Παρακολουθώντας κανείς την πορεία αυτού του κράτους που λέγεται Ελλάδα, καταλήγει στο συμπέρασμα ότι αν η ύπαρξή του δεν εξυπηρετούσε κάποιους γεωπολιτικούς σχεδιασμούς, θα είχε διαλυθεί εις τα εξ ων συνετέθη προ πολλού. Κι αυτό γιατί υπάρχει τέτοιο καθεστώς ατιμωρησίας κυρίως των πολιτικών, που ο οποιοσδήποτε πρωθυπουργός ή υπουργός μπορεί να υπογράψει ή ακόμα και με προφορική εντολή να προκαλέσει τεράστια καταστροφή στη χώρα, χωρίς να υπάρχει θεσμική διαδικασία να εμποδίσει την καταστροφή.
Αυτή η επικίνδυνη και τραγική κατάσταση θα μπορούσε κατά κάποιο τρόπο να μετριαστεί αν υπήρχαν προβλεπόμενες θεσμικές διαδικασίες που θα υποχρέωναν όσους ζημιώνουν με τις πράξεις τους τη χώρα να δώσουν λογαριασμό, να πληρώσουν για τα ακούσια ή εκούσια λάθη τους και να τιμωρηθούν παραδειγματικά, για το φόβο των… Ιουδαίων...
Όμως η κατάσταση γίνεται χειρότερη, εφιαλτική θα έλεγε κανείς, αφού αντί για ένα θεσμικό πλαίσιο που θα τιμωρούσε εκείνους που βλάπτουν τη χώρα, έχει θεσπιστεί ένα καθεστώς ατιμωρησίας που προστατεύει τους κυβερνώντες, κυρίως τον πρωθυπουργό και τους υπουργούς.
Δηλαδή, αντί να υπάρχει ένα δίχτυ ασφαλείας για τη χώρα, οι πολιτικοί και εκείνοι τα συμφέροντα των οποίων εξυπηρετούν, στο εσωτερικό και το εξωτερικό, έφτιαξαν ένα δίχτυ ασφαλείας για τους ίδιους, για να μπορούν έτσι ανενόχλητοι με τις υπογραφές και τις προφορικές τους οδηγίες –παγκόσμια πρωτοτυπία αυτό– να καταστρέφουν στην κυριολεξία την πατρίδα.
Η περίπτωση του διδύμου Τσίπρα-Βαρουφάκη, που επέλεξε τον πιο καταστροφικό τρόπο για να κάνει «διαπραγμάτευση» με τους δανειστές, επιβαρύνοντας την εθνική οικονομία με δεκάδες δισεκατομμύρια ευρώ και οδηγώντας σε πλήρη αφελληνισμό το τραπεζικό σύστημα και την ελληνική επιχειρηματικότητα, είναι χαρακτηριστική.
Κανείς –καμία πολιτική, εκτελεστική, νομοθετική ή δικαστική Αρχή– δεν μπορούσε να ρωτήσει το δίδυμο αυτό της καταστροφής όσο αυτοί οι ανεύθυνοι και ανίδεοι πειραματίζονταν στις πλάτες της πατρίδας μας «τι κάνετε, γιατί το κάνετε, γνωρίζετε αν αυτό θα προκαλέσει ζημιά στα εθνικά μας συμφέροντα και αν γίνει αυτό, γνωρίζετε ότι θα κληθείτε να λογοδοτήσετε όχι στις κάλπες, αλλά στις αρμόδιες Αρχές;», οι οποίες φυσικά δεν υφίστανται, γιατί έτσι φρόντισαν οι πολιτικοί και οι ντόπιοι και ξένοι εντολοδόχοι τους, που θέλουν την Ελλάδα γονατισμένη και στην ουσία υπόδουλη.
Καταστροφείς, που έχουν τη βεβαιότητα ότι δεν θα τιμωρηθούν, ενώ επιπροσθέτως χρησιμοποιούν την κάλπη και ως κολυμβήθρα του Σιλωάμ.
Να πάμε τώρα στο ζήτημα του λεγόμενου Plan X, αυτήν την αθλιότητα, για την οποία γελάει το σύμπαν εις βάρος της Ελλάδας.
Η Ελλάδα ασφαλώς και θα έπρεπε να έχει κύρια και εναλλακτικά σχέδια για όλα τα σενάρια. Όμως αυτά θα έπρεπε να αποτελούν υπόθεση της κυβέρνησης και του κράτους, που θα σχεδιαστούν νόμιμα, από κρατικούς λειτουργούς που θα κινούνται στη βάση οδηγιών και νομίμου πλαισίου και όχι από ομάδες και παραομάδες ιδιωτών, που λειτουργούσαν χωρίς καμία γραπτή εντολή, χωρίς κανένα νομιμοποιητικό έγγραφο, σχεδιάζοντας και πειραματιζόμενοι με απίστευτη ελαφρότητα στην καμπούρα της ρημαγμένης μας πατρίδας και εξυπηρετώντας ποιος ξέρει τίνος συμφέροντα.
Τώρα, όσον αφορά το τεράστιο θέμα της διαχείρισης μια έκτακτης κατάστασης, που είναι η –ανεξαρτήτως με τίνος ευθύνη– έξοδος της Ελλάδας από την Ευρωζώνη, που είναι κάτι σαν πόλεμος, αφού προβλέπεται περιορισμός κάποιων ελευθεριών και εμπλοκή των Ενόπλων Δυνάμεων σε θέματα εσωτερικής ασφάλειας, ακόμα και για το σχεδιασμό θα έπρεπε να υπάρχει γραπτή ενημέρωση του Πρόεδρου της Δημοκρατίας, ο οποίος είναι και ο εγγυητής του πολιτεύματος.
Σύμφωνα με τις αποκαλύψεις του Γκάλμπρεϊθ, το μυστικό σχέδιο προέβλεπε την κήρυξη κατάστασης έκτακτης ανάγκης, των επαναπροσδιορισμό των καταθέσεων σε δραχμές, προκειμένου να αποφευχθεί ο συμψηφισμός με τον ELA, και λήψη μέτρων για την εγγύηση της δημόσιας τάξης και ασφάλειας (εσωτερικής και εξωτερικής).
Το γεγονός ότι αυτοί οι παράνομοι σχεδιασμοί λάμβαναν χώρα εν κρυπτώ και παραβύστω, χωρίς έγγραφες εντολές, σημαίνει ότι οι εμπλεκόμενοι (Βαρουφάκης, Τσίπρας, Γκάλμπρεϊθ και άλλοι) αυτενεργούσαν με πρόθεση, χωρίς τη σύμφωνη γνώμη του ΠτΔ.
Αυτό συνεπάγεται ότι ΗΔΗ είχαν καταστρώσει ένα σχέδιο αντισυνταγματικό, ως εκ του ότι είχαν παραμερίσει τον ΠτΔ, αφού δεν τον είχαν ενημερώσει ΕΓΓΡΑΦΩΣ.
Όμως η αποστέρηση του ΠτΔ από τις αρμοδιότητες και την εξουσία που του παρέχει το Σύνταγμα είναι ο ορισμός του αδικήματος της εσχάτης προδοσίας που προβλέπεται στο άρθρο 134 Π.Κ. και τιμωρείται με ισόβια ή πρόσκαιρη κάθειρξη.
Τέλος, να σημειωθεί ότι η εσχάτη προδοσία είναι από τα λίγα τυποποιημένα εγκλήματα που εκτός από την ολοκληρωμένη τέλεση της πράξης, τιμωρούνται και οι προπαρασκευαστικές ενέργειες, όπως ακριβώς είναι αυτές στις οποίες προέβησαν οι συμμετέχοντες στο παράνομο Plan X.
Υπάρχουν και άλλες ποινικές παραβάσεις και εγκλήματα.
Ελπίζω να τις βρουν οι εισαγγελείς.
Δημοσιεύεται στη δημοκρατία και το pontos-news/Σάββας Καλεντερίδης
