνάμου βαρελιών πετρελαίου, για άγνωστους λόγους, δεν δόθηκε προς έρευνα και εκμετάλλευση. Παράλληλα με την έρευνα πού έκανε η PGS, ο υπουργός Γιάννης Μανιάτης έδωσε, για επανεξέταση, στην ίδια εταιρεία γεωφυσικές γραμμές 9.000 χιλιομέτρων που είχε κάνει η ΔΕΠ-ΕΚΥ, πριν καταργηθεί, στο Ιόνιο και τα οποία κληρονόμησαν τα ΕΛΠΕ, εικόνα 5. Λόγω φόρτου εργασίας, η PGS προκηρύσσει μειοδοτικό διαγωνισμό για να μελετηθούν τα παλαιά γεωφυσικά στοιχεία από μια άλλη εταιρεία. Τον διαγωνισμό τον κέρδισε η Geonergy από το Χιούστον της οποίας πρόεδρος είναι ο Ελληνοαμερικανός γεωφυσικός Αντώνης Βασιλείου. Τόσο τα παλαιά γεωφυσικά στοιχεία πού είχαν στα χέρια τους ΔΕΠ-ΕΚΥ και τα ΕΛΠΕ όσο και αυτά που έκανε η PGS έδειχναν σαφέστατα τον πλούτο σε υδρογονάνθρακες που είχαμε και έχουμε. Έτσι ο υπουργός ΠΕΚΑ καλεί και την Γαλλική εταιρεία BEICIP/FRANLAB και προχωρεί στην οικοπεδοποίηση του Ιονίου και του Λιβυκού Πελάγους δημιουργώντας 20 θαλάσσια οικόπεδα ενώ με την πολιτική του OPEN DOOR POLICY ανοίγει 2 θαλάσσια οικόπεδα και 4 χερσαία, Τα χερσαία οικόπεδα της Δυτικής Ελλάδας μοιράστηκαν μεταξύ των ΕΛΠΕ και της Energean Oil Co. ενώ από τα θαλάσσια μπλοκ τα οικόπεδα 1 και 10 (Filet Mignon… 2 δις βαρέλια και 500 δις Μ3 φυσικού αερίου αντιστοίχως) έχουμε προσφορές από τα ΕΛΠΕ και το οικόπεδο 2 δόθηκε πρόσφατα στην κοινοπραξία TOTAL+EDISSON+ΕΛΠΕ, Αν σε αυτά τα δεδομένα προσθέσουμε ότι την εκμετάλλευση των κοιτασμάτων του Θρακικού Πελάγους, άνω των 1,5 δις βαρέλια αργού πετρελαίου, έχει η κοινοπραξία CALFRAC, 75% και ΕΛΠΕ 25% βλέπουμε ξεκάθαρα ότι υπάρχουν υδρογονάνθρακες στην Ελλάδα. Το γνωρίζουν δύο Ελληνικές εταιρείες, το γνωρίζουν ο τέως πρωθυπουργός Σαμαράς και ο πρώην υπουργός ΠΕΚΑ καθηγητής Μανιάτης. Κι επειδή τους υδρογονάνθρακες που σήμερα γνωρίζουμε ότι υπάρχουν δεν τους έβαλλε ο Θεός χθες στην Ελλάδα, σημαίνει ότι εσκεμμένα δεν τους εκμεταλλευτήκαμε για να μπούμε στα μνημόνια και δεν τους εκμεταλλευόμαστε σήμερα για να μην βγούμε από τα μνημόνια. Και κλείνω με την αδήριτη ανάγκη να κατασκευαστεί ο αγωγός East-Med, . Οι σκέψεις που ακούγονται από κάποιους ειδήμονες ότι αυτός ο αγωγός είναι οικονομικά ανέφικτος, αγγίζουν τα όρια της Εθνικής προδοσίας… Ποτέ δεν διοχετεύεις φυσικό αέριο προς την Ευρώπη μέσω μιας εχθρικής χώρας, διότι αυτό συνεπάγεται πολύ πιθανό ακρωτηριασμό της χώρας μας. Και δεν κοιτάζουμε μόνο το οικονομικό σκέλος αλλά και την ασφάλεια τροφοδοσίας. Η ΤΟΥΡΚΙΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΓΓΥΗΘΕΙ ΤΗΝ ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΤΡΟΦΟΔΟΣΙΑΣ ΦΥΣΙΚΟΥ ΑΕΡΙΟΥ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΛΟΓΩ ΤΩΝ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ ΤΗΣ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΛΟΓΩ ΤΗΣ ΑΝΑΤΟΛΙΤΙΚΗΣ ΝΟΟΤΡΟΠΙΑΣ ΠΟΥ ΕΧΕΙ. ΚΑΘΕ ΣΚΕΨΗ ΓΙΑ ΔΙΕΛΕΥΣΗ ΦΥΣΙΚΟΥ ΑΕΡΙΟΥ ΜΕΣΩ ΤΟΥΡΚΙΑΣ ΠΡΟΣ ΕΥΡΩΠΗ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΗΝ ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΟΥΝ ΟΛΕΣ ΟΙ ΚΥΒΕΝΗΣΕΙΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ. 24/11/2016 DefencepointGR

Ο Ερντογάν αμφισβητεί τα σύνορα και ο Ράμα το Ιόνιο - (ΣΚΑΪ ΣΤΙΣ 6)(ΣΚΑΪ...

Ο Ερντογάν απειλεί ευθέως ότι αν μείνει εκτός μοιρασιάς, θα στραφεί προς την Ελλάδα

ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΕΝ ΟΨΕΙ «Ο Ερντογάν απειλεί ευθέως και τους Αμερικάνους και τους ξένους και εμάς, ότι αν μείνει εκτός μοιρασιάς στην Μ. Ανατολή, θα στραφεί προς την Ελλάδα». «Ο Ερντογάν αμφισβητεί την κυριαρχία 17 νησιών - βραχονησιδων του Αιγαίου». Ο Ερντογάν λοιπόν στέλνει ένα μήνυμα στους Αμερικανούς και σε όλους όσοι εμπλέκονται στα σύνορά του με την Συρία και το Ιράκ, ότι, «αν δεν μου δώσετε στην ανακατανομή που θα γίνει εκεί, αυτά τα κομμάτια τα οποία θέλω και μου κάνετε ένα Κουρδικό αυτόνομο κράτος στα σύνορά μου… Εγώ τι θα κάνω λοιπόν; Θα ανασυνταχθώ και θα απαντήσω στους εθνικιστές στην χώρα μου στρεφόμενος προς την Ελλάδα». Απειλεί λοιπόν ευθέως και τους Αμερικάνους και τους ξένους και εμάς. Ο Έντι Ράμα και ο Ερντογάν είναι σε απόλυτη συνεννόηση.

ΧΑΝΕΙ ΤΟΝ ΥΠΝΟ ΤΟΥ Ο ΕΡΝΤΟΓΑΝ!

Η δήλωση του Μάικλ Φλιν που προκαλεί σεισμό Ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν ήταν από τους πρώτους που έσπευσε να συγχαρεί τον Ντόναλντ Τραμπ ενώ δεν δίστασε να επιτεθεί σε όσους τον αμφισβήτησαν. Ωστόσο, τα νέα δεν είναι καλά για την Άγκυρα μετά τη δήλωση του Συμβούλου Εθνικής Ασφάλειας του Ντόναλντ Τραμπ, στρατηγού Μάικ Φλιν. Σε συνέντευξη που έδωσε στον τηλεοπτικό σταθμό Kurdistan TV που εκπέμπει στην περιοχή των Κούρδων στο Ιράκ είπε ότι «θα δούμε ένα Κουρδιστάν στο μέλλον» ενώ πρόσθεσε ότι ο νεοεκλεγείς πρόεδρος των ΗΠΑ δίνει μεγάλη σημασία στους Κούρδους και ότι το επόμενο διάστημα θα σημειωθούν σημαντικές εξελίξεις στο ζήτημα της στήριξής τους. Απαντώντας σε ερώτημα σε σχέση με τις απόψεις του για το Κουρδιστάν και τους πεσμεργκά, είπε: «Αυτή η ερώτησή σας με κάνει ευτυχή. Οι πεσμεργκά είναι από τις δυνάμεις που δίνουν έναν ηρωικό αγώνα. Οι επιχειρήσεις που έκανα με τους πεσμεργκά, μου απέδειξαν ότι διαθέτουν καλή οργάνωση και αποτελεσματική διοίκηση. «Έχουν ανάγκη από μεγαλύτερη βοήθεια από τις ΗΠΑ, για τον αγώνα που δίνουν εναντίον του ΙΚ. Οι πεσμεργκά φέρνουν σε πέρας με υπερηφάνεια και υπευθυνότητα μια πολύ σημαντική αποστολή που αφορά τη Μέση Ανατολή και ειδικά το Ιράκ. Θα ήθελα να δω τις ΗΠΑ να βοηθούν ακόμα περισσότερο τους πεσμεργκά. Επιπροσθέτως, με κάνει ευτυχή η σημαντική θέση που κατέχει το Κουρδιστάν στην περιοχή και η συμβολή του στη σταθερότητα». Στην ίδια συνέντευξή του στο Kurdistan TV, ο Φλιν είπε και τα εξής: «Οι Κούρδοι είναι από τις πιο ηρωικές κοινωνίες που έχω γνωρίσει μέχρι στιγμής. Θεωρώ ότι θα διαμορφωθεί μια νέα Μέση Ανατολή, ενώ το Ιράκ και η Συρία δεν θα μπορέσουν να διατηρήσουν την ενότητά τους και θα διαμελιστούν. Πιστεύω ότι στη Μέση Ανατολή θα ιδρυθούν τρία ή τέσσερα νέα κράτη και μπορούμε να πούμε ότι στο μέλλον θα δούμε ένα ανεξάρτητο Κουρδιστάν». Την ίδια στιγμή στη δημοσιότητα δόθηκε ομιλία του την ημέρα του πραξικοπήματος στην Τουρκία και όπως φαίνεται ο Φλυν χρησιμοποιεί φράσεις που υποστηρίζουν το αποτυχημένο πραξικόπημα. ΠΗΓΗ crash

Τα χρόνια φεύγουν, τα προβλήματα σε τούτη τη χώρα μένουν και στοιχειώνουν...

Με τον ιστορικό χρόνο να διαρρέει, τα χρόνια και οι γενιές φεύγουν και τα προβλήματα της ελληνικής κοινωνίας μένουν και στοιχειώνουν.Η εποχή ηθικά συρρικνώνεται και οι άνθρωποι που την εκφράζουν βυθίζονται στην ασημαντολογία και πέφτουν όλο και πιο χαμηλά. Με τους κινδύνους για τη χώρα να είναι υπαρκτοί, ορατοί και άμεσοι. Από τη μια το δυσβάστακτο χρέος και η έλλειψη κάθε προοπτικής για διέξοδο από το ασφυκτικό οικονομικό αδιέξοδο. Από την άλλη τα εθνικά θέματα που εγείρονται απειλητικά, με αιχμή το Κυπριακό κι όχι μόνο. Με την αποσιώπηση της αλήθειας από μια κυβέρνηση που παραπαίει μεταξύ ανικανότητας και κακογουστιάς στην έκφραση της πολιτικής. Με την απουσία εθνικής συνεννόησης και αγωνιστικής διάθεσης, τα κύρια αυτά χαρακτηριστικά που μπορούν να διασώσουν τη χώρα και να "μετασχηματίσουν" κυριολεκτικώς την κοινωνική, πολιτική, πνευματική και ψυχολογική υφή της Ελληνικής ψυχής. Και η δραματική κοινωνική και οικονομική κατάσταση, αλλά κυρίως η εθιστική λειτουργία των πολιτών, να μην επιτρέπει στον Ελληνα να ακούσει, πολλώ μάλλον να κατανοήσει, την από βάθη χιλιετηρίδων κραυγή απόγνωσης του σοφού Νέστορος: "Αλίμονο στη γη των Ελλήνων όταν το μεγάλο πένθος πλακώσει". Οσο περνούν τα χρόνια, ωστόσο, οι απροσμέτρητες συστροφές της ελληνικής ψυχής επιστρέφουν καταιγιστικά στη γυμνή συνείδηση, για να την πληροφορήσουν και να την αποπληροφορήσουν . Ο ούριος άνεμος της αισιοδοξίας και της αίθριας προοπτικής ατονεί, για να αφήσει τον ιστορικό λόγο να φτερωθεί ιδιότυπα. Και στο ενθάδε της γυμνής κοινωνικής συνείδησης βλασταίνουν τα "άνθη του κακού"με τη σαγηνευτική τους ευωδιά. Υπάρχουν περίοδοι βέβαια που η ιστορία κατοπτρίζει όχι μόνο την αρνητική και νοσηρή διάσταση, αλλά αποκαλύπτει επέκεινα θησαυρούς στην ενθαδική δοκιμασία. Η "θορυβώδης" διάσταση του κοινωνικού δράματος,με φρικιαστικό μεγαλείο ενίοτε, αποκαλύπτεται ζωηφόρα, αφού πέραν της δοκιμασίας αναβλύζει η ζείδωρη αύρα της ελπίδας και της θετικής αναστροφής με την κοινωνική οδύνη. Από τη μια πλευρά της ελληνικής πραγματικότητας η "κάθετη πτώση", ο πόνος και η συντριβή. Από την άλλη η μυστική προσδοκία που αποκρυπτογραφεί το μυστικό Νεύμα και Νόημα της ελληνικής φύσης. Αυτοί οι δύο κόσμοι φαίνονται αντιφατικοί, ασυμβίβαστοι, ξένοι μεταξύ τους, χωρίς ίχνος συγγένειας. Κατά βάθος όμως θεωρούμενοι είναι συμπληρωματικοί. Η δύναμη της ελληνικής ψυχής αναβλύζει από τους σπαραγμούς της υποκειμενικότητας. Τρέφεται από την ιστορικότητα, διαχέοντας και συναιρώντας ταυτόχρονα τη μυστηριώδη προβληματική της ελληνικής φύσης. Για δεκαετίες η ελληνική κοινωνία αδυνατεί να αφουγκραστεί τα μηνύματα των νέων καιρών. Ο ετεροφωτισμός των κοινωνικών ομάδων λειτούργησε ως λυδία λίθος που αχρήστευε ή βράβευε τα μέταλλα των ιδεών τους και των προσανατολισμών τους. Η επαναστατική τους ορμή περιορίστηκε σε χιμαιρικά επίπεδα. Και όμως, η επανάσταση ήταν ο αρχέτυπος έρωτας κάθε ελληνικής ψυχής, ενώ το δοξαστικό άσμα της εθνικής επίγνωσης το τραγουδούσαν χείλη γεροντικά με τη στεντόρια φωνή που ξεπηδούσε από καρδιά εφηβική! Τα χρόνια φεύγουν, με τα προβλήματα να μένουν και να φτερώνουν την αγωνία της ελληνικής κοινωνίας. Η αφύπνιση φαίνεται πως αργεί. Και η κρίση συνοδεύεται από μια πνευματική δυστυχία. Τα προβλήματα μένουν και τα αίτια παρουσιάζονται με τη μορφή της Λερναίας Υδρας. Η πορεία της κοινωνίας πραγματοποιείται χωρίς προορισμό. Επηρεάζεται από το θυμικό κατά κύριο λόγο. Η λογική σε πολιτικό και κοινωνικό επίπεδο εν πολλοίς αποκρούεται. Η δε διαμόρφωση της πορείας αυτής συγκρούεται με τόσες άλλες απόψεις και τάσεις, ώστε δίνει την εντύπωση πορείας τυφλών ανθρώπων που σκοντάφτουν σε κάθε βήμα τους, σε απειρία εμποδίων! Του Στέλιου Συρμόγλου

Συμπαιγνία κερδοσκόπων και τραπεζιτών για μετατροπή της Ελλάδας σε φυλακή οφειλετών

24 Νοε 2016 Αρχιεπίσκοπος Αγγλίας : Συμπαιγνία κερδοσκόπων και τραπεζιτών για μετατροπή της Ελλάδας σε φυλακή οφειλετών Η μετατροπή της Ελλάδας στη «μεγαλύτερη φυλακή οφειλετών στην ευρωπαϊκή Ιστορία» ήταν προϊόν μιας συμπαιγνίας των κερδοσκόπων - τραπεζιτών και της γραφειοκρατίας των Βρυξελλών, αφενός, με τη διεφθαρμένη πολιτική ελίτ που διοικούσε τότε τη χώρα, αφετέρου. Αυτοί «φαλκίδευσαν», μαζί, και σε συνεννόηση, τα οικονομικά στοιχεία για το έλλειμμα και το χρέος, προκειμένου να εντάξουν με το ζόρι την Ελλάδα στην ευρωζώνη, καθώς «ήθελαν περισσότερες χώρες» σε αυτήν.Το είπε έξω από τα δόντια μια ηγετική μορφή της σύγχρονης Ευρώπης, που δεν έχει ανάγκη να χαϊδεύει τα αυτιά των ευρωκρατών ούτε των στραγγαλισμένων από τη γερμανική μπότα ευρωπαϊκών κυβερνητικών ηγεσιών: ο Αρχιεπίσκοπος του Καντέρμπερι, ο οποίος μίλησε πρόσφατα, ενώπιον ενός κοινού που αγωνιά πραγματικά για το μέλλον της γηραιάς ηπείρου, στο Καθολικό Ινστιτούτο στο Παρίσι, όπου ανακηρύχθηκε επίτιμος διδάκτωρ. Η αναφορά του στην κυβέρνηση του Κώστα Σημίτη ήταν έμμεση, αλλά οι αιχμές του για την κακοδιαχείριση διατυπώθηκαν απερίφραστα! Ο κατά κόσμον Τζάστιν Ουέλμπι δεν δίστασε να κατηγορήσει ανοιχτά την τότε ελληνική κυβέρνηση Σημίτη ότι πρώτα συσσώρευσε χρέη, τα οποία μετέπειτα -στην κρίση του 2008- γονάτισαν την Ελλάδα, και στη συνέχεια τα εμφάνισε σε εξωπραγματικά χαμηλά επίπεδα έναντι των κριτηρίων της ευρωζώνης για να επιβάλει την ένταξη στο ευρώ. «Ενα ουσιαστικά ξένο νόμισμα που στερεί από μια χώρα τη δυνατότητα να εξυπηρετήσει το χρέος της με την εκτύπωση χρήματος για να βρει διέξοδο από τα προβλήματά της» τόνισε. «Οταν ήρθε η μεγάλη ύφεση του 2008, δεν εξέπληξε κανέναν μας το ότι η Ελλάδα δεν ήταν σε θέση να πληρώσει τον λογαριασμό... Οι φτωχότερες τάξεις ενός ολόκληρου έθνους οδηγήθηκαν μεθοδευμένα στην ακούσια χρεοκοπία. Το βάρος έπεσε στις πλάτες εκείνων που είχαν τις λιγότερες δυνατότητες να επιβιώσουν και στη δική τους απελπισία προστέθηκε εκείνη των εκατοντάδων χιλιάδων -τώρα εκατομμυρίων- προσφύγων και ουδεμία βοήθεια τους δόθηκε. Εξαθλίωση Ακόμα δεν έχουν βρει λύση για να βοηθηθούν οι χώρες που αντιμετωπίζουν ακραίες συνθήκες» τόνισε ο επικεφαλής της Αγγλικανικής Εκκλησίας. Ο Ουέλμπι κατήγγειλε ανοιχτά και το παγκόσμιο καπιταλιστικό σύστημα, ειδικά όπως λειτουργεί στην Ε.Ε., που ενθαρρύνει τους ανθρώπους να δανείζονται για να καταναλώνουν και στη συνέχεια τους εγκλωβίζει σε έναν αγώνα που στραγγαλίζει τις ελπίδες και υποθηκεύει το μέλλον τους όταν δεν μπορούν πια να πληρώσουν τις υποχρεώσεις τους. «Οι πολιτικές της Ευρωπαϊκής Ενωσης κρατούν στην απελπισία ολόκληρες χώρες εξαθλιώνοντας τους πολλούς. Αυτή η ανισότητα σημαίνει ότι ορισμένοι Ευρωπαίοι απολαμβάνουν πρωτοφανή επίπεδα διαβίωσης, ενώ για τους άλλους έχουν γίνει τα πράγματα χειρότερα εξαιτίας του συγκεντρωτισμού, της διαφθοράς και της γραφειοκρατίας» κατέληξε ο Αρχιεπίσκοπος. odos drachmis/ από Peter Karakis

Ετοιμάστε τα εκλογικά βιβλιάρια

24/11/2016 Ετοιμάστε τα εκλογικά βιβλιάρια και οι ετεροδημότες να πάνε στις πατρίδες τους. Αυτά που γράφαμε πριν από μερικές ημέρες, ότι δηλαδή οι εκλογές και γενικώς οι ραγδαίες πολιτικές εξελίξεις είναι πιο κοντά απ' ότι πιστεύουμε, επιβεβαιώνονται από τα γεγονότα. Καθόλου τυχαίο δεν είναι το γεγονός ότι ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας έριξε στο τραπέζι το σενάριο των πρόωρων εκλογών σε περίπτωση που η διαπραγμάτευση με την τρόικα ναυαγήσει. Βεβαίως τόνισε ότι κάτι τέτοιο θα ήταν καταστροφικό για τη χώρα, αν και ξέχασε ότι τα ίδια του έλεγε και ο Σαμαράς το φθινόπωρο του 2014. Μήπως θυμάται ο Τσίπρας ότι τον Δεκέμβρη του 2014 ο Γ. Στουρνάρας είχε προειδοποιήσει για σοβαρούς κινδύνους για την οικονομία και τη χώρα αν οι πολιτικές δυνάμεις δεν επιδείξουν νηφαλιότητα και λογική; Τότε ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είχε κατηγορήσει το διοικητή της ΤτΕ για πολιτική παρέμβαση και ζητούσε την παραίτησή του; Ακριβώς αυτό κάνει και τώρα ο Τσίπρας. Μιλά για καταστροφικό σενάριο αν πάμε σε εκλογές, αν και γνωρίζει ότι κάτι τέτοιο είναι πιθανό. Βεβαίως επιχειρεί να απειλήσει και τους βουλευτές του ώστε να ψηφίσουν ό,τι έρθει στη Βουλή, όμως, το γεγονός ότι ο ίδιος αναφέρθηκε σε πρόωρες κάλπες, σε συνδυασμό με την πολιτική και οικονομική κατάσταση που επικρατεί, όλα δείχνουν ότι έρχονται ραγδαίες εξελίξεις. Σύμφωνα με πληροφορίες του Antinews, οι διαπραγματεύσεις με τους δανειστές δεν πάνε καθόλου καλά, όχι τόσο για την τωρινή αξιολόγηση όσο για τα μέτρα που ζητούν για μετά το 2017. Απαιτούν ουσιαστικά ένα «τέταρτο μνημόνιο» για να δοθεί λύση για το ελληνικό χρέος. Και οι όροι που θέτουν είναι, σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες, ιδιαίτερα βαρείς, δεν μπορούν να τους αντέξουν οι βουλευτές της συγκυβέρνησης. Στην ομιλία του στην Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ ο Τσίπρας είπε ότι το «τέταρτο μνημόνιο» είναι στρατηγικό σχέδιο της ΝΔ. Εδώ δεν έχει άδικο στο εξής: Αν γίνουν εκλογές σε δύο – τρεις μήνες, τι θα μπορέσει να αλλάξει στις διαθέσεις των δανειστών; Τις ίδιες απαιτήσεις δεν θα έχουν από τη νέα κυβέρνηση; Μνημόνιο δεν θα ζητήσουν από τον Μητσοτάκη να υπογράψει; Κι αυτός τι θα κάνει; Θα αποδεχθεί να απολυθούν π.χ. 100 χιλιάδες δημόσιοι υπάλληλοι; Χλωμό το βλέπουμε, θα πέσει την άλλη ημέρα. Εδώ δεν είναι Γαλλία που ο Φιγιόν υπόσχεται 500 χιλιάδες απολύσεις αλλά στις εκλογές παίρνει 42% και μπορεί να είναι ο νέος πρόεδρος. Συμπέρασμα; Είτε ο ΣΥΡΙΖΑ σώσει την παρτίδα και δεν πέσει είτε γίνουν εκλογές και έρθει η ΝΔ στην εξουσία, πολύ δύσκολα θα το γλιτώσουμε το νέο μνημόνιο, τέταρτο στη σειρά και... έχει ο Θεός. Γι' αυτή την εξέλιξη, ωστόσο, αποκλειστικός υπεύθυνος είναι ο Τσίπρας και η παρέα του. Διέλυσε την οικονομία το 2015, έφερε ένα μνημόνιο που εξαρχής δεν έβγαινε πέρυσι το καλοκαίρι και τώρα, εξαιτίας της ανικανότητάς του, τον έχουν στήσει ξανά στον τοίχο. Αν επιβεβαιωθούν οι πληροφορίες για απίστευτα μέτρα που του ζητούν, τότε επιβεβαιώνονται και τα σενάρια ότι Αμερικανοί και Ευρωπαίοι τον έχουν τελειώσει, ανεξαρτήτως αν ο Τραμπ μας είπε πόσο... καταπληκτικός λαός είμαστε. Αυτά είναι παραμύθια πλανηταρχέϊκα. Η αλήθεια είναι ότι έρχονται νέες, δύσκολες ημέρες.Antinews

ΣΥΝΔΕΟΝΤΑΙ οι προκλήσεις Ερντογάν και η επίσκεψη Ομπάμα;

Από το "PRESS-GR" Ήταν κεραυνός εν αιθρία οι χθεσινές δηλώσεις του Ερντογάν με τις οποίες ζητά, για πρώτη φορά ανοικτά και όχι με πλάγιο λόγο, αναθεώρηση της Συνθήκης της Λωζάνης; Ασφαλώς όχι. Και δεν αναφέρομαι στις... προηγούμενες αναφορές του με τις οποίες προετοίμαζε το έδαφος μιλώντας για τα «σύνορα της καρδιάς» και τα σχετικά... Αναφέρομαι στην αποκάλυψη που είχαμε κάνει από αυτήν εδώ τη στήλη κατά τη διάρκεια της επίσκεψης του Ομπάμα στην Αθήνα. Έγραφε ο ταπεινός Μαυρογιαλούρος κατά την ημέρα της άφιξης του απερχόμενου Αμερικανού προέδρου στη χώρα μας: «Το παρασκήνιο έχει πάρει φωτιά και για έναν άλλο λόγο. Πρόκειται για τις πληροφορίες σύμφωνα με τις οποίες ο Μπ. Ομπάμα θα δώσει μεγάλο, αν όχι μεγαλύτερο, βάρος σε θέματα όπως είναι η περιφερειακή ασφάλεια και η μετανάστευση. Κι οι πληροφορίες αυτές έχουν προκαλέσει πανικό στην ελληνική κυβέρνηση, στο Μέγαρο Μαξίμου και το Υπουργείο Εξωτερικών, διότι φοβούνται μήπως η επίσκεψη του Αμερικανού πρόεδρου και όσα θα πει ανοίξουν θέμα συζήτησης και για το σχέδιο αναθεώρησης της Συνθήκης Ειρήνης της Λωζάνης του 1923!..» Αυτά ακριβώς. Και την επόμενη ημέρα, Τετάρτη 16 Νοεμβρίου, σημείωνα με αφορμή τις συναντήσεις του: «Ο Ομπάμα, μολονότι είχε κάνει προηγουμένως αναφορά ο Παυλόπουλος, δεν είπε τίποτε χθες για το θέμα της αμφισβήτησης της Συνθήκης της Λωζάννης που είναι το καινούργιο «μέτωπο» από την πλευρά της Τουρκίας. Δεν είπε κουβέντα λοιπόν και ως εκ τούτου επιβεβαιώνονται οι φόβοι που σας αποκάλυψα από χθες ότι η επίσκεψη του Αμερικανού πρόεδρου μπορεί να αποτελέσει άλλη μια «ψηφίδα» στο προωθούμενο σχέδιο αναθεώρησης της Συνθήκης Ειρήνης της Λωζάνης του 1923 προς την κατεύθυνση της πλήρους αποκατάστασης των σχέσεων ΗΠΑ-Τουρκίας!» Είναι φανερό λοιπόν ότι γνώριζαν πολύ καλά αυτό που έρχεται. Δεν έχουμε μάθει βέβαια ακόμη τι ακριβώς ειπώθηκε σε αυτές τις συναντήσεις του Ομπάμα τόσο με τον Τσίπρα όσο και με τον Παυλόπουλο. Μόνο τις δημόσιες δηλώσεις γνωρίζουμε. Όμως κάποιες πληροφορίες ανέφεραν ήδη, από τις επόμενες κιόλας ημέρες, ότι η εικόνα ψυχολογικής κατάρρευσης που είχε ο Τσίπρας μετά τις συνομιλίες με τον Αμερικανό πρόεδρο όπως και στο επίσημο δείπνο αργότερα συνδεόταν με «άσχημα νέα» που του μετέφερε ο Ομπάμα. Κι αυτά τα νέα αφορούσαν τα εθνικά μας θέματα... Για τους γνώστες των διπλωματικών παρασκηνίων, δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι ο Ερντογάν προχώρησε χρονικά σε αυτή την κίνηση μετά την επίσκεψη του Ομπάμα στην Αθήνα. Τα δύο γεγονότα συνδέονται ευθέως μεταξύ τους, σα να περίμενε να πάρει το ...πράσινο φως ο «Σουλτάνος». Όπως επίσης δεν είναι τυχαίο ότι άρχισαν να «τρέχουν» ακόμη πιο γρήγορα και οι εξελίξεις για το Κυπριακό, προκαλώντας μάλιστα εντύπωση ότι ο Τσίπρας επικοινώνησε με τον Ερντογάν και του ζήτησε συνάντηση. Στους διπλωματικούς κύκλους μαθαίνω ότι αυτό έκανε εντύπωση διότι δείχνει διάθεση υποχωρητικότητας από ελληνικής πλευράς... Τι συμβαίνει λοιπόν; Η επίσκεψη του Ομπάμα μπορεί να είχε στη βιτρίνα το θέμα του χρέους -για το οποίο δεν έγινε φυσικά τίποτε- αλλά επί της ουσίας αφορούσε κυρίως τις τελευταίες κινήσεις του στη γεωπολιτική σκακιέρα της περιοχής λίγο πριν παραδώσει τα κλειδιά του Λευκού Οίκου. Θέλησε να δρομολογήσει κάποια «τετελεσμένα» μεταξύ των οποίων και η ανακίνηση του θέματος αλλαγής της Συνθήκης της Λωζάνης που εκτός από την Τουρκία είναι και για τα -μέχρι τώρα τουλάχιστον- αμερικανικά συμφέροντα υψηλής προτεραιότητας. Σε βάρος της Ελλάδας, ασφαλώς... Μαυρογιαλούρος

Η "βασίλισσα" Μέρκελ ως σωτήρας του νεοφιλελεύθερου κατεστημένου!Πόση παρακμή ακόμα μπορεί να αντέξει η Δύση;

24 November, 2016 Τώρα που η Αμερικανική αυτοκρατορία έχει καταληφθεί από το "φρικιό" Ντόλαντ Τραμπ και η Βρετανία από τον Νάιτζελ Φάρατζ και το Brexit, οι "σώφρονες" νεοφιλελεύθεροι "ηγέτες" θεώρησαν ότι έπρεπε να βρουν έναν τρόπο να διατηρήσουν την "υπέροχη" Δημοκρατία τους. Ξέρετε για ποια "Δημοκρατία" μιλάμε. Γι'αυτή που δημιουργεί οικονομικές κρίσεις, που αυξάνει την ανισότητα, που διασώζει τα τραπεζιτικά παράσιτα και που προκαλεί πολέμους για το κέρδος. Έτσι, ο Ομπάμα έπρεπε να αφήσει κάποιον στον πόστο του, για να σώσει αυτόν τον "θαυμαστό" κόσμο από τον εφιάλτη του εθνικισμού και της ακροδεξιάς. Και φαίνεται ότι η μοναδική επιλογή για την ώρα είναι ... η Άγκελα Μέρκελ! Σκεφτείτε το: η Μέρκελ, καλείται να παίξει το ρόλο του παγκόσμιου σωτήρα ενός συστήματος που έχει καταληφθεί πλήρως από την τραπεζική μαφία και από τα λόμπι, απέναντι στον εφιάλτη των ακραίων εθνικιστών! Πόση παρακμή ακόμα μπορεί να αντέξει η Δύση; the unbalanced evolution of homo sapiens από failed evolution

Είναι το τέλος της εποχής της αθωότητας

23 Νοε 2016 Το τέλος της αθωότητας Λεωνίδας Χ. Αποσκίτης “Την ώρα που αεροκοπάνε οι άρχοντες περί δημοκρατικής τάξης, ανάμεσά μας οι αμίλητοι ζούνε. Κι όσο σαν δούλοι εμείς μένουμε σιωπηλοί, οι ηγεμόνες δυναμώνουν, ξεσκίζουν, βιάζουν, ληστεύουν, των ανυπόταχτων τα μούτρα τσαλακώνουν” Επίκαιροι Αμίλητοι, του Μαγιακόφσκυ, σε μετάφραση Γιάννη Ρίτσου Το χάρισμα να προβλέπεις αυτό που έρχεται και να εντοπίζεις τις ρίζες του κακού λείπει από τους περισσότερους “τεχνοκράτες” της ιστορίας και της οικονομίας ή τους περισπούδαστους οπαδούς της παγκοσμιοποίησης. Όμως, οι μεγάλοι μυθιστοριογράφοι διαθέτουν αυτή την υπεροχή να πηγαίνουν κατ' ευθείαν στην αλήθεια, “πιάνοντας” το κλίμα της κοινωνίας ή την φύση ενός ιστορικού φαινομένου. Έτσι, τα βιβλία του Όργουελ ή του Ζαμιάτιν, όπως και πολλά έργα επιστημονικής φαντασίας (π.χ. Οι Επικυρίαρχοι: Το Τέλος της Παιδικής Ηλικίας του Άρθουρ Κλαρκ) μας δίδαξαν περισσότερα για την απειλή του τεχνολογικού Μεσαίωνα και του ολοκληρωτισμού της Παγκοσμιοποίησης απ' ό,τι η πολιτική οικονομία. Το ίδιο συμβαίνει και με τα μεγάλα αριστουργήματα της έβδομης τέχνης. Το φιλμ του Στάνλεϋ Κιούμπρικ Δρ Strangelove παίχθηκε το 1963 και είναι αξέχαστο κυρίως για την κωμική ευφυΐα του Πήτερ Σέλλερς. Το φιλμ αποτύπωσε με ακρίβεια την υψηλή παραφροσύνη ενός εξαιρετικού είδους ανθρώπων: του τύπου του Βέρνερ φον Μπράουν, του πυραυλικού επιστήμονα, σχεδιαστή των πυραύλων V2 που, πριν “πάνε” στο φεγγάρι, αιματοκύλισαν τελετουργικά το Λονδίνο κατά την διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Ή του Αμερικανού πτέραρχου Κέρτις ΛεΜάϊ, υπέρμαχου της χρήσης πυρηνικών όπλων κατά την διάρκεια του πολέμου του Βιετνάμ, ο οποίος επέμενε: “Στείλτε τους πίσω στη Λίθινη Εποχή”. Πόσο αληθινά επικίνδυνη φαντάζει και σήμερα αυτή η προτροπή με τους μισότρελλους εγκληματίες “ηγέτες” της αποτυχημένης παγκοσμιοποίησης που έχουμε μπλέξει. Ο κόσμος διαφεντεύεται εν κρυπτώ, από ανθρώπους των παρασκηνίων και κάποιους “εκλεγμένους” και μη-εκλεγμένους (βλ. Ε.Ε.) γραφειοκράτες που δρουν ως μαριονέττες. Οι Ευρωπαίοι ηγέτες δεν είναι παρά ενεργούμενα των τραπεζιτικών οικογενειών, των δυναστειών του πετρελαίου, πολλών ισχυρών καρτέλ κατασκευαστών όπλων και, πάνω απ' όλα, ορισμένων μυστικών εταιρειών. Η Ευρωπαϊκή Ένωση στην ουσία είναι γνήσιος έρπων ολοκληρωτισμός που επιβάλλεται περισσότερο αθόρυβα παρά με την χρήση ένοπλης βίας. Μην περιμένετε να σας το πουν αυτό τα καθεστωτικά ΜΜΕ... Οι ελίτ έχουν κηρύξει ανοιχτά τον πόλεμο στην ανθρωπότητα, σύμφωνα με ένα άρθρο τουForeign Policy, επιθεώρησης του πανίσχυρου CFR, το οποίο προέτρεπε το καλοκαίρι “τις ελίτ να σηκωθούν ενάντια στις αμαθείς μάζες”, που εναντιώνονται στα σχέδια των τραπεζιτών και των αρχηγών κρατών της Δύσης... Αυτοί οι αδίστακτοι τύποι είναι ικανοί να προκαλέσουν τον Απόλυτο Τρόμο προκειμένου να υποταχθεί η ανθρωπότητα στην Παγκόσμια Υπερκυβέρνηση. Ετοιμάζουν έναν υπέρ-στρατό για να έχουν τον έλεγχο και να εξαπολύουν πολέμους, λιμούς και επιδημίες πάνω στις μάζες. Κατέχουν υπερτεχνολογία που δεν μπορούμε να φαντασθούμε, που περιλαμβάνει ραδιονικά (radionic weapon systems) και ψυχοτρονικά οπλικά συστήματα, καθώς και προχωρημένο εξοπλισμό για να “ελέγξουν” ή να χειραγωγήσουν το ανθρώπινο μυαλό. Κι όμως, αυτοί οι πανίσχυροι Επικυρίαρχοι βρίσκονται σε πανικό. Τα πράγματα γίνονται όλο και πιο περίεργα και ασταθή κάθε μέρα καθώς η ανθρωπότητα φθάνει στην χρονική στιγμή όπου πρόκειται να αφυπνισθεί... Η οικονομική κατάρρευση και η χρηματοπιστωτική κρίση μπορεί να συμβεί πλέον ανά πάσα στιγμή. Τα σημεία βοούν, όλοι καταλαβαίνουν ότι τα σύννεφα μαζεύονται και οι φύλακες έχουν γνώσιν... Οι μετοχές των μεγάλων τραπεζών είναι σε πορεία πλήρους κατάρρευσης και τις διασώζουν με πρόσκαιρες ταχυδακτυλουργίες. Η Deutsche Bank, η σημαντικότερη τράπεζα στην Ε.Ε., αντιμετωπίζει ένα μεγάλο “πρόβλημα ρευστότητας”. Η γενική και αόριστη παγκοσμιοποίηση έχει εξωκείλει, η αμερικανοτραφής παγκόσμια τάξη τελειώνει, η παγκόσμια σκακιέρα έχει “σπάσει”, καθ' ομολογία των ίδιων των εμπνευστών της. Δεν υπήρξε ποτέ όραμα και ιδέα για τους πολλούς, ούτε πνευματική τροφή για το μέλλον. Μέσα σ' έναν χρόνο από σήμερα, έως το φθινόπωρο του 2017, θα συμβούν αιφνιδιαστικά, καταλυτικά και κοσμοϊστορικά γεγονότα. Όλοι οι αρμοί έχουν αρχίσει να τρίζουνε. Η Δημοκρατία, όπως την γνωρίσαμε στην Δύση, έχει πεθάνει, είναι ένα φάντασμα, και σύντομα θα ανακοινωθεί κι επίσημα ο θάνατός της... Το ίδιο θα γίνει και με την έννοια της “παγκοσμιοποίησης” όπως την ξέραμε -ή μάλλον όπως μας την μάθανε υποχρεωτικά- τις τελευταίες πέντε δεκαετίες. Η ελληνική φιλοσοφία μάς δίδαξε ότι την δημοκρατία την χωρίζει ένα βήμα από την τυραννία. Αυτό συμβαίνει σήμερα όπου η δυτική κοινοβουλευτική “ρεπούμπλικα” διαστρεβλώνεται σε κάτι “δαιμονικό” κι αλλόκοτο. Τώρα είναι η καθοριστική στιγμή που ή αυτή η πλαστή ελευθερία θα φθάσει σε ανοικτή σκλαβιά, ή θα τελειώσει το “πείραμα” από την αφύπνιση των λαών. Όλα αυτά δεν θα γίνουν μονομιάς και εύκολα, ούτε η μισότρελλη ελίτ και οι δωσίλογοι θα κάτσουν στο σκαμνί αναίμακτα, δίχως να αντισταθούν. Είναι το τέλος της εποχής της αθωότητας, δεδομένου ότι τέτοια επίπεδα οικονομικής ανισότητας, ηλεκτρονικού ελέγχου και αντιδημοκρατικής συμπεριφοράς δεν μπορούν να γίνουν αποδεκτά χωρίς μια καθολική έκρηξη βίας. Κανείς μας δεν μπορεί να μένει Αμίλητος μπροστά στο τελικό στάδιο της παγκοσμιοποίησης του φασισμού, την πλήρη άλωση της πολιτικής από την οικονομική σφαίρα. Pyli TonFilon via odos drachmis

Ράδιο Αρβύλα: Κανάκης - Σερβετάς σε ρόλο Ομπάμα - Τσίπρα

«Όπλισε» ο Ρέντσι κατά Σόιμπλε: Η Ε.Ε. να ελέγξει τον προϋπολογισμό της Γερμανίας

Τετάρτη, 23 Νοεμβρίου 2016 «Η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να αρχίσει να ελέγχει τον γερμανικό προϋπολογισμό», δήλωσε ο Ιταλός πρωθυπουργός Ματέο Ρέντσι, σχολιάζοντας τις τελευταίες δηλώσεις του Γερμανού υπουργού οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, σχετικά με την ανάγκη να σεβασθούν, όλες οι χώρες, τους ευρωπαϊκούς κανόνες για το δημόσιο έλλειμμα. «Το εμπορικό πλεόνασμα της Γερμανίας δημιουργεί προβλήματα σε όλη την Ευρώπη» «Το εμπορικό πλεόνασμα της Γερμανίας δημιουργεί προβλήματα σε όλη την Ευρώπη. Δεν πρέπει να συμβεί ότι έγινε με το μεταναστευτικό: μας άφησαν μόνους και οικοδομούν τείχη», πρόσθεσε ο επικεφαλής της ιταλικής κεντροαριστερής κυβέρνησης. tribune.gr

«Το ιταλικό δημοψήφισμα και η αρχή του τέλους της ευρωζώνης»

Άρθρο των Financial Times με τίτλο: «Το ιταλικό δημοψήφισμα και η αρχή του τέλους της ευρωζώνης», έχει προκαλέσει γενικό προβληματισμό. Σύμφωνα με το δημοσίευμα έρχεται το τέλος του ευρώ και η μεγαλύτερη χρεοκοπία στην ιστορία! Πιο συγεκριμένα, επισημαίνουν ότι αν ο Ρέντσι χάσει το Ιταλικό δημοψήφισμα για τις αλλαγές στο Σύνταγμα στις 4 Δεκεμβρίου και παραιτηθεί, τότε αρχίζει το ξήλωμα της ευρωζώνης, κάτι που είναι πιο πιθανό από ποτέ, λόγω του Brexit, της νίκης Τραμπ, της ανόδου της Λεπέν, αλλά κυρίως της λιτότητας από την Μέρκελ. Το άρθρο υπογράφει ο Wolfgang Munchau. «Το ιταλικό δημοψήφισμα και η αρχή του τέλους της ευρωζώνης» Μετά το Brexit και τον Ντόναλντ Τραμπ ετοιμαστείτε για την επιστροφή της κρίσης στην ευρωζώνη. Αν ο Ματέο Ρέντζι, ο ιταλός πρωθυπουργός, χάσει το δημοψήφισμα για τις αλλαγές στο Σύνταγμα στις 4 Δεκεμβρίου περιμένω μια σειρά γεγονότων που θα θέσουν ερωτήματα για την συμμετοχή της Ιταλίας στην ευρωζώνη. Τα βαθύτερα αίτια αυτής της εξαιρετικά ανησυχητικής πιθανότητας δεν έχουν σε τίποτα να κάνουν με το ίδιο το δημοψήφισμα. Το πιο σημαντικό είναι η απόδοση της ιταλικής οικονομίας από το 1999, οπότε υιοθέτησε το ευρώ. Η συνολική παραγωγικότητα των συντελεστών (total factor productivity), το κομμάτι βιομηχανική παραγωγή, το κομμάτι της οικονομικής παραγωγής που δεν εξηγείται από την εργασία και το κεφάλαιο υποχώρησε κατά περίπου 5% από τότε, όταν σε Γερμανία και Γαλλία αυξήθηκε κατά περίπου 10%. Η δεύτερη αιτία ήταν η αποτυχία της ΕΕ να χτίσει μια κανονική οικονομική και τραπεζική ένωση μετά την κρίση της ευρωζώνης το 2010-2012 και να υιοθετήσει αντ’ αυτής τη λιτότητα. Αν θέλεις να ξέρεις γιατί η Αγκελα Μέρκελ δεν μπορεί να είναι ο ηγέτης του ελεύθερου κόσμου, δεν χρειάζεται να κοιτάξεις παραπέρα. Η γερμανίδα καγκελάριος δεν μπόρεσε καν να ηγηθεί της Ευρώπης όταν χρειάζονταν. Ο συνδυασμός αυτών των δυο παραγόντων είναι οι μεγαλύτερες αιτίες για την σταδιακή αύξηση του λαϊκισμού στην Ευρώπη. Η Ιταλία έχει τρία κόμματα στην αντιπολίτευση και όλα υποστηρίζουν την έξοδο από το ευρώ. Το μεγαλύτερο και περισσότερο σημαντικό είναι το Κίνημα των Πέντε Αστέρων, ένα κόμμα που υπερβαίνει τον κλασσικό διαχωρισμό δεξιάς-αριστεράς. Το δεύτερο είναι το Forza Italia του Σίλβιο Μπερλουσκόνι, που μετατράπηκε γρήγορα σε αντι-ευρωπαϊκό μετά την εκδίωξη του πρώην πρωθυπουργού από την εξουσία το 2011. Το τρίτο είναι η αποσχιστική Λίγκα του Βορρά. Σε δημοκρατικές χώρες είναι σύνηθες η αντιπολίτευση να αναλαμβάνει εν τέλει την εξουσία. Να περιμένετε αυτό να συμβεί και στην Ιταλία. Στις 5 Δεκεμβρίου ο κίνδυνος αποσύνθεσης της ευρωζώνης Το δημοψήφισμα έχει σημασία γιατί θα μπορούσε να επιταχύνει την πορεία προς την έξοδο από το ευρώ. Αν ο Ματέο Ρέντσι χάσει, έχει πει πως θα παραιτηθεί, δημιουργώντας πολιτικό χάος. Οι επενδυτές ίσως θεωρήσουν ότι το παιχνίδι τελείωσε. Στις 5 Δεκεμβρίου η Ευρώπη μπορεί να ξυπνήσει με ένα άμεσο κίνδυνο αποσύνθεσης. Στη Γαλλία, η πιθανότητα για νίκη της Μαρίν Λε Πέν δεν είναι πλέον ένα μακρινό ρίσκο. Από όλους όσους έχουν ως τώρα δηλώσει υποψήφιοι είναι η πλέον προετοιμασμένη. Υπάρχουν κάποιοι που θα μπορούσαν να τη νικήσουν, όπως ο Εμμανουέλ Μακρόν, ο πρώην μεταρρυθμιστής υπουργός Οικονομίας που ανακοίνωσε την υποψηφιότητά του την Τετάρτη. Ισως όμως δεν φτάσει στον τελικό γύρο των εκλογών καθώς στερείται κομματικού μηχανισμού. Αν η Λε Πεν γίνει Πρόεδρος έχει υποσχεθεί να κάνει δημοψήφισμα για το μέλλον της Γαλλίας στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Αν το δημοψήφισμα αυτό οδηγήσει σε Frexit, η Ευρωπαϊκή Ενωση θα τελειώσει το επόμενο πρωί. Το ίδιο και το ευρώ. Μια έξοδος της Γαλλίας ή της Ιταλίας από το ευρώ θα επιφέρει το μεγαλύτερο default στην ιστορία. Οι ξένοι κάτοχοι ιταλικού ή γαλλικού χρέους σε ευρώ θα πληρωθούν με το ισόποσο της λίρας ή του φράγκου. Αμφότερα θα υποτιμηθούν. Αφού οι τράπεζες δεν υποχρεούνται να διακρατούν κεφάλαιο έναντι των τοποθετήσεών τους σε κρατικό χρέος οι απώλειες θα οδηγήσουν πολλές τράπεζες σε άμεση πτώχευση. Η Γερμανία τότε θα συνειδητοποιήσει ότι το τεράστιο πλεόνασμα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών έχει τα μειονεκτήματά του. Υπάρχει πολύς γερμανικός πλούτος εν αναμονή πτώχευσης. Μπορεί αυτό να αποτραπεί; Στη θεωρία ναι, αλλά θα απαιτήσει μια σειρά από αποφάσεις που θα παρθούν έγκαιρα και με τη σωστή σειρά. Αρχικά η Μέρκελ θα πρέπει να αποδεχτεί αυτό που αρνήθηκε το 2012, ένα οδικό χάρτη προς μια πλήρη δημοσιονομική και πολιτική ένωση. Η ΕΕ θα πρέπει να ενισχύσει τον ESM, το μηχανισμό διάσωσης, που δεν είναι σχεδιασμένος για να αντιμετωπίσει χώρες του μεγέθους της Ιταλίας ή της Γαλλίας. Είναι αυτό έστω και λίγο πιθανό; Σκεφτείτε το ως εξής: αν ρωτήσετε την γερμανίδα καγκελάριο αν θέλει ευρωομόλογα θα σας απαντήσει όχι. Αλλά αν πρέπει να διαλέξει μεταξύ των ευρωομολόγων και της εξόδου της Ιταλίας από το ευρώ η απάντησή της μπορεί να είναι διαφορετική. Η απάντηση εξαρτάται επίσης από το εάν η ερώτηση θα γίνει πριν ή μετά τις γερμανικές εκλογές του φθινοπώρου. Η βασική μου προσδοκία, ωστόσο, παραμένει. Δεν θα καταρρεύσει η ΕΕ και το ευρώ αλλά θα υπάρξει αποχώρηση μιας ή περισσότερων χωρών, πιθανότατα η Ιταλία, αλλά όχι η Γαλλία. Υπό το πρίσμα των τελευταίων γεγονότων, το βασικό μου σενάριο είναι τώρα στην αισιόδοξη πλευρά των λογικών εξελίξεων. PRO NEWS

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ>Ο ΟBAMA έκανε σμπαράλια τον Τσίπρα ζητώντας ΑNAΘΕΩΡΗΣΗ ΤΗΣ ΣΥΝΘΗΚΗΣ ΤΗΣ ΛΩΖΑΝΗΣ!

TΟ ΕΘΕΣΕ ΕΠΙΣΗΜΑ Ο ΕΡΝΤΟΓΑΝ ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ>Ο ΟBAMA έκανε σμπαράλια τον Τσίπρα ζητώντας ΑNAΘΕΩΡΗΣΗ ΤΗΣ ΣΥΝΘΗΚΗΣ ΤΗΣ ΛΩΖΑΝΗΣ! Πως ο πλανητάρχης απέφυγε να απαντήσει στην σχετική ερώτηση του Παπαχελά -Η επίσκεψη του Προέδρου Ομπάμα στην Αθήνα αφορούσε στην Αναθεώρηση της Συνθήκης της Λωζάνης! Αυτή είναι η αποκάλυψη-βόμβα που έκανε o Διεθνολόγος και Γεωστρατηγικός Αναλυτής κ. Βασίλης Κοψαχείλης διαρκούσης της επίσκεψης του Αμερικανού Προέδρου. Οι ΗΠΑ επιδιώκουν την Αναθεώρηση της Συνθήκης της Λωζάνης γιατί είναι εναντίον τον συμφερόντων τους μια και-σύμφωνα με τον κ. Β. Κοψαχείλη-εξέφραζε τα συμφέροντα των Αγγλο -Γάλλων της εποχής και όχι τα Αμερικανικά!!! Aυτή η απαίτηση του Μπαράκ Ομπάμα έκανε ψυχολογικά σμπαράλια τον Ελληνα πρωθυπουργό-όπως τον βλέπαμε στις φωτογραφίες και τα VIDEO. Ο Τσίπρας άλλωσε είναι πλέον ένας αδύναμος πρωθυπουργός πάνω στον οποίο θέλουν να φορτώσουν πάσης φύσεως υποχωρήσεις στα όρια της Εθνικής Μειοδοσίας! H εκλογή μάλιστα του Ντόναλντ Τραμπ στο ύπατο αξίωμα και η πρόσβαση που διαθέτει ο Ερντογάν στα Γεράκια-συμβούλους του νέου πλανητράρχη δυσχεραίνει ακόμη πιο πολύ την δεινή θέση της χώρας μας. Η Ελλάδα αντιμετωπίζει πλέον ανοιχτά θέμα απώλειας εδαφών_δείτε τι γίνεται σε Σάμο και Χίο με τους πρόσφυγες. Οσο αφορά τις ευθύνες των μνημονιακών πρωθυπουργών για την μη έγκαιρη έξοδό μας από τα Μνημόνια αγγίζουν πλέον τα όρια της Εθνικής Προδοσίας! Λίγα 24ωρα μετά την επίσκεψη Ομπάμα έρχεται ο Ταγίπ Ερντογάν να ανοίξει με τον πιο επίσημο τρόπο κι αυτός με τη σειρά του θέμα αναθεώρησης της Συνθήκης της Λωζάνης! -H Λωζάνη δεν είναι ιερό κείμενο, θα την συζητήσουμε, θα εργαστούμε για να εξασφαλίσουμε κάτι καλύτερο!!!, είπε ο Ερντογάν σε συνεδρίαση του νέου Συμβουλίου Ασφαλείας της Τουρκίας. Δείτε τώρα την ανάλυση-βόμβα του κ. Βασίλη Κοψαχείλη: Η συνέντευξη στην «Καθημερινή της Κυριακής», του απερχόμενου Αμερικανού προέδρου Μπαράκ Ομπάμα, είναι αποκαλυπτική των πραγματικών προθέσεων της επίσκεψής του στη χώρα μας. Η επίσκεψη του Αμερικανού Πρόεδρου αφορά ευθέως συζητήσεις για το σχέδιο αναθεώρησης της Συνθήκης Ειρήνης της Λωζάνης του 1923. Οπως έχω γράψει και στο παρελθόν, η Συνθήκη Ειρήνης της Λωζάνης του 1923 εξέφραζε τα συμφέροντα των Αγγλο -Γάλλων της εποχής και όχι τα Αμερικανικά. Ομοίως, μετά την κρίση του Σουέζ (1956-57) και την ανάληψη της ηγεσίας της περιοχής από τους Αμερικανούς με το Δόγμα Αιζενχάουερ, δεν εκφράστηκε τότε μια νέα Αμερικανική τάξη πραγμάτων στην περιοχή, αλλά απλά οι ΗΠΑ κληρονόμησαν την Αγγλο-Γαλλική πρόταση που είχε σφραγιστεί με την Συνθήκη Ειρήνης της Λωζάνης. Με την «Αραβική Άνοιξη» του 2010-2012 οι ΗΠΑ επιχείρησαν ανεπιτυχώς να δημιουργήσουν μια νέα, δική τους αυτή τη φορά, τάξη πραγμάτων στην περιοχή, πριν αποχωρήσουν από εκεί ως φυσική παρουσία αλλά όχι ως συμφέροντα. Σήμερα, με αφορμή το ενεργειακό ενδιαφέρον της Ανατολικής Μεσογείου και την αποδοχή ενός κάκιστου ξαναζεσταμένου Σχεδίου Ανάν ως βάση συζήτησης για την επίλυση του Κυπριακού, ο κ. Ομπάμα έρχεται στην Αθήνα να στείλει το μήνυμα ότι χωρίς την ικανοποίηση των συμφερόντων της Τουρκίας στην περιοχή, ειρήνη και σταθερότητα δεν θα υπάρξει, και προς τούτο κοιτάξτε τι έγινε στη Μεσοποταμία. Ελπίζει ότι μπροστά στον κίνδυνο της συνολικής αποσταθεροποίησης, η Ελλάδα θα υποχωρήσει στους πολυεπίπεδους Τουρκικούς εκβιασμούς, ομοίως θα πράξει και η Κύπρος, θα ασκηθεί πίεση από Ισραήλ και Αίγυπτο προς Ελλάδα και Κύπρο διότι διακυβεύονται δικά τους ζωτικά ενεργειακά συμφέροντα και τέλος θα μας πιέσουν και οι Ευρωπαίοι εταίροι μας για να μην χρειαστεί να ξεβολευτούν από τον βαθύ ύπνο στον οποίο, τουλάχιστο γεωπολιτικά, βρίσκονται. Τα όσα έρχεται να μας πει, αφορούν τη συνέχεια των όσων έγιναν και πρόκειτε να γίνουν στη Μεσοποταμία. Με την δημιουργία Αυτόνομης Κουρδικής Περιοχής στο Ιράκ το 2005, οι ΗΠΑ πρώτες έβαλαν το πρώτο καρφί στο φέρετρο της Συνθήκης της Λωζάνης. Και στους σχεδιασμούς τους, η μετα-Λωζάνη Τουρκία έχει ρόλο ισχυρής περιφερειακής δύναμης, τόσο ισχυρής ώστε να εκλαμβάνεται από Ρωσία και Γερμανία ώς αντίπαλος και όχι ως γεωστρατηγικό τους υποχείριο. Ελπίζουν πως σταδιακά θα υπάρξει σύγκρουση συμφερόντων των τριών μεταξύ τους, κατάσταση που θα τους φθείρει ανεπανόρθωτα χωρίς οι ΗΠΑ να έχουν ξοδέψει ένα δολάριο ή να έχουν ρίξει μια σφαίρα! Σε αντάλλαγμα θα πάρουμε υποσχέσεις! Την Κύπρο την φλερτάρουν εδώ και καιρό με το όνειρο ότι μετά τη λύση θα γίνει ένας παράδεισος πλούτου και ευημερίας. Σε εμάς το παραμύθι έχει τίτλο «κούρεμα χρέους»! Τελικά η Αμερικανική πολιτική έχει συνέχεια! Ο απερχόμενος Αμερικανός Πρόεδρος έρχεται φιλικά να μας προειδοποιήσει. Μετά θα μεταβεί στο Βερολίνο να προειδοποιήσει την Άγκελα Μέρκελ, η οποία πολύ καθυστερημένα κατάλαβε τι ακριβώς συμβαίνει και πόσα τραγικά λάθη έκανε. Μένει να δούμε τι θα ακολουθήσει στη συνέχεια… ΠΩΣ Ο ΟΜΠΑΜΑ ΔΕΝ ΑΠΑΝΤΗΣΕ ΣΤΗΝ ΕΡΩΤΗΣΗ ΤΟΥ ΠΑΠΑΧΕΛΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΜΦΙΣΒΗΤΗΣΗ ΤΗΣ ΣΥΝΘΗΚΗΣ ΤΗΣ ΛΩΖΑΝΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΡΝΤΟΓΑΝ ΕΡΩΤΗΣΗ> Ο Tούρκος πρόεδρος έχει αμφισβητήσει ορισμένες από τις διεθνείς συνθήκες που έχουν διασφαλίσει την ειρήνη στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο εδώ και πολλές δεκαετίες. Ποια είναι η άποψή σας για το θέμα και μπορούν να διαδραματίσουν οι ΗΠΑ έναν ρόλο ώστε να διατηρηθεί η σταθερότητα στην περιοχή; ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΟΜΠΑΜΑ: Παρά τις τρέχουσες προκλήσεις στη Μέση Ανατολή, η Ε.Ε. και το ΝΑΤΟ αποτελούν εξαιρετικά σημαντικές δυνάμεις για τη διασφάλιση της ειρήνης και της σταθερότητας. Ενα σημαντικό μέρος αυτού που μετασχημάτισε την Ευρώπη, μια ήπειρο που κάποτε υπέφερε από τον πόλεμο, σε μια ζώνη ειρήνης και ευημερίας είναι ότι αγκάλιασε τη δημοκρατία και τα ανθρώπινα δικαιώματα, την οικονομική ελευθερία, τον πλουραλισμό και ένα σύστημα κανόνων βασισμένο στη συλλογική δράση. Η Ευρώπη δείχνει ότι αγκαλιάζοντας αυτές τις αξίες και πρακτικές πρώην αντίπαλοι, μπορούν να γίνουν καλοί γείτονες και ισχυροί εμπορικοί εταίροι, και ότι μια ήπειρος που κάποτε καταστρεφόταν από τις συγκρούσεις, μπορεί να κινηθεί προς τα εμπρός μέσω της εμπιστοσύνης και της συνεργασίας. Η πρόοδος της Ευρώπης υπογραμμίζει, επίσης, το γεγονός ότι η ευημερία και η ανάπτυξη ανθούν σε διαφανή, προβλέψιμα, σταθερά περιβάλλοντα, όπου η ισχύς των νόμων προστατεύει τα ατομικά δικαιώματα και παρέχει στους τοπικούς επιχειρηματίες την εμπιστοσύνη που χρειάζονται για να αναπτυχθούν και στις ξένες επιχειρήσεις την αίσθηση της ασφάλειας που κρίνουν απαραίτητη για να επενδύσουν. Οι ΗΠΑ μοιράζονται αυτές τις αξίες και είναι δεσμευμένες να διαδραματίζουν έναν ηγετικό ρόλο που θα διασφαλίζει ότι η Ευρώπη, στο σύνολό της, παραμένει ελεύθερη και σε καθεστώς ειρήνης. Μπροστά σε διακρατικές προκλήσεις, όπως η μετανάστευση, ο εξτρεμισμός και η οικονομική αποδιάρθρωση, η μεγαλύτερη ευκαιρία μας για πρόοδο είναι να αντισταθούμε στην τάση να γίνουμε εσωστρεφείς και αντίθετα να ενισχύσουμε εκ νέου τις κοινές μας αξίες και να εργαστούμε από κοινού ώστε να διασφαλίσουμε ότι οι πολιτικοί και οικονομικοί μας θεσμοί αποδίδουν την ασφάλεια και την ευημερία που οι λαοί μας αξίζουν. O ΕΡΝΤΟΓΑΝ ΑΜΦΙΣΒΗΤΕΙ ΑΝΟΙΧΤΑ ΤΗΝ ΣΥΝΘΗΚΗ ΤΗΣ ΛΩΖΑΝΗΣ Θέμα επαναδιαπραγμάτευσης της Συνθήκης της Λωζάνης λοιπόν έφτασε να θέσει -για πρώτη φορά- ο Τούρκος Πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Ξεπερνώντας κάθε προηγούμενο και κλιμακώνοντας ταυτόχρονα τις προκλητικές του δηλώσεις του τελευταίου διαστήματος, ο Ερντογάν σημείωσε ότι η Συνθήκη της Λωζάνης δεν είναι ούτε ιερό κείμενο, ούτε ιερό βιβλίο, οπότε το περιεχόμενό της πρέπει να ξανασυζητηθεί. Οπως αναφέρει η ιστοσελίδα “A Haber” ο Τούρκος Πρόεδρος, μιλώντας στη συνεδρίαση του νέου Συμβουλίου Ασφαλείας της Τουρκίας είπε: «Οι κανόνες που έθεσαν οι νικήτριες δυνάμεις του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου δεν έδιναν στην Τουρκία το δικαίωμα της επιβίωσης. Με την Συνθήκη των Σεβρών η Τουρκία διαμελιζόταν σε 7-8 κομμάτια. Η Τουρκία δεν αποδέχθηκε αυτή την διχοτόμηση και σχημάτισε τα σημερινά σύνορα. Η συζήτηση για την Συνθήκη της Λωζάνης ξεκινά από αυτό το σημείο…Φυσικά αντιμετωπίζουμε με ευχαρίστηση ό,τι κερδίσαμε στην Συνθήκη της Λωζάνης. Η Συνθήκη της Λωζάνης δεν είναι μια συνθήκη που δεν μπορεί να συζητηθεί. Σε καμία περίπτωση δεν είναι ένα ιερό κείμενο, δεν είναι ιερό βιβλίο. Και φυσικά θα την συζητήσουμε…Θα εργαστούμε για να εξασφαλίσουμε κάτι καλύτερο… Είμαστε αποφασισμένοι να οδηγήσουμε την Τουρκία πιο πέρα», είπε επί λέξει ο Ταγίπ Ερντογάν. Η Συνθήκη της Λωζάνης Η Συνθήκη της Λωζάνης ήταν συνθήκη ειρήνης που έθεσε τα όρια της σύγχρονης Τουρκίας. Υπογράφηκε στη Λωζάνη της Ελβετίας στις 24 Ιουλίου 1923 από την Ελλάδα, την Τουρκία και τις άλλες χώρες που πολέμησαν στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο και την Μικρασιατική εκστρατεία (1919-1922) και συμμετείχαν στην Συνθήκη των Σεβρών συμπεριλαμβανομένης και της ΕΣΣΔ (που δεν συμμετείχε στην προηγούμενη συνθήκη). Κατάργησε την Συνθήκη των Σεβρών που δεν είχε γίνει αποδεκτή από την νέα κυβέρνηση της Τουρκίας που διαδέχθηκε τον Σουλτάνο της Κωνσταντινούπολης. Μετά την εκδίωξη από την Μικρά Ασία του Ελληνικού στρατού από τον Τουρκικό υπό την ηγεσία του Κεμάλ Ατατούρκ, εμφανίστηκε η ανάγκη για αναπροσαρμογή της συνθήκης των Σεβρών. Στις 20 Οκτωβρίου 1922 ξεκίνησε το συνέδριο που διακόπηκε μετά από έντονες διαμάχες στις 4 Φεβρουαρίου 1923 για να ξαναρχίσει στις 23 Απριλίου. Το τελικό κείμενο υπογράφηκε στις 24 Ιουλίου μετά από 7,5 μήνες διαβουλεύσεων. Η Τουρκία ανέκτησε την Ανατολική Θράκη, κάποια νησιά του Αιγαίου, συγκεκριμένα την Ίμβρο και την Τένεδο, μια λωρίδα γης κατά μήκος των συνόρων με την Συρία, την περιοχή της Σμύρνης και της Διεθνοποιημένης Ζώνης των Στενών η οποία όμως θα έμενε αποστρατικοποιημένη και αντικείμενο νέας διεθνούς διάσκεψης. Παραχώρησε τα Δωδεκάνησα στην Ιταλία, όπως προέβλεπε και η συνθήκη των Σεβρών, αλλά χωρίς πρόβλεψη για δυνατότητα αυτοδιάθεσης. Ανέκτησε πλήρη κυριαρχικά δικαιώματα σε όλη της την επικράτεια και απέκτησε δικαιώματα στρατιωτικών εγκαταστάσεων σε όλη την επικράτειά της εκτός της ζώνης των στενών. Η Ελλάδα υποχρεώθηκε να πληρώσει σε είδος (ελλείψει χρημάτων) τις πολεμικές επανορθώσεις. Η αποπληρωμή έγινε με επέκταση των τουρκικών εδαφών της Ανατολικής Θράκης πέρα από τα όρια της συμφωνίας. Τα νησιά Ίμβρος και Τένεδος παραχωρήθηκαν στην Τουρκία με τον όρο ότι θα διοικούνταν με ευνοϊκούς όρους για τους Έλληνες. Ο Οικουμενικός Πατριάρχης έχασε την ιδιότητα του Εθνάρχη και το Πατριαρχείο τέθηκε υπό ειδικό διεθνές νομικό καθεστώς. Σε αντάλλαγμα, η Τουρκία παραιτήθηκε από όλες τις διεκδικήσεις για τις παλιές περιοχές της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας εκτός των συνόρων της και εγγυήθηκε τα δικαιώματα των μειονοτήτων στην Τουρκία. Με ξεχωριστή συμφωνία μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας αποφασίστηκε η υποχρεωτική ανταλλαγή πληθυσμών από τις δύο χώρες και η αποστρατικοποίηση κάποιων νησιών του Αιγαίου. Η ανταλλαγή μειονοτήτων που πραγματοποιήθηκε προκάλεσε μεγάλες μετακινήσεις πληθυσμών. Μετακινήθηκαν από τη Μικρά Ασία και την Ανατολική Θράκη στην Ελλάδα 1.650.000 Τούρκοι υπήκοοι (άλλοι κάνουν λόγο για περίπου 2.000.000), χριστιανικού θρησκεύματος και από την Ελλάδα στην Τουρκία 670.000 Έλληνες υπήκοοι, μουσουλμανικού θρησκεύματος. Η θρησκεία και όχι η ράτσα αποτέλεσε το βασικό κριτήριο για την ανταλλαγή. Σύμφωνα με το άρθρο 2β της συνθήκης χρησιμοποιήθηκε ο όρος Μουσουλμάνοι και όχι Τούρκοι. Αυτό οφείλεται στο ότι κατά την οθωμανική αυτοκρατορία η θρησκεία μετρούσε πολύ περισσότερο από ότι η εθνικότητα και από την άλλη πλευρά η Τουρκία ήθελε όλοι οι μουσουλμάνοι της Δυτικής Θράκης να παραμείνουν. Στα Βαλκάνια χρησιμοποιείται ο όρος Τούρκος αρκετές φορές ως συνώνυμο με τον μουσουλμάνο επειδή στο σύστημα των Οθωμανικών μιλέτ (ήταν κύριο στοιχείο στην διοίκηση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας) όλοι οι μουσουλμάνοι ανήκαν σε μια ενιαία κοινότητα. Μεταξύ των ανταλλάξιμων περιελαμβάνονταν επίσης οι Έλληνες του Πόντου, αλλά και τουρκόφωνοι Έλληνες, όπως τουρκόφωνοι Πόντιοι και Καραμανλήδες, καθώς και ελληνόφωνοι μουσουλμάνοι, όπως οι Βαλαάδες της Δυτικής Μακεδονίας. Μαζί με τους Έλληνες, πέρασε στην Ελλάδα και αριθμός Αρμενίων και Συροχαλδαίων. Εξαιρέθηκαν από την ανταλλαγή οι Έλληνες κάτοικοι της νομαρχίας της Κωνσταντινούπολης (οι 125.000 μόνιμοι κάτοικοι της Κωνσταντινούπολης, των Πριγκηπονήσων και των περιχώρων, οι οποίοι ήταν εγκατεστημένοι πριν από τις 30 Οκτωβρίου 1918) και οι κάτοικοι της Ίμβρου και της Τενέδου (6.000 κάτοικοι), ενώ στην Ελλάδα παρέμειναν 110.000 Μουσουλμάνοι της Δυτικής Θράκης. Επιπλέον, βάσει του άρθρου 23, με όλα τα δεινά που η Συνθήκη αυτή συσσώρευσε στον Μικρασιατικό Ελληνισμό, η Τουρκία απεμπόλησε πλήρως τα κυριαρχικά της δικαιώματα επί της Κύπρου. πηγη κουρδιστο πορτοκαλι

Έχουμε δημοκρατικό πολίτευμα. Το άλλο με τον Τοτό το ξέρετε;

Αυτό το πολίτευμα που έχουμε είναι απόλυτα ολοκληρωτικό. Κατ’ αρχήν σε ότι αφορά το εσωτερικό των κομμάτων, οι μόνες ιδέες που υπάρχουν και η μόνη βούληση που ισχύει είναι αυτές του αρχηγού. Όποιος εκφράσει κάτι αντίθετο απλά τίθεται εκτός. Στα ψηφοδέλτια μπαίνουν μόνο αυτοί που επιλέγει ο αρχηγός. Και όλοι για να έχουν ελπίδα θα πρέπει να είναι υποτελείς στην εκάστοτε ηγεσία. Σε ότι αφορά τις σχέσεις μεταξύ των κομμάτων, στην ουσία πρόκειται απλά και μόνο για σύγκρουση κατάληψης της εξουσίας και των δημοσίων ταμείων. Όμως κανένα κόμμα δεν αμφισβητεί το σύστημα και ενώ στο προσκήνιο εμφανίζουν θεατρικά τη σύγκρουση για την κατάληψη της εξουσίας, ως ισχυρή ιδεολογική αντίθεση, στο παρασκήνιο όλα τα κόμματα βρίσκονται σε ανοικτή γραμμή μεταξύ τους και συμφωνούν απόλυτα, αφενός στο να μην υπερβούν τα εσκαμμένα, κάτι που θα αφύπνιζε τη μάζα και θα έθετε σε κίνδυνο το σύστημά τους, αφετέρου στη διανομή του κοινωνικού πλούτου, κάτω από τον απόλυτο έλεγχο και τις επιθυμίες της οικονομικής ολιγαρχίας. Τι λέτε λοιπόν είναι το πολίτευμά μας δημοκρατικό ή ολοκληρωτικό; Τι λέτε λοιπόν είναι αυτό το πολίτευμα που μας οδήγησε στην πτώχευση ικανό να μας βγάλει από αυτή; Για σκεφτείτε το λίγο; Για κοιτάξτε τι γίνεται σήμερα με τα μνημόνια; Σε τι διαφέρουν μεταξύ τους τα αριστερά και τα δεξιά κόμματα; ΠΗΓΗ Συνταγμα

Προεκλογικός...ο προϋπολογισμός;

Όποιος ρίξει μια πιο προσεκτική ματιά στον προϋπολογισμό που κατατέθηκε χθες θα διαπιστώσει ότι μπορεί να είναι και… προεκλογικός, με τη σφραγίδα μάλιστα της τρόικας που τον ενέκρινε. Διότι πέρα από τους «καλυμμένους» φόρους 1,6 δις ευρώ που θα πληρώσουν οι Έλληνες και τον κρυφό «λογαριασμό» 1,6 δις ευρώ που θα πληρώσουν συνταξιούχοι και ασφαλισμένοι που δίνουν εισφορές, υπάρχει μια πρόβλεψη που δείχνει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ σκέφτεται σοβαρά τις κάλπες. Προβλέπεται κοινωνικό μέρισμα αλληλεγγύης ύψους 760 εκατ. ευρώ συν κάτι για παιδεία και άλλα, ξεπερνούν το 1 δις οι παροχές που μπορεί να γίνουν. Κάποιες πληροφορίες από το κυβερνητικό στρατόπεδο λένε ότι επειδή το επιπλέον πλεόνασμα άνω του ενός δις θα πιστωθεί από την άνοιξη, δεν αποκλείεται να μοιραστούν από φέτος χρήματα. Ακούγεται στην πιάτσα ότι θα δοθεί εφάπαξ ποσό σε χιλιάδες νοικοκυριά, ίσως και πριν από τα Χριστούγεννα. Καλή κίνηση, υπάρχει κόσμος που έχει ανάγκη τα 100 ή 200 ευρώ, όμως, το να μιλά κανείς για «κοινωνικό μέρισμα» κι επιστροφή μέρους του πλεονάσματος στην κοινωνία όταν ο ίδιος έχεις αποδεχθεί ότι το 2018 θα υπάρξει «τρύπα» άνω των 600 εκατ. ευρώ, επομένως θα χρειαστούν νέα μέτρα, τότε δεν μπορείς να κάνεις εξαγγελίες και να τάζεις λεφτά. Ακούγεται όλο αυτό σαν τα έξτρα λεφτά που μοίραζε σε τρεις δόσεις ο Γ. Παπανδρέου όταν ανέλαβε. Έδωσε την πρώτη δόση και μόλις διαπίστωσε ότι τα ταμεία ήταν άδεια σταμάτησε να τα δίνει και μας έβαλε στο μνημόνιο. Η κυβέρνηση Τσίπρα ετοιμάζεται να δώσει ψίχουλα πιστεύοντας ότι θα κερδίσει ψηφοφόρους. «Ξεχνά» να πει ότι θα δώσει 700 εκατ. ή ένα δις αλλά οι κρυφοί φόροι είναι 2,6 δις ευρώ, χώρια τα λεφτά που θα εισπραχθούν από συντάξεις κι επιπλέον εισφορές. Επίσης, δεν αποκαλύπτει ο προϋπολογισμός τις νάρκες που κρύβει. Τα νούμερα δείχνουν να ευημερούν, η ανεργία μειώνεται, το πλεόνασμα αυξάνεται, το ΑΕΠ ξεπερνά τα 180 δις ευρώ, η ανάπτυξη θα φτάσει τα 2,7%, οι εισπράξεις από αποκρατικοποιήσεις θα φτάσουν τα 2 δις. Ωραία όλα αυτά και μακάρι να πιαστούν οι στόχοι, όμως, για να συμβούν όλα αυτά θα πρέπει να στραγγαλιστεί για ακόμη μια φορά η πραγματική οικονομία και κυρίως η ιδιωτική. Το Δημόσιο δεν πειράζεται για ακόμη μια φορά. Κανείς δε μιλά για την τρύπα στις ασφαλιστικές εισφορές, επομένως την κατάρρευση των ταμείων, ούτε λέει κανείς τι θα γίνει με τα κόκκινα δάνεια και τον κίνδυνο κουρέματος καταθέσεων. Εν πάση περιπτώσει, ο προϋπολογισμός έχει πολλά καλά και ακόμη περισσότερα συγκαλυμμένα κακά. Όταν όμως μια κυβέρνηση χρεοκοπημένης χώρας εξαγγέλλει παροχές, μερίσματα και επιδόματα τότε είναι σίγουρο ότι αυτή η χώρα οδεύει σε εκλογές. antinews.gr

Οι λαοί «γκρεμίζουν» τη γερμανοκρατούμενη Ευρώπη

«ΧΑΣΤΟΥΚΙ» ΓΙΑ ΤΟ ΒΕΡΟΛΙΝΟ Η ΕΡΕΥΝΑ PARLEMETER ΤΟΥ ΕΥΡΩΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ – 5 ΣΤΟΥΣ 10 ΕΛΛΗΝΕΣ ΘΕΩΡΟΥΝ ΕΠΙΖΗΜΙΑ ΤΗΝ ΕΕ ΤΗΣ ΜΕΡΚΕΛ ΚΑΙ ΤΩΝ ΜΝΗΜΟΝΙΩΝ Σε κόλαφο για το σύνολο της ακολουθούμενης κοινοτικής πολιτικής υπό τη Γερμανία των Μέρκελ και Σόιμπλε αναδεικνύεται η διευρωπαϊκή έρευνα Parlemeter που διενεργήθηκε για λογαριασμό του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου μεταξύ 24 Σεπτεμβρίου και 3 Οκτωβρίου 2016: η πλειονότητα των Ευρωπαίων πολιτών εκτιμά πως τα πράγματα κινούνται προς τη λάθος κατεύθυνση, ενώ, την ίδια στιγμή περισσότεροι από πέντε στους δέκα Έλληνες πολίτες εκτιμούν ως μη ωφέλιμη την ΕΕ. Ενδεικτικά το 52% των Ελλήνων απαντά πως η συμμετοχή στην ΕΕ δεν έχει ωφελήσει την Ελλάδα. Το ποσοστό αυτό παρουσιάζεται ενισχυμένο κατά 11 μονάδες σε σχέση με το αντίστοιχο του 2015. Εξάλλου, μόλις το 44% απαντά πως η συμμετοχή στην ΕΕ είναι επωφελής, ποσοστό μειωμένο κατά 12 μονάδες (το 4% των ερωτηθέντων λέει «Δεν γνωρίζω / Δεν απαντώ»). Επί της ουσίας, οι Έλληνες αποδοκιμάζουν με τις προτιμήσεις τους τις πολιτικές λιτότητας του Βερολίνου που εμμένει πεισματικά στη βαρβαρότητα και την εξαθλίωση των Μνημονίων. Ωστόσο, η δημοσίευση της συγκεκριμένης έρευνας αποτυπώνει τη ζοφερή εικόνα που σοβεί μέσα στους κόλπους του ευρωπαϊκού οικοδομήματος, στον απόηχο του σοκ που προκάλεσε τον περασμένο Ιούνιο το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος για την έξοδο της Βρετανίας από την ΕΕ. Σύμφωνα, πάντα, με την έρευνα του Parlemeter, μόλις τέσσερις στους δέκα Έλληνες (44%) διακρίνουν κάποια ωφέλεια από την ΕΕ. Σε ό,τι αφορά τους λόγους για τους οποίους οι πολίτες θεωρούν πως η ΕΕ έχει ωφελήσει τη χώρα, το 44% αναφέρει τη συμβολή στη διατήρηση της ειρήνης και την ενίσχυση της ασφάλειας, το 34% πως η ιδιότητα του μέλους της ΕΕ βελτιώνει τη συνεργασία της χώρας με τα υπόλοιπα μέλη, το 32% πως η συμμετοχή δίνει δυνατότερη φωνή της Ελλάδας στον κόσμο, το 21% πως δίνει νέες ευκαιρίες εργασίας, το 17% -μακράν το χαμηλότερο σε όλη την ΕΕ- τη συμβολή στην οικονομική ανάπτυξη και το 16% τη βελτίωση του βιοτικού επιπέδου. Και άλλες χώρες «καταδικάζουν» την πολιτική Μέρκελ Ωστόσο, δεν είναι μόνο η χώρα μας που ρίχνει το «ανάθεμα» στη γερμανική πολιτική. Το ευρωπαϊκό ιδεώδες, τουλάχιστον έτσι όπως το αντιλαμβάνεται, η πιο ισχυρή οικονομία στην Ευρώπη των 28, τυγχάνει χαμηλής αποδοχής σε χώρες όπως η Ιταλία (38%), η Κύπρος (44%), η Αυστρία (48%) και η Βουλγαρία (49%). Διευρωπαϊκά, τα μεγαλύτερα ποσοστά θετικών απαντήσεων καταγράφονται σε Λιθουανία, Λουξεμβούργο, Ιρλανδία, Μάλτα και Πολωνία (από 86% μέχρι 80%). Οι ελίτ των τεχνοκρατών έχουν αποτύχει παταγωδώς Βάσει της έρευνας του Parlemeter, η αποτυχία των εφαρμοζόμενων πολιτικών και δη της πάταξης της διαφθοράς οδηγεί σε ενίσχυση κομμάτων με εθνικιστικό προφίλ, όπως συμβαίνει με το Εθνικό Μέτωπο της Μαρίν Λε Πεν στη Γαλλία, το κόμμα του Γκέερτ Βίλντερς στην Ολλανδία και το αντίστοιχο ακροδεξιό κόμμα στην Αυστρία. Αυτή η τάση καταδεικνύει την αδυναμία των τεχνοκρατικών ελίτ που εκπροσωπούν τη Νέα Τάξη Πραγμάτων να ανταποκριθούν στις πραγματικές ανάγκες των λαών, οι οποίοι, κάθε φορά που απειλούνται, επιδιώκουν μια επιστροφή στις ρίζες, τις παραδόσεις και τις αξίες που συνθέτουν την έννοια του έθνους. Το πιο σοβαρό, όμως, είναι πως αποκαλύπτεται με τον πλέον καταφανή τρόπο πόσο μακριά κινείται η Ενωμένη Ευρώπη από τα ιδεώδη των οραματιστών της, οι οποίοι σαφώς αντιμετώπιζαν με διαφορετικό τρόπο την έννοια της ευρωπαϊκής ενοποίησης. Ένα είναι βέβαιο: εάν η ΕΕ δεν αλλάξει ρότα σε επίπεδο πολιτικών και οικονομικών επιλογών, τότε θα απαξιωθεί περαιτέρω και στη συνέχεια θα οδηγηθεί σε διάλυση, κάτι που το ίδιο το Βερολίνο φαίνεται να επιδιώκει προωθώντας μοντέλα που δημιουργούν μια Ευρώπη πολλών και διαφορετικών ταχυτήτων. Αν οι φωνές των διψασμένων για περισσότερο χρήμα ελίτ δεν κοπάσουν, τότε το τέλος δεν θα αργήσει και τότε πλέον θα είναι πολύ αργά για δάκρυα.Newsbomb

Η ΓΕΡΜΑΝΙΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΥ ΖΕΙ ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΕΣ ΤΗΣ ΚΑΙ ΟΧΙ Η ΕΛΛΑΔΑ -

HELLENIC SUNRISE Greek Spirit -ΠΩΣ ΤΟ ΚΟΣΤΟΣ ΤΗΣ ΕΠΑΝΕΝΩΣΗΣ ΔΥΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ ΥΨΟΥΣ 2 ΤΡΙΣ ΜΕΤΑΚΥΛΙΣΤΗΚΕ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ ΚΑΙ ΕΛΛΑΔΑ ΜΕ ΤΗΝ ΤΕΧΝΗΤΗ ΚΡΙΣΗ Το ευρωπαϊκό όχημα στο γερμανικό μονόδρομο Τον Δεκέμβριο του 2013 ο νυν πρόεδρος της Δημοκρατίας και τότε βουλευτής κ.Προκόπης Παυλόπουλος έγραψε ένα συγκλονιστικό άρθρο στο περιοδικό ΕΠΙΚΑΙΡΑhttp://www.epikaira.gr στο οποίο διαραγματεύεται το πως η επανένωση των Γερμανίων μετά την πτώση του τείχους του Βερολίνου το 1989 επιβάρυνε την γερμανική οικονομία με 2 τρις ευρώ τα οποία οι Γερμανοί αποφάσισαν να μετακυλίσουν στην Ευρώπη και με πρακτικές που οδήγησαν στην υπερχρέωση , ειδικά του ευρωπαικού νότου, και την κρίση .Οταν ο εγγονός κι υιός των εκτελεστών του Αούσβιτς Σόιμπλε μας κουνάει το χέρι και λεει ότι ζούμε πάνω απο τις δυνατότητες μας τότε απλά, ως γνήσιος Γερμανός, ψεύδεται για να συνεχίζει να μας κλέβει.Η Γερμανία των κρεματόριων αποφάσισε σε δυό δεκαετίες να εξισώσει το βιοτικό επίπεδο των ανατολικογερμανών με αυτό των δυτικογερμανών,και τον λογαριασμό τον πληρώσαμε εμείς.Αρα η Γερμανία ζει πέρα απο τις οικονμικές δυνατότητες της και όχι εμείς. 27 Δεκεμβριου 2013 Το ευρωπαϊκό όχημα στο γερμανικό μονόδρομο του Προκόπη Παυλόπουλου, βουλευτή, καθηγητή του Πανεπιστημίου Αθηνών... Ο ευρωπαϊκός ουρανός καλύπτεται, ολοένα και περισσότερο, από τ’ απειλητικά σύννεφα της οικονομικής καταιγίδας που απειλεί αυτό τούτο το ευρωπαϊκό οικοδόμημα. Το οποίο ήδη έχει ραγίσει επικίνδυνα, αναδεικνύοντας το βαθύ χάσμα μεταξύ ευρωπαϊκού Βορρά –στην πραγματικότητα μεταξύ Γερμανίας– κι ευρωπαϊκού Νότου. Χάσμα προεχόντως οικονομικό, όπως τούτο προκύπτει ιδίως από τη λεόντεια υπεροχή των γερμανικών πλεονασμάτων έναντι των διαβρωτικών ελλειμμάτων των χωρών του ευρωπαϊκού Νότου, και όχι μόνο. Αλλά και –φυσικά συνακόλουθα– χάσμα θεσμικό, αφού η οικονομική εξαθλίωση φέρνει στο φως έναν ευρωπαϊκό Βορρά, όπου οι δημοκρατικοί θεσμοί και τα δικαιώματα του ανθρώπου γίνονται σεβαστά, τουλάχιστον σ’ ό,τι αφορά τα βασικά τους χαρακτηριστικά. Κι έναν ευρωπαϊκό Νότο όπου θεμελιώδη δικαιώματα του ανθρώπου, πρωτίστως δε εκείνα που συνθέτουν το υπόβαθρο του κοινωνικού κράτους δικαίου, διαρκώς αποδυναμώνονται. ΠΗΓΗ http://www.epikaira.gr/article/to-eyropaiko-oxima-sto-germaniko-monodromo-1 I. Πώς, άραγε, φθάσαμε ως εδώ; Μ’ άλλες λέξεις πώς, ιδίως από τότε που δρομολογήθηκε η πορεία της ΟΝΕ και της Ευρωζώνης, η τάση ευρωπαϊκής ενοποίησης και αντίστοιχης σύγκλισης των επιμέρους οικονομικών και θεσμικών συνιστωσών της μετατράπηκε σε ολοένα και περισσότερο εντεινόμενη ροπή απόκλισης; Α. Η εξήγηση αυτής της καταλυτικής μεταβολής της προοπτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν είναι μονοσήμαντη. Πλην όμως ένα είναι μάλλον βέβαιο: Στο επίκεντρό της βρίσκεται η ευρωπαϊκή οικονομία και οι βίαιες διαρθρωτικές και χρηματοπιστωτικές της στρεβλώσεις. Οι οποίες έχουν, και μάλιστα σχεδόν αποκλειστικώς, γερμανική προέλευση κι απηχούν τις γενικότερες πλέον πιέσεις της Γερμανίας στην παγκόσμια οικονομία. Β. Πέραν τούτου είναι ανάγκη, πάντοτε στο πλαίσιο της προαναφερόμενης διαπίστωσης, ν’ αναδειχθεί και μια εμβληματική, κυριολεκτικώς, παράμετρος της, γερμανικής προέλευσης κι επινόησης, ανατροπής της επιχείρησης οικοδόμησης των στοιχειωδών αντηρίδων της ουσιαστικής ευρωπαϊκής ενοποίησης, άρα της επίτευξης του στόχου μιας πραγματικής Ευρωπαϊκής Ένωσης. Πρόκειται για την παράμετρο εκείνη, η οποία «φωτίζει» τη βαθύτερη αλήθεια –κι επέκεινα, την κυριότερη «ρίζα του κακού»– ως προς την εντεινόμενη ευρωπαϊκή απόκλιση και η οποία συνίσταται στο ότι, δυστυχώς: Η επανένωση, μετά το 1990, της Γερμανίας και η σταδιακή ενοποίησή της, ιδίως σε οικονομικό επίπεδο, μετά την εγκαθίδρυση της Ευρωζώνης λειτουργεί, εξαιτίας των γερμανικών οικονομικών - νομισματικών εμμονών, ως αντικίνητρο για την ευρωπαϊκή σύγκλιση και, τελικώς, αντίστοιχη ενοποίηση. Μ’ αφοπλιστική «ειλικρίνεια» ο πρώην καγκελάριος της Γερμανίας κ. Gerhard Schröder έχει τονίσει, σε συνέντευξή του στο περιοδικό DerSpiegel(5/9/2011), ότι «όταν δημιουργείς έναν κοινό νομισματικό χώρο, τότε επικρατεί η ισχυρότερη οικονομία»! II. Θ’ αποτελούσε πραγματικό στρουθοκαμηλισμό ν’ αγνοήσει κανείς πως, μετά την πτώση του Τείχους του Βερολίνου και την επανένωση της Γερμανίας, η τελευταία αλλοίωσε όχι μόνο τα συστατικά στοιχεία του ευρωπαϊκού της προσανατολισμού, αλλά και την όλη «κοσμοθεωρία» της αναφορικά με τη συμβολή της στο παγκόσμιο γίγνεσθαι. Α. Όσο παρέμενε διχασμένη, με το Τείχος του Βερολίνου να της θυμίζει την κληρονομιά του Β' Παγκόσμιου Πολέμου και να τη θέτει στο «μάτι του κυκλώνα» του Ψυχρού Πολέμου, η Γερμανία ήταν πιασμένη από το «σωσίβιο» της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Βασιζόταν στην ασφάλεια που της παρείχε η ευρωπαϊκή Δύση και οι «ανταγωνιστικές» της φιλοδοξίες περιορίζονταν στην «αναμέτρησή» της και τη σύγκρισή της κυρίως με τη Γαλλία, τη Μ. Βρετανία και την Ιταλία. Φιλοδοξίες όμως που απηχούσαν περισσότερο την τάση της να πρωταγωνιστήσει στην ευρωπαϊκή ενοποίηση και να συμβάλει καθοριστικά στη διαμόρφωση της όλης ευρωπαϊκής δυναμικής. Β. Μετά την ενοποίησή της, η Γερμανία «διέβη τον ευρωπαϊκό Ρουβίκωνα». Αντιπροσωπεύοντας σήμερα πάνω από το ένα τέταρτο της συνολικής οικονομίας της Ευρωζώνης, ρέπει οφθαλμοφανώς προς την τάση που την οδηγεί στο να διαδραματίσει παγκόσμιο οικονομικό ρόλο, ως «ηγέτιδα» δύναμη στο πλαίσιο των G-20, στο ίδιο επίπεδο με τις ΗΠΑ, την Κίνα και τη Ρωσία. Λίγη σημασία έχει αν η Γερμανία επιδίωξε το ρόλο αυτόν –όπερ και πιθανότερο, με βάση τον εθνικό ψυχισμό της και τα «δείγματα γραφής» του παρελθόντος της, πρόσφατου αλλά και απώτερου- ή αν οδηγήθηκε, αντικειμενικώς, από τα πράγματα στο να τον επωμισθεί. Το σημαντικό είναι ότι η προαναφερόμενη μετεξέλιξη της Γερμανίας, σε συνδυασμό με την πλήρη έλλειψη ηγετικών φυσιογνωμιών στον «ευρωπαϊκό πυρήνα» καθώς και με την αναμενόμενη αποστασιοποίηση της Μ. Βρετανίας, αποσταθεροποιεί τα θεμέλια της ευρωπαϊκής ενοποίησης. III. Όμως η οικονομική γιγάντωση της Γερμανίας, μετά την επανένωσή της, έχει συγκεκριμένα χαρακτηριστικά, τα οποία εξηγούν πώς μεταλλάχθηκε ξαφνικά, έτσι ώστε να γίνεται σήμερα λόγος όχι για μια ευρωπαϊκή Γερμανία αλλά για μια γερμανική Ευρώπη. Και τα χαρακτηριστικά αυτά διαμορφώθηκαν με αφετηρία την εκ μέρους της διαχείριση του οικονομικού κόστους της ενοποίησης της Γερμανίας, η οποία δεν έχει ακόμη ολοκληρωθεί εντελώς. Ενός κόστους που, με τους μετριότερους υπολογισμούς, φθάνει ή και έχει ξεπεράσει τα 2 τρισ. ευρώ! Α. Από τις αιτίες που διαμόρφωσαν το τεράστιο αυτό κόστος αξίζει να επισημανθούν ιδιαιτέρως, ακριβώς λόγω της καθοριστικής σημασίας τους: 1. Πρώτον, το «λάθος» ως προς την ισοτιμία του ανατολικογερμανικού με το δυτικογερμανικό μάρκο. Και τούτο επειδή μολονότι τα οικονομικά δεδομένα της εποχής οδηγούσαν σε μιαν ισοτιμία ένα προς οκτώ, για καθαρώς εθνικούς και πολιτικούς λόγους η ανταλλαγή έγινε με ισοτιμία ένα προς ένα. Αυτή η θηριώδης αύξηση της αξίας του ανατολικογερμανικού μάρκου εξάρθρωσε, κυριολεκτικώς, τον παραγωγικό ιστό της Ανατολικής Γερμανίας και οδήγησε σε ραγδαία αύξηση της ανεργίας. Δεύτερον, η εξομοίωση μισθών σ’ Ανατολική και Δυτική Γερμανία. Η εξέλιξη αυτή περιόρισε δραματικά –μάλλον εκμηδένισε– την ανταγωνιστικότητα της Ανατολικής Γερμανίας απαιτώντας, για τη στοιχειώδη αποκατάστασή της στη συνέχεια, τη μετακίνηση κολοσσιαίων ποσών προς αυτή από τη Δυτική Γερμανία. Τρίτον, η εξομοίωση των συστημάτων κοινωνικής ασφάλισης στις δύο Γερμανίες. Κάπως έτσι η Δυτική Γερμανία κλήθηκε να καλύψει το τεράστιο κενό του ασφαλιστικού συστήματος της Ανατολικής, αφού σ’ αυτήν, λόγω του κομμουνιστικού συστήματος, οι ασφαλισμένοι ουδόλως συνέβαλαν οικονομικώς στον ασφαλιστικό τους φορέα μ’ αντίστοιχες προσωπικές εισφορές. Β. Στην πρώτη φάση μετά την ενοποίηση της Γερμανίας, και προκειμένου ν’ ανταποκριθεί στις κατά τ’ ανωτέρω οικονομικές εξελίξεις, ο H. Kohl–προφανώς και λόγω του ευρωπαϊκού του προσανατολισμού– απέφυγε να μετακυλίσει πλήρως το βάρος στην υπόλοιπη Ευρωπαϊκή Ένωση. Αποφεύγοντας όμως επίσης, για λόγους πολιτικού κόστους, ν’ αυξήσει τη φορολογία επέλεξε τη στήριξη της κοστοβόρας γερμανικής οικονομικής ενοποίησης στα –και τότε– σημαντικότατα πλεονάσματα του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών. Οι αναπόφευκτες πληθωριστικές πιέσεις που προέκυψαν «ξύπνησαν» τους γερμανικούς εφιάλτες –είναι πασίγνωστος ο διαχρονικός παθολογικός φόβος των Γερμανών έναντι του πληθωρισμού, με πιο κοντινή μνήμη εκείνη της περιόδου της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης– και οδήγησαν την Bundesbank σε ραγδαία αύξηση των επιτοκίων ήδη από το 1991, όταν το μάρκο συνδέθηκε με το σχεδιαζόμενο ευρωπαϊκό νόμισμα. Οι συνέπειες ήταν αναμενόμενες: Επιβράδυνση της οικονομικής ανάπτυξης και συνακόλουθη αύξηση της ανεργίας, που λόγω της δομής της γερμανικής οικονομίας και των εγγενών χαρακτηριστικών της επέδρασαν σταδιακώς και στην υπόλοιπη Ευρωπαϊκή Ένωση. Ιδίως δε στον ευρωπαϊκό Νότο. Κάπως έτσι άρχισε η μετακύλιση του οικονομικού βάρους της γερμανικής ενοποίησης και στα λοιπά κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Μόνο που ενώ στην αρχή η μετακύλιση αυτή εμφανιζόταν ως περιστασιακή αντανακλαστική αντίδραση της, αιφνιδιασμένης από το οικονομικό κόστος της ενοποίησης, γερμανικής οικονομίας, με την πάροδο του χρόνου μεταβλήθηκε σε συνειδητή τακτική. Η οποία επέτρεπε πια στη Γερμανία όχι μόνο να μην επιβαρύνεται με το θηριώδες κόστος της οικονομικής ενοποίησής της, αλλά, μέσω της πλήρους μετακύλισής του extramuros, ν’ αποκτά ηγετικό οικονομικό ρόλο τόσο στην Ευρωζώνη όσο και στην παγκόσμια οικονομική σκηνή, όπως προεκτέθηκε. IV. Τούτο έγινε αισθητό κυρίως μετά την έναρξη της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης, δηλαδή μετά τη κατάρρευση της LehmanBrothers το 2008. Διότι ως τότε, με τήρηση των στοιχειωδών ευρωπαϊκών προσχημάτων, τα προμνημονευόμενα ελλείμματα του ευρωπαϊκού Νότου, τα οποία δημιουργήθηκαν και λόγω της γερμανικής οικονομικής ενοποίησης, χρηματοδοτούνταν, τουλάχιστον εν μέρει, από εισροές γερμανικών κεφαλαίων «εκ του ασφαλούς». Αφού οι κατ’ αυτόν τον τρόπο ενισχυόμενες περιφερειακές ευρωπαϊκές οικονομίες και εξασφάλιζαν ικανοποιητικούς ρυθμούς ανάπτυξης αλλά και, συνακόλουθα, «αιμοδοτούσαν» δεόντως τις γερμανικής προέλευσης εξαγωγές. Κάπως έτσι, άλλωστε –και πάλι ως τότε– η Ευρωπαϊκή Ένωση διατηρούσε το «φύλλο συκής» ως προς την intramuros ισορροπία –και το επέκεινα ισοζύγιο– στο πεδίο των εμπορικών της σχέσεων. Α. Όταν όμως ξέσπασε η παγκόσμια οικονομική κρίση, και μπροστά στον κίνδυνο της γενικευμένης ύφεσης, η ισχυρώς –και λόγω επαρκούς υποδομής αλλά και λόγω προνοητικώς δασφαλισμένων αποθεμάτων– πλεονασματική Γερμανία υιοθέτησε, εγκαταλείποντας προκλητικά τις ευρωπαϊκές της «ευαισθησίες», την οδό του «ο σώζων εαυτόν σωθήτω». Κι επικεντρώθηκε εφεξής στην, με κάθε μέσο, «υπεράσπιση» του ηγετικού της ρόλου όχι μόνον εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ευρωζώνης, αλλά σε παγκόσμιο επίπεδο, στο οποίο είχε ήδη, ούτως ή άλλως, εδραιωθεί. Β. «Κορυφαία» επιλογή της Γερμανίας ως προς τη διασφάλιση του ηγετικού οικονομικού της ρόλου εν μέσω παγκόσμιας κρίσης υπήρξε –και παραμένει πάντοτε– η με κάθε μέσο διατήρηση –και, γιατί όχι, ενίσχυση– της ανταγωνιστικότητάς της. Αφού, κατά τους κανόνες της οικονομίας, μόνον αυτή μπορεί να εγγυηθεί την πλεονασματική της υπεροχή. Το σκοπό αυτό λοιπόν η Γερμανία ούτε καν επιχείρησε να τον επιτύχει με μέσα που είναι συμβατά, έστω και στοιχειωδώς, με τις απαιτήσεις μιας ενιαίας ευρωπαϊκής οικονομικής πολιτικής. Ήτοι μιας πολιτικής που προϋποθέτει την «αναθέρμανση» της δικής της οικονομίας, μέσω λελογισμένης πληθωριστικής τάσης, η οποία επιτυγχάνεται διά της οδού της ενίσχυσης της εσωτερικής ζήτησης. Έτσι ώστε να τηρηθούν κάποιοι κανόνες τόνωσης της ανταγωνιστικότητας των ασθενέστερων κρατών-μελών της Ευρωζώνης. Όλως αντιθέτως, η Γερμανία επέλεξε το δρόμο του «στραγγαλισμού» της ανταγωνιστικότητας των κρατών αυτών, στο βωμό των δικών της σκοπιμοτήτων, επιβάλλοντας, μεταξύ άλλων: α) Τη μέθοδο της εξασφάλισης, για δικό της φυσικά λογαριασμό, εξαιρετικά φθηνού εξειδικευμένου εργατικού δυναμικού, κυρίως από τα κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης του χειμαζόμενου από την ανεργία ευρωπαϊκού Νότου. β) Και τη μέθοδο, επίσης για δικό της λογαριασμό, της latosensu «εξαγοράς», ακόμη και με μεθόδους διαφθοράς –όρα για την Ελλάδα «Siemens» και τα κάθε είδος εξοπλιστικά προγράμματα– επιχειρήσεων του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα, σ’ εξευτελιστικές τιμές. Τιμές που διαμόρφωσε η ύφεση, την οποία η ίδια η Γερμανία «πυροδότησε», με την επιβολή στις «χώρες-θύματα» πολιτικών αδιέξοδης λιτότητας, δήθεν για την επίτευξη δημοσιονομικών στόχων (χρέος-έλλειμμα) με άκρως υποκριτικό ευρωπαϊκό περιτύλιγμα. 2. Αυτή όμως η οικονομικώς «απομυζητική» τακτική της Γερμανίας έναντι των χωρών του ευρωπαϊκού Νότου όχι μόνο δεν συμβάλλει στην έξοδό τους από την υφεσιακή τους πορεία και τις συνακόλουθες επιπτώσεις της. Αλλά, όλως αντιθέτως: α) Τα ελλείμματά τους αυξάνονται. Κατά συνέπεια, και όταν τους επιβάλλεται η μείωση –ή και ο μηδενισμός τους– με «μνημονιακής» έμπνευσης πολιτικές, το αποτέλεσμα συνίσταται στην πλήρη οικονομική τους αποδυνάμωση και στην εξαθλίωση των κοινωνιών τους. β) Συνακόλουθα, οι ανάγκες δανεισμού τους γίνονται πιεστικότερες. Και επειδή, με τον τρόπο αυτόν, ο δανεισμός τους είναι αδύνατο να εξασφαλισθεί από τις αγορές, ολοένα και περισσότερο υποκύπτουν στον intuitupersonae δανεισμό τους, εκτός αγορών. Πράγμα που σημαίνει αφενός αύξηση του δημόσιου χρέους τους. Και, αφετέρου, πλήρη υποταγή τους στους όρους που τους επιβάλλουν οι δανειστές τους, δηλαδή σε σταδιακή συρρίκνωση της ίδιας της εθνικής τους κυριαρχίας. Διότι η αδυναμία άσκησης στοχευμένης εθνικής οικονομικής πολιτικής πλήττει ευθέως τον ίδιο τον πυρήνα της εθνικής κυριαρχίας. Μ’ αυτόν τον προσανατολισμό πορεύεται σήμερα η Γερμανία έναντι της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Κυρίως δε έναντι των κρατών-μελών της που χειμάζονται, ορθότερα δε βρίσκονται σε κατάσταση κοινωνικής έκρηξης, όπως η Ελλάδα. Με μια Καγκελάριο, την κ. Α. Merkel, η οποία, μέσ’ από τις τραυματικές ανατολικογερμανικές της καταβολές και τις συνακόλουθες εμμονές της, δεν μπορεί –για να μην πει κανείς ότι δεν θέλει– ν’ αντιληφθεί επαρκώς τι σημαίνει Ευρωπαϊκή Ένωση κι ευρωπαϊκό όραμα. Και με την πλήρη απουσία ηγετών σ’ ευρωπαϊκό επίπεδο, των οποίων το λυκόφως σηματοδοτεί και το λυκόφως του ευρωπαϊκού οράματος. Όπως όμως διδάσκει η ιστορία, κάθε φορά που η Γερμανία σύρθηκε πίσω από το ηγετικό της σύνδρομο τις συνέπειες δεν τις υπέστησαν μόνο τα «θύματά» της. Τις υπέστη και η ίδια. Γι’ αυτό παραμένει, ως σήμερα, υπόλογος απέναντι στην ιστορία. Τουλάχιστον μπορεί να «διδαχθεί» απ’ αυτό το ζοφερό παρελθόν; Ας το ελπίσουμε, αν και όλα δείχνουν πως κάτι τέτοιο είναι μάλλον μη αναμενόμενο, με την υπόλοιπη Ευρώπη δυστυχώς αδύναμη να της αντισταθεί και να της αντιταχθεί. Το άρθρο δημοσιεύτηκε στο περιοδικό ΕΠΙΚΑΙΡΑ (Τεύχος 213)

Η κοροϊδία του Αλέξη Τσίπρα δεν έχει τελειωμό!..

Δευτέρα, 21 Νοεμβρίου 2016 ...«Πουλάει» ανάπτυξη με...στρατιές νεόπτωχων! ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΟΣΟΙ ΤΟ 2008 ΑΝΗΚΑΝ ΣΤΗΝ ΜΕΣΑΙΑ ΤΑΞΗ, ΤΟ 2016 ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΑ ΟΡΙΑ ΤΗΣ ΦΤΩΧΕΙΑΣ! Η πτώση της μεσαίας τάξης. Τα τελευταία 8 χρόνια το πραγματικό εισόδημα μισθωτών και συνταξιούχων έχει μειωθεί κοντά στο 65%! Χιλιάδες μικρομεσαίες επιχειρήσεις έκλεισαν, ενώ εκαντοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι έμειναν άνεργοι. Η έξαρση της φτώχειας στη χώρα μας είναι γεγονός... Της Αμέλιας Αναστασάκη Κάθε μνημόνιο και...καημός! Και εμάς δεν μας έφταναν τα τρία, τώρα πάμε και στο τέταρτο! Όσο οι εκάστοτε κυβερνώντες υπέγραφαν αβέρτα τα μνημόνια, τόσο προσπαθούσαν και να μας πείσουν ότι ήταν για το καλό μας. Όσο πέρναγαν τα χρόνια, διαπιστώναμε ότι η οικονομική κρίση δεν μας «χτυπά» απλώς την πόρτα, αλλά είναι κυριολεκτικά μέσα στα σπίτια μας. Εκαντοντάδες αυτοκτονίες, παιδιά λιποθυμούν στα σχολεία, μακροχρόνια άνεργοι παρακαλούν για ένα μεροκάματο των 10 ευρώ, και όσοι εργαζόμενοι -από καθαρή τύχη- έκαναν το σταυρό τους επειδή είχαν ακόμη δουλειά, υπέγραφαν ατομικές συμβάσεις εργασίας με δυσμενείς όρους για να μην απολυθούν και τις χάσουν! Αυτός ήταν ο κόσμος των μνημονίων που θα μας «έσωζε»! Αυτή ήταν η κατάληξη για όλους τους Έλληνες που πίστεψαν ότι κάνοντας λιγάκι υπομονή, θα έβρισκαν την οικονομική «σωτηρία»! Αυτή την πολιτική κοροϊδία συνέχισε και ο Αριστερός πρωθυπουργός, που προεκλογικά «έσκιζε» Μνημόνια, καταργούσε τον ΕΝΦΙΑ, μοίραζε επιδόματα, αύξανε τις συντάξεις και τους μισθούς και έδινε θέσεις εργασίες στους εκαντοντάδες χιλιάδες ανέργους. Ένας στους 3 Έλληνες είδε την τελευταία 8ετία, το εισόδημά του να μειώνεται. Οι μισθοί, τόσο του ιδιωτικού τομέα, όσο του δημοσίου, υπέστησαν τεράστιες μειώσεις. Οι συντάξεις που κάποτε αποτελούσαν το «αποκούμπι» των περισσοτέρων οικογενειών είναι σχεδόν ανύπαρκτες, μετά τις απανωτές μειώσεις που υπέστησαν. Πολλές επιχειρήσεις έβαλαν λουκέτο εξαιτίας των προβλημάτων που αντιμετώπιζε η αγορά. Ήδη από το 2014 το 95% των Ελλήνων δήλωνε ότι τα «βγάζει δύσκολα πέρα». Η Ελλάδα βρίσκεται στα όριά της. Σήμερα, εν έτει 2016 αντιμετωπίζει μία από τις μεγαλύτερες οικονομικές κρίσεις στην ιστορία της. Μέσα σε πέντε χρόνια οι Έλληνες έχασαν το 1/3 της αγοραστικής τους δύναμης και το 1/4 του εισοδήματός τους. Ενώ από το 2008 μέχρι σήμερα άλλαξαν εντελώς τα δεδομένα όσο αφορά στις οικονομικές τάξεις. Η Ελλάδα του Αλέξη Τσίπρα, των αλλαγών και της ανάπτυξης, «έπιασε πάτο». Το ποσοστό της ακραίας φτώχειας στη χώρα μας κυμαίνεται για το 2015 στο 15%. Το 2011, το ποσοστό ήταν κοντά στο 8,9%. Ενώ το 2009 δεν ξεπερνούσε το 2,2%. Οι προβλέψεις για το 2016 είναι δυσοίωνες και εφιαλτικές. Ίσως ξεπεράσουμε και το 23%! Η Ελλάδα με την απέραντη θάλασσα. Η χώρα που επιλέγουν ξένοι ταξιδιώτες για να κάνουν διακοπές. Η χώρα με τις τεράστιες δυνατότητες για επενδύσεις και εξαγωγές, «κατάφερε» να βρίσκεται στην κατάταξη δίπλα σε χώρες όπως τη Βουλγαρία, τη Λετονία και τη Ρουμανία. «ΧΤΥΠΗΜΑΤΑ» ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ...ΓΕΝΙΕΣ! 1. Οι σημερινοί συνταξιούχοι υπέστησαν τεράστιο «μαχαίρι» στις συντάξεις τους. 2. Οι υποψήφιοι συνταξιούχοι και όσοι βρίσκονται επί θύραις συνταξιοδότησης είδαν τα ηλικιακά όρια να αυξάνονται δραματικά και τις αποδοχές τους να πετσοκόβονται. 3. Οι νεότερες γενιές λαμβάνουν και δεν λαμβάνουν τα «περίφημα» βοηθήματα φτώχειας, βιώνουν μία παγιωμένη ανεργία, ενώ όσοι εργάζονται, εργάζονται με βάουτσερ, με αποτέλεσμα το ένσημο να ακούγεται ως …ανέκδοτο. Το «success story» της «Πρώτη φορά Αριστερά»! Η Αριστερή κυβέρνηση έφερε μία νέα ασφαλιστική και φορολογική μεταρρύθμιση με την οποία προσπάθησε να μας «πείσει» ότι εφαρμόζοντάς την, σε λίγο καιρό «θα επιστρέψουμε στην κανονικότητα». Αφού είχε φροντίσει το επιτελείο της κυβέρνησης να πληρώνει ένας επαγγελματίας στο κράτος μέχρι και το 64% των εισοδημάτων του, αλλά και να «χτυπά» τη φτώχεια με την λεγόμενη εθνική σύνταξη των 384 και 345 ευρώ αντίστοιχα, αφού κατάφερε να «εκτοξεύσει» την ανεργία στο 25% τουλάχιστον, αφού εξαπάτησε την τρίτη ηλικία και όσους εργάζονταν, τώρα ουσιαστικά εμπεδώνει μία αίσθηση δημιουργίας νεόπτωχων στρωμάτων. newsbomb.gr